i sługa Stanis: Koniecpolski Kasztelan Krak: H. W. K. Punkta Artykułów.
1. A iż mię dochodzi częstokroć wiedzieć z płaczliwych skarg ludzkich, że żołnierz tak do obozu jako i z obozu wielkie, nieznośne krzywdy ubogim ludziom idąc, po włości krążąc, czyni, ode wsi do wsi i Wprzód i pobok i nazad chodząc, po kilkanastu chorągwi w jednej wsi, chorągiew po chorągwi stawając, niekontentując się jedzeniem, do woza bierze statie, przeto dla niewiadowych Artykułów to Punkta dla przestrogi podaję: jako naiprędzej na stanowiska nic niekrążąc iść.
2. Idąc, w któremby miejscu dwie chorągwie stały, trzecicy niestawać
y sługa Stanis: Koniecpolski Kasztelan Krak: H. W. K. Punkta Artykułow.
1. A iż mię dochodzi częstokroć wiedzieć z płaczliwych skarg ludzkich, że żołnierz tak do obozu iako y z obozu wielkie, nieznośne krzywdy ubogim ludziom idąc, po włości krążąc, czyni, ode wsi do wsi y wprzod y pobok y nazad chodząc, po kilkanastu chorągwi w iedney wsi, chorągiew po chorągwi stawaiąc, niekontentuiąc się iedzeniem, do woza bierze statie, przeto dla niewiadowych Artykułow to Punkta dla przestrogi podaię: iako naiprędzey na stanowiska nic niekrążąc iść.
2. Idąc, w któremby mieiscu dwie chorągwie stały, trzecicy niestawać
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 284
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, godziny 19. To się stało z przeyźrzenia i opatrzności Bożej. To Bractwo wziąwszy sobie dobre omen, wzięło sobie zaraz za Protektora tegoż Królewicza I. Mci/ za którego osobliwie bywa Msza w każdy Piątek: toż Bractwo od Ojca ś. Klemensa Ósmego jest potwierdzone/ i wielkim Odpustami nadane: Ma swoję Kaplicę pobok Kościoła tytułu Krzyża ś. także też ś. Władysława/ od tegoż Biskupa zmurowana/ Ołtarzem żałobliwym/ i aparamentami dostatnie nadana: w tejże Kaplicy jest Ołtarz P. Mariej Loretańskiej/ wielkiej pobożności/ u którego ludzie pociechy od Pana Boga doznawają. Wzwyż mianowane Bractwo używa kap czarnych/ z malowanymi trupiemi głowami
, godźiny 19. To się sstáło z przeyźrzenia y opátrznośći Bożey. To Bráctwo wźiąwszy sobie dobre omen, wźięło sobie záraz zá Protektorá tegoż Krolewicá I. Mći/ zá ktorego osobliwie bywa Msza w káżdy Piątek: toż Bráctwo od Oycá ś. Klemensá Osmego iest potwierdzone/ y wielkim Odpustámi nádáne: Ma swoię Káplicę pobok Kośćiołá tytułu Krzyżá ś. tákże też ś. Włádysłáwá/ od tegoż Biskupá zmurowána/ Ołtarzem żáłobliwym/ y áppárámentámi dostátnie nádána: w teyże Káplicy iest Ołtarz P. Máriey Loretáńskiey/ wielkiey pobożnośći/ v ktorego ludźie poćiechy od Páná Bogá doznawáią. Wzwyż miánowáne Bráctwo vżywa kap czarnych/ z málowánymi trupiemi głowámi
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 19
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Kościoła ś. Paweł II. Papież Roku 1470. Aleksander VI. Roku 1496. wielkie tu Odpusty/ nie mniejsze cuda Bóg Wszechmogący przy tym Obrazie Panny Naświętszej pokazuje. Jest i w Kaplicy tutecznej Obraz Panny Naś. Loretańskiej piękny. Miasta Krakowa
W Chórze małym jest Ołtarz/ i Formy struktury barzo pozornej i pięknej/ pobok Ołtarza wielkiego po lewej ręce przy Zakrystyej jest Cymborium szczerosrebrne/ kosztem wielkim i kształtem pięknym sprawione. W ziemi pod Kościołem wszytkim są sklepy wymurowane/ w których umarłych chowają.
