biegu pożądnego Zbraniające, które gdy Terys/ wnuka swego Przejzrzanego nieszczęścia C niewiedząc/ zrzucieła/ Dopiero się im droga wolna otworzeła Po niezmierzonym Niebie, w której żartkim razem/ Zgodnie wszystkie rączo się porwały zarazem: Przycinając przeciwne chyżymi nogami Mgły/ po lekkim powietrzu/ a w górę skrzydłami Wysoko się wybiwszy/ D wiatry pomijały Eurowe/ co z tychże stron skąd one powstały. Ale Faeton/ na ten wóz był ciężar mały/ Którego i słoneczne konie nie poznały/ I sprzężaj wszystek nie miał swej zwyczajnej wagi. E A jako bez słusznego ładunku/ od flagi Morskiej/ krzywe okręty bywają miotane/ I na strony prze zbytnią lekkość kołysane
biegu pożądnego Zbrániáiące, które gdy Therys/ wnuka swego Przeyzrzánego nieszczęśćia C niewiedząc/ zrzućieła/ Dopiero się im drogá wolna otworzełá Po niezmierzonym Niebie, w ktorey żártkim rázem/ Zgodnie wszystkie rączo się porwały zárázem: Przyćináiąc przećiwne chyżymi nogámi Mgły/ po lekkim powietrzu/ á w gorę skrzydłámi Wysoko się wybiwszy/ D wiátry pomiiáły Eurowe/ co z tychże stron skąd one powstáły. Ale Pháeton/ ná ten woz był ćiężar máły/ Ktorego y słoneczne konie nie poznáły/ Y sprzężay wszystek nie miał swey zwyczáyney wagi. E A iáko bez słusznego łádunku/ od flagi Morskiey/ krzywe okręty bywáią miotáne/ Y ná strony prze zbytnią lekkość kołysáne
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 60
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
wypuszczone, ku robocie w wozie słonecznym. Jakoż i w ten czas je była wypuściła, neiwiedząc że miało być na zgubę wnuka jej. C Niewiedząc te co przyść miało na jej wnuka. To jest Faetonta, bo matkę Faetontowę Klimenę, urodziła była Tetys, stąd że jej wnukiem był Faeton. D Konie pomijały wiatry Eurowe. To jest, wschodnie, które z tejże strony wiały, z której i konie Słoneczne wybiegły: ale daje znać, że wiary były wyścigane od koni. Księgi Wtóre. E A jako bez słusznego ratunku od flagi morskiej. Bierze podobieństwo od czczego i nienaładwoanego okrętu: dawając znać, że jako takim
wypuszczone, ku roboćie w woźie słonecznym. Iákoż y w ten czás ie byłá wypuśćiłá, neiwiedząc że miáło bydź ná zgubę wnuká iey. C Niewiedząc te co przyść miáło ná iey wnuká. To iest Pháetontá, bo mátkę Pháetontowę Klimenę, vrodźiłá byłá Thetys, ztąd że iey wnukiem był Pháeton. D Konie pomiiáły wiátry Eurowe. To iest, wschodnie, ktore z teyże strony wiáły, z ktorey y konie Słoneczne wybiegły: ále daie znáć, że wiáry były wyśćigane od koni. Kśięgi Wtore. E A iáko bez słusznego rátunku od flagi morskiey. Bierze podobieństwo od czczego y nienáłádwoanego okrętu: dawáiąc znáć, że iako tákim
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 65
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
śmiesznych swych budynkach radzą, owi snopki, ci plewki na domki gromadzą; jeden gunty na dachy, drugi wozi pierze, a trzeci zaś skorupką z błota wodę bierze; a tak dziecka z weselem i bez uprzykrzenia wzajem sobie winszują fabryk dokończenia; co widząc, starsze wieki w kontempcie to mają i dziecinne lepianki z śmiechem pomijają. Tak więc Bogu śmiech czyni nasza znamienita praca, bo ten królestwa za gniazda poczyta. I tać mądrość snadź w głupim kapturze siadała, co różnym w szatach modom końca nie uznała. Gdyby się wraz na jeden akt wszyscy zebrali, którzy sobie swym strojem suknie poszyć dali, ujrzałbyś z pluder, z delij
