. K. M. zasługi wdzięczne, przed oczy stawiając J. K. Mci oraz z Stanami Rzpltej, nie tylko na potym nieporuszone fortunom, Dobrom i Osobom onychże, powagą teraźniejszego Traktatu warują bezpieczeństwo, ale i to dokładają, iż jeżeliby kto (czego Boże uchowaj) Najjaśniejszych Królewiczów Ichmciów do nienależytego Prawe pociągał, honorowi. Osobom, albo Dobrom gwałt, i urazę jaką uczynił, wolną windykacją krzywd wszelakich, czy to w Trybunale, czy też w Sądach niniejszym Traktatem postanowionych deklarowali, i przyobiecują: pretensyom względem summ, tak na Ekonomiach Koronnych, W. X. L. i Prowincyj, które do nich należą, zaległych
. K. M. zasługi wdźięczne, przed oczy stawiaiąc J. K. Mći oraz z Stanami Rzpltey, nie tylko na potym nieporuszone fortunom, Dobrom y Osobom onychże, powagą teraźnieyszego Traktatu waruią beśpieczeństwo, ále y to dokładaią, iż ieżeliby kto (czego Boże uchoway) Nayiaśnieyszych Krolewiczow Jchmćiow do nienależytego Práwe pociągał, honorowi. Osobom, albo Dobrom gwałt, y urazę iaką uczynił, wolną windykacyą krzywd wszelakich, czy to w Trybunale, czy też w Sądach ninieyszym Traktatem postanowionych deklarowali, y przyobiecuią: pretensyom względem summ, tak na Ekonomiach Koronnych, W. X. L. y Prowincyi, ktore do nich należą, zaległych
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: Iv
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
; a tym sposobem przystęp sobie do młodzi pogańskiej uczyniwszy/ onę pomału i mądrze do Chrześcijańskiej prawdy poznania przywodzili/ zwielkim Kościoła Bożego pożytkiem. Protogenes/ człowiek świątobłiwością i cudami zacny (pisze Theod. l. 4. c. 16.) umyślnie szkołę trzymał pisania dzieci ucząc/ aby ich tak był do Chrystusa pociągał. Tak Z. Cassianus Biskup i męczenik którego Kościół wspomina co rok dnia 13. Augusti. Biskupem się być zataiwszy dzieci pogańskie czytać i pisać uczył (jako pisze Baronius in notis Martyrologii) aby był miał okazją ich pobożności Chrżeściańskiej i dobrych obyczajów nauczać; od których potym z rozkazania Tyrana/ grafkami i tablicami dla Chrystusa
; á tym sposobem przystęp sobie do młodźi pogáńskiey vcżyniwszy/ onę pomáłu y mądrze do Chrześćiáńskiey prawdy poznánia przywodźili/ zwielkim Kośćiołá Bożego pożytkiem. Protogenes/ cżłowiek swiątobłiwośćią y cudámi zacny (pisze Theod. l. 4. c. 16.) vmyslnie szkołę trzymał pisánia dźieći vcżąc/ áby ich ták był do Chrystusá poćiągał. Ták S. Cássianus Biskup y męcżęnik ktorego Kośćioł wspomina co rok dniá 13. Augusti. Biskupem sie bydź zátáiwszy dźieći pogáńskie czytáć y pisáć vczył (iáko pisze Báronius in notis Martyrologii) áby był miał okázyą ich pobożnośći Chrżeśćiáńskiey y dobrych obyczáiow náucżáć; od ktorych potym z roskazánia Tyránná/ gráfkámi y tablicámi dla Chrystusá
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 31
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
niedoskonałości/ abo gorącości tej niektórych/ na kopyto nie rozbijać; ani jako skory rozciągać/ na uszycie im tych skorni złego do ludzi udania. Ale jako inne niedoskonałości Jezuickie w tych swych dyskursach/ P. Pleban eksaggerował/ onych przydawał/ nadstawiał/ one nicował/ zszywał/ rozszywał/ przeszywał/ bramował/ haftował/ pociągał/ naciągał jako się jemu podobało/ nicując zabawy i postępki Jezuickie/ licentiâ suâ Astrologica tak też uczynił i wtej ostatniej którą dyskurs swój chciał zamknąć loco perorationis; coby lepiej ludziom wgłowie sprawy Jezuickie tkwały. Leczem się nie postrzegł; nie na Maszkarnika Comedianta tego trzeba się skarżyć wtym/ ale na Ducha onego
