insze nauczać/ gdym sam tego nie wiedżał/ czego ich uczyć byłem powinien. Jeśli tego uczyć ich miałem/ aby byli dobremi i pobożnymi: tedy wprzód owego aby byli wiernymi/ i prawowiernymi. Wiara bowiem jest fundament/ nadzieja fundamentu tego/ ściany: a miłość/ obojego tego/ pokrycie. Jaktedy pokrycie abo dach bez fundamentu i bez ścian ostać się nie może/ tak ani miłość bez nadzieje/ i bez wiary. Zaczym aby był kto dobrym i pobożnym/ wiernym pierwej ma być: czego żem ja uczyć nie mógł/ bom i sam/ cobym prawo wierzył nie wiedział/ i dobrymi przeto i
insze náuczáć/ gdym sam tego nie wiedźał/ czego ich vczyć byłem powinien. Iesli tego vczyć ich miałem/ áby byli dobremi y pobożnymi: tedy wprzod owego áby byli wiernymi/ y práwowiernymi. Wiárá bowiem iest fundáment/ nádźieiá fundámentu tego/ śćiány: á miłość/ oboiego tego/ pokryćie. Iáktedy pokryćie ábo dách bez fundámentu y bez śćian ostáć sie nie może/ ták áni miłość bez nádźieie/ y bez wiáry. Záczym áby był kto dobrym y pobożnym/ wiernym pierwey ma bydź: czego żem ia vczyć nie mogł/ bom y sam/ cobym práwo wierzył nie wiedźiał/ y dobrymi przeto y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 12
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przy tych dwu już przełożonych/ i Lamentowemu scriptowi: a sądz powieści jego/ nie wzawaśnionym na Bracią sercu/ ale według prawdy Bożej/ a obaczysz za oświeceniem rozumu twego łaską Bożą/ na czym jest założony/ z czego zbudowany/ i czym przykryty. najdziesz w fundamencie jego nienawiść: w ścianach fałsz: a wpokryciu potwarz. Wyjąwszy abowiem to/ co się z niego na przedzie odemnie przełożyło/ wczym on jest obłądziły i Heretyczny: owemu się samemu napierwej przypatrzmy/ oco płacze: oczym lamentuje/ na kogo narzeka: i odkogo/ abo w czyjej osobie. O jak snadź nie równo słuszniej przystało mu było
przy tych dwu iuż przełożonych/ y Lámentowemu scriptowi: á sądz powieśći iego/ nie wzawaśnionym ná Bráćią sercu/ ále według prawdy Bożey/ á obaczysz zá oświeceniem rozumu twego łáską Bożą/ ná cżym iest záłożony/ z czego zbudowány/ y cżym przykryty. naydźiesz w fundámenćie iego nienawiść: w śćiánach fałsz: á wpokryćiu potwarz. Wyiąwszy ábowiem to/ co sie z niego ná przedźie odemnie przełożyło/ wcżym on iest obłądźiły y Hęretycżny: owemu sie sámemu napierwey przypátrzmy/ oco płácze: ocżym lámentuie/ ná kogo nárzeka: y odkogo/ ábo w czyiey osobie. O iák snadź nie rowno słuszniey przystało mu było
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 61
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Plinius Lib: 6 c. 30 Brochartus de animal: sacris par 1. L. r c . 5 Ludois. histor. Aethiop: L, r. c. 13.
1724. 23, 24, 25 Stycznia ognie napowietrzne wiele szkody przez pożary uczyniły w Castelfranco, i w Trevisan, padając w pokrycia, albo dachy słomiane w nocy, wioski w popiół obracały.
13 Listopada o 4 po południu Smoki, albo trąby morskie niedaleko góry nad morskiej nazwanej Monte. Morze wrzało na 50 kroków w koło pod jedną, na 1200 stop pod drugą tąbą.
Pan Shaw uczuł na głębinie 200 sążni morza podziemnego, albo Medyterranu trzy
. Plinius Lib: 6 c. 30 Brochartus de animal: sacris par 1. L. r c . 5 Ludois. histor. Aethiop: L, r. c. 13.
1724. 23, 24, 25 Stycznia ognie napowietrzne wiele szkody przez pożary uczyniły w Castelfranco, y w Trevisan, padaiąc w pokrycia, albo dachy słomiane w nocy, wioski w popioł obracały.
