CHORĄGWIE ODDAWALI. Wieść iż Polaki zbito, różne skutki uczyniła. Posłowie Elearscy do cesarza zrazu śmiech uczynili kacerzom. Cesarzowi przy pośle królewskim 28 chorągwi i więźnie oddali. Heretycy jako plwali na Elearską nieśmiertelność.
Podobna we wszystkiem żałość onej takrocznej, w 8 rozdziale opisanej, cesarza i wszystek dwór jego opanowała, gdy to sromotne pokuszenie Węgrów o Eleary, opacznie po wszystkich Rakuzach, Morawie i Czechach gruchnęło, jakoby Węgrowie wszystkich mieli byli zbić, i Strażnicę ich stanowisko osieść. Ale i odmiana fałszywych nowin, oznajmieniem o wiktorii. nad Węgrami, nie mniejszą tamtecznej radością cesarza pocieszyła. Albowiem skoro gruchnęło przez usta heretyckie, iż wszyscy Polacy zginęli, i
CHORĄGWIE ODDAWALI. Wieść iż Polaki zbito, różne skutki uczyniła. Posłowie Elearscy do cesarza zrazu śmiech uczynili kacerzom. Cesarzowi przy pośle królewskim 28 chorągwi i więźnie oddali. Heretycy jako plwali na Elearską nieśmiertelność.
Podobna we wszystkiem żałość onej takrocznej, w 8 rozdziale opisanej, cesarza i wszystek dwór jego opanowała, gdy to sromotne pokuszenie Węgrów o Eleary, opacznie po wszystkich Rakuzach, Morawie i Czechach gruchnęło, jakoby Węgrowie wszystkich mieli byli zbić, i Strażnicę ich stanowisko osieść. Ale i odmiana fałszywych nowin, oznajmieniem o wiktoryi. nad Węgrami, nie mniejszą tamtecznej radością cesarza pocieszyła. Albowiem skoro gruchnęło przez usta heretyckie, iż wszyscy Polacy zginęli, i
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 41
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
jako nas Pan Krystus nauczył Ojcze nasz któryś jest w niebie. Święc się Imię twoje/ Przydz Królestwo twoje. Bądź wola twoja/ jako w niebie/ tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia/ i odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie w wódz nas na pokuszenie/ ale nas zbaw ode złego Abowiem twoje jest Królestwo twoja moc/ i chwała na wieki wieków/ Amen. Mniejszy.
Ta Modlitwa Pańska jako się dzieli?
Na dwie części. Abowiem sześć prośb w sobie zamyka. Pierwsze trzy właśnie należą ku chwale Bożej/ a te są: Święć się imię twoje/ Przysz Królestwo
iáko nas Pan Krystus náuczył Oycze nász ktoryś iest w niebie. Swięc śię Imię twoie/ Przydz Krolestwo twoie. Bądz wola twoiá/ iáko w niebie/ ták y ná ziemi. Chlebá nászego powszedniego day nam dziśia/ y odpuść nam nasze winy/ iáko y my odpuszczamy nászym winowáycom. Y nie w wodz nas na pokuszenie/ ále nas zbaw ode złego Abowiem twoie iest Krolestwo twoiá moc/ y chwałá ná wieki wiekow/ Amen. Mnieyszy.
Tá Modlitwá Páńska iáko śię dźieli?
Ná dwie częśći. Abowiem sześć proźb w sobie zámyka. Pierwsze trzy właśńie nalezą ku chwale Bożey/ á te są: Swięć śię imię twoie/ Przysz Krolestwo
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 7
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
są: Święć się imię twoje/ Przysz Królestwo twoje Bądź wila twoja/ jako w niebie/ tak i na ziemi. Drugie trzy należą ku pożytkom Kościoła Bożego a te są: Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia/ I odpusć nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. Nie w wódz że nas na pokuszenie/ ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest Królestwo/ moc/ i chwała na wieki wieków/ Amen.
Czemu Boga Ojcem zowiesz?
Iż nas wziął za Syny swoje w Panu naszym Jezusie Krystusie/ dawszy nam Ducha sposobienia.
