Przysparza sobie otrębów do żuru. Tenże sam pozór i kształt u czeladzi Fetorem sprośnym powiewa i kadzi. A on sam liściem w kształt tutuniu suchem I półpalcowym miesza go cybuchem. Ani się ruszy z miejsca drop pohany, Chociaż od gościa będzie zawołany, Tylko na wszytkie wysługi obroty Poczwary jakiś zażywa Doroty. Ta, popluwając ręce niechędożnie, Z między nóg wtyka pieczenią na rożnie, Kuflem się rządzi i krajem fartucha Brzegi otarszy na pijanę dmucha. Ta wiązki wiąże i z góry rachuje, Owsem ćwierć natrzmi i sieczkę strychuje. Ta o bękarcim, co jej nic nie wadzi, Smrodzie w kolebce nagą ręką radzi. Tąż i pieczenią (
Przysparza sobie otrębów do żuru. Tenże sam pozór i kształt u czeladzi Fetorem sprośnym powiewa i kadzi. A on sam liściem w kształt tutuniu suchem I półpalcowym miesza go cybuchem. Ani się ruszy z miejsca drop pohany, Chociaż od gościa będzie zawołany, Tylko na wszytkie wysługi obroty Poczwary jakiś zażywa Doroty. Ta, popluwając ręce niechędożnie, Z między nóg wtyka pieczenią na rożnie, Kuflem się rządzi i krajem fartucha Brzegi otarszy na pijanę dmucha. Ta wiązki wiąże i z góry rachuje, Owsem ćwierć natrzmi i sieczkę strychuje. Ta o bękarcim, co jej nic nie wadzi, Smrodzie w kolebce nagą ręką radzi. Tąż i pieczenią (
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 204
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Lecie mi go nie chłodź/ zimie mnie go nie grzej. Lempaj wałacha Parulu. Lepiej rękawem zatkać/ niżli całą suknią. Lepiej wiedzieć/ niż mniemać. Lepiej Pańskie szczenie piastować/ niż szlacheckie dziecię. Lepiej nie grzeszyć/ niż pokutować. Melius est poenitenda non facere, quam poenitentiam agere. Lepiej popuszczając/ niżli popluwając. Centuria Octaua. 30
Lepiej się złodziej sam strzeże/ niżli się go ludzie strzegą. Lepiej kiedy zbywa/ niżli kiedy niedostawa. Melius est abundare, quam deficere. Lekko z ptaki byś ich nie spłoszył. Festina lente. Lepiej bogaty psa ćwiczy/ niż ubogi Syna. Lepiej kiedy mączno/ niżli kiedy
Lećie mi go nie chłodź/ źimie mie go nie grzey. Lempay wáłáchá Párulu. Lepiey rękawem zátkáć/ niżli cáłą suknią. Lepiey wiedźieć/ niż mniemáć. Lepiey Páńskie szcżenie piástowáć/ niż szlácheckie dźiećię. Lepiey nie grzeszyć/ niż pokutowáć. Melius est poenitenda non facere, quam poenitentiam agere. Lepiey popuszcżáiąc/ niżli popluwáiąc. Centuria Octaua. 30
Lepiey się złodźiey sam strzeże/ niżli się go ludźie strzegą. Lepiey kiedy zbywa/ niżli kiedy niedostáwa. Melius est abundare, quam deficere. Lekko z ptaki byś ich nie zpłoszył. Festina lente. Lepiey bogáty psá ćwicży/ niż vbogi Syná. Lepiey kiedy mącżno/ niżli kiedy
Skrót tekstu: RysProv
Strona: E2
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