śmiesznych swych budynkach radzą, owi snopki, ci plewki na domki gromadzą; jeden gunty na dachy, drugi wozi pierze, a trzeci zaś skorupką z błota wodę bierze; a tak dziecka z weselem i bez uprzykrzenia wzajem sobie winszują fabryk dokończenia; co widząc, starsze wieki w kontempcie to mają i dziecinne lepianki z śmiechem pomijają. Tak więc Bogu śmiech czyni nasza znamienita praca, bo ten królestwa za gniazda poczyta. I tać mądrość snadź w głupim kapturze siadała, co różnym w szatach modom końca nie uznała. Gdyby się wraz na jeden akt wszyscy zebrali, którzy sobie swym strojem suknie poszyć dali, ujrzałbyś z pluder, z delij
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 33
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
ASTEMOS obroślich Indyjskich ludzi bez ust, samym odorem żyjących: Nie ujzrzysz tu ARYMASPÓW Scytyiskich o jednym w czole oku, ani skaczących na jednej nodze prędko, i nogą zadartą do góry, od słońca się zasłaniających; drugiej nie mając ŚCIPIODÓW albo Moscelos w Etiopii zwanych. Opuszczam ABAMARYNÓW stopy wspak mających chyżo za zwierzem biegających. Pomijam INZYGNANÓW z rogiem in parte postica, na co dziurawe z awsze mają stołki, których wszytkich (oprócz Olbrzymów z świadectwa Pisma Z:) lubom w Części 1. pod Gigantami wspomniał, opisał, i tu dotykam. jednak ich nie mam za ludzi, ale za Monstra albo za Fabuły; Fama i opinia
ASTEMOS obroslych Indyiskich ludzi bez ust, samym odorem żyiących: Nie uyzrzysz tu ARIMASPOW Scytyiskich o iednym w czole oku, ani skaczących na iedney nodze prętko, y nogą zadartą do gory, od słońca się zasłaniaiących; drugiey nie maiąc SCIPIODOW albo Moscelos w Etyopii zwanych. Opuszczam ABAMARINOW stopy wspak maiących chyżo za zwierzem biegaiących. Pomijám INZYGNANOW z rogiem in parte postica, na co dziurawe z awsże maią stołki, ktorych wszytkich (oprocz Olbrzymow z świadectwa Pisma S:) lubom w Częsci 1. pod Gigantami wspomniał, opisał, y tu dotykam. iednak ich nie mam za ludzi, ale za Monstra albo za Fabuły; Fama y opinia
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 121
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
gdy mu jeden obiecował posłużyc/ a Ottakara w łowach sprzątnąć/ jeśliby mu Cesarz dać chciał upominek jaki za to: tak mu powiedział na to. Aczci Ottakar Król/ jest mi nieprzyjacielem/ jednak k woli temu/ granic sprawiedliwości i powściągliwości przestępować nie chcę. Nawet z nieprzyjacielem trzeba czynić aperto Marte, nie pomijając nic sznuru przystojności.
KAROL Czwarty/ dowiedziawszy się o jednym że mu czyha na zdrowie/ kazał go do siebie zawołać/ i darował mu tysiąc czerwonych złotych: powiadając iż mu go żal że córkę ma dorosłą/ a nie ma czym jej z domu wyposażyć. On człowiek podziękowawszy za to/ rzekł do innych/ którzy
gdy mu ieden obiecował posłużyc/ á Ottákárá w łowách sprzątnąć/ ieśliby mu Cesarz dáć chćiał vpominek iáki zá to: ták mu powiedźiał ná to. Acżci Ottákár Krol/ iest mi nieprzyiaćielem/ iednák k woli temu/ gránic spráwiedliwośći y powśćiągliwośći przestępowáć nie chcę. Náwet z nieprzyiaćielem trzebá cżynić aperto Marte, nie pomiiaiąc nic sznuru przystoynośći.
KAROL Cżwarty/ dowiedźiawszy się o iednym że mu cżyha ná zdrowie/ kazał go do śiebie záwołáć/ y dárował mu tyśiąc cżerwonych złotych: powiádáiąc iż mu go żal że corkę ma dorosłą/ á nie ma cżym iey z domu wyposáżyć. On cżłowiek podźiękowawszy zá to/ rzekł do innych/ ktorzy
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 126
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
dzielność pokazać przed Panem: niżli gdzie na ustroniu.
