przyjmuje lud/ chce ciągnąc przeciwko niemu/ i dać mu odpor. Boże daj/ żeby szczęśliwie jachał/ a z zwycięstwem i triumfem się wrócił. Wszędy po miasteczkach i po wsiach pełno leży żołnierzów/ tak jeznych jako i pieszych/ którzy ubogim ludziom wielkie szkody czynią. Co nie przyjaciel ostawił/ to oni do ostatka pobierzą. A podróżnem ludziom gwałtem wydzierają/ tak że barzo niebezpieczno wdrogę się puszczać. Nie wszyscy się wrócą/ którzy tam jadą/ a zwłaszcza takowi zuchwalcy. Powiedają * wieść jest) o znamienitej biwie/ w której wiele tysięcy z obustron poległo. Lud Królewski obległ był jednę twirdzę/ a nieprzyjaciel musiał ją podać/
przyymuie lud/ chce ćiągnąc przećiwko niemu/ y dáć mu odpor. Boże day/ żeby szcżęśliwie jáchał/ á z zwyćięstwem y triumfem się wroćił. Wszędy po miástecżkách y po wśiách pełno leży żołnierzow/ ták jeznych jáko y pieszych/ ktorzy ubogim ludźiom wielkie szkody cżynią. Co nie przyjaćiel ostáwił/ to oni do ostátká pobierzą. A podrożnem ludźiom gwałtem wydźieráią/ ták że bárzo niebespiecżno wdrogę się puszcżáć. Nie wszyscy się wrocą/ ktorzy tám jádą/ á zwłaszcża tákowi zuchwálcy. Powiedáją * wieść jest) o znamienitey biwie/ w ktorey wiele tysięcy z obustron poległo. Lud Krolewski obległ był jednę twirdzę/ á nieprzyjaćiel muśiał ją podáć/
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 116
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Miasta/ i jakie dobre serzysko. Lepsze dostaniesz na wsi. A wiele masz kokoszy/ gęsi/ kaczek/ nasiadek? A nie masz więcej kurcząt/ gąsiąt/ kacząt/ jedno tyle? Nasadziłam ich była dosyć/ ale się nie dobrze wylęgły/ oparciały/ pozdychały w jajcach. Gapa i kania wiele mi ich pobierzą. A Orzeł często mi gęsi rozpadza/ że niewiem kędy się podziewają. Nie mam nikogo/ coby je pilnował/ trzebaby mi jakiego chłopięcia/ albo dziewczęcia. Postarać by się/ kędyby którego dostać. Ale cielęta/ jagnięta/ prosięta/ koźlięta/ tymci chwała Bogu nie krzywda. A sadziłaś
Miástá/ y jákie dobre serzysko. Lepsze dostániesz ná wśi. A wiele masz kokoszy/ gęśi/ kácżek/ naśiadek? A nie masz więcey kurcżąt/ gąśiąt/ kacżąt/ jedno tyle? Násádźiłám ich byłá dosyć/ ále śię nie dobrze wylęgły/ opárćiáły/ pozdycháły w jáycách. Gápá y kániá wiele mi ich pobierzą. A Orzeł cżęsto mi gęśi rozpadza/ że niewiem kędy śię podźiewáją. Nie mam nikogo/ coby je pilnował/ trzebáby mi jákiego chłopięćiá/ álbo dziewcżęćiá. Postáráć by się/ kędyby ktorego dostáć. Ale ćielętá/ jágniętá/ prośiętá/ koźliętá/ tymći chwáłá Bogu nie krzywdá. A sádźiłáś
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 131v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
