. A Chrystus JEzus gdy go chciano Królem uczynić/ mówi do ciebie swym przykładem Z. Przyda miłośnik Dymów: A cóż kiedy do tego i mądrym będę sobie/ i drugim? Sumn: Biada którzy mądremi jesteście w oczach waszych, a sami przed sobą roztropnemi. Nad to/ tenże rzecze. Zostawić jakążkolwiek pamiątkę posobie/ zaprawdę dałbym na to wiele. Na co Sumnienie: wzdychając: Zginęła z trzaskiem pamiątka ich. A jeśli chcesz pamiątki/ uważ: Rozproszył dał ubo- gim, a sprawidliwość jego trwa a wieki. Eccl: 10 Wizerunk człowieka pysznego. Jak 4. Jak: 2 Eccl 10. Luc. 16 Eccl
. A Chrystus IEzus gdy go chćiáno Krolem vczynić/ mowi do ćiebie swym przykłádem S. Przydá miłośnik Dymow: A coż kiedy do tego y mądrym będę sobie/ y drugim? Sumn: Biadá ktorzy mądremi iesteśćie w oczách wászych, á sámi przed sobą rostropnemi. Nád to/ tenże rzecze. Zostáwić iákążkolwiek pámiątkę posobie/ zapráwdę dałbym ná to wiele. Na co Sumnienie: wzdychaiąc: Zginęła z trzaskiem pámiątka ich. A ieśli chcesz pamiątki/ vważ: Rosproszył dał vbo- gim, á sprawidliwość iego trwa a wieki. Eccl: 10 Wizerunk człowieka pysznego. Iak 4. Iak: 2 Eccl 10. Luc. 16 Eccl
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 21
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
jest by zaletnik beż pieniędzy: wędrowny bez wiadomości drogi/ jest właśnie jako ptak beż skrzydeł: Mądry beż doświadczenia/ jest jako drzewo bez owocu: Duchowny bez pobożności/ podobny jest domowi niemające^u^ drzwi. Sax. ¤ Pierwsza Kwadra. 2. dnia Maja według nowego/ abo 22. Kwietnia według starego Kalendarza/ dobra posobie nadzieje dawa! Domniemam się/ iż pogoda powolna będzie/ a wnet słoneczna jasność się pokaże/ wnet zaś pożyteczny deszc z chłodno powiewającemi wiatry spadnie/ skąd poziemne owoce osobliwie rość i skutecznie rozmnazać się będą. Tu się Jowialistom niechce szcześcić po ich woli! Daj Boże żeby się to/ ćo niebo obiecuje/ dobre
iest by zaletnik beż pieniędzy: wędrowny bez wiádomośći drogi/ iest właśnie iáko ptak beż skrzydeł: Mądry beż doświádczenia/ iest iáko drzewo bez owocu: Duchowny bez pobożnośći/ podobny iest domowi niemáiące^u^ drzwi. Sax. ¤ Pierwsza Kwádrá. 2. dnia Maiá według nowego/ ábo 22. Kwietniá według stárego Kálendarzá/ dobra posobie nádźieie dawa! Domniemam śię/ iż pogodá powolna będźie/ á wnet słoneczna iásność śię pokaże/ wnet záś pożyteczny deszc z chłodno powiewáiącemi wiátry spádnie/ zkąd poziemne owoce osobliwie rość y skutecznie rozmnazáć śię będą. Tu śię Iowialistom niechce szcześćić po ich woli! Day Boże żeby śię to/ ćo niebo obiecuie/ dobre
Skrót tekstu: FurUważ
Strona: F2v
Tytuł:
Astrophiczne uważanie o ułożeniu powietrza
Autor:
Stefan Furman
Drukarnia:
Dawid Frydrych Rhetiusz
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
Bialegogrodu szturmem dobyli/ a na ośm tysięcy Turków wyniszczyli/ ba i Górnych Węgrzech Fileka/ Nowegogrodu i inszych twierdź zasię dobyli; Aczkolwiek przy Zyzeku/ Wespryna Gróg Hardek bez potrzeby poddał/ dlatego go też w Maju naśladujacego 1595. Roku w Wiedniu ścięto; Wktórym Roku też Amurat 8. dn. stycznia umarł/ pozostawiwszy posobie 19. Synów/ miedzy któremi Mahomet/ imienia tego III. jako nastarszy na miejsce Ojca swego na Królestwo i państwo obrany był. O Czternastym Królu, abo siódmym Cesarzu Tureckim, MAHOMECIE III.
