istności naszej nie zszedł nadaremnie, trzebaby użyć następujących sposobów do dobrego czasu zażycia.
Ćwiczenie się w cnotach najpierwszą jest przeciw tęskności w myśli dni naszych prezerwatywą. Przymioty towarzyskie same przez się mogą nas mile i pożytecznie zatrudnić. Niemasz dnia takiego, w którymby się nie znalazła sposobność naucznia prostych i nieumiejących; pocieszenia strapionych; ratowania nieszczęśliwych. Okoliczności i nader częste zdarzają się, zasługi nadgrodzić, gniewliwych uśmierzyć, występnych skarać. Zabawy takowe nie tylko zastępują próżnowanie, ale oprócz tego że tęsknice uśmierzają, umysł rzeżwią i serce weselą.
Osobność nie powinna być przyczyną próżnowania i teskoności. Kto wierzy w nieograniczoność Boską, wie iż zawzdy jest
istności naszey nie zszedł nadaremnie, trzebaby użyć następuiących sposobow do dobrego czasu zażycia.
Cwiczenie się w cnotach naypierwszą iest przeciw tęskności w myśli dni naszych prezerwatywą. Przymioty towarzyskie same przez się mogą nas mile y pożytecznie zatrudnić. Niemasz dnia takiego, w ktorymby się nie znalazła sposobność naucznia prostych y nieumieiących; pocieszenia strapionych; ratowania nieszczęsliwych. Okoliczności y nader częste zdarzaią się, zasługi nadgrodzić, gniewliwych uśmierzyć, występnych skarać. Zabawy takowe nie tylko zastępuią prożnowanie, ale oprocz tego że tesknice uśmierzaią, umysł rzeżwią y serce weselą.
Osobność nie powinna bydź przyczyną proznowania y teskoności. Kto wierzy w nieograniczoność Boską, wie iż zawzdy iest
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 72
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
dusze te/ o których poratowanie proszono bywa/ najdują się w boleści/ w smutku/ i wzdychaniu: na miejscu ciemnym/ gnuśnym/ niespokojnym/ gorącym. Chłodowite abowiem miejsce w przeciw kładzie się gorącemu. Za któremi Cerkiew Pana Boga prosząc/ mówić zwykła/ o tych którzy płaczą/ i boleją/ i na Chrystusowe pocieszenie czekają: aby im folga stała się od wszelkiej boleści/ i smutku/ i wzdychania: i aby przesielone były tam/ gdzie nawidza światłość oblicza Bożego. Boleść w duszy/ znaczy zewnętrzne jej udręczenie: asmętek i wzdychanie/ znaczą wnętrzne jej w sobie grzyzienie się.
Uważenie Czwarte. Dusz/ męki w ogniu cierpiących
dusze te/ o ktorych porátowánie proszono bywa/ náyduią sie w boleści/ w smutku/ y wzdychániu: ná mieyscu ćiemnym/ gnuśnym/ niespokoynym/ gorącym. Chłodowite ábowiem mieysce w przećiw kłádźie sie gorącemu. Zá ktoremi Cerkiew Páná Bogá prosząc/ mowić zwykłá/ o tych ktorzy płáczą/ y boleią/ y ná Christusowe poćieszenie cżekáią: áby im folgá stáłá sie od wszelkiey boleśći/ y smutku/ y wzdychánia: y áby prześielone były tám/ gdźie nawidza świátłość oblicza Bożego. Boleść w duszy/ znáczy zewnętrzne iey vdręcżenie: ásmętek y wzdychánie/ znácżą wnętrzne iey w sobie grzyźienie sie.
Vważenie Czwarte. Dusz/ męki w ogniu ćierpiących
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 147
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
szalonego po tym poznać/ któryby chciał szkodzić/ a nie może temu dosyć uczynić. Księgi pierwsze.
Domysły te jego są. Bezpieczniej jest milczeć/ niż mówić: Bośmy widali że żaden dla milczenia ku hańbie nie przyjdzie/ jedno przez mówienie. Nie winuj nikogo w rzeczach przeciwnych. Świadomości swojej nie zemdlaj. Pocieszenie zaiste jest niewinnemu niesprawiedliwie cierpieć: Szczęście niewiennego snadnie opuści/ ale dobra nadzieja nigdy.
GORGIAS Leontinus, spytany będąc/ jakoby przyszedl do takiego wieku/ że miał lat 107. odpowiedział: Takem przyszedł/ żem nigdy delicij nie zażywał/ ani w jedzeniu/ ani w inszych rzeczach.
