obcego narodu/ a że był indutus vestibus fordidis, to się rozumieć ma o Małżeństwie zakazanym w starym Zakonie/ albo też o grzechach jego/ albo dla grzechów ludzkich/ z których potym był bez Aniołów/ z rozkazania Pańskiego zodziany/ a w świetne suknie przybrany/ i Cydarą to jest Mitrą na głowie przyozdobiony. Tego potwierdzam następującemi słowy/ gdzie przydaje Prorok: et Angelus Domini stabat, et contestabatur Angelus Domini ad Iesum dicens: Haec dicit Dominus exercituum: Si in vijs meis ambulaueris, et mandata mea custodieris. etc. i Anioł Pański stał/ i oświadczał się Anioł Pański do Jezusa mówiąc: To mówi Pan zastępów. Jeśli drogami memi
obcego narodu/ á że był indutus vestibus fordidis, to się rozumieć ma o Małżenstwie zákazánym w starym Zakonie/ álbo też o grzechách iego/ álbo dla grzechow ludzkich/ z ktorych potym był bez Anyołow/ z roskazánia Páńskie^o^ zodźiány/ á w świetne suknie przybrány/ y Cydárą to iest Mitrą ná głowie przyozdobiony. Tego potwierdzam nástępuiącemi słowy/ gdźie przydáie Prorok: et Angelus Domini stabat, et contestabatur Angelus Domini ad Iesum dicens: Haec dicit Dominus exercituum: Si in vijs meis ambulaueris, et mandata mea custodieris. etc. y Anyoł Páński stał/ y oświadczał się Anyoł Páński do Iezusá mowiąc: To mowi Pan zastępow. Ieśli drogámi memi
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 82
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
od tego Dekretu Artakserksesa/ jako od ostatniego uwolnienia Izraela z niewoli? to Danielowe Proroctwo prowadzi/ któreg poważając sobie inszych/ i nimi nie pogardzając w tej sprawie naśladuje/ lubo to w tym tylko różnica jest/ że on kładzie ten Dekret wydany dwudziestego roku panowania Artakserksesa/ ja inszych jednak naśladując/ siódmego roku być wydany potwierdzam. Rabina z Teologiem. Esdrae 4. Rabina z Teologiem. Punkt piąty Rozmowy Hiero: ibid. Esdrae 6. Rabina z Teologiem. Afri: in 5. tomo volu. de 7. Hab. RABIN.
Mówiliśmy w Pierwszym Punkcie/ że Prorocy różnie mieszkający/ gdy o jakiej rzeczy prorokowali/ zawsze się
od tego Dekretu Artáxerxesá/ iáko od ostátniego vwolnienia Izráelá z niewoli? to Dánielowe Proroctwo prowádźi/ ktoreg poważáiąc sobie inszych/ y nimi nie pogardzáiąc w tey spráwie násláduie/ lubo to w tym tylko rożnicá iest/ że on kłádźie ten Dekret wydany dwudźiestego roku pánowániá Artáxerxesá/ ia inszych iednák násláduiąc/ śiodmego roku bydź wydany potwierdzam. Rábiná z Theologiem. Esdrae 4. Rábiná z Theologiem. Punkt piąty Rozmowy Hiero: ibid. Esdrae 6. Rábiná z Theologiem. Afri: in 5. tomo volu. de 7. Hab. RABIN.
MOwilismy w Pierwszym Punktćie/ że Prorocy roźnie mieszkáiący/ gdy o iákiey rzeczy prorokowáli/ záwsze sie
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 118
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
, komu o tym by wiedzieć teraz i na potomne czasy należało, iż ponieważ prawo od antecesorów moich kahałowi białokamienieckiemu nadane nieszczęśliwym przypadkiem ognia panującego pogorzało, przeto aby mogli przy czym się trzymać, jak najlepiej na ozdobę miasta budować się i coraz więcej osiadać, wszytkie od antecesorów moich wolności im służące w teraźniejszym moim wyrażając przywileju potwierdzam i w cale zachowuję. A naprzód grunta, gdzie szkoła stoi, na okopisko, gdzie się zwykli chować, na łaźnią, na mięsne jatki, jako przed tym są wydzielone, tak nic bynajmniej teraz nie ujmując ani przyczyniając, w swoim ograniczeniu zostawać mają i żadnej, że na potym dyminucyjej nie będzie, upewniam.
