w Mandacie tym, tak i to coś teraz namienił Nieszedłem sam z Królem Jego Mością na Wojnę, i niebyłem, bo nie tak Antecesorowie I. K. Mości zachęcali do usługi swojej Poddanych, zwłaszcza którzy cokolwiek mogą w Ojczyźnie, jako mię Jego Królewska Mość zachęcał. Odjachałem ze Lwowa, za porękę Jego Mości Księdza Primassa u ubezpieczony o łasce Pańskiej, za wolą I. K. Mości odebrawszy pod Sokolnikami Wojsko w rząd Hetmański. Jeszczem do Łancuta niedojachał, aż mi wszytkie mojego zaciągu, mego Pułku (choć już cała Diuisia moja w jeden tylko Pułk mój była) Chorągwie pozwijano, ktokolwiek mój Przyjaciel,
w Mándaćie tym, ták y to coś teraz námienił Nieszedłem sąm z Krolem Iego Mośćią ná Woynę, y niebyłem, bo nie ták Antecessorowie I. K. Mośći záchęcáli do vsługi swoiey Poddánych, zwłaszczá ktorzy cokolwiek mogą w Oyczyznie, iáko mię Iego Krolewska Mość záchęcał. Odiáchałem ze Lwowá, zá porękę Ie^o^ Mośći Kśiędzá Primássa v ubespieczony o łásce Páńskiey, zá wolą I. K. Mośći odebrawszy pod Sokolnikámi Woysko w rząd Hetmáński. Ieszczem do Łáncutá niedoiáchał, áż mi wszytkie moiego záćiągu, mego Pułku (choć iuż cáła Diuisia moiá w ieden tylko Pułk moy byłá) Chorągwie pozwijano, ktokolwiek moy Przyiaćiel,
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 102
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
nie dawszy parti obwieszczenia, tylko że było w grodzie zeznane, nawet nie na terminie w obwieszczeniu wyrażonym, wpadł z Laskowskim w nocy do Szudziłowicz. Dobra zajechali, wszystką ruchomość zabrali, nawet samego Krzywobłockiego związali; zadawszy mu kryminał, alias imposturę, jakoby pierwszą żonę zabił, poprowadzili go do trybunału. Przecież tam na porękę był wypuszczony. A gdy sejmiki elekcyjne ziemskie brzeskie były i na tych sejmikach był Krzywobłocki, który nie myślał tamować Grabowskiemu, tedy Grabowski, obawiając się jego opozycji, dał mu skrypt, wyrażając, jak bez obwieszczenia zjechał, jak nie na terminie podał Szudziłowicze. Potem i ja pomagałem Krzywobłockiemu, że kondemnaty na Grabowskim
nie dawszy parti obwieszczenia, tylko że było w grodzie zeznane, nawet nie na terminie w obwieszczeniu wyrażonym, wpadł z Laskowskim w nocy do Szudziłowicz. Dobra zajechali, wszystką ruchomość zabrali, nawet samego Krzywobłockiego związali; zadawszy mu kryminał, alias imposturę, jakoby pierwszą żonę zabił, poprowadzili go do trybunału. Przecież tam na porękę był wypuszczony. A gdy sejmiki elekcyjne ziemskie brzeskie były i na tych sejmikach był Krzywobłocki, który nie myślał tamować Grabowskiemu, tedy Grabowski, obawiając się jego opozycji, dał mu skrypt, wyrażając, jak bez obwieszczenia zjechał, jak nie na terminie podał Szudziłowicze. Potem i ja pomagałem Krzywobłockiemu, że kondemnaty na Grabowskim
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 200
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
opeski, jechał do trybunału do Wilna.
Nie mógł Fleming, podskarbi lit., marszałek trybunalski, w tak widomym kryminale negować staroście opeskiemu przy prezentowanym trupie i stawianych inkarceratach regestru takowego in-
carceratorum; musiał przyjąć, kazać inkarceratów pod wartę trybunalską, ale we trzy dni, spraktykowaną mając pluralitatem, tychże inkarceratów na porękę powypuszczał. Przybyli tedy i Ciechanowieccy do liczby mających się skarżyć przed królem na opresją trybunału Flemingowskiego. Wielkie potem w tej sprawie, jako się niżej pokaże, kłótnie nastąpiły. Na sejmiku także kowieńskim po tak wielu latach to się zdarzyło, że Czerniewiczowie, podstarościcowie grodzcy kowieńscy, contra totum actum sejmiku poselskiego manifestowali się i manifest
opeski, jechał do trybunału do Wilna.