Które są te świętości przez których używanie Wiarę naszę utwierdzamy?
Krzest święty/ i święta
są: Swięć śię imię twoie/ Przysz Krolestwo twoie Bądz wila twoiá/ iáko w niebie/ ták y ná ziemi. Drugie trzy nalezą ku pożytkom Kościołá Bożego á te są: Chlebá nászego powszedniego day nam dziśia/ Y odpusć nam násze winy/ iáko y my odpuszczamy nászym winowaycom. Nie w wodz że nas ná pokuszenie/ ále nas zbaw ode złego. Abowiem twoie iest Krolestwo/ moc/ y chwałá ná wieki wiekow/ Amen.
Czemu Bogá Oycem zowiesz?
Iż nas wźiął zá Syny swoie w Pánu nászym Iezusie Krystuśie/ dawszy nam Duchá sposobienia.
Ktore są te świątośći przez ktorych vżywánie Wiárę nászę vtwierdzamy?
Krzest święty/ y święta
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 7
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
/ ani onego skażenia/ które i po dziś dzień w nas jest/ a to uczyń dla Pana Krystusa i Krwie jego: jako też i my to świadectwo łaski twojej w sercach naszych poczuwamy/ żeśmy gotowi wszytkim z serca odpuścić/ Którzy nas obrazili.
127 Która jest szósta prośba?
Nie w wodź nas na pokuszenie/ ale nas zbaw od złęgo. To jest/ Gdyżeśmy z przyrodzenia mdli i niedostateczni/ tak iż i namniejszego czasu wytrwać sami nie możemy: a nieprzyjaciele naszy srodzy Szatan/ świat/ i ciało nasze/ ustawicznie na nas następują/ i gabają: prosiemy/ abyś ty nas sam podpierał/ i Ducha twego
/ áni onego skażeniá/ ktore y po dźiś dźien w nas iest/ á to vcziń dla Páná Krystusá y Krwie iego: iáko też y my to świádectwo łáski twoiey w sercách nászych poczuwamy/ żesmy gotowi wszytkim z sercá odpuśćić/ Ktorzy nas obráźili.
127 Ktora iest szosta proźbá?
Nie w wodź nas ná pokuszenie/ ále nas zbaw od złęgo. To iest/ Gdyżesmy z przyrodzenia mdli y niedostáteczni/ ták iż y namnieyszego czásu wytrwáć sámi nie możemy: á nieprzyiaćiele nászy srodzy Szátan/ swiat/ y ćiało násze/ vstáwicznie ná nas nástępuią/ y gábáią: prośiemy/ ábyś ty nas sam podpierał/ y Duchá twego
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 51
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
mocno swego Pana, Bo takowym korona wieczna będzie dana.
Nie bójmy się nic groźby prawdy przeciwników, Bo tak sam Chrystus mówi do swych miłośników: „Nie bój się, stadko małe, nie chciej się frasować, Tak się Ojcu zdało wam królestwo darować.”
Takową już otuchę od Pana być znajmy, Gdy przyjdą pokuszenia, nic się nie lękajmy, Byśmy swe przez wytrwanie dusze zachowali, Od prawdy raz poznanej nazad nie cofali.
Bo to wyrok Pańskimi usty wyrzeczony: „Kto się na mnie nie zgorszy, jest błogosławiony”, Bo lepiej prawdy Bożej nie mieć znajomości, Niż się poznanej zaprzeć dla jakiej ciężkości.
Udajmyż się
mocno swego Pana, Bo takowym korona wieczna będzie dana.
Nie bójmy się nic groźby prawdy przeciwników, Bo tak sam Chrystus mówi do swych miłośników: „Nie bój się, stadko małe, nie chciej się frasować, Tak się Ojcu zdało wam królestwo darować.”
Takową już otuchę od Pana być znajmy, Gdy przyjdą pokuszenia, nic się nie lękajmy, Byśmy swe przez wytrwanie dusze zachowali, Od prawdy raz poznanej nazad nie cofali.
