Obrazek ćwierć 1, miniaturowy, za szkłem, w ramkach mosiężnych z szylkrotem, S. Agnetis.
79 + Obrazek tylkiż i w takichże ramkach, za szkłem, z ekspressją Mariej Magdaleny.
80 + Obraz w złocistych ramach, łokciowy, z ekspressją szewca, trzewik łatającego, przy którym baba, trzewik trzymająca, pastuszek opodal i pies.
81 + Obraz tylkiż, w ramkach złocistych, reprezentujący ludzi czterech przy domostwie, konia i bydełek s.
82 + Obraz łokciowy, na deszcze, z ekspressją białogłowy nad księgą wielką siedzącej.
83 + Obrazek na deszcze, z ekspressją ręki męski.
84 + Obrazków maleńkich para, za szkłem
Obrazek czwierć 1, miniaturowy, za szkłem, w ramkach mosiężnych z szylkrotem, S. Agnetis.
79 + Obrazek tylkiż i w takichże ramkach, za szkłem, z ekspressją Mariej Magdaleny.
80 + Obraz w złocistych ramach, łokciowy, z ekspressją szewca, trzewik łatającego, przy którym baba, trzewik trzymająca, pastuszek opodal i pies.
81 + Obraz tylkiż, w ramkach złocistych, reprezentujący ludzi czterech przy domostwie, konia i bydełek s.
82 + Obraz łokciowy, na deszce, z ekspressją białogłowy nad księgą wielką siedzącej.
83 + Obrazek na deszce, z ekspressją ręki męski.
84 + Obrazków maleńkich para, za szkłem
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 175
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
z ekspressją ś. Jana Chrzciciela na puszczy.
119 + Landszawtów para, 2-ćwierciowych, w złocistych ramkach, jednej ręki, z ekspressją. Jeden ruderum z dwiema figurkami, drugi także z dwiema figurami nad wodą.
120 + Obrazków wąskich na ćwierci 1 1/2 w ramkach czarnych, z pozłotą, w ekspressji jeden pastuszków z kozami, drugi łodzi z ludźmi na rzece.
121 + Obrazków N 8 na deszcze, z ekspressją okrętów na morzu, Vlissingen i Archangel.
122 + Obrazków na ćwierć, miedzianych, w ramkach złocistych, z ekspressją jeden w drobnych figurkach wielu ludzi i koni z wozami, drugi nad rzeką Pallady, Junony,
z ekspressją ś. Jana Chrzciciela na puszczy.
119 + Landszawtów para, 2-ćwierciowych, w złocistych ramkach, jednej ręki, z ekspressją. Jeden ruderum z dwiema figurkami, drugi także z dwiema figurami nad wodą.
120 + Obrazków wąskich na ćwierci 1 1/2 w ramkach czarnych, z pozłotą, w ekspressji jeden pastuszków z kozami, drugi łodzi z ludźmi na rzece.
121 + Obrazków N 8 na deszce, z ekspressją okrętów na morzu, Vlissingen i Archangel.
122 + Obrazków na ćwierć, miedzianych, w ramkach złocistych, z ekspressją jeden w drobnych figurkach wielu ludzi i koni z wozami, drugi nad rzeką Pallady, Junony,
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 177
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
nakłaniały się, a Chrześcijan wiele i fortun i skarbów gineło: głosili Kaznodzieje w Francyj, Anglii, Włoszech, Niemzech, aby każdy Honor Krzyża kochający, i kraj stopami i krwią Chrystusową skropiony, mógł lub osobą idąc na tę wojnę, lub pieniężnym ratować suplementem. Wzruszyły te Kazania w Niemczech wiele Pastorellów, to jest Pastuszków, ato wtedy najbardziej, gdy Z. Ludwik Król Francuski wzięty był na wojnie, przez Saracenów. Ci Pastorelli mieli się za takich, że mogli mu ratunek przynieść. Zebrało się alias więle hultajów w Niemieckim kraju, pomieszali się z dziećmi, wyrostkami, pastuszkami, Wodzem uczynili jednego apostatę Węgrzyna wiele umiejącego języków.