Gdy go pytano/ czemu
szalonego po tym poznáć/ ktoryby chćiał szkodźić/ á nie może temu dosyć vcżynić. Kśięgi pierwsze.
Domysły te iego są. Bespiecżniey iest milcżeć/ niż mowić: Bosmy widáli że żaden dla milcżenia ku háńbie nie przyidźie/ iedno przez mowienie. Nie winuy nikogo w rzecżách przećiwnych. Swiádomośći swoiey nie zemdlay. Poćieszenie záiste iest niewinnemu niespráwiedliwie ćierpieć: Szcżęśćie niewiennego snádnie opuśći/ ále dobra nádźieiá nigdy.
GORGIAS Leontinus, spytány będąc/ iákoby przyszedl do tákiego wieku/ że miał lat 107. odpowiedźiał: Tákem przyszedł/ żem nigdy deliciy nie záżywał/ áni w iedzeniu/ áni w inszych rzecżách.
Gdy go pytano/ cżemu
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 75
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
czekamy.
Słuchajmy, czym nas Pan nasz odprawuje. Co wiernym w słowie swoim obiecuje, Pan po niewolej pocieszenia duszy Wielkiego tuszy.
Wątpić nie trzeba, tylko do dawnego Strzeżmy się wrócić znowu głupstwa swego, Strzeżmy się gardzić prawdy znajomością I pobożnością.
Bliska jest łaska, bliskie jest zbawienie, Dawa Pan z nieba wszytkim pocieszenie, Którzy w bojaźni Jego świętej trwają, Jemu dufają.
Jeszcze też przyjdzie ta pożądna chwila, Że prawda będzie i cnota płaciła, I chwała Boża, dotąd zatłumiona, Będzie wzniesiona.
Wszelka okrutność będzie hamowana, Nastąpi wolność i miłość kochana,
Kłamstwo i kłamstwa sługi Pan okróci, Prawda się wróci.
Krzywda ustanie,
czekamy.
Słuchajmy, czym nas Pan nasz odprawuje. Co wiernym w słowie swoim obiecuje, Pan po niewolej pocieszenia duszy Wielkiego tuszy.
Wątpić nie trzeba, tylko do dawnego Strzeżmy się wrócić znowu głupstwa swego, Strzeżmy się gardzić prawdy znajomością I pobożnością.
Bliska jest łaska, bliskie jest zbawienie, Dawa Pan z nieba wszytkim pocieszenie, Którzy w bojaźni Jego świętej trwają, Jemu dufają.
Jeszcze też przyjdzie ta pożądna chwila, Że prawda będzie i cnota płaciła, I chwała Boża, dotąd zatłumiona, Będzie wzniesiona.
Wszelka okrutność będzie hamowana, Nastąpi wolność i miłość kochana,
Kłamstwo i kłamstwa sługi Pan okróci, Prawda się wróci.
Krzywda ustanie,
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 651
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
ustanie, ustanie nieprawość, Wróci się cnota, wróci wszelka prawość Koniec niezgodom, a uprzejmość wszędzie I pokój będzie.
Zdarzy to Pan, że poroże wzniesione Ludzi zuchwałych będzie przyłomione, A wierni Pańscy będą wczas mieć cały Na czas niemały.
Jeszcze głos Pański wszędzie obwołany I znowu sławnie będzie przyjmowany, Napełni ziemię Pan swym pocieszeniem, Wiecznym zbawieniem.
Daj nam, o Boże, to rychło oglądać, Daj nam też z serca Twych obietnic żądać, Daj nam dostąpić radości wiecznego Królestwa Twego. PROŚBA DO BOGA O SPOSOBNOŚĆ DO SŁUCHANIA SŁOWA JEGO Nota jako Psalmu 3. Panie jak ich etc.
Ojcze nasz, któryś z łaski swej nas umiłował,
ustanie, ustanie nieprawość, Wróci się cnota, wróci wszelka prawość Koniec niezgodom, a uprzejmość wszędzie I pokój będzie.
Zdarzy to Pan, że poroże wzniesione Ludzi zuchwałych będzie przyłomione, A wierni Pańscy będą wczas mieć cały Na czas niemały.
Jeszcze głos Pański wszędzie obwołany I znowu sławnie będzie przyjmowany, Napełni ziemię Pan swym pocieszeniem, Wiecznym zbawieniem.
Daj nam, o Boże, to rychło oglądać, Daj nam też z serca Twych obietnic żądać, Daj nam dostąpić radości wiecznego Królestwa Twego. PROŚBA DO BOGA O SPOSOBNOŚĆ DO SŁUCHANIA SŁOWA JEGO Nota jako Psalmu 3. Panie jak ich etc.