Mahomet/ tego imienia III. po Amuracie ojcu swym na Tureckie Cesarstwo obrany/ okrutnym Tyranem i krwie pragnącym psem był/
Bialegogrodu szturmem dobyli/ á ná ośm tyśięcy Turkow wyniszczyli/ bá y Gornych Węgrzech Fileká/ Nowegogrodu y inszych twierdź záśię dobyli; Aczkolwiek przy Zyzeku/ Wespryná Grog Hárdek bez potrzeby poddał/ dlatego go tesz w Maiu náśláduiácego 1595. Roku w Wiedniu śćięto; Wktorym Roku też Amurát 8. dn. styczniá umarł/ pozostáwiwszy posobie 19. Synow/ miedzy ktoremi Máchomet/ imienia tego III. iáko nastárszy ná mieysce Oycá swego ná Krolestwo y pánstwo obrány był. O Czternastym Krolu, ábo śiodmym Cesárzu Tureckim, MAHOMECIE III.
Máchomet/ tego imienia III. po Amuráćie oycu swym ná Tureckie Cesarstwo obrány/ okrutnym Tyranem y krwie prágnącym psem był/
Skrót tekstu: FurUważ
Strona: F4v
Tytuł:
Astrophiczne uważanie o ułożeniu powietrza
Autor:
Stefan Furman
Drukarnia:
Dawid Frydrych Rhetiusz
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
na Cesarstwo/ od Astronoma Wywiadowała/ onę utopić/ a onego zasię udawić kazał/ w podejrzeniu ich mając/ jakoby mu pokornie i zdrowiu stali/ co się stało Roku Pańskiego 1630. Którego też Roku/ 12. Września przez śmierć doczesną ztym światem się rozestał/ gdy panował 9. lat/ zostawiwszy Syna jednego posobie. O piętnastym Królu, abo Ośmym Cesarzu Amuracie.
GDy Mahomet swego Syna pierworódnego/ dla podejrzenia/ jak bymu po Koronie stał/ udawić dał/ przyszedł po śmierci Ojcowskiej Achmet/ Syn jego młodszy/ w Roku 9. na miejsce i Cesarstwo jego. Roku 1604. po narodżeniu Pańskim Czasu panowania jego zawołana i
ná Cesárstwo/ od Astronoma Wywiádowáłá/ onę utopić/ á onego záśię udawić kazał/ w podeyrzeniu ich máiąc/ iákoby mu pokornie y zdrowiu stali/ co śię stáło Roku Pánskiego 1630. Ktorego też Roku/ 12. Wrześniá przez smierć doczesną ztym swiátem śię rozestał/ gdy pánował 9. lát/ zostáwiwszy Syná iednego posobie. O piętnastym Krolu, ábo Osmym Cesarzu Amuráćie.
GDy Máchomet swego Syná pierworodnego/ dla podeyrzenia/ iák bymu po Koronie stał/ udáwić dał/ przyszedł po śmierći Oycowskiey Achmet/ Syn iego młodszy/ w Roku 9. ná mieysce y Cesarstwo iego. Roku 1604. po národźeniu Pánskim Czásu pánowania iego záwołána y
Skrót tekstu: FurUważ
Strona: G
Tytuł:
Astrophiczne uważanie o ułożeniu powietrza
Autor:
Stefan Furman
Drukarnia:
Dawid Frydrych Rhetiusz
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
i pocił się, w Buszku. Także Obraz Królowej Polskiej i Niebieskiej w Dzierzkowie, w oczach Ludu zgromadzonego oczywiście i rzęsisto pła- kał, co wszyscy widzieli zatrwożeni, przyszłych oczekiwając przypadków. Nastąpiło tedy potym że Syn na Ojca, Ociec na Syna porwał się do oręża: niestało Polakom postronnego nieprzyjaciela, więcże sami posobie. Szukałci w prawdzie Hetman sposobu przeprosić Króla, jednak daremne jego były zawody. Przyszło do tego, że się po Polsce ze swemi goniąc partyami Królewska pod Mątwami na Marszałkowską napadła, bitwę wzajemnie obie stoczyły stronie Braterską krwią obszerne Gopła Jezioro sfarbowali, a naplacu 3873. trupa położyli. Hetman Pole otrzymał, Król
y poćił się, w Buszku. Także Obraz Krolowey Polskiey y Niebieskiey w Dzierzkowie, w oczach Ludu zgromadzonego oczywiśćie y rzęsisto pła- kał, co wszyscy widzieli zatrwoźeni, przyszłych oczekiwaiąc przypadkow. Nastąpiło tedy potym że Syn na Oyca, Ociec na Syna porwał się do oręza: niestało Polakom postronnego nieprzyjaćiela, więcże sami posobie. Szukałći w prawdzie Hetman sposobu przeprosić Krola, iednak daremne iego były zawody. Przyszło do tego, że się po Polszcze ze swemi goniąc partyami Krolewska pod Mątwámi na Marszałkowską napadła, bitwę wzaiemnie obie ztoczyły stronie Braterską krwią obszerne Gopła Iezioro zfarbowali, á naplacu 3873. trupa położyli. Hetman Pole otrzymał, Krol
