spodni, z wierzchu dobry. Inwentarz młyński ma spisany młynarz, przy tym wiatraku jaki zostaje. Chałupa stara w lepiankę. Ma kontrakt, wiele powinien dawać łasztowego korcy. Obora w lepiankę, w wiązarek, tego młynarza sumptem postawiona; jest też i stodółka. B. Wiatrak starogrodzki nowo wyreparowany, dach z kozłami i pobitką deskami tracką robotą, nowy, wał i śmigi nowe, tarcicami wkoło obity. Ten wiatrak budowany na 2 ganki, tj. kamienie do mąki i do słodów: mączne kamienie obadwa dobre, na słodowy zaś zwierzchniego trzeba. Inwentarz ma spisany młynarz wszystkich porządków młynarskich. Przy tym wiatraku chałupa stara w lepionkę. Młynarz,
spodni, z wierzchu dobry. Inwentarz młyński ma spisany młynarz, przy tym wiatraku jaki zostaje. Chałupa stara w lepiankę. Ma kontrakt, wiele powinien dawać łasztowego korcy. Obora w lepiankę, w wiązarek, tego młynarza sumptem postawiona; jest też i stodółka. B. Wiatrak starogrodzki nowo wyreparowany, dach z kozłami i pobitką deskami tracką robotą, nowy, wał i śmigi nowe, tarcicami wkoło obity. Ten wiatrak budowany na 2 ganki, tj. kamienie do mąki i do słodów: mączne kamienie obadwa dobre, na słodowy zaś zwierzchniego trzeba. Inwentarz ma spisany młynarz wszystkich porządków młynarskich. Przy tym wiatraku chałupa stara w lepionkę. Młynarz,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
powietrze/ ptaszek polatował: W ten czas bujał zajączek/ krom popłochu wszędzie: Ani uboga rybka wiąznęła na wędzie. Bez zasadzek/ bez strachów zdrady pokoj wieczny Służył. owa przebieglec mało pożyteczny/ Zajźrzał jadłu (któżkolwiek z Bogów to mistrował) I mięśną strawą chciwe brzuho nafasował: Otworzył drogę złości. naprzodże z pobitki Dziczyzny/ w krwi gorącej oszczep się stał brzydki. Lecz o tym było dosyć: prawda się tu powie Ze słusznie bit/ ważący zwierz/ na nasze zdrowie: Lecz jak go bić/ tak nie tyć/ należało na niem. Złe gorsze wyrosło z tąd. pierwsza ludzkim zdaniem/ Słusznie zakłota świnia/ że ziarno
powietrze/ ptaszek polátował: W ten czás buiał záiączek/ krom popłochu wszędźie: Ani vboga rybká wiąznęłá ná wędźie. Bez zasádzek/ bez stráchow zdrády pokoy wieczny Służył. owá przebieglec máło pożyteczny/ Záyźrzał iadłu (ktożkolwiek z Bogow to mistrował) Y mięśną stráwą chćiwe brzuho náfásowáł: Otworzył drogę złośći. naprzodże z pobitki Dźiczyzny/ w krwi gorącey oszczep się sstał brzydki. Lecz o tym było dosyć: prawdá się tu powie Ze słusznie bit/ ważący źwierz/ ná násze zdrowie: Lecz iák go bić/ tak nie tyć/ należáło ná niem. Złe gorsze wyrosło z tąd. pierwsza ludzkim zdániem/ Słusznie zakłota świniá/ że źiárno
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 378
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