Nie mógł Fleming, podskarbi lit., marszałek trybunalski, w tak widomym kryminale negować staroście opeskiemu przy prezentowanym trupie i stawianych inkarceratach regestru takowego in-
carceratorum; musiał przyjąć, kazać inkarceratów pod wartę trybunalską, ale we trzy dni, spraktykowaną mając pluralitatem, tychże inkarceratów na porękę powypuszczał. Przybyli tedy i Ciechanowieccy do liczby mających się skarżyć przed królem na opresją trybunału Flemingowskiego. Wielkie potem w tej sprawie, jako się niżej pokaże, kłótnie nastąpiły. Na sejmiku także kowieńskim po tak wielu latach to się zdarzyło, że Czerniewiczowie, podstarościcowie grodzcy kowieńscy, contra totum actum sejmiku poselskiego manifestowali się i manifest
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 710
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
expulsiva zabranego ku życzliwym sobie in ante affectu, albo żeby miała być corruptio przyjaźni we mnie, ta sądowej jurysdykcyj generatio. I owszem ten pierwszy ex officio koncypuję dekret, który, antiquis stándum juribus amicitiae, być słuszna dądzę, roboruję dawne Braterskiej miłości zapisy. Przyjmuję tedy sprawę W. M. M. Pana na porękę swoję, którą jak gdybym in propria był causa Judex, arbitra justitia et amore teste dekretować zechcę. Pro viribus będę obstawał, aby ta non corruat veritas: luboby adversa pars chciała pod nią dołki kopać z pozornych racyj; revolvam te sepulcha dealbata całemu sądowi. I tak już sądzę że W. M.
expulsiva zábránego ku życzliwym sobie in ante affectu, álbo żeby miáłá być corruptio przyjáźni we mnie, tá sądowey jurisdykcyi generatio. Y owszem ten pierwszy ex officio koncypuję dekret, ktory, antiquis stándum juribus amicitiae, być słuszna dądzę, roboruję dawne Bráterskiey miłośći zápisy. Przyimuję tedy spráwę W. M. M. Páná ná porękę swoję, ktorą ják gdybym in propria był causa Judex, arbitra justitia et amore teste dekretowáć zechcę. Pro viribus będę obstáwał, áby tá non corruat veritas: luboby adversa pars chćiáłá pod nią dołki kopáć z pozornych rácyi; revolvam te sepulcha dealbata cáłemu sądowi. Y ták już sądzę że W. M.
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: D3
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
. Dobrodzieja łaska promieniem oświeci, i w górę szczęścia wyniesie. Przychodzi mi hac commendatoria tę powtórzyć suplikę Memento cum veneris in regnum tuum; abyś J. W. Dobrodzieju od twego honoru i fortuny mnie jako swego nie alienował. Ale żebym szczęśliwą faworów usłyszał decyzję: Exaltatus omnia traham ad me, iż na porękę wzięty na nogi powstanę, wynidę in altum szczęścia. Czekam tedy os de ossibus J. W. Dobrodzieja rezurekcji i fortunnej eksaltacyj. A teraz słuchając zdania Stobeusza że communio cognationis colenda, ścielę się pod stopy Dobroczynne, flecto genua, a żebym szczęśliwe z promocyj J. W. Dobrodzieja usłyszał levate, którego żeby
. Dobrodźiejá łáská promieniem oświeći, y w gorę szczęśćia wynieśie. Przychodźi mi hac commendatoria tę powtorzyć supplikę Memento cum veneris in regnum tuum; ábyś J. W. Dobrodźieju od twego honoru y fortuny mnie jáko swego nie álienował. Ale żebym szczęśliwą fáworow usłyszał decyzję: Exaltatus omnia traham ad me, iż ná porękę wźięty ná nogi powstánę, wynidę in altum szczęśćia. Czekam tedy os de ossibus J. W. Dobrodźiejá resurrekcyi y fortunney exáltacyi. A teraz słuchájąc zdánia Stobeuszá że communio cognationis colenda, śćielę śię pod stopy Dobroczynne, flecto genua, á żebym szczęśliwe z promocyi J. W. Dobrodźiejá usłyszał levate, ktorego żeby
