poruszona haniebnie się rozgniewała/ i one dwoje dziatek doma zabiła. W nocy Mąż szaleniem pijany do domu przyszedszy nioczym nie wiedział/ co się było stało/ poszedł spać a nader opitym będąc jak skoro twardo zasnął/ i na łóżku jak zabity leżał: ona (Zona) właśnie tymże nożem/ którym dziatki pomordowała/ Męża spiącego przebiła. Gdy się Magistrat albo Urząd o tym okrutnym i strasznym Uczynku dowiedział: Zonę onę pojmać kazał/ i jako tę/ która rozumiała/ że dobrze była uczyniła/ na śmierć skazał. A kiedy już na miejsce/ gdzie miała być stracona/ przyprowadzona była: tedy Męże upominała/ aby się ożralstwa
poruszona hániebnie śię rozgniewáłá/ y one dwoje dźiatek domá zábiłá. W nocy Mąż száleniem pijány do domu przyszedszy nioczym nie wiedźiał/ co śię było stáło/ poszedł spáć á náder opitym będąc ják skoro twárdo zásnął/ y ná łożku ják zábity leżał: oná (Zoná) właśnie tymże nożem/ ktorym dźiatki pomordowáłá/ Męża spiącego przebiłá. Gdy śię Magistrat álbo Urząd o tym okrutnym y strásznym Uczynku dowiedźiał: Zonę onę poimáć kazał/ y jáko tę/ ktora rozumiáłá/ że dobrze byłá uczyniłá/ ná śmierć skazał. A kiedy już ná mieysce/ gdźie miáłá bydź strácona/ przyprowádzona byłá: tedy Męże upomináłá/ áby śię ożrálstwá
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 27.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
by u nich leżą mieli. I tak jednegoż wieczora na różnych miejscach około dziewiącidziesiąt tysięcy Gotów pobito. Tak aż proverbium z tąd urosło/ które jeszcze do tych czasów trwa. Vespera Siciliana. Bo kiedy jeno resolucja do tego przystąpi/ nie trudno to każdemu miastu leżących żołnierzy/ i nic się takowego nie spodziewających/ pomordować/ a z-właszcza kiedy jeszcze praemium amplum po zabitych każdy się spodziewać może/ i kiedy animi sunt exacerbati injuriis które przedtym od nich podejmowali.
Lecz nie dla tego to mówię/ aby kiedy do tego/ w-naszej Rzeczyp:/ przychodzić miało/ uchowaj tego Panie Boże/ ale raczej dla tego abym pokazał/ iż tych
by u nich leżą mieli. I ták iednegoż wieczora ná rożnych miescach około dźiewiąćidźieśiąt tyśięcy Gotow pobito. Tak aż proverbium z tąd urosło/ ktore ieszcze do tych czásow trwa. Vespera Siciliana. Bo kiedy ięno resolucya do tego przystąpi/ nie trudno to káżdemu miástu leżących żołnierzy/ i nic się takowego nie spodźiewáiących/ pomordowáć/ á z-właszcza kiedy ieszcze praemium amplum po zábitych káżdy się spodźiewáć może/ i kiedy animi sunt exacerbati injuriis ktore przedtym od nich podeymowáli.