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 189
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
. upewniając go, że w tych dniach miał dostać komisią być wodzem pułku pewnego. J.M. Pan Walewski wiedząc ze to było częścią z miłości, częścią z nabycia chwały, jako i chęci którą poswiadczał Syn do zostawania w niemcziech; a lubo widział w liście Berałdy prawdziwe sentimenta syna swego, nie dał jednak posobie bacyć ze jego zakochanie było mu wiadome, ale pisał mu, że to jest przeciw wszelkiej jego reputacji , gdy przez tak długi czas mu nie jest dany zaden Regiment, jako godnemu i zasłużonemu; a że nie jest sam w tym tak przezorny, że swej wzgardy niewidzi tak znacznej, dla samej tedy sławy domu
. upewniaiąc go, że w tych dniách miał dostać commissią bydź wodzem pułku pewnego. J.M. Pan Walewski wiedząc ze to było cżęśćią z miłośći, cżęśćią z nabyćia chwały, iáko y chęći ktorą poswiadcżał Syn do zostawania w niemćziech; a lubo widział w liśćie Berałdy prawdziwe sentimenta syná swego, nie dał iednak posobie bacyć ze iego zakochanie było mu wiadome, ale pisał mu, że to iest przećiw wszelkiey iego reputaciey , gdy przez tak długi cżas mu nie iest dany zaden Regiment, iáko godnemu y zasłużonemu; á że nie iest sam w tym tak przezorny, że swey wzgardy niewidźi tak znacżney, dla samey tedy sławy domu
Skrót tekstu: PrechDziałKaw
Strona: 19
Tytuł:
Kawaler polski z francuskiego przetłumaczony
Autor:
Jean de Prechac
Tłumacz:
Jan Działyński
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1722
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1722
wstępują/ ponieważ potomstwa nie mogą mieć/ któremu by je zostawili? Na to odpowiada Święty Salwianus szeroko/ i ja z niego krótko. Nie mają komu zostawić synowie Zakonni? Aza nie masz ubogich w Polsce waszej/ które mogą za syny przywłaszczyć sobie? nie masz Braciej Duchownych/ z którymi wespół żyją/ które także posobie zostawią? Mają Chrystusa Pana/ którego dziedzicem czynią w członkach jego: mają dusze swoje/ na które to dobrodziejstwo ważyć mogą. Jakie głupstwo/ aby świetcy synowie twoi w bogactwach i w majętnościach na krótki czas opływali/ zaniedbać na wieczne czasy dusze swojej własnej? w krótce/ w krótce/ ty panie Polityku pójdziesz przed
wstępuią/ ponieważ potomstwá nie mogą mieć/ ktoremu by ie zostáwili? Ná to odpowiáda Swięty Sálwianus szeroko/ y iá z niego krotko. Nie máią komu zostáwić synowie Zakonni? Aza nie mász vbogich w Polszcze wászey/ ktore mogą zá syny przywłaszczyć sobie? nie masz Bráćiey Duchownych/ z ktorymi wespoł żyią/ ktore tákże posobie zostáwią? Máią Chrystusá Páná/ ktorego dźiedźicem czynią w członkách iego: máią dusze swoie/ ná ktore to dobrodźieystwo ważyć mogą. Iákie głupstwo/ áby świetcy synowie twoi w bogáctwách y w máiętnośćiách ná krotki czás opływáli/ zániedbáć ná wieczne czásy dusze swoiey własney? w krotce/ w krotce/ ty pánie Polityku poydźiesz przed
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 24
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
urwał mię jeden z tyłu ale przecię nie bardzo i zaraz nastronę odskoczył w tym zaraz razie Pan powalił się w pokrzywach skoczyli zaraz przed niego Czeladź z szablami że mu się nic nie dostało i wstał. Sunie na mnie prosto tnie z mocy wytrzymałem a potym odłożywszy wytnę go przez puls, nic to. Dalej posobie Mój tez Czeladnik jego Pachołka w łeb cian. padł. JoMSC znowu natrze z owym razem znowu go przez palce upuścił szablę w nogi. Mój wyrostek po nim powalił się znowu w owych chwastach Cian go kilka razy azem zawołał stój. Ostatek tez w droszkę a ja do izby do swoich koni. Ów obuchem uderzonu już