Ojcze nasz, któryś z łaski swej nas umiłował,
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 652
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
zbawieniem.
Daj nam, o Boże, to rychło oglądać, Daj nam też z serca Twych obietnic żądać, Daj nam dostąpić radości wiecznego Królestwa Twego. PROŚBA DO BOGA O SPOSOBNOŚĆ DO SŁUCHANIA SŁOWA JEGO Nota jako Psalmu 3. Panie jak ich etc.
Ojcze nasz, któryś z łaski swej nas umiłował, Któryś nam pocieszenie wieczne nagotował, Przez Syna Twego wszytkim nam opowiedziane I w słowie Twoim świętym znacznie opisane.
Któryś nas na to miejsce łaskawie zgromadził, Żebyś nam spoinie w naszym zbawieniu poradził, Jako przed Tobą chodzić, czego się warować, A czego w życiu swoim mamy naśladować.
Prosim Cię, Ojcze święty, zmiłuj się nad
zbawieniem.
Daj nam, o Boże, to rychło oglądać, Daj nam też z serca Twych obietnic żądać, Daj nam dostąpić radości wiecznego Królestwa Twego. PROŚBA DO BOGA O SPOSOBNOŚĆ DO SŁUCHANIA SŁOWA JEGO Nota jako Psalmu 3. Panie jak ich etc.
Ojcze nasz, któryś z łaski swej nas umiłował, Któryś nam pocieszenie wieczne nagotował, Przez Syna Twego wszytkim nam opowiedziane I w słowie Twoim świętym znacznie opisane.
Któryś nas na to miejsce łaskawie zgromadził, Żebyś nam spoinie w naszym zbawieniu poradził, Jako przed Tobą chodzić, czego się warować, A czego w życiu swoim mamy naśladować.
Prosim Cię, Ojcze święty, zmiłuj się nad
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 652
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
nasze staranie, Dopomóż nam, swym sługom, do życia prawego. Dopomóż, prosim, z Tobą do życia wiecznego. PIEŚŃ W KTÓREJ SIĘ ZAMYKA NAPOMINANIE KU CIERPLIWOŚCI W KRZYŻU Nota jako Psalmu 1. Błogosławiony człowiek etc.
O wierni, prawdę Bożą z serca miłujący, Prze Jego święte słowo ciężkości cierpiący, Szukajcież pocieszenia z Chrystusowej mowy, Trzymając się ostatecznie Jego jako głowy.
Weźmicież sobie na wzór święty żywot Jego, On będąc Panem wczasu nie zażył żadnego, Na męki i śmierć straszną gotowym się stawił, By nas przez to wiecznego zbawienia nabawił.
Żyjąc tu wiele cierpiał i wiele pracował, A cierpiąc przeciwności złym nie odwetował, Aby
nasze staranie, Dopomóż nam, swym sługom, do życia prawego. Dopomóż, prosim, z Tobą do życia wiecznego. PIEŚŃ W KTÓREJ SIĘ ZAMYKA NAPOMINANIE KU CIERPLIWOŚCI W KRZYŻU Nota jako Psalmu 1. Błogosławiony człowiek etc.
O wierni, prawdę Bożą z serca miłujący, Prze Jego święte słowo ciężkości cierpiący, Szukajcież pocieszenia z Chrystusowej mowy, Trzymając się ostatecznie Jego jako głowy.
Weźmicież sobie na wzór święty żywot Jego, On będąc Panem wczasu nie zażył żadnego, Na męki i śmierć straszną gotowym się stawił, By nas przez to wiecznego zbawienia nabawił.
Żyjąc tu wiele cierpiał i wiele pracował, A cierpiąc przeciwności złym nie odwetował, Aby
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 657
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
cierpiał i wiele pracował, A cierpiąc przeciwności złym nie odwetował, Aby toż Jego wierni w sobie wyrażali, A prząc się sami siebie, krzyż swój na się brali.
Jako sam opowiedał swoim zwolennikom I inym ich potomkom i naśladownikom, Mówiąc: „Iż tu będziecie cierpieć uciśnienie, Ale we mnie będziecie mieć swe pocieszenie.
Będziecie w nienawiści dla mego imienia, Od wszech cierpiąc potwarzy i ciężkie trapienia. Świat się będzie radował, wy płakać będziecie, Lecz po płaczu wesele wieczne odniesiecie.
