brzytwą po głowie. O ten pisk ptaszy (słuchay) mni ja stoję/ A niech mam na łbie/ spełna skorę moję. Jak wezmę Obuch/ prendko bendziesz wiedział Czułemli? czylim wzachwyceniu siedział? Nagrobek Panu Szeligowskiemu.
TV Szeligowski leży/ co włeb sobie strzelił/ Strafunku/ czy umyślnie/ gdy sobie podchmielił. Czem podkała nieszczesna ta śmierć/ nieboraka? Ze bez spowiedzi schodzi/ zabity spułhaka. Niewiem ja/ onli srogim był zabójcą siebie? Na Zonę to/ co żywo kładło po pogrzebie. Panie bądź mu miłościw/ a jeśli od Zony Poległ/ niebroń mu prosim Męczeńskiej korony. Księgi Pierwsze. O Macchiawelu
brzytwą po głowie. O ten pisk ptaszy (słuchay) mni ia stoię/ A niech mąm ná łbie/ spełná skorę moię. Iák wezmę Obuch/ prendko bendźiesz wiedźiał Czułemli? czylim wzáchwyceniu śiedźiał? Nagrobek Pánu Szeligowskiemu.
TV Szeligowski lezy/ co włeb sobie strzelił/ Ztráfunku/ czy vmyslnie/ gdy sobie podchmielił. Czem podkáłá nieszczesná tá śmierć/ nieboraká? Ze bez spowiedźi zchodźi/ zábity zpułhaká. Niewiem ia/ onli srogim był zaboycą śiebie? Ná Zonę to/ co żywo kłádło po pogrzebie. Pánie bądź mu miłośćiw/ á ieśli od Zony Poległ/ niebroń mu prośim Męczenskiey korony. Kśięgi Pierwsze. O Mácchiáwelu
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 54
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
et Viro sapiente indignam; Alteram verò moderatam, et cum decente hilaritate coniunctam, etc. Na to się bez wątpienia oglądając Stengerus nie każde pijaństwo potępia/ ale niektóre za dozwolone ma/ a rozumie to/ które się dobrą myślą nazwać może; jako ono mówią: Dobrej myśli był/ podweselił/ podpił/ podraczył/ podchmielił sobie: Co poniekąd ujdzie/ gdy się to jedno w bojaźni Bożej dzieje. Mógł tedy Stengerus inszych słów zażyć gdy chciał rzec: Człowiek bez obrazy sumnienia może dobrej myśli być: Może sobie z dobrym Przyjacielem podweselić/ etc. a nie tych: Bóg pozwala i rad to widzi/ że się Chrześcijanin czasem opije/
et Viro sapiente indignam; Alteram verò moderatam, et cum decente hilaritate coniunctam, etc. Ná to śię bez wątpienia oglądáiąc Stengerus nie káżde piiáństwo potępia/ ále niektore zá dozwolone ma/ á rozumie to/ ktore śię dobrą myślą názwáć może; iáko ono mowią: Dobrey myśli był/ podweselił/ podpił/ podraczył/ podchmielił sobie: Co poniekąd uydźie/ gdy śię to iedno w boiaźni Bożey dźieie. Mogł tedy Stengerus inszych słow záżyć gdy chćiał rzec: Człowiek bez obrázy sumnienia może dobrey myśli bydź: Może sobie z dobrym Przyiaćielem podweselić/ etc. á nie tych: Bog pozwala y rad to widźi/ że śię Chrześciánin czásem opiie/
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Nii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
