Będziecie widzieli, nie będziecie widzieli, aż się zdała nauka niepojęta, aż kłopotu narobiła. Z-tego dowodzenia wszystkie się motus, wszytkie niepokoje Uczniów zaczęły. I tak bojąc się aby ich nie pytano co Pan powiedział, aby się im z-tego nie kazano sprawować, woleli się uskarżać na mistrza, a niż pobłądzić trudny jest w-udawaniu rzeczy swoich, nie rozumiemy go. Nauczycielów chwała, nauka ułacniona. 9. NESCIMUS QUID LOQUITUR. NIEWIEMY CO Mówi. Ale dla Boga miałci Piotr Uczeń, dowcip; i czego inni docieć nie mogli, domyślił się on, i za drugich odpowiadając mówił: dociekłem ja prawi
Będźiećie widźieli, nie będźiećie widźieli, áż się zdáłá náuká niepoięta, áż kłopotu nárobiłá. Z-tego dowodzenia wszystkie się motus, wszytkie niepokoie Uczniow záczęły. I ták boiąc się áby ich nie pytano co Pan powiedźiał, aby się im z-tego nie kazano spráwowáć, woleli się uskarżáć ná mistrzá, á niż pobłądźić trudny iest w-udawániu rzeczy swoich, nie rozumiemy go. Náuczycielow chwałá, náuká ułácniona. 9. NESCIMUS QUID LOQUITUR. NIEWIEMY CO MOWI. Ale dla Bogá miałći Piotr Uczeń, dowćip; i czego inni doćieć nie mogli, domyślił się on, i zá drugich odpowiádáiąc mowił: doćiekłem ia práwi
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 90
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Piotra ś. Papież jest jego Sukcesorem/ ale względem tego tylko/ czego względem i drudzy od niego poświęceni: to jest wiązania/ rozwięzywania/ Krztu świętego/ uczenia niewiernych/ odstępców nawracania/ i inszych spraw/ które Kapłanowi przysłuszają/ odprawowania. A co powiadają że nie można rzecz/ aby Papież w dobrej wiary nauce pobłądzić miał/ toby już i nad samego Piotra świętego było/ który wszystkiemi siłami o to się starając/ iżby nań nic takiego nie przypadło/ potknął się. Pytam tedy was/ możeli Papież w kłamstwo/ w łakomstwo/ w pychę/ i w insze tym podobne złości wpaść/ albo nie? I owszem
Piotrá ś. Papież iest iego Successorem/ ále względem tego tylko/ cżego względem y drudzy od niego poświęceni: to iest wiązania/ rozwięzywánia/ Krztu świętego/ vcżenia niewiernych/ odstępcow náwracánia/ y inszych spraw/ ktore Kápłanowi przysłuszáią/ odpráwowánia. A co powiádáią że nie można rzecż/ áby Papież w dobrey wiáry náuce pobłądźić miał/ toby iuż y nád sámego Piotrá świętego było/ ktory wszystkiemi śiłámi o to się stáráiąc/ iżby nań nic tákiego nie przypádło/ potknął się. Pytam tedy was/ możeli Papież w kłamstwo/ w łákomstwo/ w pychę/ y w insze tym podobne złośći wpáść/ álbo nie? Y owszem
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 39v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Apostołskich: Mając wiarę/ i dobre sumnienie/ które niektórzy odrzuciwszy/ wiary odpadli. Widzisz że kto na sumnieniu zachorzeje/ i na wierze chorym być musi. Także i Papież nie owszeki na sumnieniu zdrowy/ i u wierze chorym najduje się. A z tąd się jawni fałsz pokazuje/ żeby Papież w Artykułach dobrej wiary pobłądzić nie mógł. Izali nie jest niezbożności występek/ grzech przeciwko sumnieniu? Boga słowy wyznawać/ a uczynkami się go wyrzekać? A jakoż to stać może/ że Papież uczynkami Boga się wyrzeka/ a językiem nie? Przykład powieści prawdziwy Honorius Papież Rzymski/ którego szósty powszechny Synod z inszemi Kacerzami jemu podobnemi/ temi słowy
