Baksztach, wojewoda wendeński, człowiek i senator wielkiej rady; wziąwszy za żonę księżnę Wiśniowiecką z Korybutów, miał z nią trzech synów: Andrzeja, Jana i Mikołaja, z których pierwszy:
Andrzej Zawisza, za króla Stefana Batorego zostawszy wojewodą mińskim; z województwa, za króla imci Zygmunta Trzeciego in Anno 1590, zstąpił na podskarbiostwo w. w. księstwa lit., jako o nim konstytucja Anno 1601 wzmiankę czyni. Byłto podskarbi poczciwy, pobożny, Boga się bojący, ojczyznę kochający. Pobożność i poczciwość jego może się najlepiej obaczyć z testamentu jego, który per extractum z ksiąg grodzkich oszmiańskich in Anno 1604 wyjęty, w osobliwą księgę naszą portretów różnych
Baksztach, wojewoda wendeński, człowiek i senator wielkiéj rady; wziąwszy za żonę księżnę Wiśniowiecką z Korybutów, miał z nią trzech synów: Andrzeja, Jana i Mikołaja, z których pierwszy:
Andrzéj Zawisza, za króla Stefana Batorego zostawszy wojewodą mińskim; z województwa, za króla imci Zygmunta Trzeciego in Anno 1590, zstąpił na podskarbiostwo w. w. księstwa lit., jako o nim konstytucya Anno 1601 wzmiankę czyni. Byłto podskarbi poczciwy, pobożny, Boga się bojący, ojczyznę kochający. Pobożność i poczciwość jego może się najlepiéj obaczyć z testamentu jego, który per extractum z ksiąg grodzkich oszmiańskich in Anno 1604 wyjęty, w osobliwą księgę naszą portretów różnych
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 5
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
em, constans dotąd w mym będąc przedsięwzięciu nieakceptowania żadnych w tym interesie propozycji krom rozwodu, z okazji naszych z obu stron panowania subiektów, z mojej strony słusznych, bom pan dóbr swoich własnych i mąż, z jejmościnej zaś, nie wiem quo titulo, pretendowanych. 18. Summo mane ruszyli się z WYM państwo podskarbiostwo ziem pruskich do dóbr swych Możajkowa Większego. 19. W inetencji będącej świętowania w Delatyczach, ruszyłem się na noc do Sielubia, gdziem stanął równo zmrokiem. 20. Stanąłem szczęśliwie w dobrach mych Delatyczach, gdziem już zastał konkurs niemały szlachty tu mię na powitanie czekającej. 21. Coraz przybywających gości liczny
em, constans dotąd w mym będąc przedsięwzięciu nieakceptowania żadnych w tym interesie propozycji krom rozwodu, z okazji naszych z obu stron panowania subiektów, z mojej strony słusznych, bom pan dóbr swoich własnych i mąż, z jejmościnej zaś, nie wiem quo titulo, pretendowanych. 18. Summo mane ruszyli się z WJM państwo podskarbiostwo ziem pruskich do dóbr swych Możajkowa Większego. 19. W inetencji będącej świętowania w Delatyczach, ruszyłem się na noc do Sielubia, gdziem stanął równo zmrokiem. 20. Stanąłem szczęśliwie w dobrach mych Delatyczach, gdziem już zastał konkurs niemały szlachty tu mię na powitanie czekającej. 21. Coraz przybywających gości liczny
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 155
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak