Gdzie też ludzie co śmierci się nie boją zachodzą. Ludzie którzy o sławę stoją umrzeć się nie boją. ORATOR Śmierć, ci nie zła ale co się po śmierci będzie działo tu strach Kto umiera to na bankiet idzie teraz i kaleka niechce do tego bankietu, woli chleba szmat na świe-
poseł zesłany/ od każdego eksakt spraw wybierając/ i proporcjonalną ucztą czestując wezwie. Snać że się na takie wesele (światowego wesela przepomniawszy ta) przezacna Matrona pokwapiła: snać sobie barziej grób/ niżeli dobowe pokoje ulubiła: gdy dnia dzisiejsze- go nie już jako Matrona/ ale jakoby niejaka triumfatorka na tych marach/ by na wozie Triumfalnym swojego triumfu i swych
Gdźie też ludźie co śmierći się nie boią záchodzą. Ludźie ktorzy o słáwę stoią vmrzeć się nie boią. ORATOR Smierć, ći nie zła ále co się po śmierći będźie dźiáło tu strach Kto vmiera to ná bánkiet idźie teraz y kaleká niechce do tego bankietu, woli chleba szmat ná świe-
poseł zesłány/ od kożdego exákt spraw wybieráiąc/ y proporcyonálną vcztą czestuiąc wezwie. Snáć że się ná tákie wesele (świátowego wesela przepomniawszy tá) przezácná Mátrona pokwápiła: snać sobie bárźiey grob/ niżeli dobowe pokoie vlubiłá: gdy dniá dźiśieysze- go nie iuż iáko Mátrona/ ále iákoby nieiáká tryumphatorka ná tych marach/ by ná woźie Tryumphalnym swoiego triumphu y swych
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 362
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
