Trzecia/ gdy z przemoru abo z ochoty/ młodego żyta/ jęczmienia/ owsa/ abo greki dostatek pożywa/ a ten Roztrucharze pospolicie ochwat zbożem nazywają. Znaki ochwaconego te są: Miewa koń boki wypukłe/ i sam jako nadęty/ z nozdrza jako woda się sący/ kolana z trudnością przechyla i nogami władnie/ plątając nimi niemal jako pijany: a gdy stanie/ nogi to tę to owę poskurcza/ razem na wszytkich stać równo nie może/ łeb zwiesza i chwieje/ stać nie może/ ani chodzić/ ani leżeć długo. Czemu gdy się z prędka nie zabiega/ nogi mu puchną/ a naostatek kopyta z nóg złażą.
Trzećia/ gdy z przemoru ábo z ochoty/ młodego żytá/ ięczmieniá/ owsá/ ábo greki dostátek pożywa/ á ten Rostrucharze pospolićie ochwát zbożem názywáią. Znáki ochwaconego te są: Miewa koń boki wypukłe/ y sam iáko nádęty/ z nozdrzá iáko wodá się sączy/ koláná z trudnośćią przechyla y nogámi władnie/ plątáiąc nimi niemal iáko piiány: á gdy stánie/ nogi to tę to owę poskurcza/ rázem ná wszytkich stać rowno nie może/ łeb zwiesza y chwieie/ stać nie może/ áni chodźić/ áni leżeć długo. Czemu gdy się z prędká nie zábiega/ nogi mu puchną/ á náostátek kopytá z nog złáżą.
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Niijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
z wiatru, z wody, z zboź, i z zbytniego gdy koń przemorzony apetytu; znaki tych ochwatów, tak potrzeba uznawac. Naprzód, gdy koń miewa boki wypukłe, i sam przez się gdy będzie jako nadęty, z nozdrza jako woda się sący, nóg drzenie; w kolanach gdy sobie czyni ulżenia, plątając niemi, ni jaki pijany, łeb schyłony, i gdy stać nie może ani leżeć długo; takiemu prędko zabiegać potrzeba dęfectowi, puki koniowi nie opuchną nogi. Kiedy takiemu koniowi zyłka na nosie, między nozdrzami nabieży, którą między trzema żyłami średnią podjąwszy igłą na nic, (żyłka ta będzie ni strona twarda ) tę
z wiátru, z wody, z zboź, y z zbytniego gdy koń przemorzony áppetytu; znáki tych ochwátow, ták potrzebá vznawác. Naprzod, gdy koń miewa boki wypukłe, y sam przez się gdy będźie iáko nádęty, z nozdrzá iáko wodá się sączy, nog drzenie; w kolánách gdy sobie czyni vlżenia, plątáiąc niemi, ni iáki piiány, łeb schyłony, y gdy stac nie może áni leźec długo; tákiemu prędko zábiegác potrzebá dęfectowi, puki koniowi nie opuchną nogi. Kiedy tákiemu koniowi zyłká ná nośie, między nozdrzámi nábieży, ktorą między trzemá żyłámi średnią podiąwszy igłą ná nic, (żyłká tá będźie ni stroná twárda ) tę
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 47
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
