, mogąc mieć partem w elekcyj, i pospolitą wolność ze wszystkiemi,.
Ta obiekcja suppeditat mi czwartą racją, którą przekładam nad insże; że gdyby z tąd nie było inszego emolumentum tylko to, żeby ujść pospolitego ruszenia, siłabyśmy zyskali, mogąc się nie obawiać wszystkich inkonweniencyj, które za sobą ten tumultuosus Congressus pociąg, i z którego nie moźna się czego inszego spodziewać tylko tego, że cogitaverunt Consilia quae non potuerunt stabilire.
Z tej okazji nie ponawiam tu tego com powiedział antecedenter o pospolitym ruszeniu; sufficit przypomnieć co się działo na Elekcyj Najjaśniejszego Króla I. Mci. Augusta Wtórego, jako cognatae acies w sziku stały, vi
, mogąc mieć partem w elekcyi, y pospolitą wolność ze wszystkiemi,.
Ta obiekcya suppeditat mi czwartą rácyą, ktorą przekłádam nad insźe; źe gdyby z tąd nie było inszego emolumentum tylko to, źeby uyść pospolitego ruszenia, siłabysmy zyskáli, mogąc się nie obawiáć wszystkich inkonweniencyi, ktore za sobą ten tumultuosus Congressus poćiąg, y z ktorego nie moźna się cźego inszego spodźiewáć tylko tego, źe cogitaverunt Consilia quae non potuerunt stabilire.
Z tey okkázyi nie ponawiam tu tego com powiedźiał antecedenter o pospolitym ruszeniu; sufficit przypomnieć co się dźiało na Elekcyi Nayiaśnieyszego Krola I. Mći. Augusta Wtorego, iako cognatae acies w sźyku stáły, vi
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 172
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
zraniony, Lub cnót próżen, lecz z pokorą Proszę, ulecz duszę chorą, I zgładź moje złe sprawy. Dla mnie cierpisz tak haniebnie, Więc cię proszę Boga rzewnie, Rozum, wolą, moc, widzenie, Daję męce twej w więzienie, Bym ci służył ustawnie. Dla miłości tak wybornej, Zmysł mój pociąg zbyt uporny; Niech cię na tym krzyżu widząc, Ciałem gardząc, światem brzydząc, Kaję się grzechów jawnie. Ręce święte, was całuję, Za te łaski wam dziękuję, Żeście grzesznym na zbawienie Srogie zniosły poranienie, I niesłychane rany. Więc Jezu mój krwią zbroczony, Twej się cisnę do obrony, Twoich ręku
zraniony, Lub cnót próżen, lecz z pokorą Proszę, ulecz duszę chorą, I zgładź moje złe sprawy. Dla mnie cierpisz tak haniebnie, Więc cię proszę Boga rzewnie, Rozum, wolą, moc, widzenie, Daję męce twej w więzienie, Bym ci służył ustawnie. Dla miłości tak wybornej, Zmysł mój pociąg zbyt uporny; Niech cię na tym krzyżu widząc, Ciałem gardząc, światem brzydząc, Kaję się grzechów jawnie. Ręce święte, was całuję, Za te łaski wam dziękuję, Żeście grzesznym na zbawienie Srogie zniosły poranienie, I niesłychane rany. Więc Jezu mój krwią zbroczony, Twej się cisnę do obrony, Twoich ręku
Skrót tekstu: KochBerTur
Strona: 55
Tytuł:
Rytm świętego Bernarda
Autor:
Wespazjan Kochowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1668
Data wydania (nie wcześniej niż):
1668
Data wydania (nie później niż):
1668
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wierszem i prozą
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Polska
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
włos jagody obie. Cóż miał innego czynić, kiedy w onym domu cieszyć frasowliwego nie było nikomu. Często, o barzo często tam się przechadzywał, często, gdy złotogrzywym Faeton spoczywał jadący od Eoo na noc do Boota – kiedy wszelka na ziemi spoczywa robota, kiedy wół pracowity oracza znojnego jarzmo składa, kiedy koń z pociągu ciężkiego wyzwolony lubo to smakowitym sianem posila się, lubo to obiadem owsjanem – w południe, że tak rzekę, wszedszy w chłodne cienie odzianej bukowiny, nowe tworzył pienie, a fawnowie i sam Pan, więc bożkowie mali, słuchając, ktoby śpiewał, często się pytali, lecz on, na sercu nosząc
włos jagody obie. Cóż miał innego czynić, kiedy w onym domu cieszyć frasowliwego nie było nikomu. Często, o barzo często tam się przechadzywał, często, gdy złotogrzywym Faeton spoczywał jadący od Eoo na noc do Boota – kiedy wszelka na ziemi spoczywa robota, kiedy wół pracowity oracza znojnego jarzmo składa, kiedy koń z pociągu ciężkiego wyzwolony lubo to smakowitym sianem posila się, lubo to obiadem owsianem – w południe, że tak rzekę, wszedszy w chłodne cienie odzianej bukowiny, nowe tworzył pienie, a fawnowie i sam Pan, więc bożkowie mali, słuchając, ktoby śpiewał, często się pytali, lecz on, na sercu nosząc