nakłaniały się, á Chrześcian wiele y fortun y skarbow gineło: głosili Kaznodzieie w Francyi, Anglii, Włoszech, Niemzech, aby każdy Honor Krzyża kochaiący, y kray stopami y krwią Chrystusową skropiony, mogł lub osobą idąc na tę woynę, lub pieniężnym ratować supplementem. Wzruszyły te Kazania w Niemcżech wiele Pastorellow, to iest Pastuszkow, ato wtedy naybardziey, gdy S. Ludwik Krol Francuski wzięty był na woynie, przez Saracenòw. Ci Pastorelli mieli się za takich, że mogli mu ratunek przynieść. Zebrało się alias więle hultaiow w Niemieckim kraiu, pomieszali się z dziećmi, wyrostkami, pastuszkami, Wodzem ucżynili iednego apostatę Węgrzyna wiele umieiącego ięzykow.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 57
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
apostatę Węgrzyna wiele umiejącego języków. Poszła ta kupa do Francyj, animując wszystkich po drogach do podobnej rezolucyj; nawet cuda czyniąc, któremi lud prosty zwodził się łatwo. Wyperswadował wódz ten, iż Chrystus dobry Pasterz, i sama niewinność, chce zażvć pastuchów i niewinnych wiesniaków, na wyzwolenie Króla tak Świętego. Taką perswazią skonwinkowani pastuszkowie, lud młody, wiesniacy, opuszczając trzody, domy, plugi, Krzyż brali i oręże, na wiele podzielili się Chorą- Co Litery niektórę znaczyły?
gwi, na nich malowanego mając Baranka. Oficjerowie ich zwali się Mistrze. Hetman ten niezbożny, pozwolił im obrządków Kapłańskich i Biskupich, a ci dawali błogosławieństwo, rozwody,
apostatę Węgrzyna wiele umieiącego ięzykow. Poszła ta kupa do Francyi, animuiąc wszystkich po drogach do podobney rezolucyi; nawet cuda cżyniąc, ktoremi lud prosty zwodził się łatwo. Wyperswadował wodz ten, iż Chrystus dobry Pasterz, y sama niewinność, chce zażvć pastuchow y niewinnych wiesniakow, na wyzwolenie Krola tak Swiętego. Taką perswazią skonwinkowani pastuszkowie, lud młody, wiesniacy, opuszczaiąc trzody, domy, plugi, Krzyż brali y oręże, na wiele podzielili się Chorą- Co Litery niektorę znacżyły?
gwi, na nich malowanego maiąc Baranka. Officierowie ich zwali się Mistrze. Hetman ten niezbożny, pozwolił im obrządkow Kapłańskich y Biskupich, á ci dawali błogosławieństwo, rozwody,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 57
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zowią Hymnem Triumfalnym. Potym następuje Konsekracja nad Chlebem mówiąc: Seie iest Tiło moieetc nad winem Seta iest krow moia etc głośno te słowa wymawia Kapłan: co u Łacinników cicho Autorowie byle Articulatè wymawiać każą. A to aby prości tych słów nauczywszy się głośno wymówionych, z swawoli i żartów ich nie wymawiali, jako owi pastuszkowie, którzy jedząc połudenek w polu, nad chlebem te słowa konsekracyj wymawiając piorunem z Nieba wten moment ukarani; jako piszą niektórzy Historycy.
Po tej Konsekracyj u Greków woła Diakon, aby Chleb ten i Czaszę tę albo Kielich Kapłan pobłogosławił. Na co Kapłan nad Ciałem już konsekrowanym mówi, trzy razy go żegnając: I
zowią Hymnem Tryumfalnym. Potym następuie Konsekrácya nad Chlebem mowiąc: Seie iest Tiło moieetc nad winem Seta iest krow moia etc głośno te słowa wymawia Kapłan: co u Łacinnikow cicho Autorowie byle Articulatè wymawiać każą. A to aby prości tych słow nauczywszy się głośno wymowionych, z swawoli y żartow ich nie wymawiali, iako owi pastuszkowie, ktorzy iedząc połudenek w polu, nad chlebem te słowa konsekracyi wymawiaiąc piorunem z Nieba wten moment ukarani; iako piszą niektorzy Historycy.
