wojna cale będzie dokończona, Skończy się rząd wojenny i praca włożona. Lecz spokojne bez końca twoje panowanie, Złożysz hetmaństwo, wieczne weźmiesz królowanie. Wtenczas wszytko we wszytkich wszechmocny usiądzie Na tronie, z nieprzyjaciół gdy żaden nie będzie A ty (za ojcowskimi lecz idąc rządami) Nad niebieskimi będziesz panował królami. 693. loannls Piel Mlrandule principum llteratissimi et llteratorum. principia metra 12. Wersja polska tych wierszów przez Z. M(orstyna). 1. Voluptas brevis et eksigua.
Dic chridtiane miles, Quid est in orhe toto Levius volante flamma, Brevius micante nube, Fugacius fluento, Velocius sagitta. Magisque inane bulla, Magisque inane fumo,
wojna cale będzie dokończona, Skończy się rząd wojenny i praca włożona. Lecz spokojne bez końca twoje panowanie, Złożysz hetmaństwo, wieczne weźmiesz krolowanie. Wtenczas wszytko we wszytkich wszechmocny usiędzie Na tronie, z nieprzyjacioł gdy żaden nie będzie A ty (za ojcowskimi lecz idąc rządami) Nad niebieskimi będziesz panował krolami. 693. loannls Piel Mlrandulae principum llteratissimi et llteratorum. principia metra 12. Wersya polska tych wierszow przez Z. M(orstyna). 1. Voluptas brevis et exigua.
Dic chridtiane miles, Quid est in orhe toto Levius volante flamma, Brevius micante nube, Fugacius fluento, Velocius sagitta. Magisque inane bulla, Magisque inane fumo,
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 413
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
zgraja Z jednego wielkie pole zastąpiła kraja, Drugą stronę książęta, każde z swoim dworem; Niemców było co widzieć z osobnym humorem. Już Tatar i z bachmata, i sam niepoczesny, Kożuch na wywrót, taftuj na strzałach paczesny, Dwie tylko za kołnierzem, łuk nałożył trzecią, W prawej ręce z drutową kańczug trzyma plecią; Jakby już wygrał, taką pokazuje wistę. O swego się rajtara tu antagonistę Pyta kurfirst; ukaże w placu go otwartem Zbaraski. Ten rozumie, że go zbywa żartem;
Bo kiedy nic nie widzi rycerskiego po niem, Pocznie nazad obracać urażony koniem. Dopiero gdy Zbaraski ledwo nie przysięże, Że to ordyniec, że
zgraja Z jednego wielkie pole zastąpiła kraja, Drugą stronę książęta, każde z swoim dworem; Niemców było co widzieć z osobnym humorem. Już Tatar i z bachmata, i sam niepoczesny, Kożuch na wywrót, taftuj na strzałach paczesny, Dwie tylko za kołnierzem, łuk nałożył trzecią, W prawej ręce z drutową kańczug trzyma plecią; Jakby już wygrał, taką pokazuje wistę. O swego się rajtara tu antagonistę Pyta kurfirst; ukaże w placu go otwartem Zbaraski. Ten rozumie, że go zbywa żartem;
Bo kiedy nic nie widzi rycerskiego po niem, Pocznie nazad obracać urażony koniem. Dopiero gdy Zbaraski ledwo nie przysięże, Że to ordyniec, że
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 371
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
tak by w sprośnej były kompaturze. Ten, co rząd trzyma w domu gospodarski, Mógłby do Stygu przewóz osieść darski, Bo go tak straszna osiadła paskuda, Że z Archerontu wystraszyłby cuda. Łeb mu ze wszytkiej aż za ramię strony Pierzem porosłe okryły kołtony Tak, że gdyby się nie trzymał na pleci, Ledwo mu każdy do czarta nie zleci. Pysk jeżem obrósł, szczeka przeszła kością, Nos cale zginął wszytek między ością I gdyby czoło nie znaczyło człeka, Niedźwiedzia pozór zrobiła powieka. Oko wejzrzeniem w głupstwie przeszło tępem, Wąs się połamał niechędogim strzępem I dla obmierzłej znać w papciaku szargi Do tej i do tej przykleił
tak by w sprośnej były kompaturze. Ten, co rząd trzyma w domu gospodarski, Mógłby do Stygu przewóz osieść darski, Bo go tak straszna osiadła paskuda, Że z Archerontu wystraszyłby cuda. Łeb mu ze wszytkiej aż za ramię strony Pierzem porosłe okryły kołtony Tak, że gdyby się nie trzymał na pleci, Ledwo mu każdy do czarta nie zleci. Pysk jeżem obrósł, szczeka przeszła kością, Nos cale zginął wszytek między ością I gdyby czoło nie znaczyło człeka, Niedźwiedzia pozór zrobiła powieka. Oko wejzrzeniem w głupstwie przeszło tępem, Wąs się połamał niechędogim strzępem I dla obmierzłej znać w papciaku szargi Do tej i do tej przykleił
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 203
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
i tamte słowa wyrzekł ptak: Oho/ i praca i nakład wniwecz. Co usłyszawszy Cesarz/ kazał go barzo drogo zapłacić.
