6. tejże lunety EHF, z której będziesz miał wielkość EH połlunety, w łokciach 29 i 7 ze 12. W tenże sposób znajdziesz pole ostatka wycinku abo klina CEKFC, społdiametru FC, i połowice lunety FKE. Nauka XVIII. Pole różnych Sztuk cyrkuła znaleźć. SZtuki cyrkułowe zowią się, które cięciwa jaka podpasuje, jaka jest CEFH, złożoną z lunety CEF, i z cięciwy CHF. Takowych sztuk pole abo plac, tak znajdziesz. Lunety CEF znajdź centrum M, i przeciągnąwszy linie CM, FM, zrysuj klin MCEFM. Około Rozmierzania Pola Figur.
Potym pomierzywszy jakąkolwiek miarą diameter CM, i lunetę CEF, znajdź pole klina
6. teyże lunety EHF, z ktorey będżiesz miał wielkość EH połlunety, w łokćiách 29 y 7 ze 12. W tenże sposob znaydźiesz pole ostátká wyćinku ábo kliná CEKFC, zpołdyámetru FC, y połowice lunety FKE. NAVKA XVIII. Pole rożnych Sztuk cyrkułá ználeść. SZtuki cyrkułowe zowią się, ktore ćienćiwá iáka podpásuie, iáka iest CEFH, złożoną z lunety CEF, y z ćienćiwy CHF. Tákowych sztuk pole ábo plác, ták znaydźiesz. Lunety CEF znaydź centrum M, y przećiągnąwszy liniie CM, FM, zrysuy klin MCEFM. Około Rozmierzánia Polá Figur.
Potym pomierzywszy iákąkolwiek miárą dyámeter CM, y lunetę CEF, znaydż pole kliná
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 87
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Krowoderski, wysłuchawszy aktora skargi i pozwanych sprawienia się oraz dobrowolnego ich przyznania się sądownie uczynionego, do którego stosując się, tak decyduje i sądzi: ponieważ pozwana Franciszka Kramarzowa z tej przyczyny, jakoby mąż jej był złej woli, iż z nim dzieci niema, umyśliła niegodziwie, udająe się być w ciąży, żywot sobie podpasywała, potym, teraz nie dawno, poszła była do IM. P. Laskiewicza, Prowizora Szpitala S. Ducha, w Krakowie będącego, upraszając o danie dzicięcia ze szpitala, niby na wychowanie, i gdy jej pytał się IM. P. Prowizor, skądby była, zmyśliła się być z Woli wsi za Zwierzenca
Krowoderski, wysłuchawszy aktora skargi y pozwanych sprawienia się oraz dobrowolnego ich przyznania się sądownie uczynionego, do którego stosuiąc się, tak decyduie y sądzi: ponieważ pozwana Franciszka Kramarzowa z tey przyczyny, iakoby mąż iey był złey woli, iż z nim dzieci niema, umysliła niegodziwie, udaiąe się bydz w ciąży, żywot sobie podpasywała, potym, teraz nie dawno, poszła była do IM. P. Laskiewicza, Prowizora Szpitala S. Ducha, w Krakowie będącego, upraszaiąc o danie dzicięcia ze szpitala, niby na wychowanie, y gdy iey pytał się IM. P. Prowizor, zkądby była, zmysliła się bydz z Woli wsi za Zwierzenca
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 658
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
jaka jest CT. Definitio 2. tertii.
69.Definitio 3. tertii.
70.Definitio 4. tertii. 71.Def: 5. tertii. Jaka jest CFUC. także CTUC. 72.Def. 6.tertii. Jakie są w figurze CDV, i CGV. Jeżeli linia prosta, półcyrkułu podpasuje; zowie się anguł półcyrkułu, jeżeli większa część niż pół cyrkułu; zowie się anguł odcinku większego: Jeżeli mniejsza, zowie się anguł odcinku mniejszego. Definicje figur Płaskich.
73.Defin: 7.tertii. Jaki jest anguł CTL.
74.Defin: 8. tertii. Jaki jest anguł prostościenny UCT, stojący
iáka iest CT. Definitio 2. tertii.
69.Definitio 3. tertii.
70.Definitio 4. tertii. 71.Def: 5. tertii. Iáka iest CFVC. tákże CTVC. 72.Def. 6.tertii. Iákie są w figurze CDV, y CGV. Ieżeli liniia prosta, połcyrkułu podpásuie; zowie się ánguł połcyrkułu, ieżeli większa część niż poł cyrkułu; zowie się ánguł odćinku większego: Ieżeli mnieysza, zowie się ánguł odćinku mnieyszego. Definicye figur Płáskich.
73.Defin: 7.tertii. Iáki iest ánguł CTL.
