którego Alfabet składa się z liter 23. Sam zaś purè Egipski Język albo Faraoński z żadnym językiem nie ma podobieństwa, który bardzo zepsował Kambyses Król Persów i Medów po zawojowaniu Egiptu, kiedy Kapłanów i Nauczycielów biegłych w Hieroglificznych naukach, kazał precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego tajemnego pisma pełne popalić, poobalać, seriò przykazał, i cały Egipt w pustynią prawie zamienić, Bałwanów poobalać. Ta ruina trwała aż do czasów Wielkiego Aleksandra Greckiego Monarchy, który pozostałych z Egiptu Persów, wypędziwszy, znowu owych Kapłanów, Hieroglificzną nauką, starą superstycją, przez wydany Edykt resuścitował, a przez to Koptejski, aliàs starożytny Egipski przywrócony język,
ktorego Alphabet skłáda się z liter 23. Sam zaś purè Egypski Ięzyk albo Faráoński z żadnym ięzykiem nie má podobieństwa, ktory bárdzo zepsowáł Kambyses Krol Persow y Medow po záwoiowániu Egyptu, kiedy Kápłanow y Náuczycielow biegłych w Hieroglificznych náukach, kazáł precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego taiemnego pismá pełne popálić, poobalać, seriò przykázał, y cáły Egypt w pustynią práwie zámienić, Bałwánow poobálać. Tá ruiná trwáła aż do czasow Wielkiego Alexandrá Greckiego Monárchy, ktory pozostáłych z Egyptu Persow, wypędźiwszy, znowu owych Kapłánow, Hieroglificzną náuką, stárą superstycyą, przez wydany Edykt resuscitował, á przez to Kopteyski, aliàs stárożytny Egypski przywrocony ięzyk,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 635
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Faraoński z żadnym językiem nie ma podobieństwa, który bardzo zepsował Kambyses Król Persów i Medów po zawojowaniu Egiptu, kiedy Kapłanów i Nauczycielów biegłych w Hieroglificznych naukach, kazał precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego tajemnego pisma pełne popalić, poobalać, seriò przykazał, i cały Egipt w pustynią prawie zamienić, Bałwanów poobalać. Ta ruina trwała aż do czasów Wielkiego Aleksandra Greckiego Monarchy, który pozostałych z Egiptu Persów, wypędziwszy, znowu owych Kapłanów, Hieroglificzną nauką, starą superstycją, przez wydany Edykt resuścitował, a przez to Koptejski, aliàs starożytny Egipski przywrócony język, ale już Greckiemi podszyty wielu terminami. Egipcjanie są główni pływacze, Nurkowie,
Faráoński z żadnym ięzykiem nie má podobieństwa, ktory bárdzo zepsowáł Kambyses Krol Persow y Medow po záwoiowániu Egyptu, kiedy Kápłanow y Náuczycielow biegłych w Hieroglificznych náukach, kazáł precz wybić, Księgi ich, marmury, Obeliszki tego taiemnego pismá pełne popálić, poobalać, seriò przykázał, y cáły Egypt w pustynią práwie zámienić, Bałwánow poobálać. Tá ruiná trwáła aż do czasow Wielkiego Alexandrá Greckiego Monárchy, ktory pozostáłych z Egyptu Persow, wypędźiwszy, znowu owych Kapłánow, Hieroglificzną náuką, stárą superstycyą, przez wydany Edykt resuscitował, á przez to Kopteyski, aliàs stárożytny Egypski przywrocony ięzyk, ale iuż Greckiemi podszyty wielu terminámi. Egypcyanie są głowni pływácze, Nurkowie,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 635
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
frasunek i żałość Neofitów/ gdy baczyli iż im brano ich mistrze i ojce: także samych Ojców/ którzy upatrowali niebezpieczeństwo/ w które wpadali Chrześcijanie za onym impedymentem/ który się nastawiał Ewangeliej i pomocy Japończyków jeszcze młodych w wierze. Ale chociaż Pan z Goto/ który był mało przedtym przyzwał Ojców do swej krainy/ kazał poobalać kościoły i krzyże u siebie postawiane/ i syn P. Franciszka/ dla bojaźni taił swego Chrześcijaństwa; jednak nie schodziło na statku i przespieczeństwie w Neofitach/ którzy pod czasem tak złym/ stawili się jako starzy żołnierze/ a prawie wszyscy/ i jako ci/ co przywykli i złemu i dobremu: i nie ustawał też
frásunek y żáłość Neofitow/ gdy baczyli iż im brano ich mistrze y oyce: tákże sámych Oycow/ ktorzy vpátrowáli niebespieczeństwo/ w ktore wpadáli Chrześćiánie zá onym impedimentem/ ktory się nástáwiał Ewángeliey y pomocy Iápończykow iescze młodych w wierze. Ale choćiaż Pan z Goto/ ktory był máło przedtym przyzwał Oycow do swey kráiny/ kazał poobáláć kośćioły y krzyże v śiebie postáwiáne/ y syn P. Fránćiszká/ dla boiáźni táił swego Chrześćiáństwá; iednák nie schodźiło ná státku y przespieczeństwie w Neofitách/ ktorzy pod czásem ták złym/ stáwili się iáko stárzy żołnierze/ á práwie wszyscy/ y iáko ći/ co przywykli y złemu y dobremu: y nie vstawał też
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 192
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