FRIDRICH trzeci/ gdy mu się tym chcąc przysłużyć Dworzanie/ powiadali/ że ci a ci źle o nim a uszczypliwie mówią: na to im tak rzekł: Aza niewiecie że Potentaci jako cel wystawieni ludziom/ do którego więc strzelają. I piorun/ pry/ pomijając chaty/ bije w wysokie wieże. A nam wżdy znośniejsza/ że się tylko słowy na nas rzucają. Mądrego rzecz jest/ nie za wszytko się brać: Jedno minąć/ drugie zwinąć. Księgi Wtóre
Tenże/ gdy Doktorowie radzili/ jeśliby żona jego Leonora potomstwo mieć chciała/ żeby się wina napijała: powiedział
dźielność pokázáć przed Pánem: niżli gdźie ná vstroniu.
FRIDRICH trzeći/ gdy mu się tym chcąc przysłużyć Dworzánie/ powiádáli/ że ci á ći źle o nim á vszcżypliwie mowią: ná to im ták rzekł: Aza niewiećie że Potentaći iáko cel wystáwieni ludźiom/ do ktore^o^ więc strzeláią. Y piorun/ pry/ pomiiáiąc cháty/ biie w wysokie wieże. A nam wżdy znośnieysza/ że się tylko słowy ná nas rzucáią. Mądrego rzecż iest/ nie zá wszytko się bráć: Iedno minąć/ drugie zwinąć. Kśięgi Wtore
Tenże/ gdy Doktorowie rádźili/ ieśliby żoná iego Leonorá potomstwo mieć chćiáłá/ żeby się winá nápiiáłá: powiedźiał
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 129
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
przystępuje, Ten zniewagi prędziuchno u nich dostępuje. A kto się im w posługach jakich nierad iści, Tego w barzo przemierzłej mają nienawiści. Gdy ich łaski kto żąda, to go obiegają, A kto o nią trwać nie chce, temu zabiegają. Kto rad ku nim naciera, zową go natrętem, Kto ich zasię pomija, ladacem nadętem. Jeśli tylo rad gadasz, oziębłym nazwany Będziesz; a jeśli milczysz, za prostaka miany. Który się rad uśmiecha, szalonym go zową, A jeśli nie, będziesz zwan otrętwiałą głową. Jeśli im kto rad daje, mało na to dbają, A jeśli nie, stoskępcem nazywając, łają. Bywasz
przystępuje, Ten zniewagi prędziuchno u nich dostępuje. A kto sie im w posługach jakich nierad iści, Tego w barzo przemierzłej mają nienawiści. Gdy ich łaski kto żąda, to go obiegają, A kto o nię trwać nie chce, temu zabiegają. Kto rad ku nim naciera, zową go natrętem, Kto ich zasię pomija, ladacem nadętem. Jeśli tylo rad gadasz, oziębłym nazwany Będziesz; a jeśli milczysz, za prostaka miany. Który się rad uśmiecha, szalonym go zową, A jeśli nie, będziesz zwan otrętwiałą głową. Jeśli im kto rad daje, mało na to dbają, A jeśli nie, stoskępcem nazywając, łają. Bywasz
Skrót tekstu: KenEwinBad
Strona: 204
Tytuł:
Apologia rodzaju ewinego
Autor:
Wierzchosława Kendzierzkowska
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
że fortibus fortuna in manu est, kiedy nie madida super mensa catenatas Phalerno Regum acies cuneosq; malowałeś, ale niezwyciężoną zatrzymując ręką lecący na nas cały prawie świat, pamiętnemi w nierychłych czasiech zwycięstwy wschodniego ukróciwszy Tyrana ad perpetuam erubescendi condemnasti necessitatem: ale kiedy żadnemi nieobięta terminami sława wszelkiej wymowy przechodzi granice z pomilczeniem pokornym, pomijam fastos Dzieł twoich niezwyciężony Monarcho Annales, to tylko jedynie przyznam, że szczęście twe tak w sercach poddanych o fortunnych latach niewzruszoną wszczepiło ufność, że jakoby, to wśród głębokiego pokoju et clausis Iani foribus życia swego dysponują sposoby, placidoq; nexu corda maritant. Czują przyszłych malatiam czasów nie Alcyones wieszcze owe ptaszęta, które praesago
