: 3. Dzielę sobie tłumaczenie miejsca tego na dwie części, na okazją wystawienia tego Bałwanu, a potym co też o tym bałwanie, rokowali ludzie. 2. CO DO PIERWSZEGO. Okazja pierwsza budowania tego posągu, animusz Pański: co za zabawa Pańska? wystawować bałwany złote. Weźmie sobie Pan osobę czasem jaką podłą Plebejusza, albo szlachcica niepewnego, czasem i ze wsi poddanego, obróci serce do niego, pocznie go zażywać, pocznie w-nim korzystać, i pocznie go też bogacić, to się już zawięzuje Bałwanek mały. Wyniesie go dalej Nabuchodonozor, pocznie się i on nad drugich pokazywać, przydadzą mu i w-tytułach, Wielki, rośnie
: 3. Dźielę sobie tłumáczęnie mieyscá tego ná dwie częśći, ná okázyią wystáwięnia tego Bałwánu, á potym co też o tym báłwánie, rokowali ludźie. 2. CO DO PIERWSZEGO. Okázyia pierwsza budowánia tego posągu, ánimusz Pański: co zá zabáwa Páńska? wystawowáć báłwany złote. Weźmie sobie Pan osobę czásem iáką podłą Plebeiuszá, álbo ślachćicá niepewnego, czásem i ze wśi poddánego, obroći serce do niego, pocznie go záżywáć, pocznie w-nim korzystáć, i pocznie go też bogáćić, to się iuż záwięzuie Báłwanek máły. Wynieśie go dáley Nábuchodonozor, pocznie się i on nád drugich pokázywáć, przydádzą mu i w-tytułách, Wielki, rośnie
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 71
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
: A którzy w słodkim pokoju, o wojnie tylko słysząc na niej nie bywając mieszkali, zwali się QUIRITES. Zrazu byli Romani na Patricios Plebeios podzieleni: potym na Tribus, aliàs Pokolenia, których było 35, potym In Curias; potym zaś na Clases et Centurias: potym na trzy Stany, Senatorski Kawalerski, i Plebejuszów; potym na Optimates, niby Wybornych Panów i Populares tojest na Lud pospolity i na Szlachtę.
Zacne tu były Familie i rozrodzone: Samych Fabiuszów nad Rzeką Kremoną zginęło 300. przeciwko Hetruskom wojujących.
Trecentos Fabios abstulit una dies.
Jeden z nich w kolebce ucalawszy Dziecięciem, rozkrzewił też Familię: skąd napisano:
Non
: A ktorzy w słodkim pokoiu, o woynie tylko słysząc na niey nie bywaiąc mieszkali, zwali się QUIRITES. Zrazu byli Romani na Patricios Plebeios podzieleni: potym na Tribus, aliàs Pokolenia, ktorych było 35, potym In Curias; potym zaś na Clases et Centurias: potym na trzy Stany, Senatorski Kawalerski, y Plebeiuszow; potym na Optimates, niby Wybornych Panow y Populares toiest na Lud pospolity y na Szlachtę.
Zacne tu były Familie y rozrodzone: Samych Fabiuszow nad Rzeką Kremoną zgineło 300. przeciwko Hetruskom woiuiących.
Trecentos Fabios abstulit una dies.
Ieden z nich w kolebce ucalawszy Dziecięciem, roskrzewił też Familię: zkąd napisano:
Non
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 451
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Pana Reja, czuje ją i dotąd po Szwedach. Pana Reja recommendátia piękna wieków godna. Fałsz o Chojeckim oczywisty.
Instiguje i o Piechotę Pan Instigator na Pana Marszałka, jakoby ją oderwać chciał od Króla Jego Mości, i świadectwem niejakiego Chojeckiego konwinkować go usiłuje. Ale ten dowód żadnego podobieństwa prawdy niema, jako od Plebejusza, wiarołamcej, Apostatej, i żadnym sposobem subsistere niemoże, ex rationibus od Panów Jurystów danych, eo magis że do niego concurrunt Panowie Zaboklicki, i Dziduszycki, jakoby Principales zniem traktujący. Toć potrzeba było tych Ich Mościów przypozwać do tego, i certam tego notitiam mieć? i owszem, probatum było secus
Páná Reiá, czuie ią y dotąd po Szwedách. Páná Reya recommendátia piękna wiekow godna. Fałsz o Choieckim oczywisty.