13 Listopada o 4 po południu Smoki, albo trąby morskie niedaleko gory nad morskiey nazwaney Monte. Morze wrzało na 50 krokow w koło pod iedną, na 1200 stop pod drugą tąbą.
Pan Shaw uczuł na głębinie 200 sążni morza podziemnego, albo Medyterranu trzy
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 180
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
nad 4. Miliony. Tuż zaraz jest druga Sala/ która się pierwszej równa/ także do rady w niej zasiadywać zwykli. Ten Pałac przed 66. lat od Tumu zaraz na przeciwko Pałacowi przez piorun spalony/ będąc przedtym blachą/ pokryty/ jednak teraz miedzią/ do czego aż z Niemiec/ Rzemieślnika zaciągano/ które pokrycie więcej niż 300000. Dukatów kosztuje. Z Pałacu wyszedszy/ ku ś. Markowi/ obaczysz zaraz dwie Columnie Marmurowe/ kosztownie wyrobione/ które im Cesarz Grecki Imanuel darował. Albowiem gdy Venetowie z Królem Syczylyiskim pokoj uczynili/ na co rozgniewany Cesarz Grecki/ lecz także od nich przeto do pokoju przywiedziony i przeproszony/ onym
nád 4. Milliony. Tuż záraz iest druga Salá/ ktora się pierwszey rowna/ tákże do rády w niey záśiadywáć zwykli. Ten Páłác przed 66. lat od Thumu záraz ná przeciwko Páłácowi przez piorun zpálony/ będąc przedtym bláchą/ pokryty/ iednák teraz miedźią/ do czego áż z Niemiec/ Rzemieśniká záciągano/ ktore pokryćie więcey niż 300000. Dukatow kosztuie. Z Páłácu wyszedszy/ ku ś. Márkowi/ obaczysz záraz dwie Columnie Mármurowe/ kosztownie wyrobione/ ktore im Cesarz Grecki Imanuel dárował. Albowiem gdy Venetowie z Krolem Syczylyiskim pokoy vczynili/ ná co rozgniewány Cesarz Grecki/ lecz tákże od nich przeto do pokoiu przywiedźiony y przeproszony/ onym
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 17
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
głowy służące tu kładę
Tutalus à tutando od chronienia głowy jest rodzaj czapki czyli kołpak.
Rica była podwika, czyli binda, której zażywały matrony czyniące Bożkom ofiary we dług Warrona.
Galericus jest jamułka czapeczka, pokrywająca łysinę, której i teraz, usus u Księży; inaczej Pileolus.
Capillamentum, jest głowy ogolonej, albo łysej pokrycie, albo włosy przyprawne vulgo Peruka.
Petasus, Galerus, jest Kapelusz.
Pileus jest generalnie czapka Krymska, Kozacka, Konfederatka, Węgierska, Góralska, nocna, kuczma.
Ricinium, Ricinum był to Rańtuch z tyłu głowy wiszący, po plecach spuszczony, do szaty stola zwanej służący; inaczej się zowie Mavors, Maphorium,
głowy służące tu kładę
Tutalus à tutando od chronienia głowy iest rodzay czapki cżyli kołpak.
Rica była podwika, cżyli binda, ktorey zażywały matrony cżyniące Bożkom ofiary we dług Warrona.
Galericus iest iamułka cżapeczka, pokrywaiąca łysinę, ktorey y teraz, usus u Xięży; inaczey Pileolus.
Capillamentum, iest głowy ogoloney, albo łysey pokrycie, albo włosy przyprawne vulgo Peruka.
Petasus, Galerus, iest Kapelusz.
Pileus iest generalnie czapka Krymska, Kozacka, Konfederatka, Węgierska, Goralska, nocna, kuczma.
Ricinium, Ricinum był to Rańtuch z tyłu głowy wiszący, po plecach spuszczony, do szaty stola zwanèy służący; inaczey się zowie Mavors, Maphorium,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 69
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
białą (która u Polaków nazwana Nałeczą) i szatę białą nosili przez dni ośm, nazywając się Katechumenami Neophitami.
