, za Syny Zawsze stała, dość z ciebie żeś pierwsza przyczyny Do radości, dość było żeś ostatnią byłaL Twoja mię zawsze sława proawdziwą czyniła Boginią: bo kiedym cię na tym świecie miała, Nigdym samej Junonie nie ustępowała. Teraz osierociałą (taka Jowiszowa Wola była:) zostaje. Na cóż ta pomowa Na co ten grzech nieszczęsna na Jowisza kładę? Jam cię Córką zgubiła, jam sama tę radę Zbójcy dała, kiedym cię jednę zostawiła W Sycylij, i dłużej w Frygijskiej bawiła Niż potrzeba krainie, patrząc na biesiady Wesołe, gdy cię zbójca porywał szkarady. Bierz za to które teraz słuszne zierpię bole,
, zá Syny Záwsze stáłá, dość z ćiebie żeś pierwsza przyczyny Do rádośći, dość było żeś ostátnią byłáL Twoiá mię záwsze sławá proawdźiwą czyniłá Boginią: bo kiedym ćię ná tym świećie miáłá, Nigdym samey Iunonie nie ustępowáłá. Teraz ośieroćiáłą (taka Iowiszowá Wola byłá:) zostáie. Ná coż tá pomowá Ná co ten grzech nieszczęśna ná Iowiszá kłádę? Iam ćię Corką zgubiłá, iam samá tę rádę Zboycy dáłá, kiedym ćię iednę zostáwiłá W Sycylij, y dłużey w Frygiyskiey báwiłá Niż potrzebá kráinie, pátrząc ná bieśiády Wesołe, gdy ćię zboycá porywał szkárády. Bierz zá to ktore teraz słuszne źierpię bole,
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 44
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
i innych barzo wiele. I ta droga sędziemu najbezpieczniejsza/ który przysięga jako i król neminem captiuabimus nisi lege victum. A prawo powszechne/ ludex secundum allegata et probata debet iudicare, to jest według skargi popartej dowodami ma sędzia sądzić. O tych dowodach abo znakach jakie mają być powiem niżej. Piąta ma być powołanie abo pomowa/ nie tak od tego który skarży na niego/ ale od drugich ludzi wiary godnych; chybaby były insze jasne dokumenta/ na ten czas tej pomowy nie trzeba. A to rozumniej gdy o osobnej i szczególnej personie ma być inkwizycja. Szósta upatrować i to trzeba/ jeśli go przedtym o toż nieoskarzono/ niekarano
y innych bárzo wiele. I tá droga sędziemu naybespiecznieysza/ ktory przyśięga iáko y krol neminem captiuabimus nisi lege victum. A práwo powszechne/ ludex secundum allegata et probata debet iudicare, to iest według skárgi popartey dowodámi ma sędzia sądzic. O tych dowodach abo znákách iakie maią bydz powiem niżey. Piąta ma bydz powołanie abo pomowá/ nie ták od tego ktory skarzy ná niego/ ále od drugich ludzi wiáry godnych; chybaby były insze iásne documentá/ ná ten czás tey pomowy nie trzeba. A to rozumniey gdy o osobney y sczegulney personie ma być inquisitia. Szosta vpatrowáć y to trzebá/ iesli go przedtym o toż nieoskárzono/ niekarano
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 63
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
et probata debet iudicare, to jest według skargi popartej dowodami ma sędzia sądzić. O tych dowodach abo znakach jakie mają być powiem niżej. Piąta ma być powołanie abo pomowa/ nie tak od tego który skarży na niego/ ale od drugich ludzi wiary godnych; chybaby były insze jasne dokumenta/ na ten czas tej pomowy nie trzeba. A to rozumniej gdy o osobnej i szczególnej personie ma być inkwizycja. Szósta upatrować i to trzeba/ jeśli go przedtym o toż nieoskarzono/ niekarano/ niesądzono; jeśli się nie okupowal/ jeśli go niewyproszono/ choć był winnym/ że niebyło instigatora/ abo jeśli go niewyręczono.
et probata debet iudicare, to iest według skárgi popartey dowodámi ma sędzia sądzic. O tych dowodach abo znákách iakie maią bydz powiem niżey. Piąta ma bydz powołanie abo pomowá/ nie ták od tego ktory skarzy ná niego/ ále od drugich ludzi wiáry godnych; chybaby były insze iásne documentá/ ná ten czás tey pomowy nie trzeba. A to rozumniey gdy o osobney y sczegulney personie ma być inquisitia. Szosta vpatrowáć y to trzebá/ iesli go przedtym o toż nieoskárzono/ niekarano/ niesądzono; ieśli się nie okupowal/ iesli go niewyproszono/ choć był winnym/ że niebyło instigátora/ ábo iesli go niewyręczono.