Ten Cesarz miał Córkę Julią: której iż przed czasem w głowie poczęły się ukazować włosy siwe/ kazała je więc sobie na pokoju wyrywać. Trafiło się/ że ich zszedł Augustus/ a ony pielą one włosy: i nic nie rzekł z razu. Potym w rozmowie przytoczył starość: i pytał córki swej/ coby wolała za laty/ czy siwą być czy łysą? Gdy ona rzekła: Ze wolałabych być siwą. Augustus rzekł: A na cóż dajesz tym Paniam wyrywać sobie włosy/ aby cię przed
y támte słowá wyrzekł ptak: Oho/ y pracá y nákład wniwecż. Co vsłyszawszy Cesarz/ kazał go bárzo drogo zápłáćić.
Ten Cesarz miał Corkę Iulią: ktorey iż przed cżásem w głowie pocżęły się vkázowáć włosy śiwe/ kazáła ie więc sobie ná pokoiu wyrywáć. Tráfiło się/ że ich zszedł Augustus/ á ony pielą one włosy: y nic nie rzekł z rázu. Potym w rozmowie przytocżył stárość: y pytał corki swey/ coby woláłá zá láty/ cży śiwą być cży łysą? Gdy oná rzekłá: Ze woláłabych być śiwą. Augustus rzekł: A ná cosz dáiesz tym Pániam wyrywáć sobie włosy/ áby ćię przed
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 90
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
gdyby mnie nie Boska niewoliła wola. Dymissja też Jezuicka być nie powinna wstrętem nikomu, inaczej miećby się do Nieba nie trzeba ludziom, bo i z tamtąd wypchnięty Lucyper. Bywa i w Świeckim stanie rozwód, w Kolegium Apostołskim Judasz, w pszenicy kąkol, w kwaterze pokrzywa, dla czego te gracują, te tam pielą, Żebym zaś do inszego Zakonu, w którym i honorowi i Bogu godzi się służyć, skłonił chęci, Boską temu nie moja tylko sprzeciwia się inklinacja. Lubobym i tam nie powinien za fortą świata szukać, służyć Deo et Mammonae. Acz i tu virtuti etiam sine Dignitate inest honor. To pro Doma
gdyby mnie nie Boska niewoliłá wola. Dymissya też Jezuicka być nie powinná wstrętem nikomu, ináczey miećby śię do Niebá nie trzebá ludźiom, bo y z támtąd wypchnięty Lucyper. Bywa y w Swieckim stánie rozwod, w Kollegium Apostolskim Judasz, w pszenicy kąkol, w kwaterze pokrzywá, dla czego te grácują, te tám pielą, Zebym záś do inszego Zakonu, w którym y honorowi y Bogu godźi śię służyć, skłonił chęći, Boską temu nie mojá tylko sprzećiwia śię inklinácya. Lubobym y tám nie powinien zá fortą świátá szukáć, służyć Deo et Mammonae. Acz y tu virtuti etiam sine Dignitate inest honor. To pro Doma
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: E7
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
naszego uznalizmi, ze tedy sziano albo i trawa wieńczy płaczi, niźli interres jego od pieniędzy, abi Mateusz Janik z pieniędzy szumi jego witrączył, to jest złotych 30, a pieniądze oddał na swięty Wojciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Malej. — Sprawa pracowitich Małhera, Krzysztofa, spoi rodząnich bratów z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestacją na pomienianego Grzegorza Pielę, jakoli bliskosc majączą do polani jego. Ze tedy pokazało się z inkwizycji swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitności jegomości pana administratora pana Drozdowskiego
naszego uznalizmi, ze tedi sziano albo y trawa wieńczy placzi, nizli interres iego od pieniedzi, abi Mateusz Janik z pieniedzi szumi iego witrączył, to iest złotich 30, a pieniądze oddał na swięty Woyciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Maley. — Sprawa praczowitich Małhera, Krzystofa, spoi rodząnich bratow z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestatią na pomieniąnego Grzegorza Pielę, iakoli bliskosc maiączą do polani iego. Ze tedi pokazało sie z inquisityey swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitnosci jegomosci pana administratora pana Drozdowskiego
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
, to jest złotych 30, a pieniądze oddał na swięty Wojciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Malej. — Sprawa pracowitich Małhera, Krzysztofa, spoi rodząnich bratów z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestacją na pomienianego Grzegorza Pielę, jakoli bliskosc majączą do polani jego. Ze tedy pokazało się z inkwizycji swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitności jegomości pana administratora pana Drozdowskiego stanął dekret na nią taki z ludmi przysięglemi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedy z roszątku j
, to iest złotich 30, a pieniądze oddał na swięty Woyciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Maley. — Sprawa praczowitich Małhera, Krzystofa, spoi rodząnich bratow z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestatią na pomieniąnego Grzegorza Pielę, iakoli bliskosc maiączą do polani iego. Ze tedi pokazało sie z inquisityey swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitnosci jegomosci pana administratora pana Drozdowskiego stanął decret na nię taki z ludmi przysięglęmi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedi z roszątku j