, komu o tym by wiedzieć teraz i na potomne czasy należało, iż ponieważ prawo od antecesorów moich kahałowi białokamienieckiemu nadane nieszczęśliwym przypadkiem ognia panującego pogorzało, przeto aby mogli przy czym się trzymać, jak najlepiej na ozdobę miasta budować się i coraz więcej osiadać, wszytkie od antecesorów moich wolności im służące w teraźniejszym moim wyrażając przywileju potwierdzam i w cale zachowuję. A naprzód grunta, gdzie szkoła stoi, na okopisko, gdzie się zwykli chować, na łaźnią, na mięsne jatki, jako przed tym są wydzielone, tak nic bynajmniej teraz nie ujmując ani przyczyniając, w swoim ograniczeniu zostawać mają i żadnej, że na potym dyminucyjej nie będzie, upewniam.
Skrót tekstu: JewPriv_II_BiałKam
Strona: 21
Tytuł:
Jewish Privileges in the Polish Commonwealth, t. II, Biały Kamień
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Biały Kamień
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1721
Data wydania (nie wcześniej niż):
1721
Data wydania (nie później niż):
1721
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Jewish privileges in the Polish commonwealth
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacob Goldberg
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Jerozolima
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Nauk Izraela
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
pisane/ które nosić przy sobie/ aby go nie raniono/ albo żeby go rannego krew nie uszła/ i insze tym podobne wymysły zwłaszcza kiedy mają przytym niezwyczajne okoliczności i kondycje. Abowiem kiedy nie jest sama z siebie i z natury swej pomocna/ tedy wielkie podobieństwo/ że to z umowy choć tajemnej diabelskiej. Potwierdzam tego/ bo ponieważ ta ceremionia nie jest skuteczna z natury swojej ani z Boga/ który takich ceremonii ani sam przez się/ ani przez Kościół swój postanowił/ tedy od obłudnego ducha pomocy pochodzić muszą. Dotychże wymysłów zobobonnych kależą obrazy wydrożone wpierścieniach pod pewnymi konstelacjami i Planeta- mi. Na przykład/ kiedy kto pod znakiem
pisáne/ ktore nośić przy sobie/ áby go nie rániono/ álbo żeby go ránnego krew nie vszłá/ y insze tym podobne wymysły zwłasczá kiedy máią przytym niezwyczáyne okolicznośći y kondycie. Abowiem kiedy nie iest samá z śiebie y z nátury swey pomocna/ tedy wielkie podobieństwo/ że to z umowy choć taiemney diabelskiey. Potwierdzam tego/ bo poniewasz tá ceremionia nie iest skuteczna z nátury swoiey áni z Bogá/ ktory takich ceremonii áni sam przez się/ áni przez Kośćioł swoy postánowił/ tedy od obłudnego duchá pomocy pochodzić muszą. Dotychże wymysłow zobobonnych kależą obrazy wydrożone wpierśćieniách pod pewnymi konstellácyámi y Plánetá- mi. Ná przykład/ kiedy kto pod znakiem
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 29
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
kształt Zbawiciela naszego. Czego i w gorąckach pełno bywa. A daleko potężniej może sprawić przez sen za oszukaniem fantazji naszej/ którą zowią Fizykowie imaginatiuam, abo wyrazająca rzeczy jakoby prawdziwie/ która im nietylko ich skoki i bankiety wyraża/ ale i sąsiady ich bezwinne/ które często powoływają i osławiają/ jako spolnie widziane. Potwierdzam i tego że takowych ciała tejże nocy/ barzo twardo spiące znaleziono na pokoju przy boku towarzysza/ któremu chrapiąc spać niedały/ choć nazajutrz swojem sekretarkom troje niewidy o bankiecie przeszlej nocy powiadały. Toż świadczy Tostatus, Grillandus, Olaus, i inszych wiele poważnych Autorów/ toż i żywocie Z. Germana czytamy