Nie daleko drzwi pobocznych od wschodu słońca/ leży ciało B. Stanisława Kazimirczyka tegoż Zakony/ zmarłego Roku 1389. cudami wielkimi i częstemi (bo
Kośćiołá ś. Páweł II. Papież Roku 1470. Alexánder VI. Roku 1496. wielkie tu Odpusty/ nie mnieysze cudá Bog Wszechmogący przy tym Obráźie Pánny Naświętszey pokázuie. Iest y w Káplicy tuteczney Obraz Pánny Naś. Loretáńskiey piękny. Miástá Krákowá
W Chorze máłym iest Ołtarz/ y Formy struktury bárzo pozorney y piękney/ pobok Ołtarzá wielkiego po lewey ręce przy Zákrystyey iest Cymboryum szczerosrebrne/ kosztem wielkim y kształtem pięknym spráwione. W źiemi pod Kośćiołem wszytkim są sklepy wymurowáne/ w ktorych vmárłych chowáią.
Nie dáleko drzwi pobocznych od wschodu słońcá/ leży ćiáło B. Stánisłáwá Káźimirczyká tegoż Zakony/ zmárłego Roku 1389. cudámi wielkimi y częstemi (bo
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 68
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
nałóg z wyborem/ zależący na mierze/ wedle nąs/ która rozum roztropnego człowieka ogranicza. Tego opisania cnoty/ cząstki na swych miejscach porządnie wykłada: i potwierdza gdzie też w długim wyliczaniu cnot/ okazuje; iż każda cnota/ jest mierność/ to jest/ wśrzodku dwu poboków występnych stoi: z których jeden pobok/ jest niedostatek: a drugi zbytek. ku końcowi ksiąg/ przymiot cnoty zwierzchny okazuje/ powiedając cnotę barzo trudną być ku dostaniu: dla tego/ iż on śrzodek/ w którym cnota zależy/ jest trudny bardzo do obaczenia: skąd zaraz nauki/ do potrafienia tego śrzodku/ niektóre podaje/ uważenia ustawicznego godne. Dwojakie
nałog z wyborem/ zależący ná mierze/ wedle nąs/ ktora rozum rostropnego człowieká ogránicza. Tego opisania cnoty/ cząstki ná swych mieyscách porządnie wykłada: y potwierdza gdźie też w długim wyliczániu cnot/ okázuie; iż káżda cnotá/ iest mierność/ to iest/ wśrzodku dwu pobokow wjstępnjch stoi: z ktorych ieden pobok/ iest niedostátek: á drugi zbytek. ku końcowi kśiąg/ przymiot cnoty zwierzchny okázuie/ powiedáiąc cnotę bárzo trudną być ku dostaniu: dla teg^o^/ iż on śrzodek/ w ktorym cnotá zależy/ iest trudny bárdzo do obaczenia: skąd zaraz náuki/ do potráfienia teg^o^ śrzodku/ niektore podáie/ vważenia vstáwicznego godne. Dwoiákie
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 119
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
pochodzące. Srzodek dwojaki. Roztropności jest własność obierać śrzodek własnej rzeczy. Przyczyny cnoty cztery. Jeśli Cnota w środku jest położona. Do 7. Rozdziału przynależy
ZDa się być rzecz wątpliwa/ aby cnota miała zasieść w śrzodku. 1. Naprzód/ iż sprawiedliwość nie jest miedzy dwiema pobokami występnemi/ ale jej tylko jeden pobok jest/ Niesprawiedliwość. 2. Iż Panieństwo jest cnota do wstrzymawałości przynależąca/ która nie jest miarkowaniem namiętności/ ale wykorzenieniem żądze. 3. Spaniałość i wielmożność w nawiętszych dygnitarstwach/ i w nawiętszych nakładziech należą: tedyc nie są w śrzodku/ nie są w mierności położone. Nawet cnota bohatyrska/ jest wierzchem cnot zwyczajnych/
pochodzące. Srzodek dwoiáki. Rostropnośći iest własność obieráć śrzodek własney rzeczy. Przyczyny cnoty cztery. Iesli Cnotá w środku iest położoná. Do 7. Rozdziału przynależy
ZDa się być rzecz wątpliwa/ áby cnotá miáłá záśieść w śrzodku. 1. Naprzod/ iż spráwiedliwość nie iest miedzy dwiemá pobokámi występnemi/ ále iey tylko ieden pobok iest/ Niesprawiedliwość. 2. Iż Pánieństwo iest cnotá do wstrzymawałośći przynależąca/ ktora nie iest miárkowániem namiętnośći/ ále wykorzenieniem żądze. 3. Spaniáłość y wielmożność w nawiętszych dygnitárstwách/ y w nawiętszych nakłádźiech należą: tedyc nie są w śrzodku/ nie są w miernośći położone. Náwet cnotá bohatyrska/ iest wierzchem cnot zwyczáynych/
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 145
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
języka. Księgi Trzecie.