74.Defin: 8. tertii. Iáki iest ánguł prostośćienny VCT, stoiący
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 20
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Rzecz dziwna, ale prawdżywa. Czytaj Demonstracją, we Własności 43. Zabawy 6. Nauka XV. Wielościennej Figury doskonałej, Anguł przy centrum, przy obwodzie, wyrachować. PRzez liczbę Ścian, albo Angułów figury, rozdziel gradusów 360, całego cyrkułu; będziesz wiedżyał liczbę gradusów angułu przy centrum; który anguł jedna ściana figury podpasuje. Potym tę liczbę wyjmi z półcyrkułu; to jest z gradusów 180: ostatek, będzie anguł figury przy obwodzie. Naprzykład: Chcesz wiedzieć, wiele gradusów zawiera anguł Sześciokątu doskonałego, przy centrum? Liczbę gradusów, całego cyrkułu 360ką, przedziel przez 6. (ponieważ tyle ma ścian, i kątów Sześciokąt) kwotus
Rzecz dźiwna, ále prawdżiwa. Czytay Demonstrácyą, we Własnośći 43. Zábáwy 6. NAVKA XV. Wielośćienney Figury doskonáłey, Anguł przy centrum, przy obwodźie, wyráchowáć. PRzez liczbę Sćian, álbo Angułow figury, rozdźiel gradusow 360, cáłego cyrkułu; będżiesz wiedżiał liczbę gradusow ángułu przy centrum; ktory ánguł iedná śćiáná figury podpásuie. Potym tę liczbę wyimi z połcyrkułu; to iest z gradusow 180: ostátek, będźie ánguł figury przy obwodźie. Náprzykład: Chcesz wiedźieć, wiele gradusow záwiera ánguł Sześćiokątu doskonáłego, przy centrum? Liczbę gradusow, cáłego cyrkułu 360ką, przedżiel przez 6. (ponieważ tyle ma śćian, y kątow Sześćiokąt) kwotus
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 101
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
mają anguły zawarte ścianami równymi, nie równe. WŁASNOSC XCIII. 26. primi. Trianguły (DCE, FHL,) mające po dwa anguły (C, H: i D, F) równe, i ścianę (CE,) ścianie (HL,) równą, która albo jest przyległa angułom równym, alb podpasuje anguły (D, F,) równe: są równe.
WŁASN: XCIV. 37. et. 38 primi. TRianguły na równych bazach, albo spolnej bazie, stojące, i wiednychże Równoodległych: są równe. Tak trianguły CDT, CFT, są równe. Wykład. Trianguły by namniejsze, na jednych bazach stojące
máią ánguły záwárte śćiánámi rownymi, nie rowne. WŁASNOSC XCIII. 26. primi. Tryánguły (DCE, FHL,) máiące po dwá ánguły (C, H: y D, F) rowne, y śćiánę (CE,) śćiánie (HL,) rowną, ktora álbo iest przyległa ángułom rownym, álb podpásuie ánguły (D, F,) rowne: są rowne.
WŁASN: XCIV. 37. et. 38 primi. TRyánguły ná rownych bázách, álbo spolney báźie, stoiące, y wiednychże Rownoodległych: są rowne. Ták tryánguły CDT, CFT, są roẃne. Wykład. Tryánguły by namnieysze, ná iednych bázách stoiące
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 254
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
BC, jest równy kwadratowi EBCD. Ponieważ trianguły DCG, i EBF, są równe. Ściana bowiem BF jest równa ścianie CG. (Gdyż GB: spolna, a FG, równa zrysowania samej BC,) i ściana BE, jest równa ścianie CD, zrysowania Kwadratu; i ściana EF, ścianie DG, gdyż podpasują anguły równe C, i B, krzyżowe. Wyjąwszy tedy trianguł GBH spolny; czworościenna figura DCBHD, zostanie równa figurze HGFEH: a przydawszy trianguł spolny EHHD, stanie kwadrat EFGD, równy kwadratowi EBCD. V Euclidesa masz Demonstracją trudniejszą nad tę moję. Wykład. GDyby linia CF, była bez końca dalej a dalej pociągniona
BC, iest rowny kwádratowi EBCD. Ponieważ tryánguły DCG, y EBF, są rowne. Sćiáná bowiem BF iest rowna ściánie CG. (Gdyż GB: spolna, á FG, rowna zrysowánia sámey BC,) y śćiáná BE, iest rowna śćiánie CD, zrysowánia Kwádratu; y śćiáná EF, śćianie DG, gdyż podpásuią ánguły rowne C, y B, krzyżowe. Wyiąwszy tedy tryánguł GBH spolny; czworościenna figurá DCBHD, zostánie rowna figurze HGFEH: á przydawszy tryánguł spolny EHHD, stánie kwádrat EFGD, rowny kwádratowi EBCD. V Euclidesá masz Demonstrácyą trudnieyszą nád tę moię. Wykład. GDyby liniia CF, byłá bez końcá dáley á dáley poćiągniona
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 259
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
niższa. WŁASN: CLXXV. 13. tertii. Cyrkuły cyrkułów, tylko jednym punktem dotykać się mogą. POnieważ gdyby kilką punktów dotykać się mogły, nie byłyby cyrkułami, ale Wielościennymi figurami z prostych ścian złożonymi. WŁAS: CLXXVI. 28. et 29. tertii Eucl. WCyrkułach równych, równe linie, podpasują lunety równe. I jeżeli lunety są równe, i linie lunety podpasujące, są równe. WŁASNOSC CLXXVII. CYrkuły nierówne (BHL, DTV,) zjednegoż centrum (C,) zatoczone; przecięte od dwóch linij (CH, CL,) stegoż centrum wychodzących, mają lunety i Cięciwy (HL, TV,)
niższa. WŁASN: CLXXV. 13. tertii. Cyrkuły cyrkułow, tylko iednym punktem dotykáć się mogą. POnieważ gdyby kilką punktow dotykáć się mogły, nie byłyby cyrkułámi, ále Wielościennymi figurami z prostych śćian złożonymi. WŁAS: CLXXVI. 28. et 29. tertii Eucl. WCyrkułách rownych, rowne liniie, podpásuią lunety rowne. Y ieżeli lunety są rowne, y liniie lunety podpásuiące, są rowne. WŁASNOSC CLXXVII. CYrkuły nierowne (BHL, DTV,) ziednegoż centrum (C,) zátoczone; przećięte od dwoch liniy (CH, CL,) ztegoż centrum wychodzących, máią lunety y Cienćiwy (HL, TV,)
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 271
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