Matrony zameżne u Chrześcijan według Pawła Z. w liście 1. do Koryntyan w Rozdziale 10. obligowane zawsze były z nakrytą głową chodzić na znak subiekcyj Mężom swoim winnej, według wykładu Z. Chrzyzostoma; które pokrycie Tertulian starożytny Autor, bo jeszcze żyjący około Roku 203. nazywa humilitatis faemineae sarcinam; a Konsylium Gangreńskie w Pastagonii Roku 361. złożone, w Rozdziale 17: subiectonis memoriam. Z tej racyj, u Łacinników mówiono: za mąż iść, nubere niby caput obnubere, głowę rańtuchem, jak chmurą pokryć, obsłonić: albo
białą (ktora u Polakow nazwana Nałeczą) y szatę białą nosili przez dni ośm, nazywaiąc się Katechumenami Neophitami.
Matrony zameżne u Chrześcian według Pawła S. w liście 1. do Koryntyan w Rozdziale 10. obligowane zawsże były z nakrytą głową chodzić na znak subiekcyi Mężom swoim winney, według wykładu S. Chrzyzostoma; ktore pokrycie Tertulian starożytny Autor, bo ieszcze żyiący około Roku 203. nazywa humilitatis faemineae sarcinam; á Koncilium Gangreńskie w Pastagonii Roku 361. złożone, w Rozdziale 17: subiectonis memoriam. Z tey racyi, u Łacinnikow mòwiono: za mąż iść, nubere niby caput obnubere, głowę rańtuchem, iak chmurą pokryć, obsłonić: albo
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 71
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
w nogach delfinów dwa złocistych. 215. Obicia weneckiego, aksamitnego, różnych kolorów wzorzystego w kwiaty na białym atłasowym dnie, bretów. J. 216. Płotek u łószka ceglasty, perskiej złocistej materii, we trzech sztukach, z frązlą jedwabną ze złotem. K. 217. Krzeseł z poręczami prostych para, na których pokrycie takowesz jako i obicie. 218. Firanek u okien rasowych, białych, trzy. 219. U dwóch okien okienniczek nr. 12, na kitayce, iluminowane z różnymi lanszaftami. 220. Materaców bombzynowych wielkich dwa. 221. Materacyków z pod okien dwa, na których pokrowce perskiej materii, wzór w kwiaty, ptaki
w nogach delfinów dwa złocistych. 215. Obicia weneckiego, axamitnego, różnych kolorów wzorzystego w kwiaty na białym atłasowym dnie, bretów. J. 216. Płotek u łószka ceglasty, perskiey złocistey materji, we trzech sztukach, z frązlą jedwabną ze złotem. K. 217. Krzeseł z poręczami prostych para, na których pokrycie takowesz jako y obicie. 218. Firanek u okien rasowych, białych, trzy. 219. U dwóch okien okienniczek nr. 12, na kitayce, illuminowane z różnymi lanszaftami. 220. Materaców bombzynowych wielkich dwa. 221. Materacyków z pod okien dwa, na których pokrowce perskiey materij, wzór w kwiaty, ptaki
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 50
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
Czarne, Ordery Korony etc. lampy Oliwne i świece multo agmine rozstawione jasną czyniły Magnificencją. Gdzie Tron Królewski bywa na Aksamitnym złoto szamerowanym obiciu Portret Najjaśn. Monarchini Rosyjskie i widziany był, Korona Cesarska na Gzymsie akomodowane oczy spektatorów wabiły. A dextris Portetu et á sinistris Orzeł Polski i Pogoń odmalowany, pod Portretem stół aksamitnym pokryciem przyozdobiony wystawiono. Ex opposito Portretu Chor dla kapeli nowo erygowano. Na Aksamitnej sztuce obicia Herb Monarchyj Rosyjskiej, Orzeł Czarny Dwojgłowny inne Insignia in extensis Alis trzymając, na piersiach Z. Jerzy a na wierzchu Koroną Cesarską otoczony, á dextris zaś et sinistris Herbu Cyfry w Laurach i Palmach Triumfalnych Imię Królewskie reprezentujące AVGUSTUS Reks.
