która mu uwlekać Zdała się czynu; rozbita lawirem; Ku Brundusium nakierował styrem. XXVIII. Kędy portowe objąwszy przechody, Bronił przejść wojsku nieprzyjacielskiemu Z Antoniuszem w Macedońskie Grody, Mając i czatę i siłę potemu. Więc Anton się z nim zwiera, lecz bez szkody, Dający niby zabawę owemu, A gdy pomyslny wiatr podedmie żagle W Macedonią swych uwożąc nagle. XXIX. Nie zdołał jednak z portów Murka zrazić; Lubo i wieże miał na swojej flocie; Ale kiedy mógł z wiatrem co narazić, W szczęściu i w wielkiej przesyłał ochocie. A sam się wdalszej walce bojąc skazić, Cesarza wzywał; który był w obrocie Od Pompejego; i
ktora mu uwlekać Zdała się czynu; rozbita lawirem; Ku Brundusium nakierował styrem. XXVIII. Kędy portowe obiąwszy przechody, Bronił przeyść woysku nieprzyiacielskiemu Z Antoniuszem w Macedońskie Grody, Maiąc y cżatę y siłę potemu. Więc Anton się z nim zwiera, lecz bez sżkody, Daiący niby zabawę owemu, A gdy pomyslny wiatr podedmie żagle W Macedonią swych uwożąc nagle. XXIX. Nie zdołał iednak z portow Murka zrazić; Lubo y wieże miał na swoiey floćie; Ale kiedy mogł z wiatrem co naraźić, W sżcżęśćiu y w wielkiey przesyłał ochocie. A sam się wdalszey walce boiąc skaźić, Cesarza wzywał; ktory był w obroćie Od Pompeiego; y
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 211
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
