nie zginął/ przedał się do Cesarza i miasto zdradził. Cesarz wziąwszy miasto w swą moc/ onego zmiennika/ jako zdrajcę Ojczyzny na gardle skarał. A gdy się Żołnierze domagali/ aby według obietnice swej/ miasto na łup podał: tak im odpowiedział: Dobrze/ obiecałem psa nie zostawić w tym mieście/ więc pobijcie wszytkie psy. Tak zdrajcy słuszną zapłatę odmierzył: I zbytnią chciwość żołnierzów uśmierzył.
Tenże Cesarz tak srodze nie rad widział krzywd/ któreby się ludziom od żołnierzów działy/ że do tego/ którego był w wojszcze na miejscu swym zostawił/ tak napisał: Jeśli miłujesz zdrowie swe/ nie daj swej woli żołnierzom:
nie zginął/ przedał się do Cesárzá y miásto zdrádźił. Cesarz wźiąwszy miásto w swą moc/ onego zmiennika/ iáko zdraycę Oycżyzny ná gárdle skarał. A gdy się Zołnierze domagáli/ áby według obietnice swey/ miásto ná łup podał: ták im odpowiedźiał: Dobrze/ obiecałem psá nie zostáwić w tym mieśćie/ więc pobijćie wszytkie psy. Ták zdraycy słuszną zapłátę odmierzył: Y zbytnią chciwość żołnierzow vśmierzył.
Tenże Cesarz ták srodze nie rad widźiał krzywd/ ktoreby się ludźiom od żołnierzow dźiały/ że do tego/ ktorego był w woyszcże ná mieyscu swym zostáwił/ ták nápisał: Ieśli miłuiesz zdrowie swe/ nie day swey woli żołnierzom:
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 97
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Wołoch.
Budzańscy[...] deklaracią przyszli:Gotowismy (prawi) przyść do Wojska Króla I. M. którego sobie Panowania życzymy/ ale bojemy się o ubóstwa nasze. Skoro my tu przydziem/ to Poganie za ubóstwa/ za żony/ za dziatki nasze/ etc. jakoby chcieli rzec: Zastąpcie wy nas pierwej od Pogan/pobijcie ich: to my też do was się przyłączem. Zaczym przyszło Ich. M. PP. Hetmanom przy te i małości wojska swego/ straciwszy niemal wszytkę nadzieję o pomocy Wołoskiej/ ostróżnie w tym czatowaniu sobie poczynać.
14. Lub dla czatowania/ lub też dla wszelkiej inszej przygody/ Ich M. PP. Hetmani
Wołoch.
Budzáńscy[...] deklárácią przyszli:Gotowismy (práwí) przyśdź do Woyská Krolá I. M. ktorego sobie Pánowánia życzymy/ ále boiemy się o vbostwá násze. Skoro my tu przydziem/ to Pogánie zá vbostwá/ zá żony/ zá dziatki násze/ etc. iákoby chćieli rzec: Zástąpćie wy nas pierwey od Pogan/pobiyćie ich: to my też do was się przyłączem. Záczym przyszło Ich. M. PP. Hetmánom przy te y máłośći woyská swego/ stráćiwszy niemal wszytkę nádzieię o pomocy Wołoskiey/ ostrożnie w tym czatowániu sobie poczynáć.
14. Lub dla czatowánia/ lub też dla wszelkiey inszey przygody/ Ich M. PP. Hetmáni
Skrót tekstu: SzembRelWej
Strona: A2
Tytuł:
Relacja prawdziwa o weszciu wojska polskiego do Wołoch
Autor:
Teofil Szemberg
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
z pokolenia Symeonowego. 15. Imię też Niewiasty zabitej Madianitki/ było Kozba/ córka Sary/ Książęcia w narodzie swym/ w domu Ojczystym/ miedzy Madianity. rozd. XXV. IV. Mojżeszowe. Rozd. XXVI. 16.
I Rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 17. Staw się nieprzyjacielem Madianitom/ a pobijcie je: 18. Ponieważ i oni stawili się wam nieprzyjaciółmi/ zdradami swymi/ a podeszli was/ przez Baal Fegóra/ i przez Kozbę/ córkę Książęcia Madiańskiego/ siostrę swą: która zabita jest/ w dzień kaźni/ dla bałwana Fegor. Rozdział XXVI. Bóg z nowu Syny Izraelskie liczyć. 53. i onym
z pokolenia Symeonowego. 15. Imię też Niewiásty zábitey Mádiánitki/ było Kozbá/ corká Sary/ Kśiążęćiá w narodźie swym/ w domu Ojczystym/ miedzy Mádiánity. rozd. XXV. IV. Mojzeszowe. Rozd. XXVI. 16.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 17. Staw śię nieprzyjaćielem Mádiánitom/ á pobijćie je: 18. Ponieważ y oni stáwili śię wam nieprzyjaćiołmi/ zdrádámi swymi/ á podeszli was/ przez Báál Fegorá/ y przez Kozbę/ corkę Kśiążęćiá Mádiáńskiego/ śiostrę swą: ktora zábita jest/ w dźień kaźńi/ dla báłwána Fegor. ROZDZIAL XXVI. Bog z nowu Syny Izráelskie licżyć. 53. y onym
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