Apostolskich: Máiąc wiárę/ y dobre sumnienie/ ktore niektorzy odrzućiwszy/ wiáry odpádli. Widźisz że kto ná sumnieniu záchorzeie/ y ná wierze chorym być muśi. Tákże y Papież nie owszeki ná sumnieniu zdrowy/ y u wierze chorym nayduie się. A z tąd się iáwni fałsz pokázuie/ żeby Pápież w Artykułách dobrey wiáry pobłądźić nie mogł. Izali nie iest niezbożnośći występek/ grzech przećiwko sumnieniu? Bogá słowy wyznáwáć/ á vcżynkámi się go wyrzekáć? A iákoż to stać może/ że Papież vcżynkámi Bogá się wyrzeka/ á ięzykiem nie? Przykład powieśći prawdźiwy Honorius Papież Rzymski/ ktorego szosty powszechny Synod z inszemi Kácerzámi iemu podobnemi/ temi słowy
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 39v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, daleko od Cerkiewnych granic odrzucamy, i przeklęctwu sprawiedliwie oddajemy. Mianowicie Teodora z Tarran: Sergiusza, Pawła, Pyrra wespół i Piotra Konstantynopolskie Biskupy z nimi i Cyrusa Aleksandryjskiego Arcykapłana: przy nich i Honoriusza Rzymskiego Papieża. A jeśliż Honorius Rzymskim Papieżem będąc/ był Heretykiem/ tedyć rzecz można Papieżowi w Artykułach prawej wiary pobłądzić. Który chociaż od Cerkwie odpadł/ Pańskie jednak słowa o Cerkwi rzeczone/ żadnej odmiany nie poniosły/ gdzie mówi/ której i bramy piekielne nie przemogą. Była bowiem w inszych Biskupach prawej wiary naśladowaniem cale zachowana. Z kąd jaśnie wiedzieć się daje/ że one Chrystusowe słowa/ na tej opoce zbuduje Cerkiew moję/ Rzymskiemu
, dáleko od Cerkiewnych gránic odrzucamy, y przeklęctwu spráwiedliwie oddáiemy. Miánowićie Theodorá z Tharran: Sergiuszá, Páwła, Pyrrá wespoł y Piotrá Konstántinopolskie Biskupy z nimi y Cyrusá Alexándryiskiego Arcykápłáná: przy nich y Honoriuszá Rzymskiego Papieżá. A ieśliż Honorius Rzymskim Papieżem będąc/ był Heretykiem/ tedyć rzecż można Papieżowi w Artykułách práwey wiáry pobłądźić. Ktory chociaż od Cerkwie odpadł/ Páńskie iednák słowá o Cerkwi rzecżone/ żádney odmiány nie poniosły/ gdźie mowi/ ktorey y bramy piekielne nie przemogą. Byłá bowiem w inszych Biskupach práwey wiáry náśládowániem cále záchowána. Z kąd iáśnie wiedzieć się dáie/ że one Chrystusowe słowá/ ná tey opoce zbuduie Cerkiew moię/ Rzymskiemu
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 40
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
słusznych rzeczy napierała się. Jeśli też słuszna/ to kup. Lepiej ci Zonie co sprawić/ niż małpom trzewiki/ pończoszki/ kabatki/ spodniczki sprawować: wydawać je za Mąż/ na wesele ważyć/ posagi im dawać. Jeśli co nie do rzeczy uczuni Zona/ wybacz jej pod czas: ludzka to jest rzecz/ pobłądzić. na ZŁOTE JARZMO ODPOWIEDZ DAMY na ZŁOTE JARZMO
Napomni ją raz drugi/ do groźby nie zaraz się udawaj/ a do bicia nigdy się nie porywaj: bo już to ostatnia/ i ona do ciebie serce straci/ i ty do niej. Gdybyć się też zła miała trafić Zona; tak sobie z nią postępuj
słusznych rzeczy nápieráłá się. Ieśli też słuszna/ to kup. Lepiey ći Zonie co spráwić/ niż máłpom trzewiki/ pończoszki/ kábatki/ spodniczki spráwowáć: wydáwáć ie zá Mąż/ ná wesele ważyć/ posági im dáwáć. Ieśli co nie do rzeczy uczuni Zoná/ wybacz iey pod czás: ludzka to iest rzecz/ pobłądźić. ná ZŁOTE IARZMO ODPOWIEDZ DAMY ná ZŁOTE IARZMO
Nápomni ią raz drugi/ do groźby nie záraz się udaway/ á do bićia nigdy się nie poryway: bo iuż to ostátnia/ y oná do ćiebie serce stráći/ y ty do niey. Gdybyć się też zła miáłá tráfić Zoná; ták sobie z nią postępuy
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 41
