żądaniu, Pytałem się w Podgórzu o wsi na przedaniu Od Gorlic do Grybowa; te leżą przy Ropie, Te przy Białej, celniejszych rzekach w Europie. Kraj we wszytko bogaty. Z rajfurami za czem Zniósszy się, oznajmuję: jest Jamna z Widaczem, Zbęk, Pogwizdów, Wiskidna, Żebraczka, Wygodna, Poświst, Bieśnik, Biedowa, Skrętła, Gwoździec, Głodna, Pobiednik za Wytrzeszczką; tymże idą szykiem Smrokowiec z Pogorzynem, Kiprzna z Sikornikiem, Polichta z Miciakami, a Kanina z Nowem Wielką w górze derewnią świecą, Berdechowem. Wesoły Opłakaniec, Litacz i Kołkówka Zalecą się, choć o nich nie napiszę słówka. Sławny
żądaniu, Pytałem się w Podgórzu o wsi na przedaniu Od Gorlic do Grybowa; te leżą przy Ropie, Te przy Białej, celniejszych rzekach w Europie. Kraj we wszytko bogaty. Z rajfurami za czem Zniósszy się, oznajmuję: jest Jamna z Widaczem, Zbęk, Pogwizdów, Wiskidna, Żebraczka, Wygodna, Poświst, Bieśnik, Biedowa, Skrętła, Gwoździec, Głodna, Pobiednik za Wytrzeszczką; tymże idą szykiem Smrokowiec z Pogorzynem, Kiprzna z Sikornikiem, Polichta z Miciakami, a Kanina z Nowem Wielką w górze derewnią świecą, Berdechowem. Wesoły Opłakaniec, Litacz i Kołkówka Zalecą się, choć o nich nie napiszę słówka. Sławny
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 12
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Męczenników dopiero wspomnianych, Krzyż złoty 300 funtów ważący, item trzy tablice złote Kamieniami drogiemi sadzone; i to wszystko w Pradze złożyli w Czechach Roku 1038 Polakom nie oddając przy zachodzących rekwizycjach. Pod samą Katedrą, jest jezioro ŚWIĘTE nazwiskiem. gdzie Mieczysław I i pierwszy też Chrześcijanin Monarcha Polski potępił Bogi Staropolskie Lelum Polelum, Świst Poświst, Terum Poterum. Na tym jeziorku gdy ma być jaka niepogoda, insułki się pływające pokazują.
Tuż jest TRZEMESZNO o dwie mile od Gniezna, Opactwo Kanoników Regularnych Z Augustyna, najpierwsze od Mieczysława I fundowane; gdzie Ciało było złożone Z Wojciecha, wykupione od Prusaków. Studnia tu w kamienie drzewo obraca, według książki Historia
Męczennikow dopiero wspomnianych, Krzyż złoty 300 funtow ważący, item trzy tablice złote Kamieniami drogiemi sadzone; y to wszystko w Pradze złożyli w Czechach Roku 1038 Polakom nie oddaiąc przy zachodzących rekwizycyách. Pod samą Katedrą, iest iezioro SWIĘTE nazwiskiem. gdzie Mieczysław I y pierwszy też Chrześcianin Monarcha Polski potępił Bogi Staropolskie Lelum Polelum, Swist Poświst, Terum Poterum. Na tym ieziorku gdy ma bydź iaka niepogoda, insułki się pływaiące pokazuią.
Tuż iest TRZEMESZNO o dwie mile od Gniezna, Opactwo Kanonikow Regularnych S Augustyna, naypierwsze od Mieczysłáwa I fundowáne; gdzie Ciało było złożone S Woyciecha, wykupione od Prusakow. Studnia tu w kamienie drzewo obraca, według ksiąszki Historia
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 314
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Więc wszytek ów budynek tak jest rozwalony/ Ze zawiasy oddarte/ drzwi porozrzucane/ Pokoje na namniejsze trzaski zdruzgotane. A iż rzetelniej rzekę: dusza ma stroskana Tak od grzechów mizernie jest pokołatana/ I znieważona/ że się we łzy onej mienić Trzeba/ a plankty smutne/ i lamenta trenić. Pokazując/ że wszytkim na poświst pustkami Spustoszona została za swemi grzechami. Heraklita Chrześcijańskiego Duszy w grzechu spustoszenie dziwne.