Instiguie y o Piechotę Pan Instigator ná Páná Márszałká, iákoby ią oderwáć chćiał od Krolá Iego Mośći, y świádectwem nieiákiego Choieckiego conwinkowáć go vśiłuie. Ale ten dowod żadnego podobieństwá prawdy niema, iáko od Plebeiuszá, wiárołamcey, Apostátey, y żadnym sposobem subsistere niemoże, ex rationibus od Pánow Iuristow dánych, eo magis że do niego concurrunt Pánowie Záboklicki, y Dźiduszycki, iákoby Principales zniem tráktuiący. Toć potrzebá było tych Ich Mościow przypozwáć do tego, y certam tego notitiam mieć? y owszem, probatum było secus
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 14
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
nie miałby nic dawać za głowę.
Urzędy wszystkie: wojewodze, staroście, podkomorskie, żupnicze i wszystkie insze aby penie podlegały, podskarbiewie, co niedosyć czynią urzędom swym, po tysiącu grzywien.
Kiedy się zadłuży plebeia persona szlachcicowi, także i żyd, mieszczanin, aby szlachcicowi było in libero puścić ewazją, nie plebejus szlachcicowi.
Z pany duchownemi trzeba wielkiej zgody i pokoju; do tego są słudzy Boży, bracia naszy, krew nasza. Naprzód niechby z nami pospołu w jednym prawie równi; niech duchowna osoba równo ze mną przed jednym sędzim odprawia się tak w grodzie, na granicach w ziemstwie, jak i na trybunale o każdą krzywdę
nie miałby nic dawać za głowę.
Urzędy wszystkie: wojewodze, staroście, podkomorskie, żupnicze i wszystkie insze aby penie podlegały, podskarbiewie, co niedosyć czynią urzędom swym, po tysiącu grzywien.
Kiedy się zadłuży plebeia persona ślachcicowi, także i żyd, mieszczanin, aby ślachcicowi było in libero puścić ewazyą, nie plebeius ślachcicowi.
Z pany duchownemi trzeba wielkiej zgody i pokoju; do tego są słudzy Boży, bracia naszy, krew nasza. Naprzód niechby z nami pospołu w jednym prawie równi; niech duchowna osoba równo ze mną przed jednym sędzim odprawia się tak w grodzie, na granicach w ziemstwie, jak i na trybunale o każdą krzywdę
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 401
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, z 12. Hrabstw Wallii Księstwa deputowanych, z Deputatów 54. od dwudziestu sześciu Miast mających Ius sessionis cum Voto w Parlamencie, ze czterech Deputatów Miasta Londynu osobnych, gdzie też wchodzą, dwa Parlamenta Szkocyj i Hibernii: a ci się mieszczą wszyscy w Niższej Kamerze, gdzie zdaje się reprezentować Stan Miejski trzeci, i Plebejuszów czwarty, tych tylko, którzy dać mogą z gruntu swego sześć funtów Angielskich, którzy nad Rzemieślników praeferuntur, i odbierają tytuł nie Dominus ale Goodman, to jest Bonus Vir. EUROPA. o Angielskim Królestwie.
Są też tu Trybunały jeden BANCUS Regius, aliàs krzesło, Sąd Królewski, gdzie sam Król zasiada, cum assistentia
, z 12. Hrábstw Wallii Xięstwá deputowánych, z Deputatow 54. od dwudźiestu sześciu Miast maiących Ius sessionis cum Voto w Parlámencie, ze czterech Deputatow Miasta Londynu osobnych, gdźie też wchodzą, dwá Parlamenta Szkocyi y Hibernii: á ci się mieszczą wszyscy w Niższey Kamerze, gdźie zdaie się reprezentować Stan Mieyski trzeci, y Plebeiuszow czwárty, tych tylko, ktorzy dać mogą z gruntu swego sześć funtow Angielskich, ktorzy nád Rzemieślnikow praeferuntur, y odbieráią tytuł nie Dominus ale Goodman, to iest Bonus Vir. EUROPA. o Angielskim Krolestwie.
Są też tu Trybunáły ieden BANCUS Regius, aliàs krzesło, Sąd Krolewski, gdźie sam Krol zásiada, cum assistentia
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 279
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
swoją komendą 12000. Synowie Królewscy komendują 15. tysięcy Ludzi. Secundae Classis albo rangu Dworzanie zowią się Marsebdary: tertiae Classis Rusendary, którzy komput Wojska spisują. AZJA. O Państwie Mogolskim.
