, wysłuchawszy stron obudwu, ponieważ te obiedwie strony nie przyznają się do zadania i odpowiedzi swoich, onym świadków na przyszłe sądy zstawić kazał. (IJI. 13)
4365. (45) W sprawie między uczciwymi Łukaszem i Barbarą Gołeckimi małżonkami z jednej strony aktorami, a lakubem i Katarzyną Kokosczykami o pewne zniewagi i pobicie, ponieważ sądownie obie strony przyznały się do zadanych Słów sobie, aktorka przyznaje, że przy poswarku rzekła pozwanej: gazico, tom ja to na ciebie przyszła, — a to zaczepiona od niej przeklęctwem i słowy nieuczciwymi; pozwana także przyznała się, że tej aktorce mówiła słowa nieuczciwe i onę przeklinała, potym ją i
, wysłuchawszy stron obudwu, poniewaz te obiedwie strony nie przyznaią się do zadania y odpowiedzi swoich, onym swiadkow na przyszłe sądy zstawic kazał. (III. 13)
4365. (45) W sprawie między uczciwymi Łukaszęm y Barbarą Gołeckimi małżonkami z iedney strony aktorami, a lakubęm y Katarzyną Kokosczykami o pewne zniewagi y pobicie, ponieważ sądownie obie strony przyznały się do zadanych słow sobie, aktorka przyznaie, że przy poswarku rzekła pozwaney: gazico, tom ia to na ciebie przyszła, — a to zaczepiona od niey przeklęctwem i słowy nieuczciwymi; pozwana także przyznała się, że tey aktorce mówiła słowa nieuczciwe y onę przeklinała, potym ią y
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 641
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. — Tęż kartę wielmożna jejmość dobrodzika podpisała ręką swą temi słowy: Pozwalam na ten zapis z podpisem moim. Urszula z Zimnowody Potocka. I pieczęć moję przyłożyć kazałam. Locus sigilli por. nr 1113. 1106.
Dnia 24 stycznia. — Przed sądem prawa tutecznego uskarżał się Iwan Moskwiak na Breniaków o pobicie spólne z sobą. Gdzie sąd tuteczny, uważywszy i wysłuchawszy z obu stron kontrowersyje, teraźniejszym dekretem nakazuje, aby Iwan Moskwiak, który z impetem wybiegszy z domu bydło i Breniaków samych pobił, Waśkowi Breniakowi za stłuczoną rękę dał złotych polskich pięć i garniec wódki przy przeproszeniu; winy pańskiej tenże Moskwiak powinien dać grzywien cztery
. — Tęż kartę wielmożna jejmość dobrodzika podpisała ręką swą temi słowy: Pozwalam na ten zapis z podpisem moim. Urszula z Zimnowody Potocka. I pieczęć moję przyłożyć kazałam. Locus sigilli por. nr 1113. 1106.
Dnia 24 stycznia. — Przed sądem prawa tutecznego uskarżał sie Iwan Moskwiak na Breniaków o pobicie spólne z sobą. Gdzie sąd tuteczny, uważywszy i wysłuchawszy z obu stron kontrowersyje, teraźniejszym dekretem nakazuje, aby Iwan Moskwiak, który z impetem wybiegszy z domu bydło i Breniaków samych pobił, Waśkowi Breniakowi za stłuczoną rękę dał złotych polskich pięć i garniec wódki przy przeproszeniu; winy pańskiej tenże Moskwiak powinien dać grzywien cztery
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 331
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
z którymi dla obszyrności kniej się łączących dojść sprawy nie mogąc, na zającach 12 w tym polu zyskanych, ostrząc zęby na pirwszych, spędzić ochotę musiałem. Tegoż dnia poczta bialska niepocieszną, przy tym i pomyślną doniosła mi wiadomość o pobitym młynarzu przez szyprów wołyńskich, mimo dóbr moich Sławatycze nazwane przechodzących, które to pobicie dłużne od moich tamtym, by dłuższym nie podlegało prowizjom, często w nieodkwitowaniu przepomnianym, wraz przez moich, jako przykładem pana w długach się nie kochających, sowicie odkwitowane. 6. Mając się stąd ruszyć w Brzyskie, IWYM dobrodzika matka nasza z łaskawości swej ku dzieciom po rannym obiedzie ruszyła się do Możajkowa na pożegnanie córki
z którymi dla obszyrności kniej się łączących dojść sprawy nie mogąc, na zającach 12 w tym polu zyskanych, ostrząc zęby na pirwszych, spędzić ochotę musiałem. Tegoż dnia poczta bialska niepocieszną, przy tym i pomyślną doniosła mi wiadomość o pobitym młynarzu przez szyprów wołyńskich, mimo dóbr moich Sławatycze nazwane przechodzących, które to pobicie dłużne od moich tamtym, by dłuższym nie podlegało prowizjom, często w nieodkwitowaniu przepomnianym, wraz przez moich, jako przykładem pana w długach się nie kochających, sowicie odkwitowane. 6. Mając się stąd ruszyć w Brzyskie, JWJM dobrodzika matka nasza z łaskawości swej ku dzieciom po rannym obiedzie ruszyła się do Możajkowa na pożegnanie córki
