a przecię BÓG Namioty wspaniałe, potym Kościół Salomonów tak bogaty i drogi upodobał sobie na chwałę swoję: Elegi et sanctificavi locum istum, ut sit Nomen meum ibi: 2 Paralip: 7. Toć kuczy, chlewy nie podobają się jemu wasze Przesławni Filipowcy.
10. Sakramentów Ciała i krwie Chrystusowej, Pokuty, Ostatniego pomazania, Kaplań-
stwa, nie mają, lubo zbiegów miewają Zakonników, albo Czerców, ale ci qua authoritate w Sekcie wyklętej, sami często wyklęci mogą ministrare? a jeżeli są formalni Laicy w habicie, dare non posunt, quod ipsi non habent? Kłamią oni, że mają na Rusi Białej jednego Archimandrytę, który ich Kapłanów
á przecię BOG Namioty wspaniałe, potym Kościoł Salomonow tak bogaty y drogi upodobał sobie na chwałę swoię: Elegi et sanctificavi locum istum, ut sit Nomen meum ibi: 2 Pàralyp: 7. Toć kuczy, chlewy nie podobaią się iemu wasze Przesławni Filipowcy.
10. Sakramentow Ciała y krwie Chrystusowey, Pokuty, Ostatniego pomazania, Kaplań-
stwa, nie maią, lubo zbiegow miewaią Zakonnikow, albo Czercow, ale ci qua authoritate w Sekcie wyklętey, sami często wyklęci mogą ministrare? á ieżeli są formalni Laicy w habicie, dare non posunt, quod ipsi non habent? Kłamią oni, że maią na Rusi Białey iednego Archimandrytę, ktory ich Kapłanow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1120
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
w kloakę rzucają, co i z Hostią czynią w czary solenniejsze. Infułę ukardłszy Biskupią, ją czartu nagłowę kładą; stroją go i winny aparat Biskupi, w którym celebruje czart, niby Księży święci, ślub daje czarownicy z czarownikiem. Jeden czart się udaje za chorego, tedy znim spowiedź czynią, ostatnie dają pomazanie. Potym ową Infułę depczą, toż czynią z habitami Zakonnemi. Robią nibyto Ducha świętego wpostaci gołębia, potym go palą. Na dni wszytkie tygodnia swoje rozporządzają sprawy; jakoto inne dni mijając we czwartek despektują Najś: Sakrament, i sodomski w ten dzień grzech popełniając: w Piątek lżą mękę Pańską,
w kloakę rzucaią, co y z Hostyą czynią w czary solennieysze. Infułę ukardłszy Biskupią, ią czartu nágłowę kłádą; stroią go y winny apparat Biskupi, w ktorym celebruie czart, niby Xięży swięci, ślub daie czárownicy z czarownikiem. Ieden czart się udaie zá chorego, tedy znim spowiedź czynią, ostatnie dáią pomázánie. Potym ową Infułę depczą, toż czynią z habitami Zakonnemi. Robią nibyto Ducha swiętego wpostaci gołębiá, potym go pálą. Na dni wszytkie tygodnia swoie rozporządzaią sprawy; iákoto inne dni miiáiąc we czwártek despektuią Nayś: Sakráment, y sodomski w ten dzień grzech popełniaiąc: w Piątek lżą mękę Pańską,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 244
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
i poświęcenia postanowiony. V. Kiedy P. Chrystus te Sakramenta postanowił/ i na co? M. Na oświadczenie swojej przeciwoko nam miłości/ i dla zbawienia naszego: jedne przed śmiercią/ drugie po śmierci. V. Wiele jest tych Sakramentów? M. Siedm. Chrzest/ Bierzmowanie/ Pokuta/ Eucharistia, Ostateczne pomazanie/ Kapłaństwo/ i Małżeństwo. V. Z czego się składają? M. Z rzeczy i Słów/ jako z Materii i Formy. V. Od kogoż Materia i Forma są naznaczone? M. Od Chrystusa Pana. V. Cóż jest za skutek pierwszy Sakramentów? M. Laska Boża. V. To
y poświęcenia postánowiony. V. Kiedy P. Chrystus te Sákrámentá postánowił/ y ná co? M. Ná oświádczenie swoiey przećiwoko nam miłośći/ y dla zbáwienia nászego: iedne przed śmierćią/ drugie po śmierći. V. Wiele iest tych Sákrámentow? M. Siedm. Chrzest/ Bierzmowánie/ Pokutá/ Eucharistia, Ostáteczne pomázánie/ Kápłáństwo/ y Małżeństwo. V. Z czego się składáią? M. Z rzeczy y Słow/ iáko z Máteryey y Formy. V. Od kogoż Máterya y Formá są náznáczone? M. Od Chrystusá Páná. V. Coż iest zá skutek pierwszy Sákrámentow? M. Láská Boża. V. To
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 39
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
vita tua, zaczym każdy ma dobrze czynić. V. O umartwieniach/ naprzykład pielgrzymstwie co rozumiesz? M. Jeśli je kto dla Boga podejmuje na umartwienie ciała swego/ jeśli dla ciekawości/ z kradzieży łupierstwa/ tak Bogu wdzięczy/ jako ten/ co Syna komu morduje. Objaśnienie Trudności Teologicznych. O Sakramencie Ostatniego pomazania.