WOJSKA wielkie miewa MOGOL, ale ad cadendum non caedendum, bo mało co polerowne: jest to numerus non humerus. Z konnych Plebejuszów miewa po 2. kroć sto tysięcy, Piechoty więcej in triplo: słoniów mnóstwo i Armat, których od Europejczyków przejeli usum. Nie dawno, niżeli to zacząłem pisać, Mogol z Perskim Królem Szach-Nadyr-kulikanem miał Jazdy 2. kroć sto tysięcy, Piechoty 5. kroć sto tysięcy; a postaremu z taką Potencją
swoią kommendą 12000. Synowie Krolewscy kommenduią 15. tysięcy Ludźi. Secundae Classis albo rangu Dworzanie zowią się Marsebdary: tertiae Classis Rusendary, ktorzy komput Woyská spisuią. AZYA. O Państwie Mogolskim.
WOYSKA wielkie miewá MOGOL, ale ad cadendum non caedendum, bo máło co polerowne: iest to numerus non humerus. Z konnych Plebeiuszow miewá po 2. kroć sto tysięcy, Piechoty więcey in triplo: słoniow mnostwo y Armat, ktorych od Europeyczykow przeieli usum. Nie dawno, nizeli to zácząłem pisać, Mogol z Perskim Krolem Szach-Nadyr-kulikanem miał Iazdy 2. kroć sto tysięcy, Piechoty 5. kroć sto tysięcy; á postaremu z táką Potencyą
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 590
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
krótkość/ jak umyślnie sadzą. Atosz tak? czytać je raż/ przeczytać i drugi/ To każdy Rytm naikrotszy/ bendzieć się zdał długi. Animuszowata Starożytność.
Szczyć się ty Starożytną Przodków twych przysługą/ On się tym wiedzę szczyci/ ze ma Wieś/ i drugą. A jeżeli pieniądze Królową są wszędzie? To ty Plebejuszem/ a on Grafem będzie. O Przecławie.
WSzytko mówi podpiwszy Przecław/ pojmę Zonę/ A pijanym te śluby nie są pozwolne. Niech Zona jego pojmie/ byle trzeźwia była/ Żeby go pijanego/ spać zaprowadziła. Księgi Pierwsze. Mała z obłudy Korzyść.
MAchiawel jak Jahel/ tu cię Mlekiem słodkiem Częstuje/ owdzie
krotkość/ iák vmyślnie sádzą. Atosz ták? czytáć ie raż/ przeczytáć y drugi/ To kozdy Rytm naikrotszy/ bendźieć się zdał długi. Animuszowáta Stárożytność.
SCzyć sie ty Stárożytną Przodkow twych przysługą/ On sie tym wiedzę sczyći/ ze ma Wieś/ y drugą. A ieżeli pieniądze Krolową są wszędźie? To ty Plebeiuszem/ á on Graffem będźie. O Przecłáwie.
WSzytko mowi podpiwszy Przecław/ poimę Zonę/ A piiánym te śluby nie są pozwolne. Niech Zoná iego poimie/ byle trzeźwia byłá/ Zeby go piiánego/ spáć záprowádźiłá. Kśięgi Pierwsze. Máła z obłudy Korzyść.
MAchiáwel iak Iáhel/ tu ćię Mlekiem słodkiem Częstuie/ owdźie
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 2
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
Prób.
A Temistocles radził Lacedaemonczykom/ aby do Aten w poselstwie wyprawili Viros bonos, Nobilesq; quibus fides haberetur. Andreas Tiraquel. de Nobli. Cap. 20. n. 5.
Longobardowie mieli to w prawach swoich/ że nikogo jedno Szlachcice mądre za Sędzie przyjmowali; i owszem Szlachcicowi kiedyś więcej wierzono/ niż Plebejuszowi/ także kiedy Szlachcic pod cnotą szlachecką co rzekł; albo się sym obowiązał: Tedy to stało za przysięgę: albo/ kiedy Szlachcic co jobiecał: ali ta obietnica ważyła/ jako uczynek sam. Mentiri enim Servorum est, atque adeò generosum(nobilem) animum nequaquam decet. I dobrzeć Homerus o Agamemnonie mówi: Mox
Prob.