A do tego biad i nędz i trosk/ zgromadzenia. I to przydało wiele onej utrapienia/ Ze pierwej/ a niżeli na ziemię paść miała/ Wszytkie swych prac owoce strącone ujrzała: Ujrzała swe zasługi z fatygą podjęte Stracone wszytkie/ cnoty
Więc wszytek ow budynek ták iest rozwálony/ Ze záwiásy oddárte/ drzwi porozrzucáne/ Pokoie ná námnieysze trzaski zdruzgotáne. A iż rzetelniey rzekę: duszá má stroskáná Tak od grzechow mizernie iest pokołátáná/ Y zniewáżoná/ że się we łzy oney mienić Trzebá/ á plankty smutne/ y lámentá threnić. Pokazuiąc/ że wszytkim ná poświst pustkámi Spustoszoná zostáłá zá swemi grzechámi. Heráklitá Chrześćiáńskiego Duszy w grzechu spustoszenie dźiwne.
A do tego biad y nędz y trosk/ zgromadzenia. Y to przydało wiele oney utrapieniá/ Ze pierwey/ a niżeli ná źiemię paść miáłá/ Wszytkie swych ṕrác owoce strącone uyrzáłá: Vyrzała swe zasługi z fátygą podięte Strácone wszytkie/ cnoty
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 80
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
śmy już i plwali I drogę wszyscy z żalu przeklinali Dla krnąbrnych wiatrów: Hej! wiatry, słuchajcie! Wzdy też nam żagle dobrze nadymajcie! Już nas dopądźcie do portu słusznego, A nie żartujcie z nieszczęścia naszego! — Usłyszały te swoje zelżywości Wiatry — pod niebem stojący w cichości, A usłyszawszy— natychmiast zabrzmiały Różno poświstem i prędko zebrały Gniew na swe czoło, a jakoby mgnęły Po sobie, sapać i szemrać poczęły. A potym duchem ozwawszy się sporem Wpadły na morze z potężnym szaszorem I wszędzie czyniąc niedyskretne skoki Toczyły z nagła pod niebem obłoki, Od czego tak się aż zlegały wały, Że trzy na jednym ku górze skakały. Nędzny
śmy już i plwali I drogę wszyscy z żalu przeklinali Dla krnąbrnych wiatrów: Hej! wiatry, słuchajcie! Wzdy też nam żagle dobrze nadymajcie! Już nas dopądźcie do portu słusznego, A nie żartujcie z nieszczęścia naszego! — Usłyszały te swoje zelżywości Wiatry — pod niebem stojący w cichości, A usłyszawszy— natychmiast zabrzmiały Różno poświstem i prędko zebrały Gniew na swe czoło, a jakoby mgnęły Po sobie, sapać i szemrać poczęły. A potym duchem ozwawszy się sporem Wpadły na morze z potężnym szaszorem I wszędzie czyniąc niedyskretne skoki Toczyły z nagła pod niebem obłoki, Od czego tak się aż zlegały wały, Że trzy na jednym ku górze skakały. Nędzny
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 178
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Książęcia Czeskiego, a żony Mieczysława I. Książęcia Polskiego; który i Bożków zaraz Polskich wszędzie obalać kazał Jowisca, Marsa, Plutona, Cererę, Dianę, po swemu ich nazywając Lesą, Ładą, Lią, Marzaną, Ziziłą, Ziewaną, Lelum, Polelum podobno, Kastora, i Polluksa, Ziewią Pogodą, Świst, Poświst, etc. których i Czechowie wenerowali. Tenże Książę i Biskupów fundował 9. według Łubieńskiego. EUROPA. o Polskim Królestwie.
POLSKA cała naprzód dzieli się na POLSKĘ WIELKĄ i MAŁĄ; potym inkluduje w sobie WIELKIE KsIĘSTWO LITEWSKIE, RUSKIE, PRUSKIE, MAZOWIECKIE, ŻmudzKIE, KIJOWSKIE, PODLASKIE, SMOLEŃSKIE, CZERNIECHOWSKIE,
Xiążecia Czeskiego, á żony Mieczysława I. Xiążecia Polskiego; ktory y Bożkow zaráz Polskich wszędźie obálać kazał Iowisca, Marsa, Plutoná, Cererę, Dyanę, po swemu ich názywáiąc Lesą, Ładą, Lią, Marzáną, Ziziłą, Ziewaną, Lelum, Polelum podobno, Kastorá, y Polluxa, Ziewią Pogodą, Swist, Poświst, etc. ktorych y Czechowie wenerowáli. Tenże Xiąże y Biskupow fundował 9. według Łubieńskiego. EUROPA. o Polskim Krolestwie.
POLSKA cała náprzod dźieli się na POLSKĘ WIELKĄ y MAŁĄ; potym inkluduie w sobie WIELKIE XIĘSTWO LITEWSKIE, RUSKIE, PRUSKIE, MAZOWIECKIE, ZMUDZKIE, KIIOWSKIE, PODLASKIE, SMOLENSKIE, CZERNIECHOWSKIE,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 290
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746