osobliwie hetmana wielkiego koronnego, protekcji. Przenikające były moje słowa. Zaczęli mnie państwo konsolować. Patrzyła na to hetmanowa wielka koronna nieprzyjemnie, a Mniszkowa, podkomorzyna lit., nie reflektowawszy się na przytomność hetmanowej, rzekła te słowa: „Nie turbuj się wm. pan, Pan Bóg będzie przy nas i te wszystkie złości potłumi.”
Wyjechałem zatem do Rasny. Interea książę kanclerz, wiedząc jaką robótkę, osobliwie w tak niesprawiedliwym tak godnego i niewinnego człeka Abramowicza od pisarstwa ziemskiego wileńskiego odsądzeniu, zrobił i że to wielkie za sobą w Litwie pociągnie kłótnie i emulacje, posłał remonstracje swoje, udając te odsądzenie za rzecz sprawiedliwą i że za tę
osobliwie hetmana wielkiego koronnego, protekcji. Przenikające były moje słowa. Zaczęli mnie państwo konsolować. Patrzyła na to hetmanowa wielka koronna nieprzyjemnie, a Mniszkowa, podkomorzyna lit., nie reflektowawszy się na przytomność hetmanowej, rzekła te słowa: „Nie turbuj się wm. pan, Pan Bóg będzie przy nas i te wszystkie złości potłumi.”
Wyjechałem zatem do Rasny. Interea książę kanclerz, wiedząc jaką robótkę, osobliwie w tak niesprawiedliwym tak godnego i niewinnego człeka Abramowicza od pisarstwa ziemskiego wileńskiego odsądzeniu, zrobił i że to wielkie za sobą w Litwie pociągnie kłótnie i emulacje, posłał remonstracje swoje, udając te odsądzenie za rzecz sprawiedliwą i że za tę
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 684
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Krzysztofa Zbaraskiego, wojewodzica bracławskiego, z p. Krajczym koronnym, aby im definitive powiedzieli, jeśli tego nie uczynią, co się przez p. wojewodę posłało, a nie przydą do pocałowania ręki i chorągwi roztoczonych nie zwiną, które przeciwko panu podnieśli, niechaj patrzają, jeżeli nasza niewinność, w której się czujemy, nie potłumi ich oporu. A p. Leśniowski, wojski żydaczowski, w ten właśnie czas z kilką towarzyszów od IMP. wojewody ruskiego przybieżał, dając znać od żołnierstwa tamtego, że oni przeciwko panu swemu i królowi broni swych używać nie chcą, kopie i chorągwie swe gotowi pod nogi IKMci poddać i poddaństwa wiarę oświadczyć. Co wdzięcznie
Krzysztofa Zbaraskiego, wojewodzica bracławskiego, z p. Krajczym koronnym, aby im definitive powiedzieli, jeśli tego nie uczynią, co się przez p. wojewodę posłało, a nie przydą do pocałowania ręki i chorągwi roztoczonych nie zwiną, które przeciwko panu podnieśli, niechaj patrzają, jeżeli nasza niewinność, w której się czujemy, nie potłumi ich oporu. A p. Leśniowski, wojski żydaczowski, w ten właśnie czas z kilką towarzyszów od JMP. wojewody ruskiego przybieżał, dając znać od żołnierstwa tamtego, że oni przeciwko panu swemu i królowi broni swych używać nie chcą, kopie i chorągwie swe gotowi pod nogi JKMci poddać i poddaństwa wiarę oświadczyć. Co wdzięcznie
Skrót tekstu: OpisDostCz_III
Strona: 164
Tytuł:
Opisanie prawdziwe i dostateczne rozwiedzienia rokoszu pod Janowcem
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
teraz weyźrzeli Turcy Polakom w oczy/ ale nie rychło drudzy ożyją/ i nie trafią do Konstantynopola/ otoż Turek/ otoż razem potknie/ więcej w Turczynie bojażni/ niżli w