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestacją na pomienianego Grzegorza Pielę, jakoli bliskosc majączą do polani jego. Ze tedy pokazało się z inkwizycji swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitności jegomości pana administratora pana Drozdowskiego stanął dekret na nią taki z ludmi przysięglemi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedy z roszątku jegomości pana Gabriela Drozdowskiego za oddaniem pieniędzy oddać stare pole, a przyrobiska przy ojcu Grzegorza Piele, który podzał stanął taki. Co tedy wisluhawszi i wirozumiawszi przez sząd nasz wałaski uznalizmi starem roszdałem ludzi gromadi szopotnayskiej, także przy bitności jegomości
z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestatią na pomieniąnego Grzegorza Pielę, iakoli bliskosc maiączą do polani iego. Ze tedi pokazało sie z inquisityey swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitnosci jegomosci pana administratora pana Drozdowskiego stanął decret na nię taki z ludmi przysięglęmi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedi z roszątku jegomosci pana Gabriela Drozdowskiego za oddaniem pieniedzi oddac stare pole, a przyrobiska przy oyczu Grzegorza Piele, ktori podzał stanął taki. Czo tedi wisluhawszi y wirozumiawszi przes sząd nasz wałaski uznalizmi starem roszdałem ludzi gromadi szopotnayskiey, tagze przy bitnosci jegomosci
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
ze na on czasz bitności jegomości pana administratora pana Drozdowskiego stanął dekret na nią taki z ludmi przysięglemi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedy z roszątku jegomości pana Gabriela Drozdowskiego za oddaniem pieniędzy oddać stare pole, a przyrobiska przy ojcu Grzegorza Piele, który podzał stanął taki. Co tedy wisluhawszi i wirozumiawszi przez sząd nasz wałaski uznalizmi starem roszdałem ludzi gromadi szopotnayskiej, także przy bitności jegomości pana administratora Jana Pyskowskiego na ten czasz będącego i w akta niniejsze zapisać połowam przerzecząni Jadamkowie kontentować się mają.
141. Sub eodem acto anno Domini 1708 die
ze na on czasz bitnosci jegomosci pana administratora pana Drozdowskiego stanął decret na nię taki z ludmi przysięglęmi, ze bił kupił ociec Grzegorza Piele tęs poląnkę, ale niedoskonale; ze tedi z roszątku jegomosci pana Gabriela Drozdowskiego za oddaniem pieniedzi oddac stare pole, a przyrobiska przy oyczu Grzegorza Piele, ktori podzał stanął taki. Czo tedi wisluhawszi y wirozumiawszi przes sząd nasz wałaski uznalizmi starem roszdałem ludzi gromadi szopotnayskiey, tagze przy bitnosci jegomosci pana administratora Jąna Pyskowskiego na ten czasz będączego y w acta ninieysze zapiszac połowam przerzecząni Jadamkowie kontentowac sie maią.
141. Sub eodem acto anno Domini 1708 die
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
, Chociaż w gorącej potrzebie. Nie stój darmo, biały chlebie! Nie ty, podle chleb pieką!
Gdzie indziej jak się udacie Z obręczami, to wskóracie, Będą wam obligowani Ci, co winom są nalani, Żeby się nie rozpukli.
Proszę — gdy nas poświęcano, Wszak nie dziegciem smarowano. Czegóż tedy tak pleć biała Nas się będzie wystrzegała? Czy się przy nas uczerni?
Gdy się kręcą o kazanie, Na scholastyku przystanie, Chyba że się pompa jaka Trafi zażyłą szturmaka Żeby choć raz wystrzelił.
Zwabisz sobie serwitora, Żeć nie miał kto służyć wezora. Po oratiarum akcyji, Żeś zażywał dewocyji, Usłyszysz Mataei bis.
, Chociaż w gorącej potrzebie. Nie stój darmo, biały chlebie! Nie ty, podle chleb pieką!
Gdzie indziej jak się udacie Z obręczami, to wskóracie, Będą wam obligowani Ci, co winom są nalani, Żeby się nie rozpukli.
Proszę — gdy nas poświęcano, Wszak nie dziegciem smarowano. Czegóż tedy tak pleć biała Nas się będzie wystrzegała? Czy się przy nas uczerni?
Gdy się kręcą o kazanie, Na scholastyku przystanie, Chyba że się pompa jaka Trafi zażyłą szturmaka Żeby choć raz wystrzelił.
Zwabisz sobie serwitora, Żeć nie miał kto służyć wezora. Po oratiarum akcyji, Żeś zażywał dewocyji, Usłyszysz Mathaei bis.
Skrót tekstu: MelScholBar_II
Strona: 759
Tytuł:
Dystrakcja w swoich ciężkościach melancholii scholastycznej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
między 1701 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