Bo to wyrok Pańskimi usty wyrzeczony: „Kto się na mnie nie zgorszy, jest błogosławiony”, Bo lepiej prawdy Bożej nie mieć znajomości, Niż się poznanej zaprzeć dla jakiej ciężkości.
Udajmyż się
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 659
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Salomona: nie patrz na gładką Pannę byś się snadź nie zgorszył w ozdobie cnej/ i odwróć oblicze twoje od niewiasty pięknie ubranej/ ani przypatruj się cudzej piękności: wiele ludzi zginęło dla piękności niewieściej a stąd się pożądliwość zapala jako ogień. Bogactwa gdy te zbieramy do nas: którzy się chcą zbogacić w padają w pokuszenie/ i w sidło Diabelskie/ i w wiele niepożytecznych i szkodliwych pożądliwości/ które pogrążają[...] ludzie na zatracenie i zmienie. Wktórce mówiąc. Jak wiele stworzenia tak wiele jest[...] głosów do nas; gdy go zaywamy/ których rozumiem/ iż cisy mowie twoi miły Adamie nasłuchali się przy rozmowach wczorajszych/ i żądzach rozmaitych;
Salomona: nie patrz na gładką Pánnę byś się snadz nie zgorszył w ozdobie cney/ y odwroć oblicze twoie od niewiasty pięknie vbráney/ áni przypatruy się cudzey pięknośći: wiele ludźi zginęło dla pięknośći niewieśćiey á stąd się pożądliwość zápala iáko ogień. Bogactwá gdy te zbierámy do nas: ktorzy się chcą zbogáćić w padáią w pokuszenie/ y w śidło Diabelskie/ y w wiele niepożytecznych y szkodliwych pożądliwośći/ ktore pogrążáią[...] ludźie na zátrácenie y zmienie. Wktorce mowiąc. Iak wiele stworzeniá tak wiele iest[...] głosow do nas; gdy go záywámy/ ktorych rozumiem/ iż ćisy mowie twoi miły Adámie nasłuchali się przy rozmowách wczorayszych/ y żądzách rozmaitych;
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 191
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ któryś jest w niebiesiech. Święć się Imię twoje. 10. Przydź królestwo twoje. Bądź wola twa jako w niebie/ tak i na ziemi. 11. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. 12. I odpuść nam nasze winy/ jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. 13. I nie wodź nas na pokuszenie; Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest królestwo/ i moc/ i chwała na wieki/ Amen. 14. Bo jeśli odpuścicie ludziom upadki ich/ odpuści i wam on Ociec wasz niebieski. 15. A jeśli nie odpuścicie ludziom upadków ich/ i Ociec wasz nie odpuści wam upadków waszych. 16
.
/ ktoryś jest w niebieśiech. Święć śię Imię twoje. 10. Przydź krolestwo twoje. Bądź wola twa jáko w niebie/ ták y ná źiemi. 11. Chlebá nászego powszedniego daj nam dźiśia. 12. Y odpuść nam násze winy/ jáko y my odpuszcżamy nászym winowájcom. 13. Y nie wodź nas ná pokuszenie; Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest krolestwo/ y moc/ y chwałá ná wieki/ Amen. 14. Bo jesli odpuśćićie ludźiom upadki ich/ odpuśći y wam on Oćiec wász niebieski. 15. A jesli nie odpuśćićie ludźiom upadkow ich/ y Oćiec wász nie odpuśći wam upadkow wászych. 16
.
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 7
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Jeśli można/ niech mię ten kielich minie; a wszakże nie jako ja chcę/ ale jako ty. 40. Tedy przyszedł do uczniów/ i znalazł je spiące/ i rzekł Piotrowi; Takżeście nie mogli przez jednę godzinę czuć ze mną? 41. Czujcież a módlcie się/ abyście nie weszli w pokuszenie: Duchci jest ochotny/ ale ciało mdłe. 42. Zasię powtóre odszedszy/ modlił się/ mówiąc; Ojcze mój/ Jeśli mię nie może ten kielich minąć/ tylko abym go pił/ niech się stanie wola twoja. 43. A przyszedszy/ znalazł je zasię spiące: abowiem oczy ich były obciążone.
