Dziewka Wżdyć nam jeszcze oświtnie jutro dzień zarany. Dafnis Tu li jutro pożeniesz czy na inszą stronę? Dziewka Gdzie ty będziesz pasł, tam i ja swoje przyżonę. Dafnis Dajże mi na dobrą noc pięknie się obłapić. Dziewka Nie baw mię, słońce siada, trzeba mi się kwapić. Dafnis Naści ten pierścioneczek, upominek mały. Dziewka Jutro się tu, dalibóg, zabawim dzień cały. Dafnis Dajże mi ten wianeczek przewiędły na poły. Dziewka Wianek przewiędły i ktoś nie barzo wesoły. Dafnis Odchodzisz, me kochanie, a mnie tu zostawiasz? Dziewka Puść mi rękę, próżno mię na ten czas zabawiasz. Dafnis Badźże łaskawa
Dziewka Wżdyć nam jeszcze oświtnie jutro dzień zarany. Dafnis Tu li jutro pożeniesz czy na inszą stronę? Dziewka Gdzie ty będziesz pasł, tam i ja swoje przyżonę. Dafnis Dajże mi na dobrą noc pięknie się obłapić. Dziewka Nie baw mię, słońce siada, trzeba mi się kwapić. Dafnis Naści ten pierścioneczek, upominek mały. Dziewka Jutro się tu, dalibóg, zabawim dzień cały. Dafnis Dajże mi ten wianeczek przewiędły na poły. Dziewka Wianek przewiędły i ktoś nie barzo wesoły. Dafnis Odchodzisz, me kochanie, a mnie tu zostawiasz? Dziewka Puść mi rękę, próżno mię na ten czas zabawiasz. Dafnis Badźże łaskawa
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 66
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
, umrzećby musiała; lecz te rubiny, te perły, i te piżma, gdzie się też podziały. B. Darowałem kochanej swej Zofiej, żeby sobie onemi rozkazała uhawtować spodnicę na powszednie chodzenie. T. To to donatiwa, to upominek, to prezent, nie jako czynią niektórzy, parę rękawiczek Rzymskich, pierścioneczek darując, albo kapelusz z piórem. Awoż zgoła jesteś Wmć nieprzebraną skarbnicą hojności i wszelakich splendorów. Proszę niech wiem, jeżeliś Wmć będąc we Francjej nie czynił pojedynku z jakim Francuzem? B. Aczci to nie należy twemu stanowi badać się o tym, i godzienbyś miasto odpowiedzi, pięścią w pus oberwać
, vmrzećby muśiáłá; lecz te rubiny, te perły, y te pizmá, gdźie się też podżiáły. B. Dárowałem kocháney swey Zoffiey, żeby sobie onemi roskazáłá uháwtowáć spodnicę ná powszednie chodzenie. T. To to donátiwá, to vpominek, to prezent, nie iáko czynią niektorzy, parę rękáwiczek Rzymskich, pierśćioneczek dáruiąc, álbo kápelusz z piorem. Awoż zgołá iesteś Wmć nieprzebráną skárbnicą hoynośći y wszelákich splendorow. Proszę niech wiem, ieżeliś Wmć będąc we Fráncyey nie czynił poiedynku z iákim Fráncuzem? B. Aczći to nie należy twemu stanowi bádáć się o tym, y godźienbys miásto odpowiedźi, pięśćią w pus oberwáć
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 32
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
kwiateczki na wieńce, a mówi: „To rutka, To Roza, to lilia, to karafijaty.” — Uwije wieniec większy, a zaś drugi mały. Abo różczkę to pośle swemu kochankowi, Bo idąc, czapkę zdejmie i dobrą noc mówi. „A do tego może mi kupić i trzewiczki, Pończoszki, pierścioneczek i jakie ciepliczki. Co większa, będzie ze mną często rozgadywał I, co mi będzie potrzeba, będzie mi kupował. Dam-li mu też kęs gęby, wszak to nie zaszkodzi, Gdyż też sczepek obcięty lepszy owoc rodzi”. To tak, z tobą samuchna chodzić, rozgaduje, A wszytko brwi wyciąga,
