Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 55 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 przestroga niepotrzebna bywa: Kto siłę napomina/ ten snadź powątpiwa [powątpiwać:fin:sg:ter:imperf] . Jam nie Posag nie datki/ nie różne KochProżnLir 1674
1 przestrogá niepotrzebna bywa: Kto śiłę napomina/ ten snadź powątpiwa [powątpiwać:fin:sg:ter:imperf] .m nie Posag nie dátki/ nie rozne KochProżnLir 1674
2 , Ioannes fugit. Tomasz Neutralista, wszytko coś powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] , na dalszą deliberacyją brał, Thomas dubitat. Wszyscy MłodzKaz 1681
2 , Ioannes fugit. Tomász Neutrálistá, wszytko coś powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] , dalszą deliberácyią brał, Thomas dubitat. Wszyscy MłodzKaz 1681
3 to Hajmo, że Dydymus znaczy Dubius powątpiwający. Szkoda powątpiwać [powątpiwać:inf:imperf] , szkoda być nie wiernym, bo to wnidzie w MłodzKaz 1681
3 to Háymo, że Didymus znáczy Dubius powątpiwáiący. Szkodá powątpiwáć [powątpiwać:inf:imperf] , szkodá bydź nie wiernym, bo to wnidźie w MłodzKaz 1681
4 Pańskich? mędrszy! Sapientissimus! ale Z. Tomasz powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] czy Chrystus Zmartwychwstał? Wymawia go: enim To to MłodzKaz 1681
4 Páńskich? mędrszy! Sapientissimus! ále S. Tomasz powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] czy Christus Zmartwychwstał? Wymawia go: enim To to MłodzKaz 1681
5 niego nie pisze o tej komecie. I on sam powątpiwa [powątpiwać:fin:sg:ter:imperf] jeśli poprzedziła potop powszechny świata tego roku przypadający, czyli BohJProg_II 1770
5 niego nie pisze o tey komecie. Y on sam powątpiwa [powątpiwać:fin:sg:ter:imperf] ieśli poprzedziła potop powszechny świata tego roku przypadaiący, czyli BohJProg_II 1770
6 bardzo niecierpliwym, który zniczego niekontent, o wszystkim powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] , sobie tylko, i książce lekarskiej (której nie ListDokt 1770
6 bardzo niecierpliwym, ktory zniczego niekontent, o wszystkim powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] , sobie tylko, y książce lekarskiey (ktorey nie ListDokt 1770
7 , nazwany/ tam czasu jednego Ksiądz przy Mszy świętej powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] / jakoby Ostia święta niebyła Sakramentem i ciałem prawdziwym DelicWłos 1665
7 , názwány/ tám czásu iedne^o^ Kśiądz przy Mszy świętey powątpiwał [powątpiwać:praet:sg:m:imperf] / iákoby Ostia święta niebyłá Sákrámentem y ćiáłem prawdźiwym DelicWłos 1665
8 / w nie nie wrzucą. A tak gdy Rzymianie powątpiwali [powątpiwać:praet:pl:manim1:imperf] / nie mogąc się dorozumieć/ ktoby taki był DelicWłos 1665
8 / w nie nie wrzucą. A ták gdy Rzymiánie powątpiwáli [powątpiwać:praet:pl:manim1:imperf] / nie mogąc się dorozumieć/ ktoby táki był DelicWłos 1665
9 ten Dekret mieli za dziecinne postrachy, jedni o nim powątpiwali [powątpiwać:praet:pl:manim1:imperf] , jednakże (powiedają) sekretnie, aby był ChmielAteny_IV 1756
9 ten Dekret mielì dziecinne postrachy, iedni o nim powątpiwali [powątpiwać:praet:pl:manim1:imperf] , iednakże (powiedaią) sekretnie, aby był ChmielAteny_IV 1756
10 wesołe wytrzymanie/ zdobędziesz się. O pewności tych pobudek powątpiwać [powątpiwać:inf:imperf] trudno. Prawda przedwieczna powiedziała: jeżeli statecznie przy SekrWyj 1689
10 wesołe wytrzymánie/ zdobędźiesz się. O pewności tych pobudek powątpiwáć [powątpiwać:inf:imperf] trudno. Prawdá przedwieczná powiedźiáła: ieżeli státecznie przy SekrWyj 1689