Munsztuk otworzysty z obróconemi wewnątrz dzwonkami/ z gęsią szyją/ z gałeczką na wierzchu/ z igrzyskiem wewnątrz płaskim gałkowatym Niemieckim/ daje wolność językowi/ karze wady wnętrzne w gębie/ załamuje kark/ przynależy koniowi głębokiej i barzo twardoustej gęby. Księgi Trzecie.
Munsztuk z oliwkami otworzony/ z drążeczkami dwiema pobok i z trzecim na wierzchu płaskim kolczastym/ wzdziera głowę/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi płytkiej małej gęby i języka subtelnego. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty/ ze dwiema gałkami wielkiemi nasiekanemi/ ze czterma z nadworza/ a z sześcią kołek zewnątrz/ z igrzyskami dwiema/ z Czankami krzywemi/ wargę otwiera/ dziąsła karze
ięzyká. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk otworzysty z obroconemi wewnątrz dzwonkámi/ z gęśią szyią/ z gałeczką ná wierzchu/ z igrzyskiem wewnątrz płáskim gałkowátym Niemieckim/ dáie wolność ięzykowi/ karze wády wnętrzne w gębie/ záłámuie kárk/ przynależy koniowi głębokiey y bárzo twárdoustey gęby. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk z oliwkámi otworzony/ z drążeczkámi dwiemá pobok y z trzećim ná wierzchu płáskim kolczástym/ wzdziera głowę/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi płytkiey máłey gęby y ięzyká subtelnego. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty/ ze dwiemá gałkámi wielkiemi náśiekánemi/ ze cztermá z nadworza/ á z sześćią kołek zewnątrz/ z igrzyskámi dwiemá/ z Czánkámi krzywemi/ wárgę otwiera/ dziąsłá karze
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Giv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Matusza w jednej naprawione, a w drugiej, gdzie przystawa mieszka, jak przedtem tak i teraz są złe. Piece w obudwóch izbach kachlowe proste, w kowalskiej przestawiony zamkową ekspensą, a w przystawowej zły, rynną zgubiono. Kominki w obudwóch izbach murowane, stół sosnowy w drugiej izbie, bez nóg i ławy; pobok sień. Na górą idąc, schody w obudwóch sieniach prostej roboty. Pod tym budynkiem przyciesi zbotwiałe i ściany także dla spróchniałego drzewa powystąpowały; tarcic na siennej posowie siła nie dostaje. Chlewików około tego budynku żadnych nie masz, ale na prawej ręce, idąc do zamku, na przeciwko tego starego budynku jest chlew i stodółka
Matusza w jednej naprawione, a w drugiej, gdzie przystawa mieszka, jak przedtem tak i teraz są złe. Piece w obudwóch izbach kachlowe proste, w kowalskiej przestawiony zamkową ekspensą, a w przystawowej zły, rynną zgubiono. Kominki w obudwóch izbach murowane, stół sosnowy w drugiej izbie, bez nóg i ławy; pobok sień. Na górą idąc, schody w obudwóch sieniach prostej roboty. Pod tym budynkiem przyciesi zbotwiałe i ściany także dla spróchniałego drzewa powystąpowały; tarcic na siennej posowie siła nie dostaje. Chlewików około tego budynku żadnych nie masz, ale na prawej ręce, idąc do zamku, na przeciwko tego starego budynku jest chlew i stodółka
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 3
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, rzepiku stofów 2½. Ogrody różnym warzywem zasiane, ogrodzone i wypielone. Ugór i gnój do połowy zorany i wywieziony. Wieś Nowydwór
Folwark, w którym mieszka Walenty Kubusiński, potrzebuje reparacji. Stodoła średnia o 3 klepiskach i o 3 sąsiekach postanowiona sede vacante i już przez IMKs ekonoma przyjęta: ta jest należycie dobra. Pobok owczarnia dobra, wolarnia dobra, śpichlerz reparacji potrzebuje, także i piwnica pod tymże śpichlerzem. Chlewy niedobre. Chałupa, w której mieszka Jakub owczarz za kontraktem siedzący oraz i kaczmarzem jest; chałupa totaliter zła, potrzeba by nową postawić; stodółka i chlewy, te są dobre. Tenże do owczarni ma po półwłóczku