kwiateczki na wieńce, a mówi: „To rutka, To Roza, to lilija, to karafijaty.” — Uwije wieniec większy, a zaś drugi mały. Abo różczkę to pośle swemu kochankowi, Bo idąc, czapkę zdejmie i dobrą noc mówi. „A do tego może mi kupić i trzewiczki, Pończoszki, pierścioneczek i jakie ciepliczki. Co większa, będzie ze mną często rozgadywał I, co mi będzie potrzeba, będzie mi kupował. Dam-li mu też kęs gęby, wszak to nie zaszkodzi, Gdyż też sczepek obcięty lepszy owoc rodzi”. To tak, z tobą samuchna chodzić, rozgaduje, A wszytko brwi wyciąga,
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 153
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
wielkich. — Ferytów z rubinami, circiter kilkanaście i wstążka złota z rubinkami. — Łańcuszek lszkniący, złoty, drugi kompanijka, trzeci w ogniwka szmelcowane. — Item do tejże sukienki koronka srebrna, złocista, sadzona na koło rubinami z ferytami, w której pierścieni dwa, z rubinami, wielkich. — Item 2 pierścioneczki diamentowe i krzyżyk złoty, rubinkowy, sznurek pereł na wierzchu, w sercu diamencików 7. — Item zausznic rubinowych para.
2. — Sukienka zielona, podlejsza, na której koło szyjek perełek trocha, z kaszcikiem, w którym rubin nieprawdziwy. — Item do tejże sukienki koronka z piącią ferycików.
3. —
wielkich. — Ferytów z rubinami, circiter kilkanaście i wstążka złota z rubinkami. — Łańcuszek lszkniący, złoty, drugi companijka, trzeci w ogniwka szmelcowane. — Item do tejże sukienki koronka srebrna, złocista, sadzona na koło rubinami z ferytami, w której pierścieni dwa, z rubinami, wielkich. — Item 2 pierścioneczki diamentowe i krzyżyk złoty, rubinkowy, sznurek pereł na wierzchu, w sercu diamencików 7. — Item zausznic rubinowych para.
2. — Sukienka zielona, podlejsza, na której koło szyjek perełek trocha, z kaszcikiem, w którym rubin nieprawdziwy. — Item do tejże sukienki koronka z piącią ferycików.
3. —
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 315
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
biało szmelcowana, z rubinkami, 1.
Goździk, kwiatek, szmelcowany, rubinowy.
Krzyżyków różnych, złotych, Nro 3.
Rubinowych, złotych krzyżyków, Nro 3.
Krzyżyków jeden diamentowy, drugi rubinowy, malutkich, Nro 2.
Krzyżyk kryształowy di montania w złoto oprawny i z perłą jedną.
Pierścieni, pierścionków, pierścioneczków, obrączek rozmaitych, złotych, z różnemi kamieniami i rozmaitymi rubinkami, szkiełkami etc Nro 94. Z między których najspecjalniejszego szafirowego ze 24 diamencikami naparł się Jego Mość Ks. Koryciński arcybiskup trudno było loci ordinario denegare , a ten był testamentem legowany od Nieb. IM. Ks. Krosnowskiego arcybiskupa lwowskiego; dałci swój,
biało szmelcowana, z rubinkami, 1.
Goździk, kwiatek, szmelcowany, rubinowy.
Krzyżyków różnych, złotych, Nro 3.
Rubinowych, złotych krzyżyków, Nro 3.
Krzyżyków jeden diamentowy, drugi rubinowy, malutkich, Nro 2.
Krzyżyk krzyształowy di montania w złoto oprawny i z perłą jedną.
Pierścieni, pierścionków, pierścioneczków, obrączek rozmaitych, złotych, z różnemi kamieniami i rozmaitymi rubinkami, szkiełkami etc Nro 94. Z między których najspecjalniejszego szafirowego ze 24 diamencikami naparł się Je^o^ Mość Ks. Koryciński arcybiskup trudno było loci ordinario denegare , a ten był testamentem legowany od Nieb. IM. Ks. Krosnowskiego arcybiskupa lwowskiego; dałci swój,
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 336
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
