świętości najcelniejsza. Nie jestem godna wejrzenia twojego I całować tropu twego. PORODZENIE PANNY MARYJEJ W BETLEJEM PANNA MARIA
Wszechmocny Ojcze, który swym władasz skinieniem Niebem, morzem i ziemią, i powietrznym cieniem, Czyliż czas przyszedł, kiedy bez zmazy ogląda Ten świat twe pokolenie, czego ziemia żąda, Z radością wonnych kwiecia gotując plot: wszelki? Otoć dojrzały owoc i depozyt wielki Oddajemy — lecz aby pobożny wstyd z moją Zostawał w całości płcią, broń sam mocą swoją. A ja ciebie, Dzieciątko, czekam z chęcią wielką, Ślubując macierzyńskiej prace pilność wszelką. JÓZEF obudzony
Święte Dziecię, nie gmachy faryskie złocone, Nie bławaty w Frygijej wymyślnie
świątości najcelniejsza. Nie jestem godna wejrzenia twojego I całować tropu twego. PORODZENIE PANNY MARYJEJ W BETLEJEM PANNA MARYJA
Wszechmocny Ojcze, ktory swym władasz skinieniem Niebem, morzem i ziemią, i powietrznym cieniem, Czyliż czas przyszedł, kiedy bez zmazy ogląda Ten świat twe pokolenie, czego ziemia żąda, Z radością wonnych kwiecia gotując plot: wszelki? Otoć dojrzały owoc i depozyt wielki Oddajemy — lecz aby pobożny wstyd z moją Zostawał w całości płcią, broń sam mocą swoją. A ja ciebie, Dzieciątko, czekam z chęcią wielką, Ślubując macierzyńskiej prace pilność wszelką. JÓZEF obudzony
Święte Dziecię, nie gmachy faryskie złocone, Nie bławaty w Frygijej wymyślnie
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 57
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
niewinny cierpieć: l. absentem ff. de poenis. Tak Pan Bóg Gen. 18. Sodomitom chciał przepuścić/ kiedyby się było przynamniej zdziesięć dobrych w onym mieście znalazło. A zwłaszcza kiedy kobiecisczka nikczemne małocnockie/ wyuzdany gęby/ poturbowano mękami przymuszają aby plotki nadrugie które sami mianują plotły/ agdy na plotą mianując i te i owe uwierzywszy jako Ewangeliej płonnym ich baikom/ one piszą/ i bez żadnego braku ani respektu na dobrą nigdy nienaruszoną sławę ich/ i zachowanie starożytne w sąsiestwie bez żadnej nagany/ one by wierutne złoczynce okrutnie łapają/ wiązą/ niewstydliwie obnażają/ męczą/ morza/ palą/ bez żadnego polutowania niedopuszczając
niewinny cierpieć: l. absentem ff. de poenis. Tak Pan Bog Gen. 18. Sodomitom chćiał przepuśćić/ kiedyby sie było przynamniey zdzieśięć dobrych w onym mieśćie znalázło. A zwłasczá kiedy kobiecisczká nikczemne máłocnockie/ wyuzdány gęby/ poturbowáno mękámi przymuszaią áby plotki nádrugie ktore sámi miánuią plotły/ ágdy ná plotą miánuiąc y te y owe vwierzywszy iáko Ewángeliey płonnym ich baikom/ one piszą/ y bez żadnego bráku áni respektu ná dobrą nigdy nienáruszoną sławę ich/ y záchowánie stárożytne w sąśiestwie bez żadney nagány/ one by wierutne złoczynce okrutnie łápáią/ wiązą/ niewstydliwie obnáżáią/ męczą/ morza/ palą/ bez żadnego polutowania niedopusczáiąc
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 54
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
, trzyma per arendam W. Imp. Mikołaj Wodziński, cześnik ziemi liwskiej, która mu ekspiruje pro festo S. Joannis Baptiste proxime venturo 1747; daje arendy na ten rok pruskiej monety fl. 900. Wieś Trzepcz
Wjazd do dwora: wrota dobre na zawiasach i z klamką, po lewej ręce sztachety, po drugiej plot grodzony. Folwark pod snopkami, stary, o jednej izbie; teraźniejszy Imp. dzierżawca dla czeladzi izbę przystawił i jest totaliter dobry. Przy tym folwarku chlewków 4 w chrust plecione pod jednym dachem. Na prawej ręce teraźniejszy Imp. dzierżawca postawił z dylów nową stajenkę pod snopkami w słupy dla wygody swojej. Wjazd do gumna
