że się wszystkie zmówiły nie iść w drugi taniec z wojewodą lubelskim. Wiedział wojewoda lubelski o tej dam do księżniczki wojewodzanki awersji i umyślnie chcąc książąt Czartoryskich umortyfikować, prosił w drugi taniec księżny Czartoryskiej, podkanclerzynej naówczas lit., która mu rekuzowała. Zaraz tedy oświadczył się wojewoda lubelski z tym, że: „kto księżnę podkanclerzynę weźmie w taniec, będę z nim miał akcją”.
Poniatowska, wojewodzina mazowiecka, potem kasztelanowa krakowska, kazała synowi swemu najstarszemu, teraźniejszemu podkomorzemu koronnemu, aby księżnę podkanclerzynę lit., ciotkę swoją, wziął w taniec, który gdy wziął i tańcował, zaraz wojewoda lubelski dał mu parol, i w kilka dni potem
że się wszystkie zmówiły nie iść w drugi taniec z wojewodą lubelskim. Wiedział wojewoda lubelski o tej dam do księżniczki wojewodzanki awersji i umyślnie chcąc książąt Czartoryskich umortyfikować, prosił w drugi taniec księżny Czartoryskiej, podkanclerzynej naówczas lit., która mu rekuzowała. Zaraz tedy oświadczył się wojewoda lubelski z tym, że: „kto księżnę podkanclerzynę weźmie w taniec, będę z nim miał akcją”.
Poniatowska, wojewodzina mazowiecka, potem kasztelanowa krakowska, kazała synowi swemu najstarszemu, teraźniejszemu podkomorzemu koronnemu, aby księżnę podkanclerzynę lit., ciotkę swoją, wziął w taniec, który gdy wziął i tańcował, zaraz wojewoda lubelski dał mu parol, i w kilka dni potem
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 208
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
drugi taniec księżny Czartoryskiej, podkanclerzynej naówczas lit., która mu rekuzowała. Zaraz tedy oświadczył się wojewoda lubelski z tym, że: „kto księżnę podkanclerzynę weźmie w taniec, będę z nim miał akcją”.
Poniatowska, wojewodzina mazowiecka, potem kasztelanowa krakowska, kazała synowi swemu najstarszemu, teraźniejszemu podkomorzemu koronnemu, aby księżnę podkanclerzynę lit., ciotkę swoją, wziął w taniec, który gdy wziął i tańcował, zaraz wojewoda lubelski dał mu parol, i w kilka dni potem wyjechali na pojedynek na pistolety. Wojewoda lubelski przestrzelił kulę u niemieckiej kulbaki Poniatowskiemu, a Poniatowski postrzelił konia pod wojewodą lubelskim. Skończył się ten tak pojedynek,
jednak infessimis animis
drugi taniec księżny Czartoryskiej, podkanclerzynej naówczas lit., która mu rekuzowała. Zaraz tedy oświadczył się wojewoda lubelski z tym, że: „kto księżnę podkanclerzynę weźmie w taniec, będę z nim miał akcją”.
Poniatowska, wojewodzina mazowiecka, potem kasztelanowa krakowska, kazała synowi swemu najstarszemu, teraźniejszemu podkomorzemu koronnemu, aby księżnę podkanclerzynę lit., ciotkę swoją, wziął w taniec, który gdy wziął i tańcował, zaraz wojewoda lubelski dał mu parol, i w kilka dni potem wyjechali na pojedynek na pistolety. Wojewoda lubelski przestrzelił kulę u niemieckiej kulbaki Poniatowskiemu, a Poniatowski postrzelił konia pod wojewodą lubelskim. Skończył się ten tak pojedynek,
jednak infessimis animis
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 208
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, że dwakroć sto tysięcy zł i Indurę dożywociem Sołłohubowej asekurowano, a Swisłocz i Bulków, i inne dobra pisarzowi polnemu są ustąpione, przy której kombinacji pisarz polny 70 000 zł, ojcu memu na Bulkowie należących, na siebie przejął.
Nastąpiło potem Boże Narodzenie i rok 1752.
Na Trzy Króle, na dzień urodzenia księżny podkanclerzyny w Grodnie przytomnej, wielka festivitas była i dalej asesoria kontynuowała się. Podczas tejże asesorii kombinacja między Siruciem, starostą kowieńskim, potem miecznikiem lit., a teraz kasztelanem witebskim, a Zabiełłą, marszałkiem kowieńskim, teraźniejszym łowczym lit., po wielkich zwadach za mediacją księcia podkanclerzego nastąpiła. Siruć naówczas był destynowany do laski
, że dwakroć sto tysięcy zł i Indurę dożywociem Sołłohubowej asekurowano, a Swisłocz i Bulków, i inne dobra pisarzowi polnemu są ustąpione, przy której kombinacji pisarz polny 70 000 zł, ojcu memu na Bulkowie należących, na siebie przejął.
Nastąpiło potem Boże Narodzenie i rok 1752.
Na Trzy Króle, na dzień urodzenia księżny podkanclerzyny w Grodnie przytomnej, wielka festivitas była i dalej asesoria kontynuowała się. Podczas tejże asesorii kombinacja między Siruciem, starostą kowieńskim, potem miecznikiem lit., a teraz kasztelanem witebskim, a Zabiełłą, marszałkiem kowieńskim, teraźniejszym łowczym lit., po wielkich zwadach za mediacją księcia podkanclerzego nastąpiła. Siruć naówczas był destynowany do laski
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 336
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Jakuba, Erazma, Kaspra, Jędrzeja, Jana, i Walentego: po śmierci Kuczkowskii pojął Kasztelan drugi Nestor Polski dla wielkiej wymowy jako go zowie Orych: dial: 6. Minocką, z tej tylko jedna córka została Katarzyna Rejowa. Złączył się po Minockii z Gosławską Barbarą, z którą miał dwie córki: Barbarę Mińską Podkanclerzyną koronną i Zarębiną Starościną Grabowiecką: syna także Starostę Małogoskiego Hieronima.
Stanisław Starosta Chęciński syn pierwszy Walentego Kasztelana z Kuczkowskii, ten z Zelechowską herbu Ciołek krom corek sześciu, to jest Padniewskii Kasztelanowy Oświęcimskiej Starościny Dybowskiej, Anny Sapieżyny Wojewodziny Smoleńskiej Histor: Sapieh: Modliszewskii Starościny Łomżyńskiej, Chądzyńskii Starościny Nurskiej, Bolestraszyckii, Belinowy
Jákubá, Erázmá, Kásprá, Jędrzeiá, Janá, y Wálentego: po śmierci Kuczkowskii poiął Kásztelan drugi Nestor Polski dla wielkiey wymowy iáko go zowie Orich: dial: 6. Minocką, z tey tylko iedna corka zostáłá Kátárzyna Reiowa. Złączył się po Minockii z Gosławską Barbárą, z ktorą miał dwie corki: Bárbárę Mińską Podkánclerzyną koronną y Zarębiną Stárościną Grábowiecką: syná tákże Stárostę Máłogoskiego Hieronimá.
Stánisław Stárosta Chęciński syn pierwszy Wálentego Kászteláná z Kuczkowskii, ten z Zelechowską herbu Ciołek krom corek sześciu, to iest Pádniewskii Kásztelánowy Oświęcimskiey Stárościny Dybowskiey, Anny Sapieżyny Woiewodźiny Smolenskiey Histor: Sapieh: Modliszewskii Stárościny Łomżyńskiey, Chądzyńskii Stárościny Nurskiey, Bolestrászyckii, Belinowy
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 26
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