Po tey Konsekracyi u Grekow woła Dyakon, aby Chleb ten y Czaszę tę albo Kielich Kapłan pobłogosławił. Na co Kapłan nad Ciałem iuż konsekrowanym mowi, trzy razy go żegnaiąc: I
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 48
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Jacka Z. z Kijowa przez Dniepr powierzchu wody uniesiony, ale pewniej iż w Lwowie ta statua, a Przemyska jest Lwowskiej kopia. JAROSŁAW Miasto nad Sanem, murem opasane, wiele mające Kościołów, i trochę Kamienic. Tam w Polu vulgo na piasku, na miejscu znalezionego Obrazu drzewianego Najss. Panny na drzewie przez Pastuszków, Kościół jest i Kolegium Soc: IESU, Cudów wiele się dzieje przy tymże Obrazie, których naliczono dawniej 629. Grunta Jarosławskie są wyśmienite na rodzenie wielkiej obsitej cebuli. KRASICZYN miejsce przyozdobione Pałacem i Ogrodem nad Sanem. RZESZÓW, ŁANCUT Zamkami. Wnamienionym Łancucie wystawiona wspaniała figura Męki Pańskiej, wyzłoconej na Kolumnie murem opasanej
Iacka S. z Kiiowa przez Dniepr powierzchu wody uniesiony, ale pewniey iż w Lwowie ta statua, a Przemyska iest Lwowskiey kopia. IAROSŁAW Miasto nad Sanem, murem opasane, wiele maiące Kościołow, y trochę Kamienic. Tam w Polu vulgo na piasku, na mieyscu ználezionego Obrazu drzewianego Nayss. Panny na drzewie przez Pastuszkow, Kościoł iest y Kollegium Soc: IESU, Cudow wiele się dzieie przy tymże Obrazie, ktorych naliczono dawniey 629. Grunta Jarosławskie są wysmienite na rodzenie wielkiey obsitey cebuli. KRASICZYN mieysce przyozdobione Pałacem y Ogrodem nad Sanem. RZESZOW, ŁANCUT Zamkami. Wnamienionym Łancucie wystawiona wspaniała figura Męki Pańskiey, wyzłoconey na Kolumnie murem opasaney
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 340
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, Twego posła, i trzodychmy opuścili, abyśmy Cię nawiedzili. Więc przyszliśmy do tej stani nie bez darów, nie bez dani. Owo jabłuszka w koszałce, synogarliczki w kobiałce, owo i ptaszkowie leśni w klateczkach krzyczą swe pieśni, krzyczą przyrodzone pienie Twórcy swojemu, stworzenie. Przyjmi-ż te dary ubogie od pastuszków, Dziecię drogie, aza nam za takie małe dasz więtsze, bez końca trwałe. VII
. SYMEON STARZEC
Ulnis fero, qui me, imo qui omnia sustinet
Serce kwitnie, myśl wesoła, wierzę, Duch Boży mię woła; pójdę aż w kościelne progi, a dam cześć Bogu nad bogi, Bogu w ciele zjawionemu
, Twego posła, i trzodychmy opuścili, abyśmy Cię nawiedzili. Więc przyszliśmy do tej stani nie bez darów, nie bez dani. Owo jabłuszka w koszałce, synogarliczki w kobiałce, owo i ptaszkowie leśni w klateczkach krzyczą swe pieśni, krzyczą przyrodzone pienie Twórcy swojemu, stworzenie. Przyjmi-ż te dary ubogie od pastuszków, Dziecię drogie, aza nam za takie małe dasz więtsze, bez końca trwałe. VII
. SYMEON STARZEC
Ulnis fero, qui me, imo qui omnia sustinet
Serce kwitnie, myśl wesoła, wierzę, Duch Boży mię woła; pójdę aż w kościelne progi, a dam cześć Bogu nad bogi, Bogu w ciele zjawionemu
Skrót tekstu: GrochWirydarz
Strona: 31
Tytuł:
Wirydarz abo kwiatki rymów duchownych o Dziecięciu Panu Jezusie
Autor:
Stanisław Grochowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Justyna Dąbkowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
. Temu Wół/ Osieł/ Pokłon przynosił. Na niezgrabne swe kolana/ Przypadając/ chwali Pana. I parą grzeje/ Nasze nadzieje. Z tej nowiny i Anieli W górnym gmachu co siedzieli/ Dziś się spuszczają/ Jawną cześć dają: Królowi narodzonemu/ Na okup oświadczonemu. Ten grzesznych zbawi/ W niebie postawi. Pastuszkowie Pasterzowi, Na multankach grać gotowi. Choć Pasterz młody/ Przestrzega szkody. Aby ludzi niepsowała/ Ale raczej szwankowała. W swojej zabawie/ A przy tej sprawie. Panna wesoła i matka A znią Józef stary tatka. Graj pasterzu graj/ Wesela dodaj. Troje słońca zabłysnęły/ I winnice zakwitnęły. Engadskiej Góry
. Temu Woł/ Ośieł/ Pokłon przynośił. Ná niezgrábne swe koláná/ Przypadáiąc/ chwali Páná. I párą grzeie/ Násze nádźieie. Z tey nowiny y Anieli W gornym gmáchu co śiedzieli/ Dźiś sie spuszcżáią/ Iáwną cżeść dáią: Krolowi národzonemu/ Ná okup oświadcżonemu. Ten grzesznych zbáwi/ W niebie postáwi. Pástuszkowie Pásterzowi, Ná multánkách gráć gotowi. Choć Pásterz młody/ Przestrzega szkody. Aby ludźi niepsowáłá/ Ale rácżey szwánkowáłá. W swoiey zabáwie/ A przy tey spráwie. Pánná wesoła y mátká A znią Iozeph stáry tátká. Gray pásterzu gray/ Wesela doday. Troie słońcá zábłysnęły/ I winnice zákwitnęły. Engádskiey Gory
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: A3
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
. Niech mają w niebiesiech swój pokoj. A na cóżem się ja rodził/ Bym tylko swych oswobodził. I wyrwał z piekła złego/ Stworę cynu mojego/ Tych ja bez troski wyrywam/ * I z nimi zawżdy przebywam. Złego dam ogniowi wiecznemu/ Dobrego ślę niebu świetnemu. Symfonie Symfonia Dwudziestawtóra.
