kolwiek raczysz/ rozmiej/ że się stało. W niekochanym królestwie nie popasaj więcej: Ustępuj na wiatr nieba milszego co prędzej. Powraca Juno chutna; którą/ gdy się brała W niebo/ kroplistą wodą Tęcza opryskała. Wskok skrzętna Tysyfona pochodnią juszystą Bierze/ i w płaszcz posoką zbroczały nieczystą Stroi się: boki krętnym wężem podkasuje/ I idzie. po niej w ten trop/ lamet postępuje Więc strach/ trwogą/ więc z twarzą szaleństwo lękliwą. Opadła próg: Eolskie/ mienia za rzecz żywą/ Podwoje wezdrgnęły się/ drzwu klonowe spadły: Słońce z miejsca pierzchnęło! strachy ciężkie padły Na Atamanta z żoną: zbyć się brali z domu:
kolwiek raczysz/ rozmiey/ że się sstáło. W niekochánym krolestwie nie popasay więcey: Vstępuy ná wiatr niebá milszego co pręcey. Powraca Iuno chutna; ktorą/ gdy się bráłá W niebo/ kroplistą wodą Tęcza opryskáłá. Wskok skrzętna Tysyphoná pochodnią iuszystą Bierze/ y w płaszcz posoką zbroczáły nieczystą Stroi się: boki krętnym wężem podkásuie/ Y idźie. po niey w ten trop/ lámet postępuie Więc strách/ trwogą/ więc z twarzą szalenstwo lękliwą. Opádłá prog: AEolskie/ mienia zá rzecz żywą/ Podwoie wezdrgnęły się/ drzwu klonowe spádły: Słonce z mieyscá pierzchnęło! stráchy ćiężkie pádły Ná Atámántá z żoną: zbyć się bráli z domu:
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 94
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
i anguły wszytkie przeciwko równym ścianom stojące, muszą mieć równe.
TAk anguły C, i H, muszą być równe, kiedy stoją przeciwko ścianom ED, i LF równym. Co i angułom D, L, i E, F, służy. Wykład. TRianguły mające równe anguły, mają i ściany równe, które podkasują anguły równe. WŁASN: XCII. 24. et. 25. primi. TRianguły (SML, TCH,) mające po dwie ściany (SM, CT; i ML, CH) równe, ale anguły (M, i C,) zawarte ścianami równymi, nie równe: mają bazy (SL, T
y ánguły wszytkie przećiwko rownym śćiánom stoiące, muszą mieć rowne.
TAk ánguły C, y H, muszą bydź rowne, kiedy stoią przećiwko śćiánom ED, y LF rownym. Co y ángułom D, L, y E, F, służy. Wykład. TRyánguły máiące rowne ánguły, máią y śćiány rowne, ktore podkásuią ánguły rowne. WŁASN: XCII. 24. et. 25. primi. TRyánguły (SML, TCH,) máiące po dwie śćiány (SM, CT; y ML, CH) rowne, ále ánguły (M, y C,) záwárte śćiánámi rownymi, nie rowne: máią bázy (SL, TH
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 254
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