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 37
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Do tego drzwi stare na zawiasach żelaznych, wrzeciądz o dwóch ogniwach, ze dwiema skublami żelaznemi. W sieni kumórka. Do tej drzwi stare na zawiasach, jedna zawiasa zła, wrzecządz ze dwiema skublami. Ściany wyprężone, stare. W tej sieni kumin cały zły. Przykadki 2, drybus jeden, stare, pobicia z obręc potrzeba. Korytko od piwa spodem pogniłe. Ściany stare, dużo wyprężone, pochylone, przyciesi naokoło z gruntu złe. W tej sieni na lewej stronie drzwi do izby wielkiej, spustoszonej z dawna, z tarcic sosnowych, stare, na zawiasach żelaznych, odrzwi wpadłe w ziemię. Ściana w całej izbie tej z
Do tego drzwi stare na zawiasach żelaznych, wrzeciądz o dwóch ogniwach, ze dwiema skublami żelaznemi. W sieni kumórka. Do tej drzwi stare na zawiasach, jedna zawiasa zła, wrzecządz ze dwiema skublami. Ściany wyprężone, stare. W tej sieni kumin cały zły. Przykadki 2, drybus jeden, stare, pobicia z obręc potrzeba. Korytko od piwa spodem pogniłe. Ściany stare, dużo wyprężone, pochylone, przyciesi naokoło z gruntu złe. W tej sieni na lewej stronie drzwi do izby wielkiej, spustoszonej z dawna, z tarcic sosnowych, stare, na zawiasach żelaznych, odrzwi wpadłe w ziemię. Ściana w całej izbie tej z
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 15
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
złe, na chlewikach dobre. W której mięszka Józef Walnerowicz, kowal.
Naprzeciwko tej chałupie jest kuźnia i komora, u których drzwi na zawiasach, hakach z wrzeciądzami, skoblami żelaznemi. W tej kuźni okienice 2 na zawiasach, hakach; u jednej zaś jest do zamykania pałąk, u drugiej wrzeciądz i skoble 2. Pobicie z szkudeł stare i złe, nad tą kuźnią posowa z tarcic rżniętych stara, jeszcze niezgorsza.
45) Chałupa niezbyt stara i jeszcze dobra. Drzwi dwoje na zawiasach, hakach, wrzeciądzami i skoblami żelaznemi, dwoje zaś na bieganach drewnianych. Okno jedno w drewno, w którym brakuje szyb 4. Piec i kominek
złe, na chlewikach dobre. W której mięszka Józef Walnerowicz, kowal.
Naprzeciwko tej chałupie jest kuźnia i komora, u których drzwi na zawiasach, hakach z wrzeciądzami, skoblami żelaznemi. W tej kuźni okienice 2 na zawiasach, hakach; u jednej zaś jest do zamykania pałąk, u drugiej wrzeciądz i skoble 2. Pobicie z szkudeł stare i złe, nad tą kuźnią posowa z tarcic rżniętych stara, jescze niezgorsza.
45) Chałupa niezbyt stara i jescze dobra. Drzwi dwoje na zawiasach, hakach, wrzeciądzami i skoblami żelaznemi, dwoje zaś na bieganach drewnianych. Okno jedno w drewno, w którym brakuje szyb 4. Piec i kominek
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 274
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
. W jednej izbie, wchodząc do sieni po lewej stronie, posowa z tarcic rżniętych heblowana, podłoga dobra, w drugiej zaś izbie po prawej stronie posowa z tarcic rżniętych, stara, miejscami zła, podłoga zła. Przy sieni kuchenki 2, do nich drzwi dwoje, trzecie zaś idące z kuchenki do drugiej kuchenki. Pobicie z szkudeł złe i miejscami słomą poszyty.
W tym podwórzu chlewów 5, u których drzwi na biegonach drewnianych; jedne z wrzeciądzem i skoblami żelaznemi, czworo zaś tylko na biegonach drewnianych. Przy nich jest podwórko ogrodzone płotem, między którym jest uliczka dobra.
Przy których chlewikach kurnik niedawno postawiony, do którego drzwi troje.
. W jednej izbie, wchodząc do sieni po lewej stronie, posowa z tarcic rżniętych heblowana, podłoga dobra, w drugiej zaś izbie po prawej stronie posowa z tarcic rżniętych, stara, miejscami zła, podłoga zła. Przy sieni kuchenki 2, do nich drzwi dwoje, trzecie zaś idące z kuchenki do drugiej kuchenki. Pobicie z szkudeł złe i miejscami słomą poszyty.
W tym podwórzu chlewów 5, u których drzwi na biegonach drewnianych; jedne z wrzeciądzem i skoblami żelaznemi, czworo zaś tylko na biegonach drewnianych. Przy nich jest podwórko ogrodzone płotem, między którym jest uliczka dobra.
Przy których chlewikach kurnik niedawno postawiony, do którego drzwi troje.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 287
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