że fortibus fortuna in manu est, kiedy nie madida super mensa catenatas Phalerno Regum acies cuneosq; málowáłeś, ale niezwyciężoną zátrzymuiąc ręką lecący ná nas cáły práwie świat, pámiętnemi w nierychłych czasiech zwycięztwy wschodniego ukrociwszy Tyrana ad perpetuam erubescendi condemnasti necessitatem: ále kiedy żadnemi nieobięta terminámi sława wszelkiey wymowy przechodzi granice z pomilczeniem pokornym, pomiiam fastos Dzieł twoich niezwyciężony Monarcho Annales, to tylko iedynie przyznam, że szczęście twe ták w sercach poddanych o fortunnych látách niewzruszoną wszczepiło ufność, że iákoby, to wśrod głębokiego pokoiu et clausis Iani foribus życia swego dysponuią sposoby, placidoq; nexu corda maritant. Czuią przyszłych malatiam czasow nie Alcyones wieszcze owe ptaszęta, ktore praesago
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 36
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
chcą. Uczynią pilne i gorące instancyje pp. posłowie, aby konstywcyje suspensionis decimarum ad compositionem w cale zostawały i iudicium compositum naprawione, także differentiae wszystkie pomiarkowane były, dołożywszy i tego
aby transumpty ex libris beneficiorum et relaxationum także i regestra pro legitimis et sufficientibus documentis przeciwko narodowi szlacheckiemu nie były przyjmowane u sądów wszelakich. Nie pomijać nabywania majętności ziemskiej, skąd się baczy i pokazuje ujma praw koronnych; także i annaty żeby w Koronie zostawały, obwarować.
4. Konfederacja inter dissidentes in religione unum Deum in Trinitate colentes aby in suo robore zostawała, a co się tycze procesu do niej, ten, jeśliby na tym sejmie postanowiony być nie mógł
chcą. Uczynią pilne i gorące instancyje pp. posłowie, aby konstywcyje suspensionis decimarum ad compositionem w cale zostawały i iudicium compositum naprawione, także differentiae wszystkie pomiarkowane były, dołożywszy i tego
aby transumpty ex libris beneficiorum et relaxationum także i regestra pro legitimis et sufficientibus documentis przeciwko narodowi szlacheckiemu nie były przyjmowane u sądów wszelakich. Nie pomijać nabywania majętności ziemskiej, skąd się baczy i pokazuje ujma praw koronnych; także i annaty żeby w Koronie zostawały, obwarować.
4. Konfederacyja inter dissidentes in religione unum Deum in Trinitate colentes aby in suo robore zostawała, a co się tycze procesu do niej, ten, jeśliby na tym sejmie postanowiony być nie mógł
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 262
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
. Uczynią pilne staranie ichm. pp. posłowie, aby konstytucyje suspensionis decimarum ad compositionem w cale zostawały a iudicium compositum naprawione, także dyferencyje wszytkie pomiarkowane były, dołożywszy tego, aby transumpty ex libris beneficiorumet relaksationum, także i regestra pro legitimis et sufficientibus documentis przeciwko narodowi szlacheckiemu nie były przejmowane u sądów wszelakich, nie pomijając nabywania majętności ziemskiej, skąd się baczy i pokazuje wina praw koronnych.
15. Zabiegając umniejszaniu nadgród ludzi zasłużonych, opatrzyć to konstytucjami, aby dobra R. P. oprócz tych, które są w prawie specyfikowane, na ekonomije obracane nie były, także i te, na których zmarłej Królowej J. M. oprawa
. Uczynią pilne staranie ichm. pp. posłowie, aby konstytucyje suspensionis decimarum ad compositionem w cale zostawały a iudicium compositum naprawione, także dyferencyje wszytkie pomiarkowane były, dołożywszy tego, aby transumpty ex libris beneficiorumet relaxationum, także i regestra pro legitimis et sufficientibus documentis przeciwko narodowi ślacheckiemu nie były przejmowane u sądów wszelakich, nie pomijając nabywania majętności ziemskiej, skąd się baczy i pokazuje wina praw koronnych.
15. Zabiegając umniejszaniu nadgród ludzi zasłużonych, opatrzyć to konstytucyjami, aby dobra R. P. oprócz tych, które są w prawie specyfikowane, na ekonomije obracane nie były, także i te, na których zmarłej Królowej J. M. oprawa
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 278
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