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 63
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
tym jednak dokładem/ kiedy wielkie podobieństwo/ i liczba takich świadków jest/ z dowodami abo znakami takiemi/ które przeciw im przytaczają/ iż może o nich dobrze rozumieć/ że się sprawdą zgadzają. Jeśli tego w Inkwizycji o heretykach (która jest daleko większa niżeli czary) rozkazuje Papież/ aby nie lada jakim znakom i pomowie towarzyszów heretyckich wierzono/ aszby sędzia nietylko powołanie/ ale i znaki mądrze rozsądził/ mali im dać wiarę/ abo nie. Zarówne i owszem daleko więcej/ wrozsądku o czarach i czarownicach tego potrzeba: przeto iż ta inkwizycja o czarach oszukaniu i błędom bardziej podległa. Mając to przed oczyma/ że to rzecz wielka
tym iednak dokłádem/ kiedy wielkie podobienstwo/ y liczbá takich świadkow iest/ z dowodámi ábo znakámi takiemi/ ktore przećiw im przytaczaią/ iż może o nich dobrze rozumieć/ że się zprawdą zgadzaią. Ieśli tego w Inquisitiey o heretykách (ktora iest daleko wieksza niżeli czary) roskázuie Papież/ áby nie ládá iakiem znakom y pomowie towárzyszow heretyckich wierzono/ aszby sędzia nietylo powołánie/ ale y znáki mądrze rozsądził/ mali im dać wiarę/ abo nie. Zárowne y owszem daleko więcey/ wrozsądku o czárach y czárownicách tego potrzeba: przeto iż tá inquisitia o czárách oszukaniu y błędom bárdziey podległa. Maiąc to przed oczyma/ że to rzecz wielka
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 66
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Boską/ o dobrą sławę bliźniego nie tylo pomówionego/ ale i domu jego/ i miasta wszystkiego/ co tego dzisia/ jutro ciebie podkać może. Aczci niektórzy Juryste mówią/ że do tej przysięgi może niezaciągać ile czarownic/ białychgłów lekkomyślnych/ i jako powietrznik odmiennych (choć one w tych plotkach o czarach i pomowach najwięcej robią) dosyć że wiemy gdzie by tego potrzeba/ iż tego powołania swego złoczynca niepoprzysięgła. A tym więcej dla krzywoprzysięstwa/ o co takim nie trudno. Trzecia Koncycia, aby złoczynca to swoje powołanie/ katownią potym potwierdził/ a ta jest pospolita sententia Doktorów w prawie biegłych. Masz Ioannem Crotum tract. de
Boską/ o dobrą sławę bliźniego nie tylo pomowionego/ ále y domu iego/ y miástá wszystkiego/ co tego dziśia/ iutro ćiebie podkáć może. Aczći niektorzy Iuristae mowią/ że do tey przyśięgi może niezáciągáć ile czárownic/ białychgłow lekkomyślnych/ y iáko powietrznik odmiennych (choć one w tych plotkách o czárách y pomowách naywięcey robią) dosyć że wiemy gdzie by tego potrzebá/ iż tego powołánia swego złoczyncá niepoprzyśięgłá. A tym więcey dla krzywoprzyśięstwá/ o co tákim nie trudno. Trzecia Koncycia, áby złoczyncá to swoie powołánie/ kátownią potym potwierdził/ á tá iest pospolita sententia Doktorow w práwie biegłych. Masz Ioannem Crotum tract. de
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 79
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Binfeld. Doktor trzyma/ że może być bez tych kwestyj/ dosyć że go postraszą/ bo to za jedno/ męczyć abo mękami straszyć/ jako mówi Bartolus l.I. par. D. Seuerns. ff. de quaestionibus Farinac, et alii. Czwarta Kondycja, aby złoczynca był stateczny w swoim powołaniu abo pomowie. Tak Konstytutia Karła Cesarza wzwyż mianowana art. 31. et ex communi DD. docet Farinac. q. 43. n. 185. Zatym idzie jeśli złoczyńca po przysiędze nie zna się do pomocników/ które potym na kwestiach abo po kwestyach mianuje/ nietrzeba mu wierzyć/ bo odmienny i krzywoprzysięsca. Piąta Kondycja