Skrót tekstu: WieszczSielGur
Strona: 35
Tytuł:
Sielanki albo Pieśni
Autor:
Adrian Wieszczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory poetyckie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Anna Gurowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
śmy pociągnieni, nie wiem co za trafem nieszczęśliwym dla Rzeczypospolitej, lubośmy godni byli, ażeby nam wymiatał na oczy, przecię jednak pokazuje to, żeśmy w niczym nie winni. Zaprawdę wracając M. Marcella Prześwietny Senacie na wasze prośby, mnie także samego do przeszłego mego stanu cofając z jedynej swojej dobroci bez żadnego pociągu do tego, oświadczając tudzież tęż samę dobroć wszystkim tym Senatorom zacnym, których tu widziemy w liczbie znacznej, i w stanie swym dawnym: nie chce on tego, aby nas miano jako za nieprzyjaciół Ojczyzny, ale sądzi, że po większej części wdaliśmy się w wojnę domową z niewiadomości barziej, i bojaźni na słabym
śmy pociągnieni, nie wiem co za trafem nieszczęśliwym dla Rzeczypospolitey, lubośmy godni byli, ażeby nam wymiatał na oczy, przecię iednak pokazuie to, żeśmy w niczym nie winni. Zaprawdę wracaiąc M. Marcella Prześwietny Senacie na wasze proźby, mnie także samego do przeszłego mego stanu cofaiąc z iedyney swoiey dobroci bez żadnego pociągu do tego, oświadczaiąc tudzież tęż samę dobroć wszystkim tym Senatorom zacnym, których tu widziemy w liczbie znaczney, i w stanie swym dawnym: nie chce on tego, aby nas miano iako za nieprzyiacioł Oyczyzny, ale sądzi, że po większey części wdaliśmy się w woynę domową z niewiadomości barziey, i boiaźni na słabym
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 122
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
łaskawego respektu przy sklonieniu karków naszych skladamy, tak w tym naszym upadnieniu i ostatniej ruiny protekcji Panów i milosciwych Dobrodziejów naszych oddajemy się, gdzie zebrząc łaskawości leich, w pierwszym punkcie naszym, bacząc się nad powinnosc naszę zacięzną cotygodniowemy być obciążonemi tlukami suplikujemy, abysmy od tak ciężkiej libertowani byli obligacji, która nie tylko nasz ubogi pociąg niszczy, ale tez zdrowie nam odbiera. Hiberna następująca i ta jako dla nas do wyplacenia przycięszka przymusza, abysmy nie poprzestali suplikować do Jaśnie Wielmożnych W. M. Panów Dobrodziejów, abysmy od niej uwolnieni byli, a nie tylko od teraźniejszej, ale tez i zadluzonej przeszloroczniej, które, gdyby nam przyszlo wyplacac ostatnim
laskawego respektu przy sklonieniu karkow naszych skladamy, tak w tym naszym upadnieniu y ostatniey ruiny protekcyi Panow y milosciwych Dobrodzieiow naszych oddaiemy się, gdzie zebrząc laskawosci leich, w pierwszym punkcie naszym, bacząc się nad powinnosc naszę zacięzną cotygodniowemy bydz obciązonemi tlukami suplikuiemy, abysmy od tak cięszkiey libertowani byli obligacyi, ktora nie tylko nasz ubogi pociąg niszczy, ale tez zdrowie nam odbiera. Hiberna następuiąca y ta iako dla nas do wyplacenia przycięszka przymusza, abysmy nie poprzestali suplikować do Iasnie Wielmoznych W. M. Panow Dobrodzieiow, abysmy od niey uwolnieni byli, a nie tylko od teraznieyszey, ale tez y zadluzoney przeszloroczniey, ktore, gdyby nam przyszlo wyplacac ostatnim
Skrót tekstu: SupGniezUl
Strona: 766
Tytuł:
Suppliki poddanych kapituły gnieźnieńskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1738
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
potrzebujący. Okien jest 4, we 2 oknach jest tylko kwater po 2 dobrych, a drugie powybijane, drugich zaś 2 okien wcale nie masz, tylko słomą pozatykane. Posadzka sosnowa zła, na nic się nie zdająca. Ściany z blochów sosnowych złe i powyprężane, sufit stary i z gruntu zły, pod którym jest pociąg, ale wpół spękany i cale złomany, tylko żelazem opasany. Szafa z kratą drewnianą, alias per
modum kredensu, ale i ta jak stara, tak i zła. Z tej izby jest pokoik, do którego wchodząc są drzwi także tesarską robotą, stare, z 2 zawiasami i zamkiem z pokoiku złym, tudzież z
