ect. Reipublica ducentibus ect. ipse defuisti, ect. milites ab eadem expeditione alienos reddidisti, Peditatum nostrum ect. Reipublica, per subordinatas Personas ad seditionemsollicitari fecisti. Vtq pars eius ex Castris elaberetur, effecisti. Dziesiąta obiectia, żem z Królem I. Mością za Dniepr nie był, iże Regimenty, i Chorągwie poodrywał.
JAko co tkniesz, to fałsz wszytko w Mandacie tym, tak i to coś teraz namienił Nieszedłem sam z Królem Jego Mością na Wojnę, i niebyłem, bo nie tak Antecesorowie I. K. Mości zachęcali do usługi swojej Poddanych, zwłaszcza którzy cokolwiek mogą w Ojczyźnie, jako mię Jego Królewska
ect. Reipublica ducentibus ect. ipse defuisti, ect. milites ab eadem expeditione alienos reddidisti, Peditatum nostrum ect. Reipublica, per subordinatas Personas ad seditionemsollicitari fecisti. Vtq pars eius ex Castris elaberetur, effecisti. Dźieśiąta obiectia, żem z Krolem I. Mośćią zá Dniepr nie był, iże Regimenty, y Chorągwie poodrywał.
IAko co tkniesz, to fałsz wszytko w Mándaćie tym, ták y to coś teraz námienił Nieszedłem sąm z Krolem Iego Mośćią ná Woynę, y niebyłem, bo nie ták Antecessorowie I. K. Mośći záchęcáli do vsługi swoiey Poddánych, zwłaszczá ktorzy cokolwiek mogą w Oyczyznie, iáko mię Iego Krolewska
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 102
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, jako je wszyscy popieczętowali. Ale on koniecznie zaraz swoich napierał się do sprawy kamienieckiej dokumentów, mówiąc, że będzie na tym siła szkodować. Tandem, abym nie dał okazji do mówienia, że szkody jego jestem przyczyną, poszedłem z nim do skarbca do szkatuły, aby sobie do pomienionej sprawy wybrał dokumenta. Poodrywał zatem pieczęcie i brał papiery, i sam regestr wziętych papierów bez żadnego wyrażenia, tylko z datą lat pisał. Znalazł między tymiż papierami obwolutę ręką śp, ojca mego napisaną — ograniczenie Klekowicz. Upominał się tego dokumentu, mówiłem, aby go sobie szukał, ale gdy go w skrzyni tejże nie znalazł,
, jako je wszyscy popieczętowali. Ale on koniecznie zaraz swoich napierał się do sprawy kamienieckiej dokumentów, mówiąc, że będzie na tym siła szkodować. Tandem, abym nie dał okazji do mówienia, że szkody jego jestem przyczyną, poszedłem z nim do skarbca do szkatuły, aby sobie do pomienionej sprawy wybrał dokumenta. Poodrywał zatem pieczęcie i brał papiery, i sam regestr wziętych papierów bez żadnego wyrażenia, tylko z datą lat pisał. Znalazł między tymiż papierami obwolutę ręką śp, ojca mego napisaną — ograniczenie Klekowicz. Upominał się tego dokumentu, mówiłem, aby go sobie szukał, ale gdy go w skrzyni tejże nie znalazł,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 412
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
nam Bogi/ którzyby szli przed nami: bo Mojżeszowi/ mężowi temu/ który nas wywiódł z ziemi Egipskiej nie wiemy co się stało . 2. Tedy im rzekł Aaron: Odejmijcie nausznice złote które są na uszach żon waszych/ synów waszych/ i corek waszych: a przynieście do mnie. 3. I poodrywał wszystek lud nausznice złote które były na uszach ich/ a przynieśli do Aarona. 4. Które gdy odebrał z ręku ich/ wykształtował je rylcem i uczynił z nich cielca odlewanego. I rzekli/ Ći są Bogowie twoi Izraelu/ którzy cię wywiedli z ziemie Egipskiej. 5. Co ujrzawszy Aaron/ zbudował Ołtarz przed nim
nám Bogi/ ktorzyby szli przed námi: bo Mojzeszowi/ mężowi temu/ ktory nas wywiodł z źiemi Egipskiey nie wiemy co śię stáło . 2. Tedy im rzekł Aáron: Odejmijćie náusznice złote ktore są ná uszách żon wászych/ synow wászych/ y corek wászych: á przynieśćie do mnie. 3. Y poodrywáł wszystek lud náusznice złote ktore były ná uszách ich/ á przynieśli do Aároná. 4. Ktore gdy odebrał z ręku ich/ wykształtował je rylcem y uczynił z nich ćielcá odlewánego. Y rzekli/ Ći są Bogowie twoji Izráelu/ ktorzy ćię wywiedli z źiemie Egipskiey. 5. Co ujrzawszy Aáron/ zbudował Ołtarz przed nim
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 89
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
do Pomeranii, drudzy do Brandenburgii, lecz nie dosięgli owych, co w małej Polsce konsystowali i secure się rozpościerali do wielkiej nocy. Naostatek zrabowawszy funditus ci Sasi swoje konsystencje, pozabierawszy zaprzężaje, woły, konie, wozy i ludzi młodych, parobków, chłopców, pszczoły połupawszy, zawiasy w dworach i zamki od drzwi poodrywawszy desertam Arabiam zostawili, i w same święta wielkanocne wyszli, przybrawszy wojsko w nowe barwy: maszerowali przez Śląsk, żenąc bydeł polskich niezliczone gromady, których sześć razy więcej, niż ich samych było, a gdyby się byli Moskwy powracającej z wielkiej Polski nie zlękli, rabowaliby byli dłużej Polskę. ROK 1706.