Jesli można/ niech mię ten kielich minie; á wszákże nie jáko ja chcę/ ále jáko ty. 40. Tedy przyszedł do ucżniow/ y ználazł je spiące/ y rzekł Piotrowi; Takżeśćie nie mogli przez jednę godźinę cżuć ze mną? 41. Czujćież á modlćie śię/ ábyśćie nie weszli w pokuszenie: Duchći jest ochotny/ ále ćiáło mdłe. 42. Záśię powtore odszedszy/ modlił śię/ mowiąc; Ojcże moj/ Iesli mię nie może ten kielich minąć/ tylko ábym go pił/ niech śię stánie wola twojá. 43. A przyszedszy/ ználazł je záśię spiące: ábowiem ocży ich były obćiążone.
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 33
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Nadchodzą niektóre Modlitwy. Modlitwa pańska.
OJczenasz/ któryś jest w niebie/ świeć się Imię twoje. Przydź królestwo twoje. Bądzwola twoja/ jako wniebie/ tak i naziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisia. I odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie w wódz nas na pokuszenie/ Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoje jest królestwo i moc i chwała/ na wielki wieków/ Amen. Pozdrowienie Anielskie.
Bądź pozdrowiona łaski pełna/ Pan ztobą: Błogosławinaś ty miedzy niewiastami/ i błogosławiony/ owoc żywota twego Jezus Chrystus. Wiara Chrześcijańska
Wierze w Boga Ojca wszechmogącego Stworzyciela nieba i ziemie.
Nadchodzą niektore Modlitwy. Modlitwá pánska.
OYczenasz/ ktoryś iest w niebie/ swieć śię Imię twoie. Przydź krolestwo twoie. Bądzwola twoia/ iako wniebie/ ták y náźiemi. Chleba nászego powszedniego day nam dzisia. I odpuść nam násze winy iako y my odpuszczamy naszym winowaycom. I nie w wodz nas na pokuszenie/ Ale nas zbaw ode złego. Abowiem twoie iest krolestwo y moc y chwałá/ na wielki wiekow/ Amen. Pozdrowienie Anielskie.
Bądz pozdrowiona łáski pełna/ Pan ztobą: Błogosławinaś ty miedzy niewiástámi/ y błogosławiony/ owoc zywota twego Iezus Chrystus. Wiára Chrześćiańska
Wierze w Bogá Oycá wszechmogącego Stworzycielá niebá y ziemie.
Skrót tekstu: PolPar
Strona: 240
Tytuł:
Französische und Polnische Parlament
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Gdańsk
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1653
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1653
Ani szemrzycie/ jako niektórzy z nich szemrali/ i poginęli od tego który wytraca. 11. A te wszystkie rzeczy przydały się im za wzór/ a napisane są dla napomnienia naszego/ na które koniec świata przyszedł. 12. A tak kto mniema że stoi/ niechże patrza/ aby nie upadł. 13. Pokuszenie się was nie jęło/ tylko ludzkie: ale wiernyć jest Bóg/ który nie dopuści/ abyście byli kuszeni nad możność waszę, ale uczyni z pokuszeniem i wyjście/ abyście wy znosić mogli. 14. PRzetoż namilszy moi/ uciekajcie przed bałwochwalstwem. 15. Jako mądrym mówię rozsądźcież wy/ co mówię
Ani szemrzyćie/ jáko niektorzy z nich szemráli/ y poginęli od tego ktory wytraca. 11. A te wszystkie rzecży przydáły śię im zá wzor/ á nápisáne są dla nápomnienia nászego/ ná ktore koniec świátá przyszedł. 12. A ták kto mniema że stoji/ niechże pátrza/ áby nie upádł. 13. Pokuszenie śię was nie jęło/ tylko ludzkie: ále wiernyć jest Bog/ ktory nie dopuśći/ ábyśćie byli kuszeni nád możność waszę, ále ucżyni z pokuszeniem y wyjśćie/ ábyśćie wy znośić mogli. 14. PRzetoż namilszy moji/ ućiekájćie przed báłwochwálstwem. 15. Jáko mądrym mowię rozsądźćież wy/ co mowię
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 183
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