kształt Zbawicielá nászego. Czego y w gorąckách pełno bywa. A daleko potężniey może sprawić przez sen za oszukaniem fantázyey naszey/ ktorą zowią Phizykowie imaginatiuam, abo wyrazáiąca rzeczy iakoby prawdziwie/ ktora im nietylo ich skoki y bankiety wyraża/ ále y sąśiády ich bezwinne/ ktore często powoływáią y osławiáią/ iako spolnie widziáne. Potwierdzam y tego że takowych ćiałá teyże nocy/ bárzo twárdo spiące znaleźiono ná pokoiu przy boku towárzyszá/ ktoremu chrápiąc spáć niedały/ choć nazaiutrz swoiem sekretarkom troie niewidy o bánkiećie przeszley nocy powiádáły. Toż świadczy Tostatus, Grillandus, Olaus, y inszych wiele poważnych Autorow/ toż y zywoćie S. Germána czytamy
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 40
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
/ zioła/ sól/ chleb/ zboża rozmaite/ ile za przyczyną pewnych przyjaciół Bożych wedni ich świąt dorocznych poświęcone. Bo te rzeczy barzo czartom i czarownicom na przeszkodzie/ i na to je umyślnie Kościół ś. święci i postanowił/ i same słowa których przy poświęcaniu zażywają jaśnie uczą na co te rzeczy święcą. Potwierdzam jednym przykładem skutek tych rzeczy świętych abo święconych/ prawie domowym/ i w domu Wielkiego Senatora do tąd żywego. Miały czarownice na jeden dom i Familią zacną chrap/ że im barzo nie chętny był/ a niebyło też komu. W tym domu dospodyni gotowała się do kata/ za zgodną instancją czarownic/ jedną swojemu
/ źioła/ sol/ chleb/ zboża rozmáite/ ile zá przyczyną pewnych przyiaćioł Bożych wedni ich świąt dorocznych poświęcone. Bo te rzeczy barzo czártom y czarownicom na przeszkodzie/ y ná to ie vmyślnie Kośćioł ś. święći y postánowił/ y same słowá ktorych przy poświącaniu zazywáią iáśnie vczą na co te rzeczy święcą. Potwierdzam iednym przykładem skutek tych rzeczy świętych ábo święconych/ práwie domowym/ y w domu Wielkiego Senatorá do tąd żywego. Miały czarownice na ieden dom y Fámilią zacną chráp/ że im barzo nie chętny był/ a niebyło też komu. W tym domu dospodyni gotowałá się do katá/ zá zgodną instantią czárownic/ iedną swoiemu
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 114
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Co jus ten Jakub Słowik sam tego podzwalia, nie potrzebując żadnego interesu od pieniądzy od Ignacego Słowika, ani tez w trzymaniu teraz z sobą po połowie tej polany żadnej krzywdy b nie uczeni, jako się deklarował przy prawie Walaskiem, odprawujacim się dnia 9 junii 9 VI anno Domini 1729.— Potwierdzam i ja tej ugody przez dekret zgodny w prawie wałaskim osądzony, aby Ignacy Słowik aktor przyjął na spoinę trzymanie przez pół tej polany do czasu Jakuba Słowika, lubo go chiał wykupie cudzymi pieniędzmi, których zapozyczył sobie u brata jegomości xjędza plebana jelesnianskiego i chciał mu połowę puścić tej polany od pieniędzy albo interes
Co ius ten Jakub Słowik sam tego podzwalia, nie potrzebuiąc zadnego interesu od pieniędzy od Ignacego Słowika, ani tez w trzjmaniu teraz z soba po połowie tey polany zadney krziwdy b nie uczeni, jako sie deklarował przi prawie Walaskiem, odprawuiacim sie dnia 9 juniy 9 VI anno Domini 1729.— Potwierdzam y ia tey ugody przez dekret zgodny w prawie wałaskim osądzony, aby Ignacy Słowik aktor przyiął na spoinę trzymanie przez puł tey polany do czasu Jakuba Słowika, lubo go chiał wykupie cudzymi pieniądzmi, ktorych zapozyczył sobie u brata jegomości xiędza plebana jelesnianskiego y chciał mu połowę puscic tey polany od pieniędzy albo interes
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 105
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
czas kiedyby robił polany swoje i prziechodzilby statkiem swoim przies ich pasianki i byłaby miedzi nimi kłotnia, co sad nasz walaski sprawę ich wysłuchawszy uznaje tak, aby od roku 1733 Symon odebrał te polowe, w której są jego polany, a tej ustąpił bratańcom swoim, w której sa ich także polany. — Potwierdzam to rosządzenie sądu wałaskiego, aby Szymon Bednarz kontęntował się tą połową chale, w której ma swoje polany i cerchle; similiter jego bratancowie, w której też mają łąki i cerchle. Dje secunda juny 2 VI 1733. M. Maksecki manupropria.
