? Nie daj tego Boże! I owszem grzech/ aby się pokazał być grzechem/ sprawił mi śmierć przez ono dobre: żeby się stał nader grzeszącym on grzech przez ono przykazanie. 14. BO wiemy iż Zakon jest duchowny: alem ja cielesny/ zaprzedany pod grzech. 15. Abowiem tego co czynię/ nie pochwalam: bo nie co chcę/ to czynię; ale czego nienawidzę/ to czynię. 16. A jeśli czego nie chcę/ to czynię; przyzwalam Zakonowi że dobry jest. 17. Już tedy teraz nie ja to czynię/ ale grzech we mnie mieszkający. 18. Gdyż wiem/ że nie mieszka we
? Nie daj tego Boże! Y owszem grzech/ áby śię pokazał bydź grzechem/ spráwił mi śmierć przez ono dobre: żeby śię stał náder grzeszącym on grzech przez ono przykazánie. 14. BO wiemy iż Zakon jest duchowny: álem ja ćielesny/ záprzedány pod grzech. 15. Abowiem tego co cżynię/ nie pochwalam: bo nie co chcę/ to cżynię; ále cżego nienawidzę/ to cżynię. 16. A jesli cżego nie chcę/ to cżynię; przyzwalam Zakonowi że dobry jest. 17. Już tedy teraz nie ja to cżynię/ ále grzech we mnie mieszkájący. 18. Gdyż wiem/ że nie mieszka we
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
niżli drudzy. Co i Terentius in Eunucho, malując je przypomina. Quicquid dicunt, laudo: Id rursum, si negant, laudo id quoq. Negat quis, nego: ait, aio. Postremo, imperaui egomet mihi omnia assentari: Is quaestus nunc est multò vberrimus. To jest/ Cokolwiek mówią/ to ja pochwalam: Toż jeśli inaczej obrócą: Ja i to chwalę. Mówi kto iż nie było tego: ja też mówię/ iż też było: twierdzi zaś kto/ iż tak było: ja też z nim twierdzę. A nawet/ takem to u siebie postanowił/ wszytko pochlebować: bo dziś z tąd wielki pożytek idzie
niżli drudzy. Co y Terentius in Eunucho, máluiąc ie przypomina. Quicquid dicunt, laudo: Id rursum, si negant, laudo id quoq. Negat quis, nego: ait, aio. Postremo, imperaui egomet mihi omnia assentari: Is quaestus nunc est multò vberrimus. To iest/ Cokolwiek mowią/ to ia pochwalam: Toż ieśli inácżey obrocą: Ia y to chwalę. Mowi kto iż nie było tego: ia też mowię/ iż też było: twierdźi záś kto/ iż ták było: ia też z nim twierdzę. A náwet/ tákem to v śiebie postánowił/ wszytko pochlebowáć: bo dźiś z tąd wielki pożytek idźie
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 58
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Na stronę go uchylę i potrzymam w ręku, Aby mi tu na którym nie zawisnął sęku. Alem widział niemało po tarninach z brody I głowy twoich włosów; żal się, Boże, szkody! Damon
Dziękujęć za żal, że cię litość ku mnie zjęła, Pewnie by mię ta od swych pociecha minęła. Lecz pochwalam, żeś nos miał na wielkim dozorze, Uwijając się po tym gęstych krzaków borze, Iżeś do gospodarstwa a rozmaitego Instrumentu nie styrał nosa potrzebnego. Tyrsis Do jakiegoż? Powiedz mi! Damon
Powiem z tą wymową, Aby żart spólny nie był uraźliwą mową. 1
Czoło, twarz, by nie przyszło w
Na stronę go uchylę i potrzymam w ręku, Aby mi tu na którym nie zawisnął sęku. Alem widział niemało po tarninach z brody I głowy twoich włosów; żal się, Boże, szkody! Damon
Dziękujęć za żal, że cię litość ku mnie zjęła, Pewnie by mię ta od swych pociecha minęła. Lecz pochwalam, żeś nos miał na wielkim dozorze, Uwijając się po tym gęstych krzaków borze, Iżeś do gospodarstwa a rozmaitego Instrumentu nie styrał nosa potrzebnego. Tyrsis Do jakiegoż? Powiedz mi! Damon
Powiem z tą wymową, Aby żart spólny nie był uraźliwą mową. 1
Czoło, twarz, by nie przyszło w
Skrót tekstu: GawBukBar_II
Strona: 132
Tytuł:
Bukolika albo sielanki nowe
Autor:
Jan Gawiński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1668
Data wydania (nie wcześniej niż):
1668
Data wydania (nie później niż):
1668
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Palestynie/ Jeśli nam pierwsza pogoda upłynie. 29. Skoro tak skończył/ szemranie powstało: Wtym Piotr Pustelnik co tę wojnę radził/ A w ten czas w radzie prywatny był: mało Co pomyśliwszy/ taką rzecz prowadził: To wszytko co się Gofredowi zdało/ To co wywodził i na czem się sadził/ I ja pochwalam: na przestrogę tylko Tego dołożę/ i słów rzekę kilko: Jerozolimy wyzwolonej
Kiedy sam w sobie myślę i rachuję/ Stąd spolne waśni rosną między wami/ I kiedy pilnem okiem upatruję/ Stąd to/ że zsobą różnicie się sami: Przyczynę własną tego być najduję/ Ze wszyscy chcecie być rowiennikami I wszyscy rządzić jednakowo
Pálestynie/ Iesli nam pierwsza pogodá vpłynie. 29. Skoro ták skończył/ szemránie powstáło: Wtym Piotr Pustelnik co tę woynę rádźił/ A w ten czás w rádźie prywatny był: máło Co pomyśliwszy/ táką rzecz prowádźił: To wszytko co się Goffredowi zdáło/ To co wywodźił y ná czem się sádźił/ Y ia pochwalam: ná przestrogę tylko Tego dołożę/ y słow rzekę kilko: Ierozolimy wyzwoloney
Kiedy sam w sobie myślę y ráchuię/ Ztąd spolne waśni rosną między wámi/ Y kiedy pilnem okiem vpátruię/ Stąd to/ że zsobą roznićie się sami: Przyczynę własną tego bydź náyduię/ Ze wszyscy chcećie bydź rowiennikámi Y wszyscy rządźić iednákowo
Skrót tekstu: TasKochGoff
Strona: 9
Tytuł:
Goffred abo Jeruzalem wyzwolona
Autor:
Torquato Tasso
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618