potrzebujący. Okien jest 4, we 2 oknach jest tylko kwater po 2 dobrych, a drugie powybijane, drugich zaś 2 okien wcale nie masz, tylko słomą pozatykane. Posadzka sosnowa zła, na nic się nie zdająca. Ściany z blochów sosnowych złe i powyprężane, sufit stary i z gruntu zły, pod którym jest pociąg, ale wpół spękany i cale złomany, tylko żelazem opasany. Szafa z kratą drewnianą, alias per
modum kredensu, ale i ta jak stara, tak i zła. Z tej izby jest pokoik, do którego wchodząc są drzwi także tesarską robotą, stare, z 2 zawiasami i zamkiem z pokoiku złym, tudzież z
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 52
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
druga, w której kmieć Joska mieszka, reparacji potrzebuje w przyciesiach. Ma wołów 4, koni 2, krów 2 i to wszystko, co należy na osadę.
Chałupa trzecia, w której mieszka kmieć Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacji potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacji potrzebuje w przyciesiach, ścianach.
druga, w której kmieć Joska mieszka, reparacyi potrzebuje w przyciesiach. Ma wołów 4, koni 2, krów 2 i to wszystko, co należy na osadę.
Chałupa trzecia, w której mieszka kmieć Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacyi potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacyi potrzebuje w przyciesiach, ścianach.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 156
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, koni 2, krów 2 i to wszystko, co należy na osadę.
Chałupa trzecia, w której mieszka kmieć Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacji potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacji potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek.
, koni 2, krów 2 i to wszystko, co należy na osadę.
Chałupa trzecia, w której mieszka kmieć Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacyi potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacyi potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 156
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacji potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacji potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacji potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w
Jędraszek, dobra jeszcze. Osadę ma taką jak i pierwszy.
Chałupa czwarta, w której mieszka chałupnik Łuka, ma pociąg pański - niezła.
Chałupa piąta, w której mieszka kmieć Kazimierz Burtka, ma pociąg taki jak i pierwszy - dobra.
Chałupa szósta nowa, reparacyi potrzebuje. Mieszka w niej kmieć Zawieja, ma pociąg taki jak i drugi.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacyi potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacyi potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 156
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacji potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w której mieszka chałupnik Urban Wesołek, jeszcze niezła. Ma pańskich wołów.
Chałupa dziesiąta, w której mieszka chałupnik Szczepan, niezła. Ma pociąg pański.
Chałupa jedenasta, w której mieszka chałupnik Bartek, zła z gruntu. Ma pociąg pański.
Chałupa dwunasta, w której mieszka chałupnik Michał, dobra. Ma pociąg pański.
Chałupa trzynasta nowa, w której mieszka kowal kontraktowy. Ma statki pańskie, kuźnica zła.
Karczma, dach na ni zły, w który
jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacyi potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w której mieszka chałupnik Urban Wesołek, jeszcze niezła. Ma pańskich wołów.
Chałupa dziesiąta, w której mieszka chałupnik Szczepan, niezła. Ma pociąg pański.
Chałupa jedenasta, w której mieszka chałupnik Bartek, zła z gruntu. Ma pociąg pański.
Chałupa dwunasta, w której mieszka chałupnik Michał, dobra. Ma pociąg pański.
Chałupa trzynasta nowa, w której mieszka kowal kontraktowy. Ma statki pańskie, kuźnica zła.
Karczma, dach na ni zły, w który
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 156
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959