Był sąsiad bogaty, ale zły, trafił mu się gość, wydarł tę owieczkę, zabił ją. A Dawid nie dosłuchawszy rzecze, zabić go: Filius est mortis, Syn to jest śmierci. A Prorok rzecze. Tyś to jest tym człowiekiem. Oto mówić Bóg Ego unxi te in Regem, jam cię pomaścił za Króla, wyrwałem cię z-ręku Saulowych, dałem ci Izraela i Judę. Et si parva ista sunt, adÿciam tibi multo maiora, a jeżeli to mało, dam ci daleko więcej. Czemużeś pogardził słowem Pańskim, abyś uczynił grzech przed obliczem Pańskim. Nie umiem wysławić, nie umiem wyliczyć
Był sąśiad bogáty, ále zły, tráfił mu się gość, wydárł tę owieczkę, zábił ią. A Dawid nie dosłuchawszy rzecze, zábić go: Filius est mortis, Syn to iest śmierći. A Prorok rzecze. Tyś to iest tym człowiekiem. Oto mowić Bog Ego unxi te in Regem, iam ćię pomáśćił zá Krolá, wyrwałem ćię z-ręku Saulowych, dáłem ći Izráelá i Iudę. Et si parva ista sunt, adÿciam tibi multo maiora, á ieżeli to máło, dam ći dáleko więcey. Czemużeś pogárdźił słowem Páńskim, ábyś vczynił grzech przed obliczem Páńśkim. Nie vmiem wysławić, nie vmięm wyliczyć
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 49
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
ogień i wodę zakazuje Ociec święty/ ale i wszelakich guslarskich prób tym podobnych. Jako na ruśnicę/ jako opłatki dawać więźniowi/ które leżały na ołtarzu gdy Ksiądz Mszą świętą odprawował/ choć ich nieświęcił/ także gołebiami tylo karmić pomówione o czary a nie innym mięsem. Także poświęconym olejem po wszystkich rogach stołu krzyże pierwej pomaścić/ na kształt Biskupa gdy ołtarze święci/ na którym potym będzie siedżyała o czary pomówiona nie tykając się ziemie. Także nie w Ratuszu abo w katuszy gdzie temu miejsce/ ale do lasa w nocy wywieść pomówioną/ i tam się nad nią do woli po wilkowsku pastwić w nocy. Tak że chcesz wiedzieć kto jest czarownicą
ogień y wodę zákázuie Oćiec święty/ ále y wszelákich guslarskich prob tym podobnych. Iáko ná ruśnicę/ iáko opłátki dawáć więźniowi/ ktore leżáły ná ołtarzu gdy Kśiądz Mszą świętą odpráwował/ choć ich nieświęćił/ także gołebiámi tylo karmić pomowione o czáry a nie innym mięsem. Tákże poświęconym oleiem po wszystkich rogách stołu krzyże pierwey pomáśćić/ ná kształt Biskupá gdy ołtarze święći/ ná ktorym potym będzie siedżiáłá o czáry pomowiona nie tykáiąc sie ziemie. Tákże nie w Ratuszu ábo w kátuszy gdzie temu mieisce/ ále do lásá w nocy wywieść pomowioną/ y tám sie nád nią do woli po wilkowsku pástwić w nocy. Ták że chcesz wiedzieć kto iest czárownicą
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 70
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
na uniackie cerkwie i na żydów najgorsi. A obrawszy za hetmana Chmielnickiego naprzód pod Korsuniem cicho się sporządziwszy wojsko kwarciane znieśli. Z czego się barzo Kozacy zachęcili i czerń do siebie gromadzili. Zatym się w obfitej Ukrainie staje dezolatia i siła ludzi koronnych ginie Czego się kiedykolwiek Bóg nad Polską ulituje. Dla której obrony miłosierny Bóg pomaścił Jana Kazimierza Króla, Pana naszego, z którego się elekcyjej smutna Ojczyzna ucieszyła. A Kozacy po elekcyjej jego dalej w Polskę nie wpadali, ale nazad od Zamościa vivat nowemu panu zawoławszy do Ukrainy ustąpili. Prezydentowa po mowie naszej kondolentia. Który nam także o świeżym Anglijej przypadku powiada, jako Anglikowie króla swojego zabili. Kondolentia
na uniackie cerkwie i na żydów najgorsi. A obrawszy za hetmana Chmielnickiego naprzód pod Korsuniem cicho się sporządziwszy wojsko kwarciane znieśli. Z czego się barzo Kozacy zachęcili i czerń do siebie gromadzili. Zatym się w obfitej Ukrainie staje desolatia i siła ludzi koronnych ginie Czego się kiedykolwiek Bóg nad Polską ulituje. Dla której obrony miłosierny Bóg pomaścił Jana Kazimierza Króla, Pana naszego, z którego się elekcyjej smutna Ojczyzna ucieszyła. A Kozacy po elekcyjej jego dalej w Polskę nie wpadali, ale nazad od Zamościa vivat nowemu panu zawoławszy do Ukrainy ustąpili. Prezydentowa po mowie naszej condolentia. Który nam także o świeżym Anglijej przypadku powiada, jako Anglikowie króla swojego zabili. Condolentia
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 83
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
B. BOLESLAW V. Wstydliwy syn Leszka Białego/ w czystości z żoną do śmierci mieszkał/ Stanisławowi ś. Kanonizacją otrzymał za niego Tatarzy Polskę spalili/ żył lat 37. panował 2. 1292
LESZKO VII. Czarny/ Tatarzy znowu Polskę spustoszyli/ Ruś/ Litwę i Jazygi poraził. 1294 KrólOWIE.
PRZEMYSLAW III. pomaszczon od Jakuba Świnki Arcybiskupa Gnieźnieńskiego za tego Korona przywrócona Polakom. 1295
WLADYSLAW Pierwszy Lokietkiem nazwany/ koronowany i pomaszczony od Jakuba Świnki Arcybiskupa Gniez: był to Pan waleczny/ trzy razy Królestwa zbywał i dostawał. Królował lat 23. 1306
KAZIMIERZ Wielki II. na Królestwo pomazan od Janusza Arcybiskupa Gnieźnieńskiego/ Prawa napisał Polakom/ Miasta
B. BOLESLAW V. Wstydliwy syn Leszká Białego/ w czystośći z żoną do śmierći mieszkał/ Stánisłáwowi ś. Kanonizacyą otrzymał zá niego Tátárzy Polskę spalili/ żył lat 37. pánował 2. 1292
LESZKO VII. Czarny/ Tátárzy znowu Polskę spustoszyli/ Ruś/ Litwę y Iázygi poráźił. 1294 KROLOWIE.
PRZEMYSLAW III. pomászczon od Iákubá Swinki Arcybiskupá Gnieznieńskieg^o^ zá teg^o^ Koroná przywrocona Polakom. 1295
WLADYSLAW Pierwszy Lokietkiem názwány/ koronowány y pomászczony od Iákubá Swinki Arcybiskupá Gniez: był to Pan waleczny/ trzy rázy Krolestwá zbywał y dostawał. Krolował lat 23. 1306
KAZIMIERZ Wielki II. ná Krolestwo pomázan od Iánuszá Arcybiskupá Gnieznieńskieg^o^/ Práwá nápisał Polákom/ Miástá
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 89
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
