kolana przed nim upadali; zawstydźcie potym i pohańbicie na sądzie Bożym one niektóre zacnego i podłego stanu Chrześcijany/ którzy lubo to dobrze wiedzą/ że sługom Bożym przystojną cześć wyrządzać powinni: Dni im jednak wszelaką złość wyrządzają/ także obmowiska i przykre uszczypki odnich ponosić musza kiedy je/ a to dlatego/ że im nie pochlebiają/ ale prawdę mówią/ Popami/ i owszem Popami sakramenckiemi/ i innymi przeciwnymi nazwiskami/ którymi się Bóg i cnotliwi ludzie brzydzą/ przezywają. Lecz przydzie ten czas że tego kiedykolwiek żałować będą! IV. Augustynus lib. de Spirytu et Anima cap. 50. nazywa modlitwę mentis devotionem.
(4.) Pokazujcie
koláná przed nim upadáli; záwstydźćie potym y poháńbićie ná sądźie Bożym one niektore zacnego y podłego stanu Chrześciány/ ktorzy lubo to dobrze wiedzą/ że sługom Bożym przystoyną cześć wyrządzáć powinni: Dni im iednák wszeláką złość wyrządzáią/ tákże obmowiská y przykre usczypki odnich ponośic musza kiedy ie/ á to dlatego/ że im nie pochlebiáią/ ále prawdę mowią/ Popámi/ y owszem Popámi sákrámenckiemi/ y innymi przećiwnymi názwiskámi/ ktorymi śię Bog y cnotliwi ludźie brzydzą/ przezywáią. Lecz przydźie ten czás że tego kiedykolwiek żáłowáć będą! IV. Augustinus lib. de Spiritu et Animâ cap. 50. názywa modlitwę mentis devotionem.
(4.) Pokázuycie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Eiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Spalchav. in dem anmutigen Hebr udf. Trostreichen Proyheren Jona, Conc. I. p. m. 8. I stądci Kościół B. z Psal. 12. śpiewa: Zachowaj mię o Sprawco niebieskiego domu; Prawdy nie masz na świecie nie masz wierzyć (ufać) komu; Nie usłyszysz jedno fałsz/ ustyć pochlebiają/ A w chytrym sercu jadu śmiertelnego tają. Biskup Bamberski miał kiedyś jakiegoś Błazna/ który JEZUSA nazywał Bratem swoim. Nuż czasu jednego Nyremberczanie rozpierali się z Biskupem o coś przez niemały czas. A gdy z obu stron piękna miedzy nimi stanęła ugoda: tedy Biskup Nyremberczanów na bankiet do siebie zaprosił/ i one pańskie uczestował
Spalchav. in dem anmutigen Hebr udf. Trostreichen Proyheren Iona, Conc. I. p. m. 8. Y ztądći Kośćioł B. z Psal. 12. śpiewa: Záchoway mię o Sprawco niebieskiego domu; Prawdy nie mász ná świećie nie mász wierzyć (ufáć) komu; Nie usłyszysz iedno fáłsz/ ustyć pochlebiáią/ A w chytrym sercu iádu śmiertelnego táią. Biskup Bamberski miał kiedyś iákiegoś Błazná/ ktory IEZUSA názywał Brátem swoim. Nuż czásu iednego Nyremberczánie rospieráli się z Biskupem o coś przez niemáły czás. A gdy z obu stron piękna miedzy nimi stánęłá ugodá: tedy Biskup Nyremberczánow ná bánkiet do śiebie záprośił/ y one páńskie uczestował
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ffiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
dzielność i wielkość duszy, zdaniem moim, służyć przyjaciółom swoim, i ukontentowanie im czynić w wszelkich okazjach, nie dopominając się Nic od nich: A jako rzecz pewna, że uciekamy od tych z największą ostróżnością, którzy się od nas bez przestanku czegoś dopominają; tak przeciwnym sposobem, najradniej tych widziemy, którzy nam pochlebiają, nas chwalą i zabawiają, a Nic się od nas nie napierają. *(a) A ses gout se laiffer guideretc. Regnier des Marais. Pochwała
Nie masz usług, któreby się bardziej podobały wszelkiego gatunku osobom, nawet i Panom wielkim, jako te, które się im czynią, nie domagając się
dzielność y wielkość duszy, zdaniem moim, służyć przyiaciołom swoim, y ukontentowanie im czynić w wszelkich okazyach, nie dopominaiąc się Nic od nich: A iako rzecz pewna, że uciekamy od tych z naywiększą ostrożnością, ktorzy się od nas bez przestanku czegoś dopominaią; tak przeciwnym sposobem, nayradniey tych widziemy, ktorzy nam pochlebiaią, nas chwalą y zabawiaią, a Nic się od nas nie napieraią. *(a) A ses gout se laiffer guideretc. Regnier des Marais. Pochwała
Nie masz usług, ktoreby się bardziey podobały wszelkiego gatunku osobom, nawet y Panom wielkim, iako te, ktore się im czynią, nie domagaiąc się
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A8v
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
i o plugu gadać albo roli. Złości pełno/ obmowisk/ zazdrości i plotek/ I ci teraz panują na świecie i w Polsce Jako jeden powiedział Meser Sycofanta Iż Meserem Pasquinem. Takich nazbyt wszędzie Drugi się także znajdzie/ co się w sobie kocha I co sobie pochlebia/ że go wszyscy chwalą, I że mu pochlebiają. O wielkisz to człowiek W naszej Rzeczpospolitej. To w oczy/ a krom tych Zdrajca Ojczyzny/ fałszyrz/ szalbierz/ Machiavel Ty się sobie podobasz. Niewiesz co po śmierci Mówić będą o tobie/ i jakie paszkwile Pisać będąo twoich postępkach i życiu. Diabel potym że cię wszyscy w oczy chwalą Gdy publico odio
y o plugu gadać albo roli. Złośći pełno/ obmowisk/ zazdrośći y plotek/ Y ći teraz panuią ná świećie y w Polszcze Iáko ieden powiedźiał Messer Sycofanta Iż Messerem Pasquinem. Tákich názbyt wszędźie Drugi się tákże znaydźie/ co się w sobie kocha Y co sobie pochlebia/ że go wszyscy chwalą, Y że mu pochlebiáią. O wielkisz to człowiek W nászey Rzeczpospolitey. To w oczy/ á krom tych Zdraycá Oyczyzny/ fałszyrz/ szalbierz/ Machiavel Ty się sobie podobasz. Niewiesz co po śmierći Mowić będą o tobie/ y iákie paszkwile Pisáć będąo twoich postępkách y żyćiu. Dyabel potym że ćię wszyscy w oczy chwalą Gdy publico odio
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 144
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