niedoskonáłośći/ ábo gorącośći tey niektorych/ ná kopyto nie rozbiiáć; áni iáko skory rosciągáć/ ná vszyćie im tych skorni złego do ludźi vdánia. Ale iáko inne niedoskonáłośći Iezuickie w tych swych diskursách/ P. Pleban exággerował/ onych przydawał/ nádstáwiał/ one nicował/ zszywał/ rozszywał/ przeszywał/ brámował/ hawtowáł/ pociągáł/ náćiągał iáko się iemu podobáło/ nicuiąc zábáwy y postępki Iezuickie/ licentiâ suâ Astrologica ták tesz vczynił y wtey ostátniey ktorą diskurs swoy chćiał zámknąć loco perorationis; coby lepiey ludźiom wgłowie spráwy Iezuickie tkwáły. Leczem się nie postrzegł; nie ná Mászkárniká Comediánta tego trzebá się skárzyć wtym/ ále ná Duchá onego
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 165
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
et magias, census perpetuos Ecclesiasticos terrestres, et temporales reemptiones, Ecclesiarum dotationes, etc. A po Polsku tak się rozumie: Różnice sądowe między Duchownemi i Świeckiemi/ na tym Sejmie z Radami naszemi oboiga stąnu i z Posły Ziemskiemi/ tak postanowiąmy/ aby więcej jeden drugiego do prawa sobie nie należytego nie pozywał/ ani pociągał. Aby tedy wiedzieć które kauzy do duchownego prawa/ które do świeckiego przysłuchają/ tym opisaniem oznajmujemy. Postanowiamy za przyzwoleniem Panów Prałatów Duchownych/ i Panów Świeckich/ i Posłów Ziemskich. Naprzód prawu duchownemu należy sąd/ rozenzać różnicę około wiary Z. Chrześcijańskiej/ o Heretykach/ i Schismatykach/ bluźniercach Bożych/ i Apostatach.
et magias, census perpetuos Ecclesiasticos terrestres, et temporales reemptiones, Ecclesiarum dotationes, etc. A po Polsku ták się rozumie: Rożnice sądowe między Duchownemi y Swieckiemi/ ná tym Seymie z Rádámi nászemi oboiga stąnu y z Posły Ziemskiemi/ ták postánowiąmy/ áby więcey ieden drugiego do práwá sobie nie należytego nie pozywał/ áni poćiągał. Aby tedy wiedzieć ktore kauzy do duchownego práwá/ ktore do świeckiego przysłucháią/ tym opisániem oznáymuięmy. Postánowiamy zá przyzwoleniem Pánow Práłatow Duchownych/ y Pánow Swieckich/ y Posłow Ziemskich. Naprzod prawu duchownemu należy sąd/ rozenzáć roznicę około wiáry S. Chrześćiáńskiey/ o Heretykách/ y Schismátykách/ bluźniercách Bożych/ y Apostátách.
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 9
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Panie/ tu w tej części Piątej Nowin Boterowych/ które o nawróceniu Nowego świata napisał: abowiem oznajmił tu nabożeństwo tamtych ludzi pierwsze rozmaite/ grube i sprosne/ dziwne i straszne: oznajmił o sztukach i zdradach szatańskich/ któremi on tamte nędzne ludzie zwodził/ i onym się za boga udawał/ i do służby swej onych pociągał: o pysze jego wielkiej/ gdy takimże sposobem/ jakim Bóg prawy od Chrześcijan sług swych chce być chwalony/ i on się także chwalić kazał: i tajemnice i cerymonie wiary ś. z kościoła katolickiego wszytkie pokradszy/ do siebie je stosował: oznajmił nawet/ jako Pan Bóg wielkiej łaski swej/ i tamtym
Pánie/ tu w tey częśći Piątey Nowin Boterowych/ ktore o náwroceniu Nowego świátá nápisał: ábowiem oznáymił tu nabożeństwo támtych ludźi pierwsze rozmáite/ grube y sprosne/ dźiwne y strászne: oznaymił o sztukách y zdrádách szátáńskich/ ktoremi on támte nędzne ludźie zwodźił/ y onym się zá bogá vdawał/ y do służby swey onych poćiągał: o pysze iego wielkiey/ gdy tákimże sposobem/ iákim Bog práwy od Chrześćian sług swych chce bydź chwalony/ y on się tákże chwalić kazał: y táiemnice y caerimoniae wiáry ś. z kośćiołá kátholickiego wszytkie pokradszy/ do śiebie ie stosował: oznáymił náwet/ iáko Pan Bog wielkiey łáski swey/ y támtym
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 5
