. naco ja odpowiedam tak. Sprawiedliwę są i prawie Rzecz mogę wielkiego senatora konsyderacyje Bo i ja sam gdy bym na tym miejscu zasiadał pewnie bym WMŚCim Pana w podobnych odniesionego Circum stancjach inaczej nie sądził. Na które konsyderacyje taką daję Justyfikacyją. Na pierwszą dziękuję Ojcu memu ze mi z młodu nie kazał Cieląt pasać A do tego jest to practicatum Axioma że necessitas acuit ingenium . Na drugą sprawiać się Niepowinienem ale ci którzy to czynili że mię odgromić chcieli ani mię widząc ani mię znając ale czynili to podobno supponendo zem ten jest jako mię udano To jest Poseł. Że ich zaś WM Pan hultajami mianujesz nie wiedziałem
. naco ia odpowiedam tak. Sprawiedliwę są y prawie Rzecz mogę wielkiego senatora konsyderacyie Bo y ia sąm gdy bym na tym mieyscu zasiadał pewnie bym WMSCim Pana w podobnych odniesionego Circum stancyiach inaczey nie sądził. Na ktore konsyderacyie taką daię Iustyfikacyią. Na pierwszą dziękuię Oycu memu ze mi z młodu nie kazał Cieląt pasać A do tego iest to practicatum Axioma że necessitas acuit ingenium . Na drugą sprawiać się Niepowinięnem ale ci ktorzy to czynili że mię odgromić chcieli ani mię widząc ani mię znaiąc ale czynili to podobno supponendo zem ten iest iako mię udano To iest Poseł. Że ich zas WM Pan hultaiami mianuiesz nie wiedziałęm
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 135
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
, ale ani prawa słucha: Zerwawszy dla prywatnej swej sejm bałamutnie, I zdrowej radzie głowę, i ojczyźnie utnie. Zwać tylko, nie znać króla; na to nie pozwalać, Co każe i co radzi, żeby mógł nań zwalać, W czym sam bezbożnie podrwi na ojczystą szkodę. Dziękuję za koronę; wolę pasać trzodę. Królem być, a tyranów tysiąc mieć nad sobą — Niesłychana niewola, okryta ozdobą. 323. NO TOŻ TRZECI RAZ
Czytać, jakie królowi prawo statut boży, Nim go nad Izraelem, napisze, przełoży, Kiedy, wzgardziwszy Boga i od niego sędzię Podane, w królewskim się chcą widzieć urzędzie; Żeby
, ale ani prawa słucha: Zerwawszy dla prywatnej swej sejm bałamutnie, I zdrowej radzie głowę, i ojczyźnie utnie. Zwać tylko, nie znać króla; na to nie pozwalać, Co każe i co radzi, żeby mógł nań zwalać, W czym sam bezbożnie podrwi na ojczystą szkodę. Dziękuję za koronę; wolę pasać trzodę. Królem być, a tyranów tysiąc mieć nad sobą — Niesłychana niewola, okryta ozdobą. 323. NO TOŻ TRZECI RAZ
Czytać, jakie królowi prawo statut boży, Nim go nad Izraelem, napisze, przełoży, Kiedy, wzgardziwszy Boga i od niego sędzię Podane, w królewskim się chcą widzieć urzędzie; Żeby
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 191
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
zakopania w (Długo by nań o głodzie czekać zmartwychwstania); Małe, które osiewał antecesor, pole. Pienia szlachcica gorzej, niźli oset kole, Z kościoła wyklinając i świece nań gasi. A czemuż z młodu wołom nie szedł sam do spasi? Te mu było i z cnoty, i z nauki pasać Podobniej niżeli się na kapłaństwo kasać. Kolże już, miły oście, aż, coć Pan obieca, Pójdziesz z równymi sobie chwastami do pieca. 405. NA TOŻ PIĄTY RAZ
I żołnierz, póki młody, niczym się nie trwoży, Lepiej natrze i lepiej niż stary dołoży; Póki nie wie, co
zakopania w (Długo by nań o głodzie czekać zmartwychwstania); Małe, które osiewał antecesor, pole. Pienia szlachcica gorzej, niźli oset kole, Z kościoła wyklinając i świece nań gasi. A czemuż z młodu wołom nie szedł sam do spasi? Te mu było i z cnoty, i z nauki pasać Podobniej niżeli się na kapłaństwo kasać. Kolże już, miły oście, aż, coć Pan obieca, Pójdziesz z równymi sobie chwastami do pieca. 405. NA TOŻ PIĄTY RAZ
I żołnierz, póki młody, niczym się nie trwoży, Lepiej natrze i lepiej niż stary dołoży; Póki nie wie, co
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 241
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, komu to i w czym posługowali, z kijem i przeciwko komu in acie stanęli. Patrzcie, co łakomstwo umie, co Mamon robi! Ato i żołnierz Rzpltej własny, bracia naszy, szlachta polska, zapomniawszy, na co i od kogo żołd brali, in viscera patriae, in sanguinem proprium broń swą przy pasać na Rzpltej zgubę, na skazę wolności, na upadek swój własny pomagać, wyciągnąć się dali rządzicielowi swemu. Rzeką: »Nie bili, nie dobywali broni«; ale bodaj zabit, i straszył i stał przy tym, co mi wolności wydziera. Jakoćby to sami zrobili, tak to za nasze nie stoi. A
, komu to i w czym posługowali, z kiem i przeciwko komu in acie stanęli. Patrzcie, co łakomstwo umie, co Mamon robi! Ato i żołnierz Rzpltej własny, bracia naszy, szlachta polska, zapomniawszy, na co i od kogo żołd brali, in viscera patriae, in sanguinem proprium broń swą przy pasać na Rzpltej zgubę, na skazę wolności, na upadek swój własny pomagać, wyciągnąć się dali rządzicielowi swemu. Rzeką: »Nie bili, nie dobywali broni«; ale bodaj zabit, i straszył i stał przy tym, co mi wolności wydziera. Jakoćby to sami zrobili, tak to za nasze nie stoi. A
Skrót tekstu: RozRokCz_II
Strona: 117
Tytuł:
Rozmowa o rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Wiele około tych na pilnym należy dozorze, tego osobliwie przestrzegać, czego zwyczaj i sama wyciąga potrzeba a według tej skutecznej Informacjej, z nimi się obchodzić: należy też na dobrych i sposobnych Owczarzach. Burtować Owcami Role, jakom otym w Punkcie III. namienił. Folio 4to. Versu 18. Owce na przygurkach pasać, niżyn, mokrzadli się strzec na Owsisku nie paść, w złe chwile ich nie gnać. Dojek siedm na jedne rachują całkową Krowę. Strzyc je według czasu, w Maju koło Z. Krzyża, drugi raż w Wrześniu, także na toż Święto, w przód one dobrze w stawie, przy cieple, i pogodzie
Wiele około tych ná pilnym należy dozorze, tego osobliwie przestrzegác, czego zwyczay y samá wyćiąga potrzeba á według tey skuteczney Informacyey, z nimi się obchodźić: należy też ná dobrych y sposobnych Owczarzách. Burtowáć Owcámi Role, iákom otym w Punkćie III. námięnił. Folio 4to. Versu 18. Owce ná przygurkách pasáć, niżin, mokrzádli się strzedz ná Owśisku nie páść, w złe chwile ich nie gnáć. Doiek śiedm ná iedne ráchuią całkową Krowę. Strzyc ie według czásu, w Máiu koło S. Krzyżá, drugi raż w Wrześniu, tákże ná toż Swięto, w przod one dobrze w stáwie, przy cieple, y pogodźie
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 30
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