Uczeń. Co jest Sakrament Ostatniego pomazania? M. Jest Sakrament przez namaszczenie Oleju od Biskupa poświęconego/ i modlitwę Kapłana chorym ku zdrowiu dusznemu/ albo cielesnemu od Chrystusa postanowiony. V. Czemu się zowie Ostatnim pomazaniem? M. Bo Chrześcijanin trzykroć bywa namaszczony/ przy krzcie krzyżmem na wierzchu głowy/ Olejem na piersiach
vita tua, záczym káżdy ma dobrze czynić. V. O vmartwieniách/ náprzykład pielgrzymstwie co rozumiesz? M. Ieśli ie kto dla Bogá podeymuie ná vmartwienie ćiáłá swego/ ieśli dla ćiekáwośći/ z kradźieży łupierstwá/ ták Bogu wdźięczy/ iáko ten/ co Syná komu morduie. Obiáśnienie Trudnośći Theologicznych. O Sákrámenćie Ostátniego pomázánia.
Vczeń. Co iest Sákráment Ostátniego pomázánia? M. Iest Sákráment przez námászczenie Oleiu od Biskupá poświęconego/ y modlitwę Kápłáná chorym ku zdrowiu dusznemu/ álbo ćielesnemu od Chrystusá postánowiony. V. Czemu się zowie Ostátnim pomázániem? M. Bo Chrześćiánin trzykroć bywa námászczony/ przy krzćie krzyzmem ná wierzchu głowy/ Oleiem ná pierśiách
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 47
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
. V. O umartwieniach/ naprzykład pielgrzymstwie co rozumiesz? M. Jeśli je kto dla Boga podejmuje na umartwienie ciała swego/ jeśli dla ciekawości/ z kradzieży łupierstwa/ tak Bogu wdzięczy/ jako ten/ co Syna komu morduje. Objaśnienie Trudności Teologicznych. O Sakramencie Ostatniego pomazania.
Uczeń. Co jest Sakrament Ostatniego pomazania? M. Jest Sakrament przez namaszczenie Oleju od Biskupa poświęconego/ i modlitwę Kapłana chorym ku zdrowiu dusznemu/ albo cielesnemu od Chrystusa postanowiony. V. Czemu się zowie Ostatnim pomazaniem? M. Bo Chrześcijanin trzykroć bywa namaszczony/ przy krzcie krzyżmem na wierzchu głowy/ Olejem na piersiach i między łopatkami. Przy Bierzmowaniu/ na
. V. O vmartwieniách/ náprzykład pielgrzymstwie co rozumiesz? M. Ieśli ie kto dla Bogá podeymuie ná vmartwienie ćiáłá swego/ ieśli dla ćiekáwośći/ z kradźieży łupierstwá/ ták Bogu wdźięczy/ iáko ten/ co Syná komu morduie. Obiáśnienie Trudnośći Theologicznych. O Sákrámenćie Ostátniego pomázánia.
