szacować na więcej: Nie dałbym, co mam w płótnie, i za sto tysięcy.” 45. I KRZYWDZI, I SKARŻY
We Lwowie, na bankiecie, jedna panna hoża Poszła w taniec z Kozakiem jeszcze z Zaporoża. Więc że dobrze spodniego zamku nie dowarła, Wielkim głosem, nieboga, na obrocie piarła. Ale jakoby ten grzech nie należał do niej, Trzaśnie w gębę Kozaka, posmuknąwszy dłoni. A ów, niesłusznie cierpiąc za zgrzeszenie czyje: „Tfu, jebu jej mać — rzecze — i perdit, i bije.” 46. NOWY MESJASZ ŻYDOWSKI
Niedawno, jeszcze dobrze trzyma pamięć nasza, Ubrdali sobie byli Żydzi
szacować na więcej: Nie dałbym, co mam w płótnie, i za sto tysięcy.” 45. I KRZYWDZI, I SKARŻY
We Lwowie, na bankiecie, jedna panna hoża Poszła w taniec z Kozakiem jeszcze z Zaporoża. Więc że dobrze spodniego zamku nie dowarła, Wielkim głosem, nieboga, na obrocie piarła. Ale jakoby ten grzech nie należał do niej, Trzaśnie w gębę Kozaka, posmuknąwszy dłoni. A ów, niesłusznie cierpiąc za zgrzeszenie czyje: „Tfu, jebu jej mać — rzecze — i perdit, i bije.” 46. NOWY MESJASZ ŻYDOWSKI
Niedawno, jeszcze dobrze trzyma pamięć nasza, Ubrdali sobie byli Żydzi
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 252
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