276. Anno Domini 1739. —
casz kiedyby robił polany swoie y prziechodzilby statkiem swoim przies ich pasianki y byłaby miedzi nimi kłotnia, co sad nasz walaski sprawę ich wysłuchawszy uznaie tak, aby od roku 1733 Symon odebrał te polowe, w ktorey są jego polany, a tey ustąpił bratańcom swoim, w ktorey sa ich takze polany. — Potwierdzam to rosządzenie sądu wałaskiego, aby Szymon Bednarz kontęntował się tą połową chale, w ktorey ma swoie polany y cerchle; similiter iego bratancowie, w ktorey tesz maią łąki y cerchle. Die secunda juny 2 VI 1733. M. Maxecki manupropria.
276. Anno Domini 1739. —
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 107
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
urody/ w ośmnaście lat Panu Bogu poświęcona była. Ta tedy nie dawszy znać rodzicom/ bieżała do męczenników które w więzieniu trzymano/ i do nich się przyłączyła/ a żeby się za nią modlili prosiła. Co gdy uczynili/ stał się głos z nieba mówiąc: Ja pomazuje ją olejem zapaśników/ i Duchem moim ją potwierdzam na wszytkich mąk zwyciężenie. Potym gdy ją Pytał Starosta Urbanus/ mężnie i roztropnie na wszytko odpowiadała/ a w sercu i usty Psalmy powtarzała. Potym za włosy na balce zawieszoną i ze wszytkich szat obnażoną/ obłok biały pokrył. A gdy jej Urban cięższymi mękami groził/ odpowiedziała: Patrz Urbanie żebyś mi z narządzonego
vrody/ w ośmnaśćie lat Pánu Bogu poświęcona byłá. Tá tedy nie dawszy znáć rodźicom/ bieżałá do męczennikow ktore w więźieniu trzymano/ y do nich sie przyłączyłá/ á żeby sie zá nią modlili prośiłá. Co gdy vczynili/ stał sie głos z niebá mowiąc: Ia pomázuie ią oleiem zapáśnikow/ y Duchem moim ią potwierdzam ná wszytkich mąk zwyćiężenie. Potym gdy ią Pytał Stárostá Vrbanus/ mężnie y rostropnie ná wszytko odpowiádáłá/ á w sercu y vsty Psalmy powtarzáłá. Potym zá włosy na bálce záwieszoną y ze wszytkich szat obnáżoną/ obłok biały pokrył. A gdy iey Vrban ćięższymi mękámi groźił/ odpowiedźiałá: Pátrz Vrbanie żebyś mi z nárządzonego
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 20
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
się w tym usłużyć w.ks.m., że wszystko odbierze, byle aliquam portionem per plenariam facultatem W.ks.m. dobrodziej mógł mieć za to. Jakoż jest to dobry i prędki sposób do odebrania, kiedy po tysiącu tal. wygraje. Jakom w pierwszym liście namienił, teraz pokornie potwierdzam, abyś w.ks.m. dobrodziej kontynuował z nim korespondencyją, bo imp. referendarz strasznie teraz ciężki, a najgorzy nad podpisami, które nie ze smakiem pan miłościwy podpisuje. Chyba samego w.ks.m. dobrodzieja praesentia uspokoi te malas interpretationes o osobie w.ks.m. z złych
się w tym usłużyć w.ks.m., że wszystko odbierze, byle aliquam portionem per plenariam facultatem W.ks.m. dobrodziej mógł mieć za to. Jakoż jest to dobry i prędki sposób do odebrania, kiedy po tysiącu tal. wygraje. Jakom w pierwszym liście namienił, teraz pokornie potwierdzam, abyś w.ks.m. dobrodziej kontynuował z nim korespondencyją, bo jmp. referendarz strasznie teraz ciężki, a najgorzy nad podpisami, które nie ze smakiem pan miłościwy podpisuje. Chyba samego w.ks.m. dobrodzieja praesentia uspokoi te malas interpretationes o osobie w.ks.m. z złych
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 291
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