Vczeń. Co iest Sákráment Ostátniego pomázánia? M. Iest Sákráment przez námászczenie Oleiu od Biskupá poświęconego/ y modlitwę Kápłáná chorym ku zdrowiu dusznemu/ álbo ćielesnemu od Chrystusá postánowiony. V. Czemu się zowie Ostátnim pomázániem? M. Bo Chrześćiánin trzykroć bywa námászczony/ przy krzćie krzyzmem ná wierzchu głowy/ Oleiem ná pierśiách y między łopatkámi. Przy Bierzmowániu/ ná
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 47
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Świętokractwo/ Zachwycenie/ albo porwanie/ Grzech przeciw przyrodzeniu. Proubstwo jest złączenie cielesne osób powinnowatych/ albo pokrewnych. Gwałt/ jest poniewolne czystości Panieńskiej odjęcie. Świętokractwo/ jest Duchownej osoby/ albo jakichkolwiek Osób na miejscu świętym złączenie. Porwanie/ jest Osoby gwałtowne wzięcie/ dla płodzenia nieczystoty. Grzech przeciw przyrodzeniu/ jest dobrowolne pomazanie/ albo grzech Sodomski. V. Sąż to grzechy ciężkie? M. I wielmi/ Bóg z tych niektóre Potopem i Ogniem/ jako Sodomę i Gomorhę karał/ a krainy i Królestwa wywracał/ owszem świat wszytek potopem. Obiasnienie Z Siódmego Przykazania, Nie kradnij.
V. Cóż to jest kradzież? M. Jest
Swiętokráctwo/ Záchwycenie/ álbo porwánie/ Grzech przećiw przyrodzeniu. Proubstwo iest złączenie ćielesne osob powinnowátych/ álbo pokrewnych. Gwałt/ iest poniewolne czystośći Pánieńskiey odięćie. Swiętokráctwo/ iest Duchowney osoby/ álbo iákichkolwiek Osob ná mieyscu świętym złączenie. Porwánie/ iest Osoby gwałtowne wźięćie/ dla płodzenia nieczystoty. Grzech przećiw przyrodzeniu/ iest dobrowolne pomázánie/ álbo grzech Sodomski. V. Sąż to grzechy ćiężkie? M. Y wielmi/ Bog z tych niektore Potopem y Ogniem/ iáko Sodomę y Gomorhę karał/ á kráiny y Krolestwá wywracał/ owszem świát wszytek potopem. Obiásnienie Z Siodmego Przykazánia, Nie krádniy.
V. Coż to iest kradźież? M. Iest
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 65
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Illustr: Ord: Cisterc. Kradzież. Przykład XI. Dziecię co kradło pieniądz/ twarzy Pańskiej tylko zakrytej/ widzieć nie mogło. 372.
Kapłan niejaki umarł będąc żywota dobrego/ to za żywot sam o sobie nie raz poiwadał: Gdy był jeszcze chłopięciem u domu ciotki swojej zachorzawszy/ Sakrament przyjął. A gdy ostatecznego Pomazania żądał/ iż niektórzy nie radzili/ dano pokoj i tak bez tego Sakramentou umarł. Anioł Pański Przybył który mu rzekł: Zle się stało z tym chłopięciem/ że umarło bez Oleju świętego/ i pomazał go póki jeszcze dusza z ciała była nie wyszła. Po wyszciu/ przed obliczność Pańską stawił ją/ ale tylko
Illustr: Ord: Cisterc. Kradźież. PRZYKLAD XI. Dziećię co krádło pieniądz/ twarzy Páńskiey tylko zákrytey/ widźiec nie mogło. 372.
Kápłan nieiáki vmárł będąc żywotá dobrego/ to zá żywot sam o sobie nie raz poiwádał: Gdy był iescze chłopięćiem v domu ciotki swoiey záchorzawszy/ Sákráment przyiął. A gdy ostátecznego Pomázánia żądał/ iż niektorzy nie rádźili/ dano pokoy y ták bez tego Sakrámentou vmárł. Anyoł Páński Przybył ktory mu rzekł: Zle sie sstało z tym chłopięćiem/ że vmárło bez Oleiu świętego/ y pomázał go poki iescze duszá z ćiáłá byłá nie wyszłá. Po wyszciu/ przed obliczność Páńską stáwił ią/ ále tylko
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 394
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ i chodzą tam dla nich z wielkim nabożeństwem: w wielkim też poważeniu mają wodę święconą. Chowają jeszcze piękny ten zwyczaj/ iż każdy z nich bierze sobie jednego Apostoła za swego Patrona. Spowiedź u nich prawie zginęła; lecz to dla tego/ iż od dawnych czasów bez kapłanów są: także też i Sakrament ostatniego pomazania: a zatym i naświętszy Sakrament/ a daleko więcej Bierzmowanie. Jest tam nakoniec taka nieumiejętność i niewiadomość o rzeczach Chrześcijańskich/ iż w drugiej wsi zaledwie znajdzie takiego/ coby się umiał przeżegnać/ abo też Pacierz zmówić: a ratować ich jest barzo rzecz trudna dla języka ich różnego. Niemcy mieszkają w mieściech/
