po lesie, a bydło cudze k sobie zwodzi! Damon
Chwała Bogu! Że z mojej tak krzykliwej dudki Nie tylko ludziom dosyć w wesołość pobudki, Ale i samym trzodom, kiedy przez te łozy Twe po mojej muzyce wyskakują kozy. Aleć tej zguby pewnie, Tyrsy, nie wydamy, Aż sobie żartownego co wprzód pogadamy. Tyrsis
Oto się gra nie zerwie! Lecz pójdź ze mną przody, By swe kozy do waszej razem zgonić trzody;
Wszyscy tu posiedzimy. A też widzę wasza (Jak cudze lepsze zawsze bywa) lepsza pasza. Aminta
Trafił bies na pogąna, sierp na swoje żniwo, Napadło na swój krzemyk, jak mówią,
po lesie, a bydło cudze k sobie zwodzi! Damon
Chwała Bogu! Że z mojej tak krzykliwej dudki Nie tylko ludziom dosyć w wesołość pobudki, Ale i samym trzodom, kiedy przez te łozy Twe po mojej muzyce wyskakują kozy. Aleć tej zguby pewnie, Tyrsy, nie wydamy, Aż sobie żartownego co wprzód pogadamy. Tyrsis
Oto się gra nie zerwie! Lecz pójdź ze mną przody, By swe kozy do waszej razem zgonić trzody;
Wszyscy tu posiedzimy. A też widzę wasza (Jak cudze lepsze zawsze bywa) lepsza pasza. Aminta
Trafił bies na pogąna, sierp na swoje żniwo, Napadło na swój krzemyk, jak mówią,
Skrót tekstu: GawBukBar_II
Strona: 129
Tytuł:
Bukolika albo sielanki nowe
Autor:
Jan Gawiński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1668
Data wydania (nie wcześniej niż):
1668
Data wydania (nie później niż):
1668
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
