/ na owo Zbawiciela mego pamiętając/ że on w razach takich i bez dusznym kamieniom mowę dać/ przyobiecać raczył. Do Narodu Ruskiego Ehksortatia do Duchownych wszelkiego Stanu.
W Bogu Przewielebny mój Panie/ i Boga miłujący Ojcowie/ Bracia w Panu Chrystusie przenamilejszy. Wasze i moje na stan Episkopski od nas niespodziewane/ ni oczekywane poświęcenie/ za dobre i szczęśliwe Ruskiej Cerkwi naszej OMEN wziąwszy/ pewien tego po łasce Bożej zostawam/ że wyszły z Syonu Zakon/ i Słowo Pańskie z Jeruzalem/ i naszej Ruskiej ziemie czasów swych doszły/ czysty święty/ niepokalany/ a za wieków naszych o nieczyszczony/ pokalany i nie oświęcony; przez was nieczystość swoję zmazę
/ ná owo Zbáwićielá mego pámiętáiąc/ że on w rázách tákich y bez dusznym kámieniom mowę dáć/ przyobiecáć raczył. Do Narodu Ruskiego Ehxortátia do Duchownych wszelkiego Stanu.
W Bogu Przewielebny moy Pánie/ y Bogá miłuiący Oycowie/ Bráćia w Pánu Chrystuśie przenamileyszy. Wásze y moie ná stan Episkopski od nas niespodźiewáne/ ni ocżekywáne poświęcenie/ zá dobre y szczęśliwe Ruskiey Cerkwi nászey OMEN wźiąwszy/ pewien tego po łásce Bożey zostawam/ że wyszły z Syonu Zakon/ y Słowo Páńskie z Ieruzalem/ y nászey Ruskiey źiemie cżásow swych doszły/ cżysty święty/ niepokalány/ á zá wiekow nászych o niecżyszcżony/ pokalány y nie oświęcony; przez was nieczystość swoię zmázę
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 108
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
z Bogiem Ojcem/ i Synem/ i Duchem Z. jedna natura/ jedna wszechmocność/ jedno Boztwo/ jedna nadzieja wezwania/ jedna miłość: Jedne spolne za Króle/ Rządziciele/ urzędy/ modlitwy i prośby/ jedne Sakramenta/ (jeśli jedne/ to siedm/ a nie dwa:) jedne czyny święte/ i poświęcenia Kościelne/ mniejsze i więtsze/ jedna Ewanielia/ jedne Prorockie i Apostołskie pisma/ jednaż powaga SS. Kościelnych Prawowiernych Ojców Gręckich i Łacińskich. Cóż mamy mieć spolnego z innemi sektami? To Patriarcha nasz teraźniejszy Konstant: który jeśli tęż/ jakom powiedział/ Ducha Z. łaskę i teraz w duszy swej ma/ i
z Bogiem Oycem/ y Synem/ y Duchem S. iedná náturá/ iedná wszechmocność/ iedno Boztwo/ iedná nádźieiá wezwánia/ iedná miłość: Iedne spolne zá Krole/ Rządźiciele/ vrzędy/ modlitwy y prośby/ iedne Sákrámentá/ (ieśli iedne/ to śiedm/ á nie dwá:) iedne cżyny święte/ y poświęcenia Kośćielne/ mnieysze y więtsze/ iedná Ewányelia/ iedne Prorockie y Apostolskie pismá/ iednáż powagá SS. Kośćielnych Práwowiernych Oycow Gręckich y Lácinskich. Coż mamy mieć spolnego z innemi sektámi? To Pátryárchá nász teráźnieyszy Konstánt: ktory ieśli tęż/ iákom powiedźiał/ Duchá S. łáskę y teraz w duszy swey ma/ y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 188
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
się z nagości mej naśmiewacie i cieszycie. Przyjdzie ten czas/ że się wszystkiego tego wstydać będziecie. Lepiejby w prawdzie wam było nie poznać świałości prawdy/ niżli poznaną odrzucić/ zgasić i zatłumić. I tyżeś to Pasterz/ który Pasterstwem się chłubisz/ a zgubą owczątek Boga lżysz? Tyżeś Kapłan/ który poświęceniem się wynosisz/ a zmazą świętości Boga się wyrzekasz. Ani życie/ ani obyczaje/ ani chodzenie/ ani odzienie was Mistrzami być pokazują: Ni mądrość/ ni ćwiczenie/ ani rozmowa o poświęceniu i Pasterstwie waszym świadczą: W życiu jesteście Karczmarze i Kupcy/ w obyczajach domolegowie: w rozmowie nieukowie/ w chodzeniu obłudne lisy
się z nágośći mey náśmiewaćie y cieszyćie. Przyidźie ten cżás/ że się wszystkiego tego wstydáć będźiećie. Lepieyby w prawdźie wam było nie poznáć świáłośći prawdy/ niżli poznáną odrzućić/ zgáśić y zátłumić. Y tyżeś to Pásterz/ ktory Pásterstwem się chłubisz/ á zgubą owcżątek Bogá lżysz? Tyżeś Kápłan/ ktory poświąceniem się wynośisz/ á zmázą świątośći Bogá się wyrzekasz. Ani żyćie/ áni obycżáie/ áni chodzenie/ áni odźienie was Mistrzámi być pokázuią: Ni mądrośc/ ni ćwicżenie/ áni rozmowá o poświąceniu y Pásterstwie wászym świádcżą: W żyćiu iesteśćie Kárcżmarze y Kupcy/ w obycżáiach domolegowie: w rozmowie nieukowie/ w chodzeniu obłudne lisy
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 15v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
nich wykraczał/ Sztrofowaniu/ sądowi/ naprawie/ i karaniu podlega. I iż ani jest nad insze Biskupy władzą piewszy/ ani też Kaplaństwa porządkiem więtszy. Abowiem jeśliby więtszym według porządku był/ jakożby od mniejszych naprawowany być miał? i jakoby Ojcowie śś. do niego pisząc Rzymskim go Biskupem nazywali? nad to i poświęcenie od Biskupów przijmuje: coby żadnym obyczajem być nie mogło/ kiedyby nad Biskupa więtszym był. Abowiem żaden tego drugiemu dać nie może czego sam nie ma. Nie mając tedy ten Biskup który Papieża poświęca starszeństwa/ jak starszego z nieograniczoną władzą Papieża poświęca? Co jest owszeki rzecz Ordynacią psująca. Bo i Dionyzuis ś
nich wykrácżał/ Sztrofowániu/ sądowi/ napráwie/ y karániu podlega. Y iż áni iest nad insze Biskupy władzą piewszy/ áni też Kápláństwá porządkiem więtszy. Abowiem ieśliby więtszym według porządku był/ iákożby od mnieyszych nápráwowány być miał? y iákoby Oycowie śś. do nie^o^ pisząc Rzymskim go Biskupem názywáli? nád to y poświęcenie od Biskupow prźyimuie: coby żadnym obycżáiem być nie mogło/ kiedyby nád Biskupá więtszym był. Abowiem żaden te^o^ drugiemu dác nie może cżego sam nie ma. Nie máiąc tedy ten Biskup ktory Papieżá poświąca stárszeństwá/ iák stárszego z nieogránicżoną władzą Papieżá poświąca? Co iest owszeki rzecż Ordinácią psuiąca. Bo y Dionyzuis ś
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 43v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
i ochraniaj, siebie zaś samego jako zbytniego Ewy wymiot i paskudę przez słuszność i pokorę miej za jednę stanu swojego i charakteru pluskotę, plamę, kurzawę, za kał i zarazę, a tak estymacja świętobliwego życia twojego będzie należytym respektem i ochroną świętego nader stanu i powołania twojego, w nim osoby szacunek. Jeżeli zaś za poświęceniem i charakterem osobliwsza łaska Boska w ciebie nie wnidzie, aby tylko pod faworem przywileju najpierwszej strasznej ofiary Pańskiej na moment zajrzy, a ty jej w sobie nie utrzymasz, zginąłeś na wieki, nieszczęśliwy po tysiąckroć razy kapłanie Boga swojego, duszę i tak wiele inszych tyrańsko zawiodłeś. Galerów raczej niewolniczych, głębokiej w kajdanach
i ochraniaj, siebie zaś samego jako zbytniego Ewy wymiot i paskudę przez słuszność i pokorę miej za jednę stanu swojego i charakteru pluskotę, plamę, kurzawę, za kał i zarazę, a tak estymacyja świętobliwego życia twojego będzie należytym respektem i ochroną świętego nader stanu i powołania twojego, w nim osoby szacunek. Jeżeli zaś za poświęceniem i charakterem osobliwsza łaska Boska w ciebie nie wnidzie, aby tylko pod faworem przywileju najpierwszej strasznej ofiary Pańskiej na moment zajrzy, a ty jej w sobie nie utrzymasz, zginąłeś na wieki, nieszczęśliwy po tysiąckroć razy kapłanie Boga swojego, duszę i tak wiele inszych tyrańsko zawiodłeś. Galerów raczej niewolniczych, głębokiej w kajdanach
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 226
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