Gdy was będą złorzeczyć i przed króle wodzić, A wszytko złe przeciw wam fałesznie przewodzić, Z tego się wy radujcie i weselcie wszędzie, Bowiem wasza
cierpiał i wiele pracował, A cierpiąc przeciwności złym nie odwetował, Aby toż Jego wierni w sobie wyrażali, A prząc się sami siebie, krzyż swój na się brali.
Jako sam opowiedał swoim zwolennikom I inym ich potomkom i naśladownikom, Mówiąc: „Iż tu będziecie cierpieć uciśnienie, Ale we mnie będziecie mieć swe pocieszenie.
Będziecie w nienawiści dla mego imienia, Od wszech cierpiąc potwarzy i ciężkie trapienia. Świat się będzie radował, wy płakać będziecie, Lecz po płaczu wesele wieczne odniesiecie.
Gdy was będą złorzeczyć i przed króle wodzić, A wszytko złe przeciw wam fałesznie przewodzić, Z tego się wy radujcie i weselcie wszędzie, Bowiem wasza
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 658
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
/ ku twemu dobremu. NIEMŚCIWYM.
5. Związany dla Chrystusa/ krzywd się twych nie mszczący/ Nie wet za wet/ lecz dobre za złe oddający. Oczy Pańskie temu się chętnie przypatrują/ Gładzą grzechy twe/ wolność wieczną obiecują. MILOSIERNYM.
6. MIłosierny nad nędznym gdy masz użalenie Strapionym/ i schorzałym dajesz pocieszenie Z twej dobroci oczy się pańskie rekreują/ A tobie miłosierdzie bez końca darują. ROBOTNIKOM DLA CHWALY BożeJ.
7. RObotniku dla chwały Bożej pracujący/ I około zbawienia twych bliźnich robiący. Boskie oczy namniejsze twe sprawki zliczyły. Być te hojną wiecznością w niebie zapłaciły. MILVIąCYM Bliźniego.
8. Który szczyrze miłujesz dla
/ ku twemu dobremu. NIEMSCIWYM.
5. Związány dla Chrystusá/ krzywd śię twych nie mszczący/ Nie wet zá wet/ lecz dobre zá złe oddáiący. Oczy Páńskie temu śię chętnie przypátruią/ Głádzą grzechy twe/ wolność wieczną obiecuią. MILOSIERNYM.
6. MIłośierny nád nędznym gdy mász vżálenie Strapionym/ y schorzáłym dáiesz poćieszenie Z twey dobroći oczy śię páńskie rekreuią/ A tobie miłośierdzie bez końcá dáruią. ROBOTNIKOM DLA CHWALY BOZEY.
7. RObotniku dla chwały Bozey prácuiący/ Y około zbáwienia twych bliźnich robiący. Boskie oczy namnieysze twe sprawki zliczyły. Byc te hoyną wiecznością w niebie zápłáćiły. MILVIąCYM BLIZNIEGO.
8. KTory sczyrze miłuiesz dla
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 216
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
. Nieszczęśliwa ja Białogłowa! Jednakowoż się uspakajam, że mi go nie świat, lecz Niebo odebrało. Widzę teraz, że tego Bóg nie chciał. Jakże umarł? Zginąłże w potyczce? HRABINY SZWEDZKIEJ G**
Zdumieliśmy się nad tą niespodzianą powolnością, która się prawie bezróżności równała. Daremnieśmy się na najlepsze byli przygotowali pocieszenia. Przecież nie wiedzieliśmy, czylibyśmy Mariannie dowierzać mogli. Tym czasem została powolną; żałując swego męża barziej przez ciche łzy, niż przez nie utuloną żałość i niecierpliwość. w kliku dniach dostaliśmy list z napisem własnej Karlsona ręki. Mamli prawdę powiedzieć, dalekom się barziej przelękła nad tym, że
. Nieszczęśliwa ia Białogłowa! Jednakowoż śię uspakaiam, że mi go nie świat, lecz Niebo odebrało. Widzę teraz, że tego Bog nie chćiał. Jakże umarł? Zginąłże w potyczce? HRABINY SZWEDZKIEY G**
Zdumieliśmy śię nad tą niespodzianą powolnością, ktora śię prawie bezrożnośći rownała. Daremnieśmy śię na naylepsze byli przygotowali poćieszenia. Przecież nie wiedzieliśmy, czylibyśmy Maryannie dowierzać mogli. Tym czasem została powolną; żałuiąc swego męża barziey przez ciche łzy, niż przez nie utuloną żałość i niecierpliwość. w kliku dniach dostaliśmy list z napisem własney Karlsona ręki. Mamli prawdę powiedzieć, dalekom śię barziey przelękła nad tym, że
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 59
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