, trzyma per arendam W. Jmp. Mikołaj Wodziński, cześnik ziemi liwskiej, która mu ekspiruje pro festo S. Joannis Baptistae proxime venturo 1747; daje arendy na ten rok pruskiej monety fl. 900. Wieś Trzepcz
Wjazd do dwora: wrota dobre na zawiasach i z klamką, po lewej ręce sztachety, po drugiej plot grodzony. Folwark pod snopkami, stary, o jednej izbie; teraźniejszy Jmp. dzierżawca dla czeladzi izbę przystawił i jest totaliter dobry. Przy tym folwarku chlewków 4 w chróst plecione pod jednym dachem. Na prawej ręce teraźniejszy Jmp. dzierżawca postawił z dylów nową stajenkę pod snopkami w słupy dla wygody swojej. Wjazd do gumna
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 96
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
prawu/ widzę/ mam podlegać. Dawszy rękoma/ musi i nożkami biegać. A wiesz/ jak mi rad bywasz: miasto sowitości/ Kto pożycza/ pieniędzy/ traci i miłości.
Poeta. Nie to Poeta co tym sławi się/ ani to/ Co łakomie zagarnął Poetyckie myto. Nie to Poeta (bo to plota)/ co rymuje rymem/ Co mu ślina przyniesie/ parą ginie z dymem. Nie to Poeta (bo to Bachur ) co też baje. To Poeta komu Bóg Ducha Swego daje/ Bo duszę rzeczom dawać/ tworzyć co z niczego/ Trzeba mocy do tego/ i Ducha Boskiego.
Potrawy. Iż zdrowej jednej
prawu/ widzę/ mam podlegać. Dawszy rękoma/ muśi y nożkami biegać. A wiesz/ iák mi rad bywasz: miasto sowitośći/ Kto pożycza/ pieniędzy/ tráći y miłośći.
Poetá. Nie to Poetá co tym sławi śię/ ani to/ Co łákomie zágárnął Poetyckie myto. Nie to Poetá (bo to plotá)/ co rymuie rymem/ Co mu ślina przynieśie/ párą ginie z dymem. Nie to Poeta (bo to Bachur ) co też báie. To Poetá komu Bog Duchá Swego dáie/ Bo duszę rzeczom dawać/ tworzyć co z niczego/ Trzebá mocy do tego/ y Duchá Boskiego.
Potráwy. Iż zdrowey iedney
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: Ciiiv
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
obór. Stodoły 2 wzdłuż od owczarni przy sobie stojące.
Sadzawki 2; jedna za domkiem i wrotami przeciwko dworowi stojącemi, druga za sadem z przyległemi na ogródki miejscami. W rzekach i strumieniach ryb łowienie wspólne.
Sadu połowa za dworem w tę stronę od wiatraków i od ścieżki z sionki do sklepu prosto uczynionej wszerz do plota za lipy, wzdłuż zaś od stajen, czyli bramy podwórzowej, aż do końca za sklep ku łęgowi.
Mielcuch i suszenia w równe używanie, słodów sprawowanie i piwa robienie obiema siostrom podaje się. Którego reparacja
i statków przysposobienie wspólne być powinno. A sypanie na tym mielcuchu od stajen ad hanc secundam classem przydaje się.
obór. Stodoły 2 wzdłuż od owczarni przy sobie stojące.
Sadzawki 2; jedna za domkiem i wrotami przeciwko dworowi stojącemi, druga za sadem z przyległemi na ogródki miejscami. W rzekach i strumieniach ryb łowienie wspólne.
Sadu połowa za dworem w tę stronę od wiatraków i od ścieżki z sionki do sklepu prosto uczynionej wszerz do plota za lipy, wzdłuż zaś od stajen, czyli bramy podwórzowej, aż do końca za sklep ku łęgowi.
Mielcuch i suszenia w równe używanie, słodów sprawowanie i piwa robienie obiema siostrom podaje się. Którego reparacyja
i statków przysposobienie wspólne być powinno. A sypanie na tym mielcuchu od stajen ad hanc secundam classem przydaje się.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 218
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
