z gniewu rzecze: — „To mówił o tobie I czci we wszem ujmował twej zacnej osobie». I żeby tylko na cię kogo naprawiła, Jak najlepiej się z krzywdy swojej pocieszyła. Rada się też z pilnością o to dowiaduje, Jak też ten o niej mówi, co ją więc miłuje. I najbardziej onego podsłuchuje rada, Co jej służyć obiecał, a z drugimi gada. Cóż rzekę, gdy się jej zaś mąż drugi dostanie, To jak jaki Bucefał chodzą one panie. Gdy idzie za drugiego, mniema by królowa, A kiedy za trzeciego, to już cesarzowa. Aleć, miłe wdóweczki, na tym się mylicie,
z gniewu rzecze: — „To mówił o tobie I czci we wszem ujmował twej zacnej osobie». I żeby tylko na cię kogo naprawiła, Jak najlepiej się z krzywdy swojej pocieszyła. Rada się też z pilnością o to dowiaduje, Jak też ten o niej mówi, co ją więc miłuje. I najbardziej onego podsłuchuje rada, Co jej służyć obiecał, a z drugimi gada. Cóż rzekę, gdy się jej zaś mąż drugi dostanie, To jak jaki Bucefał chodzą one panie. Gdy idzie za drugiego, mniema by królowa, A kiedy za trzeciego, to już cesarzowa. Aleć, miłe wdóweczki, na tym się mylicie,
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 168
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