Lecz nie dla tego to mowię/ aby kiedy do tego/ w-nászey Rzeczyp:/ przychodźić miało/ uchoway tego Pánie Boże/ ale raczey dla tego abym pokazał/ iż tych
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 88
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
zgoła/ miasto Rzeczyp: mieli Confusionem quandam, et publicum latrocinium, jakie było niekiedy w Rzeczyp: Rzymskiej temporibus Marii et Syllae. Druga chociażby też victoria stanęła penes Nobilitatem, tedyby to wielka była niesprawiedliwość przeciwko Bogu i rozumowi/ nie tylko za pracą i za krwawe poty nie nagrodzić/ ale też i haniebnie jeszcze pomordować. Naostatek byłby to każdy inquus in Patriam et perditus Civis Reip:, gdyby chciał znosić lectissimum florem, et invictum robur militum, qui pacem, libertatem, securitatem in dextris suis portant. Boby to nic inszego nie było/ jeno intima viscera ex Patria evellere, et omni eam praesidio maxima cum crudelitate
zgołá/ miasto Rzeczyp: mieli Confusionem quandam, et publicum latrocinium, iákie było niekiedy w Rzeczyp: Rzymskiey temporibus Marii et Syllae. Druga chociażby też victoria stánęłá penes Nobilitatem, tedyby to wielka byłá niespráwiedliwość przećiwko Bogu i rozumowi/ nie tylko zá pracą i zá krwáwe poty nie nágrodźić/ ále też i haniebnie ieszcze pomordowáć. Náostatek byłby to káżdy inquus in Patriam et perditus Civis Reip:, gdyby chćiał znośić lectissimum florem, et invictum robur militum, qui pacem, libertatem, securitatem in dextris suis portant. Boby to nic inszego nie było/ ięno intima viscera ex Patria evellere, et omni eam praesidio maxima cum crudelitate
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 89
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
na polach Meseńskich bawiełeś. Elis Mi”Asto jest Peloponesu, na polach Meseńskich. Mesna była i kraina, i Miasto, w Peloponesie, nie dalleko Pilu: stąd adiectiuu Meseński. D Admetowemu stadu. Admetus był Tessalski król, którego stada rok pasał Apollo, gdy my było Bóstwo odjęte, dla tego że pomordował Cyklopy, którzy robili Jowiszowi, na ustrzelenie Eskulapiusa pioruny. E Pola Pilijskie. Peloponeskie, bo Pylus, jest miasto w Peloponezie. Księgi Wtóre. F Syn Atlasowny. Maje, Merkurius. G Battem go okoliczny lud wszystek mianował. Batus, imię chłopa Peleponeskiego, który stróżem stąd Neleusa Króla Filijskiego, ojca Nestorowego.
ná polách Messeńskich báwiełeś. Elis Mi”Asto iest Peloponesu, ná polách Messeńskich. Messná byłá y kráiná, y Miásto, w Peloponeśie, nie dálleko Pilu: ztąd adiectiuu Messeński. D Admetowemu stádu. Admetus był Thessalski krol, ktorego stáda rok pasał Apollo, gdy my byłó Bostwo odięte, dla tego że pomordował Cyklopy, ktorzy robili Iowiszowi, ná vstrzelenie AEskulápiusá pioruny. E Polá Piliyskie. Peloponeskie, bo Pylus, iest miásto w Peloponeźie. Kśięgi Wtore. F Syn Atlásowny. Máie, Merkuryus. G Battem go okoliczny lud wszystek miánował. Batus, imię chłopá Peleponeskiego, ktory strożem stąd Neleusá Krolá Philiyskiego, oycá Nestorowego.
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 91
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Abowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego/ z pokolenia Benjaminowego. 2. Nie odrzuciłci Bóg ludu swego który przejrzał. Azaż nie wiecie co mówi pismo o Eliaszu/ jako się przyczynia do Boga przeciwko Izraelowi/ mówiąc; 3. PAnie/ Proroki twoje pomordowali/ i ołtarze twoje zburzyli; a zostałem ja sam/ i szukają dusze mojej. 4. Ale cóż mu mówi Boska odpowiedź? Zostawiłem sobie siedm tysięcy mężów/ którzy nie skłonili kolana Baalowi. 5. Tak tedy i teraźniejszego czasu/ ostatki podług wybrania z łaski zostały. 6. A ponieważ z łaski
odrzućił lud swoj? Nie daj tego Boże! Abowiem y jam jest Izráelcżyk z nasienia Abráhámowego/ z pokolenia Benjáminowego. 2. Nie odrzućiłći Bog ludu swego ktory przejrzał. Azaż nie wiećie co mowi pismo o Elijaszu/ jáko śię przycżynia do Bogá przećiwko Izráelowi/ mowiąc; 3. PAnie/ Proroki twoje pomordowáli/ y ołtarze twoje zburzyli; á zostałem ja sam/ y szukáją dusze mojey. 4. Ale coż mu mowi Boska odpowiedź? Zostáwiłem sobie śiedm tysięcy mężow/ ktorzy nie skłonili koláná Báálowi. 5. Ták tedy y teráźniejszego cżásu/ ostatki podług wybránia z łáski zostáły. 6. A ponieważ z łáski