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
by do kaliczenia był okazją. Którą przysięgę ponieważ przy prawie swoim Łaboski im przepuszcza, więc prawo wolnymi ich od napaści Łaboskiego czyni i nakazuje, aby za to zadanie i pociągnienie do prawa tudzież za szkodę uczynioną tenże Iwan Łaboski dał na dwór grzywien trzy, prawu jednę. Za to zaś, że do przysięgi pociągał, powinien dać na cerkiew bielańską grzywnę jednę. A jeżeliby odtąd uskarżał się kto, żeby tenże Łaboski szkodę miał komu uczynić, tedy zleca się wójtowi, żeby bez zagajonego prawa takową sprawę z przysiężnemi osądził i winę, która się na niego zakłada, popadać będzie, to jest grzywien pańskich sześć i plag nieopuszczonych dwadzieścia
by do kaliczenia był okazyją. Którą przysięgę ponieważ przy prawie swoim Łaboski im przepuszcza, więc prawo wolnymi ich od napaści Łaboskiego czyni i nakazuje, aby za to zadanie i pociągnienie do prawa tudzież za szkodę uczynioną tenże Iwan Łaboski dał na dwór grzywien trzy, prawu jednę. Za to zaś, że do przysięgi pociągał, powinien dać na cerkiew bielańską grzywnę jednę. A jeżeliby odtąd uskarżał się kto, żeby tenże Łaboski szkodę miał komu uczynić, tedy zleca się wójtowi, żeby bez zagajonego prawa takową sprawę z przysiężnemi osądził i winę, która się na niego zakłada, popadać będzie, to jest grzywien pańskich sześć i plag nieopuszczonych dwadzieścia
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 369
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
/ i na insze w Afryce/ Seryf/ to jest pod płaszczykiem nabożeństwa. To dla tego tu przywodzę/ aby każdy obaczył/ jak wiele/ nie tylo prawa Religia/ ale też i cień jej sprawić może/ w każdej Rzeczypospolitej: gdyż oto pretekst jej tylo/ tak wielkich rzeczy dowodził/ i tak ludzie proste pociągał: a cóżby była uczyniła prawowiernych Monarchów/ i Książąt pilność/ i pobudka ku rozmnożeniu wiary ś. katolickiej? pewnie niemasz żadnej Religii więcej pomocnej Panom ku zachowaniu i pokojowi ich państw/ jako jest Chrześcijańska: abowiem ta wiąże sumnienie ludzkie/ czyni królowi/ i każdemu inszemu przełożonemu/ by też nagorszemu/ serca
/ y ná insze w Afryce/ Seryff/ to iest pod płasczykiem nabożeństwá. To dla tego tu przywodzę/ áby káżdy obaczył/ iák wiele/ nie tylo práwa Religia/ ále też y ćień iey spráwić może/ w káżdey Rzeczypospolitey: gdyż oto praetext iey tylo/ ták wielkich rzeczy dowodźił/ y ták ludzie proste poćiągał: á cożby byłá vczyniłá práwowiernych Monárchow/ y Xiążąt pilność/ y pobudká ku rozmnożeniu wiáry ś. kátholickiey? pewnie niemász żadney Religiey więcey pomocney Pánom ku záchowániu y pokoiowi ich państw/ iáko iest Chrześćiáńska: ábowiem tá wiąże sumnienie ludzkie/ czyni krolowi/ y káżdemu inszemu przełożonemu/ by też nagorszemu/ sercá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 4 nlb
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
. 1. Rzymianie na Papieża następują.
RZymianie/ zaczętą rebelią stwierdzali/ ciągnąc do siebie/ inszych z Herturyj/ a na znak otrzymanego Państwa/ w mieście swym/ wysoką Wieżę wystawili/ Mons altus nazwaną. Przetoż Papież w Reacie będąc/ na Senatora Rzymskiego i Poradników/ klątwę wydał/ i Fryderyka na nich pociągał/ który chcąc tym zjednać u Papieża pomoc Henrykowi Synowi o Cesarstwie zamyślającemu/ ofiarował się Papieżowi na Rzymiany. Przydany mu był za Posła abo Nuncjusza Apostołskiego Kardynał in Cosmedin; ale Fryderyk wnet odstąpiwszy strony Papieskiej/ i Wojsko rozpuściwszy/ do Neapolskiego się Królestwa miał. Jednak Niemieccy niektórzy Panowie przeciw Rzymianom za Papieżem stanęli na W
. 1. Rzymiánie ná Papieżá nástępuią.
