poczęto promowować limitę sejmu, postanowiwszy wprzód do cara ablegacje i sposoby evacuationis Moskwy, jeżeliby nie chcieli ustąpić. Jakoż bardzo ta limita potrzebna była, żeby było mieć campum consiliorum, in quantumby Moskwa ustąpić nie chcieli z prowincji polskich; niektórym się zaś nie zdało limitować sejmu owego, a to żeby był król tymczasem nie poprzerabiał animuszów sobie przeciwnych. Osobliwie kontradykowali limicie wojewodowie krakowski i podolski, jako wierni ojczyzny synowie, ale panowie posłowie mniej podobno niektórzy rozumiejąc rzeczy, a drudzy zgubiciele ojczyzny mając suos privatos fines, życzyli sobie jako najdłużej mieć concreditos fasces, a wyrobić co na swoję stronę. I tak limita sejmu doszła, dołożywszy tylko w konstytucji
poczęto promowować limitę sejmu, postanowiwszy wprzód do cara ablegacye i sposoby evacuationis Moskwy, jeżeliby nie chcieli ustąpić. Jakoż bardzo ta limita potrzebna była, żeby było mieć campum consiliorum, in quantumby Moskwa ustąpić nie chcieli z prowincyi polskich; niektórym się zaś nie zdało limitować sejmu owego, a to żeby był król tymczasem nie poprzerabiał animuszów sobie przeciwnych. Osobliwie kontradykowali limicie wojewodowie krakowski i podolski, jako wierni ojczyzny synowie, ale panowie posłowie mniéj podobno niektórzy rozumiejąc rzeczy, a drudzy zgubiciele ojczyzny mając suos privatos fines, życzyli sobie jako najdłużéj mieć concreditos fasces, a wyrobić co na swoję stronę. I tak limita sejmu doszła, dołożywszy tylko w konstytucyi
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 329
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
na wszytkich. KSIĘGA WTÓRA Księga Wtóra Synopsis. ANtoniusz przez swywolą Pospólstwa Senat urazony czując, fałszywego Marsyusza ujmującego się o Cezara, skrycie zagubia; przez co Koniuratów ochrania; Senat głaszcze, Cicerona zwodzi, a sam się; chcąc niby publiczne bezpieczeństwo zrobić, pod tym pretekstem w gwardye przybiera; akta Cezarowe według swej intencji poprzerabia; zaczym Koniuraci postrzegszy tego: myślą też o sobie, i do Prowincyj jeszcze od Cezara naznaczonych, ruszają, ów ich fortelami podchodzi, i srodze zamiesza. W tym Octawiusz na Sukcesją do Rzymu przybywa, i adopcją bierze, przy której wadzi się z Antonem; on go przed Szlachtą i Pospólstwem hańbi, ale temu
na wszytkich. KSIĘGA WTORA Xięga Wtora Synopsis. ANtoniusz przez swywolą Pospolstwa Senat urazony czuiąc, fałszywego Marsyusza uymuiącego śię ó Caezara, skryćie zagubia; przez co Koniuratow ochrania; Senat głaszcze, Cicerona zwodźi, á sam śię; chcąc niby publiczne bespieczeństwo zrobić, pod tym praetextem w gwardye przybiera; akta Caezarowe według swey intencyey poprzerabia; zaczym Koniuraci postrzegszy tego: myślą tesz ó sobie, y do Prowincyi ieszcże od Caezara naznaczonych, ruszaią, ow ich fortelami podchodźi, y srodze zamiesza. W tym Octawiusz na sukcessyą do Rzymu przybywa, y adopcyą bierze, przy ktorey wadźi śię z Antonem; on go przed Szlachtą y Pospolstwem hańbi, ale temu
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 54
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
po groszy miedzianych 35. Innym wszystkim, niższej próby, choć tegoż samego stempla, po groszy 15.
Nie było w Polsce innej monety srebrnej, tylko te tynfy nowe, a miedź groszów i szelągów, bo starą monetę polską, jako to: szóstaki, tynfy, ćwiartki i talery bite, jedne na srebro poprzerabiano, drugą Żydzi wykupili i do Wrocławia wywieźli; toż samo działo się z tynfami nowymi na 15 gr zredukowanymi, między którymi wiele było, które warty były po gr 35, na czym Żydzi dobrze się znali. Za czym takie tynfy dobre i moneta polska stara, w mennicy wrocławskiej przebite, powracały nazad do Polski w
po groszy miedzianych 35. Innym wszystkim, niższej próby, choć tegoż samego stempla, po groszy 15.
Nie było w Polszcze innej monety srebrnej, tylko te tynfy nowe, a miedź groszów i szelągów, bo starą monetę polską, jako to: szóstaki, tynfy, ćwiartki i talery bite, jedne na srebro poprzerabiano, drugą Żydzi wykupili i do Wrocławia wywieźli; toż samo działo się z tynfami nowymi na 15 gr zredukowanymi, między którymi wiele było, które warty były po gr 35, na czym Żydzi dobrze się znali. Za czym takie tynfy dobre i moneta polska stara, w mennicy wrocławskiej przebite, powracały nazad do Polski w
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 87
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