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Smoleński/ przez praktyki (nie tak przez moc) opanowali/ mordy łupiestwa/ najazdy tyrańskie czynili/ a prawie wrodzonemi i nacięzszemi nieprzyjacielmi nad insze/ szlachetnym Polakom byli. Już to za Zygmunta pierwszego/ Augusta/ Stefana/ Królów przeszłych: ale i za dzisiejszego Króla Pana naszego. Gdy Panów swych przyródnych Carów Moskiewskich zdradnie pomordowali/ Dymitrowi własnemu przysięgę oddawszy/ i koroną Carską obyczajem swym Moskiewskim koronowawszy/ na tronie pańskim posadżyli. Z narodu Polskiego Panią/ i lud zacnych domów obojej płci z dostatki wielkimi przyjąwszy/ a to za usilnemi prośbami ich przez posły do Króla I. M. i wszytkich stanów Koronnych posłanych: którym jako uczciwość zmyśloną/
Smolenski/ przez práktyki (nie ták przez moc) opánowáli/ mordy łupiestwá/ naiázdy tyránskie czynili/ á práwie wrodzonemi y naćięzszemi nieprzyiaćielmi nád insze/ szláchetnym Polakom byli. Iuż to zá Zygmuntá pierwszego/ Augustá/ Stephaná/ Krolow przeszłych: ále y zá dźiśieyszego Krolá Páná nászego. Gdy Pánow swych przyrodnych Cárow Moskiewskich zdrádnie pomordowáli/ Dimitrowi własnemu przyśięgę oddawszy/ y koroną Cárską obyczáiem swym Moskiewskim koronowawszy/ ná tronie pánskim posadżili. Z narodu Polskiego Pánią/ y lud zacnych domow oboiey płći z dostátki wielkimi przyiąwszy/ á to zá vśilnemi prośbámi ich przez posły do Krolá I. M. y wszytkich stanow Koronnych posłánych: ktorym iáko vczćiwość zmyśloną/
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: B
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, alias we wszystkich niecnotach notowaną. 5 Kościoły Chrześcijańskie tytułuą Moschrft, albo Bezkise, tojest Domem plugastwa, miejscem Bałwochwalstwa. 6 Księży zowią Gallechim, alias łysemi, że korony noszą, i niememi Psami.
7 Krwie Chrześcijańskiej są bardzo apetyczni, dlatego wiele po świecie potracili dzieci, jako to Szymona Trydenckiego, w przód pomordowali, potym ukrzyżowzli, teste Nadasi 24 Martii. W Anglii w Mieście Linkolmie Roku 1255 ośmioletnie dziecię biczowali, cierniem koronowali, ukrzyżowali, żołcią poili, bok przebili, W Noderwiku także w Anglii Roku 1334 małe zamordowane od nich Pacholę; item Panienka siedmioletnia Roku 1271 ich tyranią poległa, jako czytam w Kwiatkiewiczu. W Pruszozu
, alias we wszystkich niecnotach notowaną. 5 Kościoły Chrześciańskie tytułuą Moschrft, albo Beskise, toiest Domem plugastwa, mieyscem Bałwochwalstwa. 6 Xięży zowią Gallechim, alias łysemi, że korony noszą, y niememi Psami.
7 Krwie Chrześciańskiey są bardzo áppetyczni, dlatego wiele po świecie potracili dzieci, iáko to Szymoná Trydenckiego, w przod pomordowáli, potym ukrzyżowzli, teste Nadasi 24 Martii. W Anglii w Mieście Linkolmie Roku 1255 ośmioletnie dziecie biczowáli, cierniem koronowáli, ukrzyżowali, żołcią poili, bok przebili, W Noderwiku także w Anglii Roku 1334 małe zamordowane od nich Pacholę; item Panienka śiedmioletnia Roku 1271 ich tyrannią poległa, iáko czytam w Kwiatkiewiczu. W Pruszozu
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1070
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, który począł w Polsce panować Roku 1501. Kijów Tatarowie trzymali wielkie w nim czyniąc spustoszenie. Nie mało ruiny poniósł różnych czasów od Perekopskich Tatarów. Oprócz Dominikańskięgo Konwentu, gdzie Z Jacek z trzema Sociuszami, Wiary i Zakonu rzucił fundamenta, był Konwent OO Bernardynów: gdzie tych Braci Jędrzeja Lwowczyka, Walentego z Wylicy Laików pomordowano. Tu PIECZARY Kijowskie krótko odrysuję które opisałem obszerniej w Części II. Aten. Są za wałem blisko Pieczarskiego Manasteru mającego Regułę Manasteru Carogrodzkiego Studyckiego, Począł je kopać Mnich Hilarion, potym Metropolita Kijowski, zrazu na dwa sążnie długości. Potym czyli Ludzie przed Pogaństwem kryją: się, czyli pobożnego życia Wielebni Antoni i Teodozy
, ktory począł w Polszcze pánować Roku 1501. Kiiow Tatarowie trzymali wielkie w nim czyniąc spustoszenie. Nie mało ruiny poniosł rożnych czasow od Perekopskich Tatarow. Oprocz Dominikańskięgo Konwentu, gdzie S Iacek z trzema Sociuszami, Wiary y Zakonu rzucił fundamenta, był Konwent OO Bernardynow: gdzie tych Braci Iędrzeiá Lwowczykà, Walentego z Wylicy Laikow pomordowano. Tu PIECZARY Kiiowskie krotko odrysuię ktore opisáłem obszerniey w Części II. Aten. Są za wałem blisko Pieczárskiego Manasteru maiącego Regułę Mánasteru Carogrodzkiego Studyckiego, Począł ie kopać Mnich Hilarion, potym Metropolita Kiiowski, zrazu na dwa sążnie długości. Potym czyli Ludzie przed Pogaństwem kryią: się, czyli pobożnego życia Wielebni Antoni y Teodozy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 351
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Bajonny/ 10. Septembra.