urwał mię ieden z tyłu ale przecię nie bardzo y zaraz nastronę odskoczył w tym zaraz razie Pan powalił się w pokrzywach skoczyli zaraz przed niego Czeladz z szablami że mu się nic nie dostało y wstał. Sunie na mnie prosto tnie z mocy wytrzymałęm a potym odłozywszy wytnę go przez puls, nic to. Daley posobie Moy tez Czeladnik iego Pachołka w łeb ciąn. padł. IoMSC znowu natrze z owym razem znowu go przez palce upuscił szablę w nogi. Moy wyrostek po nim powalił się znowu w owych chwastach Ciąn go kilka razy azem zawołał stoy. Ostatek tez w droszkę a ia do izby do swoich koni. Ow obuchęm uderzonu iuz
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 181
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
kaptury które żałobę Rzpty significant. Promotores abdicationis Cieszą się mając nadzieję ze już swojej dopną Imprezy. Director Monoculus już absolute Tryumfuie Już koronie Francuskiej i konkurentowi doskonałą i Nieodmienną przez gazety czyni otuchę. Widzi że wrękach jego jest Dyrekcja królewska. Pyszni się ztego że zlichego Plebana doczekał być Vice Regem, Widzi że ma posobie wielu którzy u tego co i on bywają złobu już jako by wszystkiego dokazał tak się cieszy. A Pan Bóg Inaczej. Interregni Rok Pański 1669ty
w Miławczycach mięszkając i Smogorzów trzymając poczęli mię Collaterales posponować pretendując zeto avena zynszego Województwa jedno znosiłem cierpliwie nie mają okazji do Resentymentu a bardziej czasując rzeczy i uważając zeto
kaptury ktore załobę Rzpty significant. Promotores abdicationis Cieszą się maiąc nadzieię ze iuz swoiey dopną Imprezy. Director Monoculus iuz absolute Tryumfuie Iuz koronie Francuskiey y konkurrentowi doskonałą y Nieodmięnną przez gazety czyni otuchę. Widzi że wrękach iego iest Dyrekcyia krolewska. Pyszni się ztego że zlichego Plebana doczekał bydz Vice Regem, Widzi że ma posobie wielu ktorzy u tego co y on bywaią złobu iuz iako by wszystkiego dokazał tak się cieszy. A Pan Bog Inaczey. Interregni Rok Panski 1669ty
w Miławczycach mięszkaiąc y Smogorzow trzymaiąc poczęli mię Collaterales posponować praetenduiąc zeto avena zynszego Woiewodztwa iedno znosiłem cierpliwie nie maią okazyiey do Resentymentu a bardziey czasuiąc rzeczy y uważaiąc zeto
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 228
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
przestawiony zamkową ekspensą, a w przystawowej zły, rynną zgubiono. Kominki w obudwóch izbach murowane, stół sosnowy w drugiej izbie, bez nóg i ławy; pobok sień. Na górą idąc, schody w obudwóch sieniach prostej roboty. Pod tym budynkiem przyciesi zbotwiałe i ściany także dla spróchniałego drzewa powystąpowały; tarcic na siennej posowie siła nie dostaje. Chlewików około tego budynku żadnych nie masz, ale na prawej ręce, idąc do zamku, na przeciwko tego starego budynku jest chlew i stodółka nowo wystawiona, chrustem pleciona, na słupach, kosztem kowala Matusza słomą poszyta. Dalej ku zamkowi postępując, w lewej ręce jest stajnia z wozownią dosyć obszerna,
przestawiony zamkową ekspensą, a w przystawowej zły, rynną zgubiono. Kominki w obudwóch izbach murowane, stół sosnowy w drugiej izbie, bez nóg i ławy; pobok sień. Na górą idąc, schody w obudwóch sieniach prostej roboty. Pod tym budynkiem przyciesi zbotwiałe i ściany także dla spróchniałego drzewa powystąpowały; tarcic na siennej posowie siła nie dostaje. Chlewików około tego budynku żadnych nie masz, ale na prawej ręce, idąc do zamku, na przeciwko tego starego budynku jest chlew i stodółka nowo wystawiona, chróstem pleciona, na słupach, kosztem kowala Matusza słomą poszyta. Dalej ku zamkowi postępując, w lewej ręce jest stajnia z wozownią dosyć obszerna,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 3
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