RZymiánie/ záczętą rebellią stwierdzáli/ ciągnąc do śiebie/ inszych z Herturyi/ á na znák otrzymánego Páństwá/ w mieśćie swym/ wysoką Wieżę wystawili/ Mons altus názwaną. Przetoż Papież w Reacie będąc/ ná Senatorá Rzymskiego i Porádnikow/ klątwę wydał/ i Fryderyká ná nich poćiągał/ ktory chcąc tym ziednáć u Papieża pomoc Henrykowi Synowi o Cesarstwie zámyśláiącemu/ ofiárował się Papieżowi ná Rzymiány. Przydany mu był zá Posłá abo Nuncyuszá Apostolskiego Kárdynał in Cosmedin; ále Fryderyk wnet odstąpiwszy strony Papieskiey/ i Woysko rospuśćiwszy/ do Neápolskiego się Krolestwá miał. Iednák Niemieccy niektorzy Panowie przećiw Rzymiánom zá Papieżem stanęli ná W
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 77
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
było) aby traktat pokoju z Mediolańczykami dawny wznowił. Uczynił to Papież; ale on wzniesiony zwycięstwem z Książęcia Austriae, tak przychylnego sobie Ojca Świętego tym śmiał zasmucić: że za jego powodem Piotr Frangipani w Rzymie bunt przeciw Papieżowi wzniecił. Nad to/ Kościoły w Sycylij uciskał/ i z nich się bogacił; na sądy pociągał Kościelne/ i na wygnanie posyłał/ z dóbr łupił/ i Biskupy stanowił; o co go wszytko Papież strofował/ a on tym obrażony/ przykro Papieżowi odpisał. A wpada do Insubryj. Kościoły uciska. 2. Francuskie prawa przeciwne Kościołowi zniesione.
We Francyj Ludwik Król/ niektóre prawa sądom kościelnym przeciwne postanowił; zakazując
było) aby traktat pokoiu z Medyoláńczykámi dáwny wznowił. Vczynił to Papież; ále on wzniesiony zwyćięstwem z Xiążęćia Austriae, ták przychylnego sobie Oycá Swiętego tym śmiał zásmućić: że zá iego powodem Piotr Frángipáni w Rzymie bunt przećiw Papieżowi wzniećił. Nád to/ Kośćioły w Sycylij ućiskał/ i z nich się bogáćił; ná sądy poćiągał Kościelne/ i ná wygnánie posyłał/ z dobr łupił/ i Biskupy stánowił; o co go wszytko Papież strofowáł/ á on tym obráżony/ przykro Papieżowi odpisał. A wpada do Insubryi. Kośćioły ućiska. 2. Fráncuskie práwá przećiwne Kośćiołowi znieśione.
We Fráncyi Ludwik Krol/ niektore práwá sądom kośćielnym przećiwne postánowił; zakázuiąc
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 81
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
się z Sladkowską niedąm Jam tych rzeczy słuchał właśnie jak kiedy owo na dwa Hory muzyka gra i ta pięknie, i ta pięknie bardziej mi się jednak serce chwytało Sladkowski Bo to tam o jej Wiosce powiedali że nietylko pszenica ale Cybula w polu na każdym zagonie gdzie ją wsiejesz urodzi się a mnie tez bardziej apetyt pociągał ad pinguem Globam niżeli do gołych piniędzy. Już tedy mię obadwa zoka niespuścili, jak mię tedy zachycili musiałem i po trzech i Czterech niedzielach mieszkać unich. Jak mię który za chwycił. Jeżelim tez do Rodziców przyjechał to zaraz Poseł uktórego dawniej byłem, Publiczki żadnej bezemnie nie odprawili,
się z Sladkowską niedąm Iam tych rzeczy słuchał własnie iak kiedy owo na dwa Hory muzyka gra y ta pięknie, y ta pięknie bardziey mi się iednak serce chwytało Sladkowski Bo to tam o iey Wiosce powiedali że nietylko pszenica ale Cybula w polu na kozdym zagonie gdzie ią wsieiesz urodzi się a mnie tez bardziey appetyt pociągał ad pinguem Globam nizeli do gołych piniędzy. Iuz tedy mię obadwa zoka niespuscili, iak mię tedy zachycili musiałęm y po trzech y Czterech niedzielach mieszkać unich. Iak mię ktory za chwycił. Iezelim tez do Rodzicow przyiechał to zaraz Poseł uktorego dawniey byłem, Publiczki zadney bezemnie nie odprawili,
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 220
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