, rzepiku stofów 2½. Ogrody różnym warzywem zasiane, ogrodzone i wypielone. Ugór i gnój do połowy zorany i wywieziony. Wieś Nowydwór
Folwark, w którym mieszka Walenty Kubusiński, potrzebuje reparacji. Stodoła średnia o 3 klepiskach i o 3 sąsiekach postanowiona sede vacante i już przez JMX ekonoma przyjęta: ta jest należycie dobra. Pobok owczarnia dobra, wolarnia dobra, śpichlerz reparacji potrzebuje, także i piwnica pod tymże śpichlerzem. Chlewy niedobre. Chałupa, w której mieszka Jakub owczarz za kontraktem siedzący oraz i kaczmarzem jest; chałupa totaliter zła, potrzeba by nową postawić; stodółka i chlewy, te są dobre. Tenże do owczarni ma po półwłóczku
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 63
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
opisuje, gdyż w przeszłych inwentarzach jest należycie opisany. C. Zamek. — Most od burgrabstwa do zamku prowadzący spróchniały, wiązarek i balki pogniły; dyle na nim partem dobre, partem złe, poręcze prosto budowane, nowe, zwód niezły z łańcuchami dobrymi żelaznymi na 2 sążnie albo lepiej. Przy tym moście forta także pobok z łańcuchami dobrymi, zepsowana. W bramie przy bale s od IWYMci Dobrodzieja feliciter panującego hak nowy żelazny z 3 rogami. Forta przy podbramiu na wał koło zamku lada co, mur przy niej obalony trochę. Schody na bramę prowadzące drewniane lada co, zgniłe. Drzwi, wchodząc do sionki na bramę, non sunt;
opisuje, gdyż w przeszłych inwentarzach jest należycie opisany. C. Zamek. — Most od burgrabstwa do zamku prowadzący spróchniały, wiązarek i balki pogniły; dyle na nim partem dobre, partem złe, poręcze prosto budowane, nowe, zwód niezły z łańcuchami dobrymi żelaznymi na 2 sążnie albo lepiej. Przy tym moście forta także pobok z łańcuchami dobrymi, zepsowana. W bramie przy bale s od JWJMci Dobrodzieja feliciter panującego hak nowy żelazny z 3 rogami. Forta przy podbramiu na wał koło zamku lada co, mur przy niej obalony trochę. Schody na bramę prowadzące drewniane lada co, zgniłe. Drzwi, wchodząc do sionki na bramę, non sunt;
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 125
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
; dach słomą dekowany. Dwór stary, jest wzrąb przy sieni. Stajenka także wzrębista. Drzwi do sieni i izby na zawiasach, bez klamków żelaznych; okna po części złe, w drewno, piec prosty kachelkowy, kominek przy nim murowany, kumin półczeluście murowany, dalej w górę lepiony. Z izby izdebka, pobok drzwi do niej na zawiasach z klamką żelazną, piec kachelkowy zły, okna 3: jedno w ołów, złe, drugie w drewno, trzecie prętami drewnianymi zawarte; komora w szczycie także wzrębista, drzwi do niej na zawiasach z wrzeciądzem. Kuchnia w sieni w dyle, bez ogniska, drzwi do niej na zawiasach żelaznych
; dach słomą dekowany. Dwór stary, jest wzrąb przy sieni. Stajenka także wzrębista. Drzwi do sieni i izby na zawiasach, bez klamków żelaznych; okna po części złe, w drewno, piec prosty kachelkowy, kominek przy nim murowany, kumin półczeluście murowany, dalej w górę lepiony. Z izby izbedka, pobok drzwi do niej na zawiasach z klamką żelazną, piec kachelkowy zły, okna 3: jedno w ołów, złe, drugie w drewno, trzecie prętami drewnianymi zawarte; komora w szczycie także wzrębista, drzwi do niej na zawiasach z wrzeciądzem. Kuchnia w sieni w dyle, bez ogniska, drzwi do niej na zawiasach żelaznych
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 189
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