, którzy źle i nieprzystojnie dla pogorszenia żyjecie, u prostaków bowiem jest to rozumienie i pewność, że to i owo nie jest grzychem, bo tak sam ksiądz pleban czyni, a że ksiądz pleban czyni, uczyni bezpiecznie bez skrupułu wójt, włodarz, kmieć i parobek, dziewka pozwoli się na plebaniją za odpust i poświęcenie. Jako się nie gorszyć, kiedy kapłan, wziąwszy na siebie przez poświęcenie Boga całe znowu czartostwa piekło, przez grzychy i niecnoty swoje na niego bierze i mieć go pod nimi usiłuje! Bo gdy w charakterze kapłańskim czcimy samego Boga, a charakter w najgorszym etiam księdzu istoty i szacunku swojego nie traci, toć się
, którzy źle i nieprzystojnie dla pogorszenia żyjecie, u prostaków bowiem jest to rozumienie i pewność, że to i owo nie jest grzychem, bo tak sam ksiądz pleban czyni, a że ksiądz pleban czyni, uczyni bezpiecznie bez skrupułu wójt, włodarz, kmieć i parobek, dziewka pozwoli się na plebaniją za odpust i poświęcenie. Jako się nie gorszyć, kiedy kapłan, wziąwszy na siebie przez poświęcenie Boga całe znowu czartostwa piekło, przez grzychy i niecnoty swoje na niego bierze i mieć go pod nimi usiłuje! Bo gdy w charakterze kapłańskim czcimy samego Boga, a charakter w najgorszym etiam księdzu istoty i szacunku swojego nie traci, toć się
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 231
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
: A przetoż Katolicy nabożni/ chcecieli być mężnymi i uzbrojonymi/ na przeciwko wszelkim grzechom/ i Czartu samemu. Date operam, mówi Ignatius Męczennik święty; . Pożywając bowiem tego chleba niebieskiego/ bierzem łaski rozmaite z nieba któremi strasznemi jesteśmy nieprzyjacielowi dusz naszych/ i umartwiamy w sobie wszelkie pożądliwości ciała naszego. Bierzem poświęcenie duszne/ którym omytemi z grzechów/ zostajemy podobnymi Odkupicielowi swojemu/ i w jego poniekąd istność odmieniamy się. Stąd Leo święty Non aliud agit participatio Corporis, et Sanguinis Christi, quam vt inid, quod sumimtranseamus. Y Dionysius Areopagita. D. bon: ser. de Bapt. habito in Caena Dom. S.
: A przetoż Kátholicy nabożni/ chcećieli bydź mężnymi y vzbroionymi/ ná przećiwko wszelkim grzechom/ y Czártu sámemu. Date operam, mowi Ignatius Męczennik święty; . Pożywáiąc bowiem tego chlebá niebieskiego/ bierzem łáski rozmáite z niebá ktoremi strásznemi iestesmy nieprzyiaćielowi dusz nászych/ y vmartwiamy w sobie wszelkie pożądliwośći ćiáłá nászego. Bierzem poświącenie duszne/ ktorym omytemi z grzechow/ zostáiemy podobnymi Odkupićielowi swoiemu/ y w iego poniekąd istność odmieniamy się. Ztąd Leo święty Non aliud agit participatio Corporis, et Sanguinis Christi, quam vt inid, quod sumimtranseamus. Y Dionysius Areopagita. D. bon: ser. de Bapt. habito in Caena Dom. S.
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 44
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Hezychiusza. Septimontium było Święto z óbchodzeniem, i czczeniem siedmiu Gór Rzymskich. Terminalia było Święto in Februario u Pogan, na uczczenie Bożka Termi- SCJENCJA
nus nazwanego, alias Końca albo Granic, który i samemu nie ustępuje Jowiszowi, według wiary Pogan.
Tuż kładę zabobonną Pogańską Ceremonią, Lustrationes, albo Expiátiones, niby to jakieś Poświęcenie, i Oczyszczenie, które Oczyszczenie pogańskie wzieło criginem od Izraelitów, Kipurym rzeczone u nich, od Boga postanowione w Księgach Levitici 16. na Oczyszczenie Izraelitów z grzechu w adorowaniu Cielca złotego popełnionych, co się działo dnia 10. Miesiąca siódmego, to jest Tizri albo Septembra naszego: w który czas tyko raz na rok,
Hezychiusza. Septimontium było Swięto z óbchodzeniem, y czczeniem siedmiu Gor Rzymskich. Tèrminalia było Swięto in Februario u Pogan, ná uczczenie Bożká Termi- SCYENCYA
nus názwánego, álias Końcá álbo Granic, ktory y samemu nie ustępuie Iowiszowi, według wiáry Pogan.