A Themistocles rádźił Lacedaemonczykom/ áby do Athen w poselstwie wypráwili Viros bonos, Nobilesq; quibus fides haberetur. Andreas Tiraquel. de Nobli. Cap. 20. n. 5.
Longobardowie mieli to w práwách swoich/ że nikogo iedno Szláchćice mądre zá Sędźie przyimowáli; y owszem Szláchćicowi kiedyś więcey wierzono/ niż Plebeiuszowi/ tákże kiedy Szláchćic pod cnotą szláchecką co rzekł; álbo śię sym obowiązał: Tedy to stało zá przyśięgę: álbo/ kiedy Szláchćic co iobiecał: áli tá obietnicá ważyłá/ iáko uczynek sam. Mentiri enim Servorum est, atque adeò generosum(nobilem) animum nequaquam decet. Y dobrzeć Homerus o Agamemnonie mowi: Mox
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Aiiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
zgoła nie respektuje/ nie ogląda się na szerokie majętności/ na wielkie godności/ na zacne tytuły/ dzielności/ dostojeństwa/ dygnitarstwa/ etc. Nie patrzy/ czym kto jest/ jakiej familijej/ jakiego domu/ jakich herbów/ Urzędów/ etc. Nie patrzy/ Kto Król/ Kto poddany/ Kto Szlachcic/ Kto Plebejusz/ Kto Mieszczanin/ Kto Kmieć/ Kto Pastucha/ Kto żebrak/ etc.) (A tu Kwestia: Anin DEUM, cadat Jeśli Bóg ma wzgląd naosoby? Vid. de hac Quaest. D. Mieszn. Par. I. Philosoph. Sobr. Sect. II. Quaest. VII. p.
zgołá nie respektuie/ nie ogląda śię ná szerokie máiętnośći/ ná wielkie godnośći/ ná zacne tytuły/ dźielnośći/ dostoieństwá/ dignitárstwá/ etc. Nie pátrzy/ czym kto iest/ iákiey fámiliiey/ iákiego domu/ iákich herbow/ Urzędow/ etc. Nie pátrzy/ Kto Krol/ Kto poddány/ Kto Szláchćic/ Kto Plebeiusz/ Kto Mieszczánin/ Kto Kmieć/ Kto Pástuchá/ Kto żebrak/ etc.) (A tu Kwestya: Anin DEUM, cadat Ieśli Bog ma wzgląd náosoby? Vid. de hac Quaest. D. Mieszn. Par. I. Philosoph. Sobr. Sect. II. Quaest. VII. p.
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Biii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
niepochybnie poznać może/ iż zapewne nie ujdą karania/ którzy pychę włosami płodza. A co się teraz na świecie nie dzieje/ to się zaiste na sądny dzień stanie/ kiedy Diabeł ludzi takich za włosy do przepaści piekielnych zawlecze. (Tu kwestyja: Jeśli Mężczyzna albo męskiej płci ludzie tak miedzy Szlachtą/ jako i miedzy Plebejuszem grzeszą/ i Boga przez to obrażają/ kiedy włosy noszą? Co i jakoby się na tę kwestyją odpowiedzieć miało/ powiedziałem o tym in biga Quaestionum Torunii excusarum, miedzy którymi ta in ordine druga jest: Jeśli te słowa Apostoła Z. Azaż samo przyrodzenie was nie naucza tego? Iż Mąż/ gdyby włosy
niepochybnie poznáć może/ iż zápewne nie uydą karánia/ ktorzy pychę włosámi płodza. A co śię teraz ná świećie nie dźieie/ to śię záiste ná sądny dźień stánie/ kiedy Dyiabeł ludźi tákich zá włosy do przepáśći piekielnych záwlecze. (Tu kwestyia: Ieśli Męsczyzná álbo męskiey płci ludźie ták miedzy Szláchtą/ iáko y miedzy Plebeiuszem grzeszą/ y Bogá przez to obrażáią/ kiedy włosy noszą? Co y iákoby śię ná tę kwestyią odpowiedźieć miáło/ powiedźiałem o tym in biga Quaestionum Torunii excusarum, miedzy ktorymi tá in ordine druga iest: Ieśli te słowá Apostołá S. Azaż sámo przyrodzenie was nie náucza tego? Iż Mąż/ gdyby włosy
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Hii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