Cerkaskiej czuprynie włosów. Pisze Beda uczony/ że Anglikowie wielką wielkość Turków pobili/ śpiewający tylko Alleluja : abo to Pan Bóg sam nie potłumi/ za ono bluźnierstwo które w odpowiedży do Polaków posłał/ inter caetera krwawy mój miecz teraz posyłam w ziemię twoję Polsko/ a Ukrzyżowanego Boga twego podepcę/ i na wieki imię twoje wykorzenię/ Poświęcanych twoich każę targać końmi : niech się twój Bóg gniewa/ a tobie na pomoc przybywa/ ja mocą Ojca mego Mahometa wszytkiego
teraz weyźrzeli Turcy Polakom w oczy/ ále nie rychło drudzy ożyią/ y nie tráfią do Konstántinopolá/ otoż Turek/ otoż rázem potknie/ więcey w Turczynie boiáżni/ niżli w
Cerkáskiey czuprynie włosow. Pisze Bedá vczony/ że Anglikowie wielką wielkość Turkow pobili/ śpiewáiący tylko Alleluia : ábo to Pan Bog sam nie potłumi/ zá ono bluźnierstwo ktore w odpowiedżi do Polakow posłał/ inter caetera krwáwy moy miecz teraz posyłam w źiemię twoię Polsko/ á Vkrzyżowánego Bogá twego podepcę/ y ná wieki imię twoie wykorzenię/ Poświącánych twoich każę tárgáć konmi : niech się twoy Bog gniewa/ á tobie ná pomoc przybywa/ ia mocą Oycá mego Máchometá wszytkiego
Skrót tekstu: ZbigAdw
Strona: A4v
Tytuł:
Adwersaria, albo terminata sprawy wojennej
Autor:
Prokop Zbigniewski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Polska nakoniec wszytka dosyć nie uczyni? I także to ma być, co usłyszy Dymitr, co ujźrzy, czego zachce, na co pomyśli, jeśli to na rozkazanie jego wnet nie będzie, jeśli lubości jego nie dosyć się stanie, zbierze wojsko, dobędzie zamku, ludzi pomorduje, wstyd uczciwych białychgłów poniży i potłumi, majętność pobierze, popsuje, rozrzuci i wszytko z ziemią porówna? By tu był, spytałbych go, pomniałli to natenczas, gdy tak wielkie bezprawie w uczciwym domu ludziom czynił, iż w Polsce król jest, pytałbym i o to, pomniałli, iż w Polsce są prawa? Podobno
Polska nakoniec wszytka dosyć nie uczyni? I także to ma być, co usłyszy Dymitr, co ujźrzy, czego zachce, na co pomyśli, jeśli to na rozkazanie jego wnet nie będzie, jeśli lubości jego nie dosyć się sstanie, zbierze wojsko, dobędzie zamku, ludzi pomorduje, wstyd uczciwych białychgłów poniży i potłumi, majętność pobierze, popsuje, rozrzuci i wszytko z ziemią porówna? By tu był, spytałbych go, pomniałli to natenczas, gdy tak wielkie bezprawie w uczciwym domu ludziom czynił, iż w Polszcze król jest, pytałbym i o to, pomniałli, iż w Polszcze są prawa? Podobno
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 187
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
Engelgr. in Luc. Evang. sup. Dominic. III. Adv. p. m. 31. M. Ost in Appar. Catechet. Pract. sup. Praecept. I. Conc. XIII. p. m. 483.
Biada takim Hardkom! Frangit DEUS omne superbum: Bóg kiedyś tedyż potłumi pychę/ i rozproszy pyszne w myślach serca ich: Lecz z przeciwnej strony wywyższy pokorne. Boć Sublimitas DEI respicit in vallem humilitatis. Któż taki/ jaki Pan Bóg nasz/ powiedział Dawid Z. który mieszka na wysokości? Który się zniża/ aby widział/ co jest na niebie i na ziemi. Podnosi z
Engelgr. in Luc. Evang. sup. Dominic. III. Adv. p. m. 31. M. Ost in Appar. Catechet. Pract. sup. Praecept. I. Conc. XIII. p. m. 483.