PAstuszkowie bracia mili/ Gdzieście pod ten czas chodzili: Do Betleem sławnego/ Witać Narodzonego. Z Panny czystej Mesjasza/ * Skąd pociecha roście nasza/ Ubogich pastuszków na ziemi/ Gdy Boga na oko widziemy. I my byśmy tam bieżeli/ Gdybyśmy drogę wiedzieli/ Idźciesz pokażemy wam/ Tylko chciejcie wierzyć nam.
. Niech máią w niebieśiech swoy pokoy. A ná cożem sie ia rodźił/ Bym tylko swych oswobodźił. I wyrwał z piekła złego/ Stworę cynu moiego/ Tych ia bez troski wyrywam/ * I z nimi záwżdy przebywam. Złego dam ogniowi wiecżnemu/ Dobrego ślę niebu świetnemu. Symphonie Symphonia Dwudźiestawtora.
PAstuszkowie bráćia mili/ Gdźieśćie pod ten cżás chodźili: Do Bethleem sławnego/ Witáć Národzonego. Z Pánny cżystey Messyászá/ * Zkąd poćiechá rośćie nászá/ Vbogich pástuszkow ná źiemi/ Gdy Bogá ná oko widźiemy. I my bysmy tám bieżeli/ Gdybysmy drogę wiedźieli/ Idźćiesz pokażemy wam/ Tylko chćieyćie wierzyć nam.
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: D2v
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
cynu mojego/ Tych ja bez troski wyrywam/ * I z nimi zawżdy przebywam. Złego dam ogniowi wiecznemu/ Dobrego ślę niebu świetnemu. Symfonie Symfonia Dwudziestawtóra.
PAstuszkowie bracia mili/ Gdzieście pod ten czas chodzili: Do Betleem sławnego/ Witać Narodzonego. Z Panny czystej Mesjasza/ * Skąd pociecha roście nasza/ Ubogich pastuszków na ziemi/ Gdy Boga na oko widziemy. I my byśmy tam bieżeli/ Gdybyśmy drogę wiedzieli/ Idźciesz pokażemy wam/ Tylko chciejcie wierzyć nam. Do Betleem prosto bieżcie * Ale czyste serce niesie: Bo ten Pan czysty sam/ takowych Szanuje/ przyjmuje sług nowych. A poczymże go poznamy: Gdyż
cynu moiego/ Tych ia bez troski wyrywam/ * I z nimi záwżdy przebywam. Złego dam ogniowi wiecżnemu/ Dobrego ślę niebu świetnemu. Symphonie Symphonia Dwudźiestawtora.
PAstuszkowie bráćia mili/ Gdźieśćie pod ten cżás chodźili: Do Bethleem sławnego/ Witáć Národzonego. Z Pánny cżystey Messyászá/ * Zkąd poćiechá rośćie nászá/ Vbogich pástuszkow ná źiemi/ Gdy Bogá ná oko widźiemy. I my bysmy tám bieżeli/ Gdybysmy drogę wiedźieli/ Idźćiesz pokażemy wam/ Tylko chćieyćie wierzyć nam. Do Bethleem prosto bieżćie * Ale cżyste serce nieśie: Bo ten Pan cżysty sam/ tákowych Szánuie/ przyimuie sług nowych. A pocżymże go poznamy: Gdyż
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: D2v
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