/ y chodzą tám dla nich z wielkim nabożeństwem: w wielkim też poważeniu máią wodę święconą. Chowáią iescze piękny ten zwyczay/ iż káżdy z nich bierze sobie iednego Apostołá zá swego Pátroná. Spowiedź v nich práwie zginęłá; lecz to dla tego/ iż od dawnych czásow bez kápłanow są: tákże też y Sákráment ostátniego pomázánia: á zátym y naświętszy Sákráment/ á dáleko więcey Bierzmowánie. Iest tám nákoniec táka nieumieiętność y niewiádomość o rzeczách Chrześćiáńskich/ iż w drugiey wśi záledwie znaydźie tákiego/ coby się vmiał przeżegnáć/ ábo też Paćierz zmowić: á rátowáć ich iest bárzo rzecz trudna dla ięzyká ich rożnego. Niemcy mieszkáią w mieśćiech/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 113
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
białągłową. Czerncy tam wszyscy są zakonu ś. Antoniego. To jest prawda iż od tego poszedł i drugi rzeczony Ceftyfanez/ który raczej jest Żydowski/ a niż Chrześcijański. Panuje w nim ta herezja/ iż nie trzeba chwalić i czci wyrządzać inszemu krzyżowi/ tylko temu na którym Chrystus dla nas cierpiał. Nie dają ostatniego pomazania tym co mają umierać/ ale kadzą umarłe: omywają je i wiążą. Odprawują przy nich obrządek/ i odnoszą do grobu z krzyżem i z turybularzem/ i z wodą święconą. Wielki post mają w uczciwości wielkiej/ i poszczą go dziwnie ściśle. Naprzedniejsze ich okrasy są zioła/ rozynki/ a ryba jakakolwiek; czego
białągłową. Czerncy tám wszyscy są zakonu ś. Antoniego. To iest prawdá iż od tego poszedł y drugi rzeczony Ceftyfánez/ ktory ráczey iest Zydowski/ á niż Chrześćiáński. Pánuie w nim tá haeresia/ iż nie trzebá chwalić y czći wyrządzáć inszemu krzyżowi/ tylko temu ná ktorym Chrystus dla nas ćierpiał. Nie dáią ostátniego pomázánia tym co máią vmieráć/ ále kádzą vmárłe: omywáią ie y wiążą. Odpráwuią przy nich obrządek/ y odnoszą do grobu z krzyżem y z thuribularzem/ y z wodą święconą. Wielki post máią w vczćiwośći wielkiey/ y posczą go dźiwnie śćiśle. Naprzednieysze ich okrásy są źiołá/ rozynki/ á rybá iákakolwiek; czego
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 221
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Prowincjach różne Kacerstwa/ jako to Waldenses/ którzy na Concilium XI. za Aleksandra III. Papieża byli potępieni. Ci prócz tego że/ jako i insi Heretycy/ cześć Świętych i wzywanie/ obrazy/ Święta/ Kościoły/ Sakrament Bierzmowania/ Pozdrowienie Anielskie/ spowiedź sekretną/ odpusty/ Zakony/ śpiewanie kościelne/ i ostatniego pomazania Sakrament odrzucali; nad to nauczali że Laik prosty/ byle był sprawiedliwy/ może poświęcić chleb na Ciało Pańskie/ że większą ma skuteczność Sakrament w Wielki Czwartek poświęcony/ niż kiedy indziej; że godność Biskupia i Kapłańska/ i moc do poświęcenia Najśw: Sakramentu przez grzech śmiertelny się traci; także godności i urzędy doczesne.
Prowincyách rożne Kacerstwá/ iako to Waldenses/ ktorzy ná Concilium XI. zá Alexándrá III. Papieżá byli potępieni. Ci procz tego że/ iáko i inśi Heretycy/ cześć Swiętych i wzywanie/ obrázy/ Swiętá/ Kośćioły/ Sákráment Bierzmowania/ Pozdrowienie Anielskie/ spowiedź sekretną/ odpusty/ Zakony/ śpiewánie kośćielne/ i ostatniego pomazánia Sakráment odrzucali; nád to náuczáli że Láik prosty/ byle był spráwiedliwy/ może poświęćić chleb na Ciáło Páńskie/ że większą ma skuteczność Sákráment w Wielki Czwartek poświęcony/ niż kiedy indźiey; że godność Biskupia i Kápłáńska/ i moc do poświęcenia Nayśw: Sákrámentu przez grzech śmiertelny się tráći; tákże godnośći i urzędy doczesne.
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 4
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