Binffeld. Doktor trzyma/ że może być bez tych kwestyi/ dosyć że go postraszą/ bo to zá iedno/ męczyć ábo mękámi strászyć/ iáko mowi Bartolus l.I. par. D. Seuerns. ff. de quaestionibus Farinac, et alii. Czwarta Kondycia, áby złoczyncá był státeczny w swoim powołániu ábo pomowie. Ták Constitutia Kárłá Cesarzá wzwysz mianowána art. 31. et ex communi DD. docet Farinac. q. 43. n. 185. Zátym idzie ieśli złoczyńcá po przyśiędze nie zna się do pomocnikow/ ktore potym ná kwestiach ábo po kwestyach miánuie/ nietrzeba mu wierzyć/ bo odmienny y krzywoprzyśięscá. Piąta Kondytia
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 80
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
tym, którzy nie wiedzą, co czynią. A jednak się bojąc, abyśmy złą sławą, której się i apostoł ś. strzec nam każe, kogo od prawdy Bo- żej, którą roznosim, nie odrazili; o tę pociechę na ten czas pokornie was, słuchaczów naszych, prosim, abyśmy co na te pomowy odpowiedzieć na tym kazaniu mogli, gdyż się milczeć synom o krzywdę matki swej, która was w Duchu urodziła, w tak jawnej i wielkiej doległości jej nie godzi. Wszak do kazania też służy oczyszczenie kaznodziej i nauki ich, wedle słów onych apostolskich: Pókim jest Apostołem i kaznodzieją, uczczę posługę moję, to
tym, którzy nie wiedzą, co czynią. A jednak się bojąc, abyśmy złą sławą, której się i apostoł ś. strzedz nam każe, kogo od prawdy Bo- żej, którą roznosim, nie odrazili; o tę pociechę na ten czas pokornie was, słuchaczów naszych, prosim, abyśmy co na te pomowy odpowiedzieć na tym kazaniu mogli, gdyż się milczeć synom o krzywdę matki swej, która was w Duchu urodziła, w tak jawnej i wielkiej doległości jej nie godzi. Wszak do kazania też służy oczyścienie kaznodziej i nauki ich, wedle słów onych apostolskich: Pókim jest Apostołem i kaznodzieją, uczczę posługę moję, to
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 95
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
w ludziech odmianę i skłonność sromotną do kłamania i zmyślania, lekkowierności i wszelakiej nieuprzejmości i niestatku. Boże, przywiedź nas do pokuty! Po czwarte nam zadają, iż Jezuitowie tumulty czynią i do sedycyj ludzie pobudzają.
Na to dowodów pragniem: gdzie, kiedy i jako te tumulty i sedycje podnosim? Próżne słowa, szczera pomowa bez żadnego dowodu. Tumultami podobno zowią zburzenie kila ich zborów, a zwłaszcza tego roku w Poznaniu. Na co nigdy Jezuitowie nie radzili, ani pobudzali i słowa jednego na kazaniu i w szkołach do tego nie przykładali; i owszem, studentom swoim pilnie i pod karaniem zakazowali zawżdy i zakazują takiego wszeteczeństwa. Starali się z
w ludziech odmianę i skłonność sromotną do kłamania i zmyślania, lekkowierności i wszelakiej nieuprzejmości i niestatku. Boże, przywiedź nas do pokuty! Po czwarte nam zadają, iż Jezuitowie tumulty czynią i do sedycyj ludzie pobudzają.
Na to dowodów pragniem: gdzie, kiedy i jako te tumulty i sedycye podnosim? Prozne słowa, szczera pomowa bez żadnego dowodu. Tumultami podobno zowią zburzenie kila ich zborów, a zwłaszcza tego roku w Poznaniu. Na co nigdy Jezuitowie nie radzili, ani pobudzali i słowa jednego na kazaniu i w szkołach do tego nie przykładali; i owszem, studentom swoim pilnie i pod karaniem zakazowali zawżdy i zakazują takiego wszeteczeństwa. Starali się z
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 105
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