Tuż kłádę zabobonną Pogáńską Ceremonią, Lustrationes, álbo Expiátiones, niby to iákieś Poświęcenie, y Oczyszczenie, ktore Oczyszczenie pogáńskie wzieło criginem od Izraelitow, Kippurim rzeczone u nich, od Bogá postánowione w Księgách Levitici 16. ná Oczyszczenie Izraelitow z grzechu w ádorowániu Cielcá złotego popełnionych, co się działo dnia 10. Miesiącá siodmego, to iest Tizri álbo Septembra nászego: w ktory czas tyko raz ná rok,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 31
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
rozumu dobrotliwie. Rość będzie sława i miłość powszechna przez ten wspaniały uczynek, gdy upokorzonemu dasz WKsMć łatwy przystęp justyfikowania się i choćby się znalazł jaki występek skwapliwości ubezpieczenia, wyrozumiesz et fragilitati humanae, od którego żaden żyjący nie jest exceptus, imputareludzkiej ułomności... nie jest wolny, przypisać zechcesz. Wielkie WKsMć sacrificiumpoświęcenie przed Bogiem i światem uczynisz, gdy krzywdę darujesz. W wiekopomnej pamięci sobie colossum clementiaepomnik łagodności wystawisz. IMPana marszałka kowieńskiego, wielą dowodami doświadczonego przy-
jaciela swego et opprobriazarzuty od nieprzyjaznych ponoszącego, że albo nie chce, albo nie może wyjednać tej łaski u WKsMci, aby valore kredytu swego u WKsMci nie miał sublevare
rozumu dobrotliwie. Rość będzie sława i miłość powszechna przez ten wspaniały uczynek, gdy upokorzonemu dasz WKsMć łatwy przystęp justyfikowania się i choćby się znalazł jaki występek skwapliwości ubezpieczenia, wyrozumiesz et fragilitati humanae, od którego żaden żyjący nie jest exceptus, imputareludzkiej ułomności... nie jest wolny, przypisać zechcesz. Wielkie WKsMć sacrificiumpoświęcenie przed Bogiem i światem uczynisz, gdy krzywdę darujesz. W wiekopomnej pamięci sobie colossum clementiaepomnik łagodności wystawisz. JMPana marszałka kowieńskiego, wielą dowodami doświadczonego przy-
jaciela swego et opprobriazarzuty od nieprzyjaznych ponoszącego, że albo nie chce, albo nie może wyjednać tej łaski u WKsMci, aby valore kredytu swego u WKsMci nie miał sublevare
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 689
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Melchitom na Libanie i Antyhbanie będącym, w Liście R. 1743, aby na jednym Ołtarzy, jeden tylko Kapłan celebrował; a jeśli ich jest wiele, aby wiele Ołtarzów w Kościołach zgotować, lub też żeby wszyscy w aparatach z jednym celebrowali razem, konsekrowali, i komunikowali, jak u Łacinników nowi Presbyteri, podczas swego poświęcenia, wraz z Biskupem Mszę Świętą odprawują.
Ze tandem wiele Mszy odprawują Łacińscy Kapłani w jednym Kościele, na jednym Ołtarzy (oprócz tego na którym Biskup celebruje) daje rację Ioannes Cochlaeus, iż teraz Laicy, rzadko, nie co dnia jak przedtym komunikują, na to miejsce wiele Mszy odprawuje się, to nadgradzając. Druga
Melchitom na Libanie y Antihbanie będącym, w Liście R. 1743, aby na iednym Ołtarzy, ieden tylko Kapłan celebrował; á ieśli ich iest wiele, aby wiele Ołtarzow w Kościołach zgotować, lub też żeby wszyscy w apparatach z iednym celebrowali razem, konsekrowali, y kommunikowali, iak u Łacinnikow nowi Presbyteri, podczas swego poświęcenia, wraz z Biskupem Mszę Swiętą odprawuią.
Ze tandem wiele Mszy odprawuią Łacińscy Kapłani w iednym Kościele, na iednym Ołtarzy (oprocz tego na ktorym Biskup celebruie) daie racyę Ioannes Cochlaeus, iż teraz Laicy, rzadko, nie co dnia iak przedtym kommunikuią, na to mieysce wiele Mszy odprawuie się, to nadgradzaiąc. Druga
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 53
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
