niezbitym),
Że nie tylko nie grzeszą, ale świątobliwie I co powinni czynią, zbierając tak chciwie To diabelskie nasienie, co pszenicę głuszy, Które siał w nocy ludzkiej nieprzyjaciel duszy. A komuż pleć ten powój, skoro kłosom cięży, Pieniądze, mówię, jeśli nie należy księży? Pewnie ten swoje owce skotopas pochromi, Jeśli wprzód idąc, goździa z drogi nie wyłomi; Pewnie pomorzy, jeśli widząc, miasto soli, Arszeniku przed trzodą nie zbiera po roli. A cóż swymi pieniędzmi ksiądz zaszkodzi komu? Nie wyda na ozdobę bożego ich domu; Że zaraz parszywieje, gdy ich owca liźnie, Kopie w ziemię, nie dając rozwodu
niezbitym),
Że nie tylko nie grzeszą, ale świątobliwie I co powinni czynią, zbierając tak chciwie To diabelskie nasienie, co pszenicę głuszy, Które siał w nocy ludzkiej nieprzyjaciel duszy. A komuż pleć ten powój, skoro kłosom cięży, Pieniądze, mówię, jeśli nie należy księży? Pewnie ten swoje owce skotopas pochromi, Jeśli wprzód idąc, goździa z drogi nie wyłomi; Pewnie pomorzy, jeśli widząc, miasto soli, Arszeniku przed trzodą nie zbiera po roli. A cóż swymi pieniędzmi ksiądz zaszkodzi komu? Nie wyda na ozdobę bożego ich domu; Że zaraz parszywieje, gdy ich owca liźnie, Kopie w ziemię, nie dając rozwodu
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 411
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