W Prowincji Biscaje Nazwanej/ wielki nader powstał był od zbuntowanego Chłopstwa tumult/ którzy pod pretekstem starodawnych jakichsi wolności swoich/ do broni się rzuciwszy/ aż do 10000. zgromadzonych/ do Bilboa Wtargnąwszy/ Nowe cła przy wielu innych Domach splundrowawszy popalili/ i niemało tamże Sług i Urzędników/ Królewskich pomordowali/ pokaleczyli/ i pozabijali; Luboć/ przecię znowu powiedają/ i to/ ze pewnemi jakimiś im uczynionemi obietnicami od tamecznego Urzędu/ dali się nakoniec umitygować/ ale się tego postaremu już obawiać muszą/ a osobliwie/ ze od Gnipuscoa/ Biscajskich Chłopów/ także naśladować będą chcieli przykładu/ i nie omylnie
Bayonny/ 10. Septembrá.
W Prowinciey Biscáye Názwáney/ wielki náder powstáł był od zbuntowánego Chłopstwa tumult/ ktorzy pod pretextem starodawnych iákichśi wolnośći swoich/ do broni śię rzuciwszy/ asz do 10000. zgromadzonych/ do Bilboá Wtárgnąwszy/ Nowe cłá przy wielu innych Domách zplundrowawszy popalili/ y niemáło támże Sług y Urzędnikow/ Krolewskich pomordowáli/ pokáléczyli/ y pozabiiali; Luboć/ przecię znowu powiedáią/ y to/ ze pewnemi iákiemiś im ucżynionemi obietnicámi od támecżnego Urzedu/ dáli śię nákoniec umitygowáć/ ále śię tego postáremu iusz obawiáć muszą/ á osobliwie/ ze od Gnipuscoa/ Biscayskich Chłopow/ tákze násladowáć będą chćieli przykłádu/ y nie omylnie
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 75
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
wrzeszcząc i wołając/ po wszytkich Ulicach/ nader ogromnem i przerazliwym głosem/ Niech żyje Król/ i nasze Starodawne Przywileje/ Pomienieni Chłopi poplundrowali/ i prawie z gruntu poprzewracali i poruinowali Domy/ i Cła/ wszytkich/ z osobna Nowego Cła Królewskich Oficjantów/ tak że przed niemi Miejska Warta musiała się kryć i uciekać; pomordowali bowiem niemało/ bardzo zacnych Osób/ których jeszcze teraz nie mianują. Gubernator Nasz Don Ferdynando de la Mata/ musiał się także stąd retirować przed nimi/ ale nawet i sam Królewski Namięśnik/ całej tej Prowincji/ Książę I. M. Del Campo Florydo. z St. Sebeztiana aż do Fontarabiej. Teraz już trochę
wrzeszcżąc y wołáiąc/ po wszytkich Ulicách/ náder ogromnem y przerázliwym głosem/ Niech zyie Krol/ y násze Stárodawne Przywileie/ Pomienieni Chłopi poplundrowáli/ y práwie z gruntu poprzewracáli y poruinowali Domy/ y Cłá/ wszytkich/ z osobna Nowego Cłá Krolewskich Officiántow/ ták że przed niemi Mieyska Wartá musiała śię kryć y uciekác; pomordowali bowiem niemáło/ bárdzo zácnych Osob/ ktorych ieszcże teraz nie miánuią. Gubernator Nász Don Ferdinándo de la Mata/ muśiał śię tákże ztąd retirowáć przed nimi/ ále náwet y sąm Krolewski Namięśńik/ cáley tey Provinciey/ Książę I. M. Del Cámpo Florido. z St. Sebestianá ász do Fontárábiey. Teraz iusz trochę
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 75
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