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: D4
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
coram hominibus. Jeżeli zaś której wokacyj, to Apostołskim ludziom, których virtutis est, in multorum usus diffundi: w tyle obfitować cnoty, nauki, talentów trzeba,aby, i drugim udzielić mogli. Boć imperfectus medicus, perfectus homicida; swoję i cudze zabija dusze, przez niemądre recipe, gdy nieuk na swoje porękę bierze curã animarũ. Jako tedy tym którzy ad regale aspirant Sacerdotiũ, życzyłbym się reflektować, czy mają głowę po temu, do Pańskiej gdy do Kapłańskiej zgodną korony. Zważyć intencje, czyli nie tangunt aram, ut vivant, na Ołtarzu stół sobie zakładają, nie tak propter JESUM jak propter esum, na pingvẽ
coram hominibus. Jeżeli záś ktorey wokácyi, to Apostolskim ludźiom, ktorych virtutis est, in multorum usus diffundi: w tyle obfitowáć cnoty, náuki, tálentow trzebá,áby, y drugim udźielić mogli. Boć imperfectus medicus, perfectus homicida; swoję y cudze zábija dusze, przez niemądre recipe, gdy nieuk ná swoje porękę bierze curã animarũ. Jáko tedy tym którzy ad regale aspirant Sacerdotiũ, życzyłbym śię reflektowáć, czy máją głowę po temu, do Páńskiey gdy do Kápłańskiey zgodną korony. Zważyć intencye, czyli nie tangunt aram, ut vivant, ná Ołtarzu stoł sobie zákładáją, nie ták propter JESUM ják propter esum, ná pingvẽ
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: E8v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
spomieniła/ rozumiejąc jako sama potym zeznała przynich na stos idąc/ że snadniej przy ich małżonkach uwolniona będzie: bo te mieszczki były zawsze dobrej i nienaruszonej sławy. Aż iż taż harendarka zgniewała się była na Wojtową/ wymogła to na mężu/ aby i Wojtowa i dwie drugie przy niej powołane osądzono/ dawszy na porękę Burmistrzowi samo wtóre dla dalszej informacji wrzkomo/ którą i teras zdrowo Pana Boga chwali. A obawiając się żeby drugich kto niewybawił/ zwłaszcza iż Wojtowa dawała sto grzywien/ aby egzekucię tylo do trzeciego dnia odwleczono/ zarazem nazajutrz jeszcze przed wschodem słońca straskiem harendarz zwielkiemi pogroszkami/ zapędziwszy na ratusz urząd prosty wonym mieście kazał
spomieniła/ rozumieiąc iáko sáma potym zeznáła przynich ná stos idąc/ że snádniey przy ich małżonkách vwolniona będzie: bo te miesczki były záwsze dobrey y nienáruszoney sławy. Aż iż táż harendarka zgniewáłá się byłá na Woytową/ wymogłá to na mężu/ áby y Woytowá y dwie drugie przy niey powołáne osądzono/ dawszy ná porękę Burmistrzowi samo wtore dla dálszey informatiey wrzkomo/ ktorą y teras zdrowo Paná Bogá chwali. A obawiaiąc się żeby drugich kto niewybawił/ zwłasczá iż Woytowa dáwáłá sto grzywien/ áby exekucię tylo do trzećiego dniá odwleczono/ zárázem názaiutrz iescze przed wschodem słoncá straskiem hárendarz zwielkiemi pogroszkámi/ zapędziwszy ná ratusz vrząd prosty wonym mieśćie kazał
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 56
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
wiele o tym powiedzieć mogła. Moi Rodzice odumarli mię wdelikatnej młodości wieku, i Jam o moim Ojcu Inflandskim Szlachcicu nic więcej nie słyszała, tylko że był słusznym Człowiekiem, i mierne miał dochody.