Czarne, Ordery Korony etc. lampy Oliwne y świece multo agmine rozstawione iasną czyniły Magnificencyą. Gdzie Tron Krolewski bywa ná Axamitnym złoto szamerowanym obićiu Portret Nayiaśn. Monarchini Rossyiskie y widziany był, Korona Cesarska ná Gzymsie akkomodowane oczy spektatorow wabiły. A dextris Portetu et á sinistris Orzeł Polski y Pogoń odmalowany, pod Portretem stoł axamitnym pokryćiem przyozdobiony wystawiono. Ex opposito Portretu Chor dla kapeli nowo erygowano. Ná Axamitney sztuce obicia Herb Monarchyi Rossyiskiey, Orzeł Czarny Dwoygłowny inne Insignia in extensis Alis trzymaiąc, ná pierśiach S. Jerzy á ná wierzchu Koroną Cesarską otoczony, á dextris zaś et sinistris Herbu Cyfry w Laurach y Palmach Tryumfalnych Imię Krolewskie reprezentuiące AVGVSTVS Rex.
Skrót tekstu: GazPol_1736_83
Strona: 2
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
CXXXVII. Wieloracy są Politykowie? C c iii. a. b. (Powiedziałem o tej Kwestyjej/ że Politykowie są dwojacy; Dobrzy i źli. Dobrzy etc. źli nazywają się Libertini, Atei, et Machiavelliste; a są ludźmi obłudnymi i nieszczerymi/ cokolwiek mówią i czynią/ to wszytko czynią i mówią pokrycie/ dla pożytku swego; i może o nich on Wiersz być rzeczony: Candida de nigris, et de candentibus atra, etc. O stądże się wżdy to złe wzięło/ że wszystek świat pełen jest zdrady/ fałszu i chytrości/ (Sir. 37. v. 3. ) Si mundus aperiretur cultro veritatis
CXXXVII. Wielorácy są Politykowie? C c iii. a. b. (Powiedźiałem o tey Kwestyiey/ że Politykowie są dwoiácy; Dobrzy y źli. Dobrzy etc. źli názywáią śie Libertini, Athei, et Machiavellistae; á są ludźmi obłudnymi y niesczerymi/ cokolwiek mowią y czynią/ to wszytko czynią y mowią pokryćie/ dla pożytku swego; y może o nich on Wiersz bydź rzeczony: Candida de nigris, et de candentibus atra, etc. O ztądże śię wżdy to złe wźięło/ że wszystek świát pełen iest zdrády/ fáłszu y chytrośći/ (Sir. 37. v. 3. ) Si mundus aperiretur cultro veritatis
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ffiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
, jak żebracy z szat odarci stoją, Czekając miłosierdzia, azaż je ustroją Choć w starzyznę! co z Pańskiej wyszła Garderoby, Dosyć to dla starego Ołtarza ozdoby. Z Bagazyj lub rafy, Namiotek okrywa Łóżeczko Chrystusowe; gdzie żywy spoczywa; Dość w szczupłym Domku mieszka, niemoże wyprosić Unikogo, by lepsze mógł pokrycie nosić. Lampa jedna przed BOGIEM tylko co się błyszczy, Knot na dnie wysmażony wrzeszczy, potym piszczy; Jakby mówił: jeżeliś Katolik prawdziwy, Zmiłuj się przylej łoju, gdy niechcesz oliwy. Jeźli pójdziem do sreber, azaż niesromota? Wostatnim miejscu srebro i gruba pozłota. Czy na to żeś
, iak żebracy z szat odarci stoią, Czekaiąc miłosierdzia, azaż ie ustroią Choć w starzyznę! co z Pańskiey wyszła Garderoby, Dosyć to dla starego Ołtarza ozdoby. Z Bagazyi lub rafy, Namiotek okrywa Łóżeczko Chrystusowe; gdzie żywy spoczywa; Dość w szczupłym Domku mieszka, niemoże wyprosić Unikogo, by lepsze mogł pokrycie nosić. Lampa iedna przed BOGIEM tylko co się błyszczy, Knot na dnie wysmażony wrzeszczy, potym piszczy; Jakby mowił: ieżeliś Katolik prawdziwy, Zmiłuy się przyley łoju, gdy niechcesz oliwy. Jeźli poydziem do sreber, azaż niesromota? Wostatnim mieyscu srebro y gruba pozłota. Czy na to żeś
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 84
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