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
gloriâ eius, quâ in Republica flo-rebat. Iustus quidem erat Aristides, sed tamen homo erat, bile praeditus, qui nonnullos amabat, quosdam oderat. Takci to bywa. Ludziesmy wszytko/ nie tylko w sukni Jezuickiej/ jako się rzekło/ ale też i wkapicy znalesć się wełna może; jako ludzi ewszyscy pobłądzić możemy. Jako wczym inszym tak i wtakich mowach; gorszyć się stąd nie trzeba; choćby kto powołania/ stanu/ habitu/ i Reguły swej zapomniawszy/ śmiał takie rzeczy mówić o Jezuitach; Habit nie czyni Zakonnika/ ale obyczaje/ i cnoty zakonne/ i zachowanie Reguły zakonu swego. Si quis putat se Religiosum
gloriâ eius, quâ in Republica flo-rebat. Iustus quidem erat Aristides, sed tamen homo erat, bile praeditus, qui nonnullos amabat, quosdam oderat. Tákći to bywa. Ludźiesmy wszytko/ nie tylko w sukni Iezuickiey/ iáko się rzekło/ ále tesz y wkápicy ználesć sie wełná może; iáko ludźi ewszyscy pobłądźić możemy. Iáko wcżym inszym ták y wtákich mowách; gorszyć się ztąd nie trzebá; choćby kto powołánia/ stanu/ hábitu/ y Reguły swey zápomniawszy/ smiał tákie rzecży mowić o Iezuitách; Hábit nie czyni Zákonniká/ ále obyczáie/ y cnoty zákonne/ y záchowánie Reguły zákonu swego. Si quis putat se Religiosum
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 172
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
człowiekiem jest/ ale to trudna i twarda nań. Ale do rzeczy: tak P. M. jakoś słyszał: któremu dziękuję za dekret: z którego to się wywodzi/ że ta nieprawda i kłamstwo/ które Chrześcijanom często zadaje/ na nim samym przyschnąć musi. Bo jeśli to podobna rzecz/ iż on pobłądzić może/ toć i w tym może się omylić/ kiedy powiada z Mahometem/ że to niepodobna aby Bóg człowiekiem miał być? Chybaby sam P. M. człowiekiem nie miał być/ i tobym rychlej jeszcze wierzył: niżby to że Bóg nie stał się człowiekiem. A tak krótko mówiąc/ zda mi się
człowiekiem iest/ ále to trudna y twárda nań. Ale do rzeczy: ták P. M. iákoś słyszał: ktoremu dźiękuię zá dekret: z ktorego to się wywodźi/ że tá nieprawda y kłamstwo/ ktore Chrześćiánom często zadáie/ ná nim sámym przyschnąć muśi. Bo iesli to podobna rzecz/ iż on pobłądźić może/ toć y w tym może się omylić/ kiedy powiáda z Máhometem/ że to niepodobna áby Bog człowiekiem miał być? Chybáby sam P. M. człowiekiem nie miał być/ y tobym rychley ieszcze wierzył: niżby to że Bog nie sstał się człowiekiem. A ták krotko mowiąc/ zda mi się
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 42
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
zażywać? Łotką tylko, ale nie Łodką Piotrową rządzić ten sexus potrafi: Na skalę P. CHRYSTUS Piotrowi Kościół swój wybudować obiecywał, to jest na Płci Męskiej mocnej, in saxo, non in fragili sexu. Cuius valoris byłyby od niewiasty świeceni Kapłani, Ofiary czynione ? Nie mógłby w tym Rzym Głowa Świata pobłądzić: w Jowisza to tylko głowie, non in Orbis Capite rodzą się i rządą Niewiasty Minerwy: Obiecana Kościołowi Z. infallibilitas, toć i w takowej Elekcyj nie mógł falli i drugich fallere. Kościół Święty, jest Organum Spiritûs Sancti, ale na nim resonare nie mogły by Cecylie a dopieroż Joanny: Ad potestatem solvendi