Mój Stryj był także Szlachcicem i Domatorem, który przecięż w swojej młodości łożył się na Nauki, wziął mię na porękę po śmierci Ojca mego do Dóbr swoich, i wychował mię aż do szesnastego Roku. Nie mogłam tych słów zapomniec, których do swojej żony zażył, pytającej się go, jakie dalsze mojej Osoby będzie wychowanie. Przed południem, rzekł, nędzie Panienka jako Mężczyzna, a po południu jako Dama wychowana. Stryjeńka moja serdecznie
wiele o tym powiedzieć mogła. Moi Rodzice odumarli mię wdelikatney młodośći wieku, y Jam o moim Oycu Inflandskim Szlachćicu nic więcey nie słyszała, tylko że był słusznym Człowiekiem, y mierne miał dochody.
Moy Stryi był także Szlachcicem i Domatorem, ktory przećięż w swoiey młodości łożył śię na Nauki, wziął mię na porękę po śmierći Oyca mego do Dobr swoich, i wychował mię aż do szesnastego Roku. Nie mogłam tych słow zapomniec, ktorych do swoiey żony zażył, pytaiącey śię go, jakie dalsze moiey Osoby będzie wychowanie. Przed południem, rzekł, nędzie Panienka jako Męszczyzna, a po południu iako Dama wychowana. Stryieńka moia serdecznie
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 1
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
155) 5. Sprawa 28 Cerwca — Przysetsy przed mię lacubova Padova, skarzila się na Męża szvego, iż on przess pianstvo zlę mieszkanię s ną ciny i dzieciom pirsego Męża jej utraca, co się nań pokazalo; ya, upatrując; aby domowstva, bydla, sboza nieutracal, rozkazalem mu, aby po sobie porękę postavil, jako ma bić dobrim gospodarzem, zoną w sgodzie i w miloscy mezkac; postawił bracią szvą rodzoną: Mihala i Tomasza Vidrof. Do tego dwu sąsiadof s lonky: lendrzeja Gicmala i lęndrzeja Hrustka a gdzie by się to nań pokazalo, zalozilem nań viny pański grzyvęn 3 nieotpusconih.
2826. (156
155) 5. Sprava 28 Cerwca — Przisetsy przet mię lacubova Padova, skarzila się na męza szvego, isz on przess pianstvo zlę mieskanię s ną cinÿ ÿ dzieciom pirsego męza ieÿ utraca, co sie nan pokazalo; ÿa, upatruiąc; abÿ domowstva, bydla, sboza nieutracal, roskazalem mu, aby po sobie porękę postavil, iako ma bic dobrim gospodarzem, zoną w sgodzie y w miloscy mezkac; postawił bracią szvą rodzoną: Mihala y Thomasza Vidrof. Do tego dwu sąsiadof s lonky: lendrzeia Gicmala y lęndrzeia Hrustka a gdzie by sie to nan pokazalo, zalozilem nan viny pansky grzivęn 3 nieotpusconih.
2826. (156
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 301
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
vziąl: „Gdy bim się ja niebał obu stron, powiedzialbym ja tobie o wolie, Jaroszu”. — Kubanyk tam zaras przy prawie zaprzał się, mówiącz, ze tego jako żywo nie mówil, any od kogo slysal, a ma przysiącz od tego Piatku, co ydzie, za tydzień, i ma porękę zastawycz. (I. 144)
2856. (186) 21. jędrzej Kuss z Matiszem Goscziejem — Iże rolia rzeczona Kusiowska beła rozdzieliona na dwoje, dla czego jej gospodarstvo nie mogło się prowadzycz, jako się godzy, ze te nisczalo i prawye się pustoszeło. Rzeczony jędrzej Kus pogodził się z Matiszem Goscziejem, który
vziąl: „Gdy bim szie ia niebał obu stron, powiedzialbym ia thobie o wolie, Iaroszu”. — Kubanyk tham zaras przÿ prawie zaprzał szie, mowiącz, ze thego iako zÿwo nie mowil, any od kogo slÿsal, a ma przÿsiącz od thego Piathku, czo ÿdzie, za tÿdzien, i ma porękę zastawycz. (I. 144)
2856. (186) 21. lendrzeÿ Kuss z Matiszem Gosczieiem — Ize rolia rzeczona Kusiowska beła rozdzieliona na dwoie, dlia czego iei gospodarstvo nie mogło szie prowadzÿcz, iako szie godzy, ze the nisczalo i prawye szie pustoszeło. Rzeczonÿ lendrzeÿ Kus pogodził szie z Matiszem Gosczieiem, ktori
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 303
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
