tasz serca wywodzi; Ciężkie jarzmo/ niewola: ciężkie pęta człeku/ Lecz nie ciężkie/ kto wyknie tę znosić po leku. Dworanek I. Gawińskiego/
Cudów Cudotvvorca JA Cudom chociaż wszelkim się dziwuję/ Których na świecie pełno wszędy czuję; Przecię najbarziej dziwuje się Twórcy Wielkiemu wszelkich Cudów Cudotworcy.
O Roku Platonowym. Do Platonistów. CZy przed/ czy po Sądnym dniu Rok Platonów będzie? Powiedźcie Platoniste/ w którym go kłaść rzędzie?
Zla zona. DObremu mężu dana jest zła Zona. Moję wyraża myśl oboja strona.
Z Anakreonta. CHłopię małe pięknej Matki/ Syn Wenery/ między kwiatki/ Gdy pustuje/ i kochanyj Księżnie swej/
tasz sercá wywodźi; Cięszkie iárzmo/ niewola: ćięszkie pęta człeku/ Lecz nie ćięszkie/ kto wyknie tę znośić po leku. Dworánek I. Gawinskiego/
Cudow Cudotvvorcá JA Cudom choćiasz wszelkim się dźiwuię/ Ktorych ná świecie pełno wszędy czuię; Przećię naybárźiey dźiwuie się Tworcy Wielkiemu wszelkich Cudow Cudotworcy.
O Roku Plátonowym. Do Plátonistow. CZy przed/ czy po Sądnym dniu Rok Plátonow będźie? Powiedźćie Plátoniste/ w ktorym go kłáść rzędzie?
Zla zoná. DObremu mężu dána iest zła Zoná. Moię wyraża myśl oboia stroná.
Z Anákreontá. CHłopię máłe piękney Mátki/ Syn Wenery/ między kwiatki/ Gdy pustuie/ y kochányy Xiężnie swey/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 54
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
nie ciężkie/ kto wyknie tę znosić po leku. Dworanek I. Gawińskiego/
Cudów Cudotvvorca JA Cudom chociaż wszelkim się dziwuję/ Których na świecie pełno wszędy czuję; Przecię najbarziej dziwuje się Twórcy Wielkiemu wszelkich Cudów Cudotworcy.
O Roku Platonowym. Do Platonistów. CZy przed/ czy po Sądnym dniu Rok Platonów będzie? Powiedźcie Platoniste/ w którym go kłaść rzędzie?
Zla zona. DObremu mężu dana jest zła Zona. Moję wyraża myśl oboja strona.
Z Anakreonta. CHłopię małe pięknej Matki/ Syn Wenery/ między kwiatki/ Gdy pustuje/ i kochanyj Księżnie swej/ kwiat rwie rożany; Pszczołeczka go/ co na spodzie Wonnych listków była/
nie ćięszkie/ kto wyknie tę znośić po leku. Dworánek I. Gawinskiego/
Cudow Cudotvvorcá JA Cudom choćiasz wszelkim się dźiwuię/ Ktorych ná świecie pełno wszędy czuię; Przećię naybárźiey dźiwuie się Tworcy Wielkiemu wszelkich Cudow Cudotworcy.
O Roku Plátonowym. Do Plátonistow. CZy przed/ czy po Sądnym dniu Rok Plátonow będźie? Powiedźćie Plátoniste/ w ktorym go kłáść rzędzie?
Zla zoná. DObremu mężu dána iest zła Zoná. Moię wyraża myśl oboia stroná.
Z Anákreontá. CHłopię máłe piękney Mátki/ Syn Wenery/ między kwiatki/ Gdy pustuie/ y kochányy Xiężnie swey/ kwiát rwie rożány; Psczołeczká go/ co na spodźie Wonnych listkow byłá/
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 54
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