Biádá tákim Hárdkom! Frangit DEUS omne superbum: Bog kiedyś tedyż potłumi pychę/ y rosproszy pyszne w myślách sercá ich: Lecz z przećiwney strony wywyższy pokorne. Boć Sublimitas DEI respicit in vallem humilitatis. Któż táki/ jáki Pan Bog nász/ powiedźiał Dáwid S. ktory mieszka ná wysokośći? Ktory śię zniża/ áby widźiał/ co jest ná niebie y ná źiemi. Podnośi z
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 54.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
skromnie żyje. i każdego przy prawie swoim zostawuje/ i choć chudego i nizszego hardym okiem nie przenosi; kto się zasię czuje/ niech się na swoje niestworę i pychę/ nie na prawdę gniewa. Potrzeba się bać/ iż tę nieprzystojną ludziom Chrześcijańskim górność i wyniosłość Bóg/ który się pysznym sprzeciwia/ znacznie w rychle potłumi i posromoci. I Poganom niewiernym pychy i hardości ich Bóg wytrwać nie mógł. Bo tak mówi u Izajasza Proroka: Słyszelichmy pychę narodu Moab, pyszny jest barzo: pycha jego i hardość jego, i zagniewanie jego, więtsze niż moc jego. Dla tego zawyje Moab do Moaba, wszytek wyć będzie. Abowiem przedmieścia
skromnie żyie. y káżdego przy práwie swoim zostáwuie/ y choć chudego y nizszego hárdym okiem nie przenośi; kto się zásię czuie/ niech się ná swoie niestworę y pychę/ nie ná prawdę gniewa. Potrzebá się bać/ iż tę nieprzystoyną ludźiom Chrześćiáńskim gorność y wyniosłość Bog/ ktory się pysznym sprzećiwia/ znácznie w rychle potłumi y posromoći. Y Pogánom niewiernym pychy y hárdośći ich Bog wytrwáć nie mogł. Bo ták mowi v Izáiaszá Proroka: Słyszelichmy pychę narodu Moáb, pyszny iest bárzo: pychá iego y hárdość iego, y zágniewánie iego, więtsze niż moc iego. Dla tego záwyie Moáb do Moábá, wszytek wyć będzie. Abowiem przedmieśćia
Skrót tekstu: BemKom
Strona: 35.
Tytuł:
Kometa to jest pogróżka z nieba na postrach, przestrogę i upomnienie ludzkie
Autor:
Mateusz Bembus
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
nieprzyjaciół/ z pomocą Boga wszechmogącego/ który wam dobrym Chrześcijanom/ mocy swej Świętej/ i rady mądrej i roztropnej/ przeciwko nieprzyjacielom waszym głównym/ i bluźniercom Imienia Bożego/ i wyniszczycielom Ewangeliej Chrystusowej/ zawżdy wam bez wątpienia rady swej Boskiej doda; i moc srogich Bisurmańców/ prze was wierny lud swój/ srodze zetrze i potłumi. Tylko z prawą wiarą/ w miłości Chrześcijańskiej zobopolnej/ w tej mierze sobie postępować będziecie. Sposób
A dokończywszy takowej armaty/ w porządku zupełnym/ z dostatkiem potrzeb k temu należących. Każde Województwo z swej strony/ ma odesłać do Kamieńca Podolskiego porządnie/ jako do potrzeby/ po dziesiąci kar takowej strzelby/ z dostatkiem
nieprzyiaćioł/ z pomocą Bogá wszechmogącego/ ktory wam dobrym Chrześćiánom/ mocy swey Swiętey/ y rády mądrey y rostropney/ przećiwko nieprzyiaćielom wászym głownym/ y bluźniercom Imieniá Bożego/ y wynisczyćielom Ewángeliey Chrystusowey/ zawżdy wam bez wątpienia rády swey Boskiey doda; y moc srogich Bisurmáńcow/ prze was wierny lud swoy/ srodze zetrze y potłumi. Tylko z práwą wiárą/ w miłośći Chrześciáńskiey zobopolney/ w tey mierze sobie postępowáć będźiećie. Sposob
A dokończywszy tákowey ármaty/ w porządku zupełnym/ z dostátkiem potrzeb k temu należących. Káżde Woiewodztwo z swey strony/ ma odesłáć do Kámieńcá Podolskiego porządnie/ iáko do potrzeby/ po dźieśiąći kar tákowey strzelby/ z dostatkiem
Skrót tekstu: ChabSpos
Strona: Cv
Tytuł:
Sposób rządu koronnego i gotowości. Obrona Rzeczypospolitej, jakaby miała być
Autor:
Mikołaj Chabielski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