§.
do Pomeranii, drudzy do Brandeburgii, lecz nie dosięgli owych, co w małéj Polsce konsystowali i secure się rozpościerali do wielkiéj nocy. Naostatek zrabowawszy funditus ci Sasi swoje konsystencye, pozabierawszy zaprzężaje, woły, konie, wozy i ludzi młodych, parobków, chłopców, pszczoły połupawszy, zawiasy w dworach i zamki od drzwi poodrywawszy desertam Arabiam zostawili, i w same święta wielkanocne wyszli, przybrawszy wojsko w nowe barwy: maszerowali przez Szląsk, żenąc bydeł polskich niezliczone gromady, których sześć razy więcej, niż ich samych było, a gdyby się byli Moskwy powracającéj z wielkiéj Polski nie zlękli, rabowaliby byli dłużéj Polskę. ROK 1706.
§.
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 113
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
i w W.Ks. Lit: przed naszym Senatorskim kołem frasunków nakredensowały; kiedy nam tak wiele mądrych i odważnych/ żwawych i ostróżnych Ojczyzny obrońców a w Rzeczypospolitej naprzedniejszych Konsyliarzów wyzuły. Już też tak się ostro na Koronę Polską Parki nie zbyte zarmowały/ że nam podpory Senatu/ i parkany potężne; od piersi Ojczyzny poodrywawszy/ tak nam tymi fundamentami zatrząsneły: iż się one wysokie Statuj/ wyniosłe kolosy/ miedziane piersi/ wproch i popiół/ jak w rozsypkę niejaką przemienić musiały/ i nie dziw: Parki srodze się ostro na Koronę Polską zarmowały. Sen de breu: vitae ad Pauli: cap: 15. w Ojczyźnie naszej nic
y w W.X. Lith: przed naszym Senatorskim kołẽ frasunkow nákredensowáły; kiedy nam ták wiele mądrych y odważnych/ żwáwych y ostrożnych Oyczyzny obrońcow á w Rzeczypospolitey naprzednieyszych Konsiliarzow wyzuły. Iuż też ták się ostro ná Koronę Polską Párki nie zbyte zármowáły/ że nam podpory Senatu/ y párkany potężne; od pierśi Oyczyzny poodrywawszy/ ták nam tymi fundámentámi zátrząsneły: iż się one wysokie Statuy/ wyniosłe kolosy/ miedźiáne pierśi/ wproch y popioł/ iák w rozsypkę nieiáką przemienić muśiáły/ y nie dźiw: Párki srodze się ostro ná Koronę Polską zármowały. Sen de breu: vitae ad Pauli: cap: 15. w Oyczyznie nászey nic
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 101
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
, zrób dwa plastrzyki jak bite talery, połóż obadwa na pulsach u rąk przed paroksyzmem, nie odejmuj aż paroksyzm minie, służy to nie tylko na terciany, ale i na kwartany, powtarzając przykładanie, jeżeli zaraz nie ustanie, plastrzyki odjąwszy wrzucic w ogień. Plaster na robienie pryszczów.
WEźmi kantarydes suchych ile chcesz, poodrywaj im skrzydełka i główki, utrzyj na proszek, zmieszaj z plastrem odmiękczającym bez ognia, przyłóż tam gdzie chcesz pryszcz mieć.
A jeżelibyś nie mógł dostać kantarydes, weźmi Gorczyce na proch utartej, Czosnku kilka szczypiórków, rozetrzyj go, przydaj ciasta kwaśnego, zrób maść, którą przykładaj gdzie potrzeba, aby pryszcz był.
, zrob dwá plastrzyki iák bite tálery, położ obadwá ná pulsach u rąk przed pároxyzmem, nie odeymuy ász pároxyzm minie, służy to nie tylko ná terćiany, ále y ná kwártany, powtarzáiąc przykłádánie, ieżeli záraz nie ustánie, plastrzyki odiąwszy wrzućic w ogień. Plaster ná robienie pryszczow.
WEźmi kantarides suchych ile chcesz, poodryway im skrzydełka y głowki, utrzyi ná proszek, zmieszay z plastrem odmiękczáiącym bez ogniá, przyłoż tám gdźie chcesz pryszcz mieć.
A ieżelibyś nie mogł dostáć kantarides, weźmi Gorczyce ná proch utártey, Czosnku kilka szczypiorkow, rozetrzyi go, przyday ćiasta kwáśnego, zrob máść, ktorą przykłáday gdźie potrzebá, áby pryszcz był.
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 215
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