zażywáć? Łotką tylko, ale nie Łodką Piotrową rządźić ten sexus potráfi: Ná skalę P. CHRYSTUS Piotrowi Kościoł swoy wybudować obiecywał, to iest ná Płci Męskiey mocney, in saxo, non in fragili sexu. Cuius valoris byłyby od niewiasty świeceni Kapłani, Ofiary czynione ? Nie mogłby w tym Rzym Głowá Swiata pobłądźić: w Iowisza to tylko głowie, non in Orbis Capite rodzą się y rządą Niewiasty Minerwy: Obiecaná Kościołowi S. infallibilitas, toć y w takowey Elekcyi nie mogł falli y drugich fallere. Kościoł Swięty, iest Organum Spiritûs Sancti, ale ná nim resonare nie mogły by Cecilie á dopieroż Ioanny: Ad potestatem solvendi
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 159
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
chciał rzec jeśliś z natury poryw czy prędki jako Delfin i do rady i do zwady/ miejże przytym Kotwicę aby Festinatio była lenta. Plato takich co to skwapliwi są i porywczy w radzie i w inszych postępkach przyrównał do człowieka prędko się ubierającego/ człowiek w ubieraniu skwapliwy niepodobna rzecz aby nie miał w czym pobłądzić/ albo się niedoczesze/ znać będzie że w pierzu a nie na słomie leżał/ albo szate nie tak jako trzeba wychędożoną wdzieje/ albo co na nice włoży/ albo guzików i haftek niedopnie/ albo cizmy opak obuje/ musi przecię być znak skwapliwości którego się potym miedzy ludźmi wstydzi: tak w porywczej i skwapliwej
chćiał rzec ieśliś z nátury poryw czy prętki iáko Delphin y do rády y do zwády/ mieyże przytym Kotwicę áby Festinatio byłá lenta. Plato tákich co to skwápliwi są y porywczy w rádźie y w inszych postępkách przyrownał do człowieká prętko się vbieráiącego/ człowiek w vbierániu skwápliwy niepodobna rzecz áby nie miał w czym pobłądźić/ álbo się niedoczesze/ znáć będźie że w pierzu á nie ná słomie leżał/ álbo száte nie ták iáko trzebá wychędożoną wdźieie/ álbo co ná nice włoży/ álbo guźikow y háftek niedopnie/ álbo ćizmy opák obuie/ muśi przećię być znák skwápliwośći ktorego się potym miedzy ludźmi wstydźi: ták w porywczey y skwápliwey
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 29
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
igła żelazna/ której używają żeglarze/ dotknąwszy się tylko Magnesa/ patrzy na Norte prosto: a indziej skłania się potrosze raz ku wschodowi/ drugi raz ku zachodowi/ co marynarze oceańscy nazywają Nordesteare/ i Noruesteare: a Włoszy Magistrare/ i Greciare: i potrzeba im pilno upatrować tę odmianę/ niechcąli w drodze swej pobłądzić. Sub tribus gradibus et vna tertia, aut simili distantia respectu poli nostri, jest gwiazda/ którą zowią Tramontana; a zaś sub 30. gradu Antarctici jest Cruciger: tak zowią 4. gwiazdy na krzyż dobrze wymierzone przeciw sobie stojące. Za tym tedy magnesem/ z której igła staje się sposobną ku pokazaniu Polum,
igłá żelázna/ ktorey vżywáią żeglarze/ dotknąwszy się tylko Mágnesá/ pátrzy ná Norte prosto: á indźiey skłánia się potrosze raz ku wschodowi/ drugi raz ku zachodowi/ co márynarze oceáńscy názywáią Nordesteáre/ y Noruesteáre: á Włoszy Mágistráre/ y Graeciáre: y potrzebá im pilno vpátrowáć tę odmiánę/ niechcąli w drodze swey pobłądźić. Sub tribus gradibus et vna tertia, aut simili distantia respectu poli nostri, iest gwiázdá/ ktorą zowią Tramontana; á záś sub 30. gradu Antarctici iest Cruciger: ták zowią 4. gwiazdy ná krzyż dobrze wymierzone przećiw sobie stoiące. Zá tym tedy mágnesem/ z ktorey igłá sstáie się sposobną ku pokazániu Polum,
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 264
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
