Więgier rugowani funditus za Ludwika Króla, item z Prus, Wittembergu, z Trasburga, z Warmii, z Sącza, z Warszawy, z Bicza, świeżo zaś z Śląska A. D. 1739 edyktem na ustąpienie dekretowani, przecież oni do tych miejsc zaglądają, wszędzie chce się mnożyć ten kąkol, niż go BÓG rozkaże powiązać w snopy, i rzucić w piekło w też tropy: Colligite zizania, et alligate in fasciculos ad comburendum, Mathaei cap: 13. Tego niech się spodziewają ŻydZI, jeżeli nie uwierzą w MesjaszA prawdziwego CHRYSTUSA, już danego Światu, według obietnicy Bożej. Mahometanismus, albo Religia Turecka MahomETANISMUS.
TEj obmierzłej Sekty jest MahomET
Więgier rugowani funditus za Ludwika Krola, item z Prus, Wittembergu, z Trasburga, z Warmii, z Sącza, z Warszawy, z Bicza, swieżo zaś z Sląska A. D. 1739 edyktem na ustąpienie dekretowani, przecież oni do tych mieysc zaglądaią, wszędzie chce się mnożyć ten kąkol, niż go BOG roskaże powiązać w snopy, y rzucić w piekło w też tropy: Colligite zizania, et alligate in fasciculos ad comburendum, Mathaei cap: 13. Tego niech się spodziewaią ZYDZI, ieżeli nie uwierzą w MESSIASZA prawdziwego CHRYSTUSA, iuż danego Swiatu, według obietnicy Bożey. Machometanismus, albo Religia Turecka MACHOMETANISMUS.
TEy obmierzłey Sekty iest MACHOMET
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1094
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
na której ci Diabelscy Szyderze niby Profesorowie niejacy siadają/ i Ateismum prositują/ w ludzi wmawiajac/ żeby Diabła nie wierzyli. Ale czekajcie jedno Wy od Diabła opętani Atejczycy jeszczeć nie wszystkich dni wieczor przyszedł/ dowiecie się kiedyż tedy z tego/ że Diabli są/ którym was Syn Boży odda i każdego z was powiązać każe mówiąc: Związawszy nogi i ręce jego/ weźmicie go/ a wrzućcie do cieności zewnętrznych /tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Mat. 22. v. 13.
A aczkolwiek z tego/ co się wam z pisma powiada lekkomyślnie szydzicie/ i jako jeden Teolog (D. Wagner. in Examine Elenctico Atheismi
ná ktorey ći Dyiabelscy Szyderze niby Professorowie nieiácy śiadáią/ y Atheismum prosituią/ w ludźi wmawiáiac/ żeby Dyiabłá nie wierzyli. Ale czekayćie iedno Wy od Dyiabłá opętáni Ateyczycy iesczeć nie wszystkich dni wieczor przyszedł/ dowiećie śię kiedyż tedy z tego/ że Dyiabli są/ ktorym was Syn Boży odda y każdego z was powiązáć każe mowiąc: Związawszy nogi y ręce iego/ weźmićie go/ á wrzuććie do ćienośći zewnętrznych /tám będźie płácz y zgrzytánie zębow. Matth. 22. v. 13.
A áczkolwiek z tego/ co śię wam z pismá powiáda lekkomyślnie szydźićie/ y iáko ieden Teolog (D. Wagner. in Examine Elenctico Atheismi
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Zv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
uspokoiwszy przywarlismy ich w izbie Ci tez co byli w sieniach oberwawszy co kto mógł dostać chyłkiem po zapłociu pouciekali. od koni. A owa kupa odsąnąwszy się jak nastajanie poczną wołać Sam jeno sam w pole jeno w pole. Ozwę się: poczekajcie i to może bydz”. Wróciwszy się do izby kazałem owych powiązać oddałem ich Gospodarzowi oddałem i sani dwoje przykazawszy wara chłopie szyja twoja w tym jak tu co zginie Bo tu skarb królewski na tych jest saniach gdyż piniądze dla wojska wiozę Owi się modlą narzekają. Bóg nas skarał posłano nas kogo wiązac a nas samych kręptują wynidę na podwórze co czynić. Wyjechac do nich czyli
uspokoiwszy przywarlismy ich w izbie Ci tez co byli w sieniach oberwawszy co kto mogł dostac chyłkiem po zapłociu pouciekali. od koni. A owa kupa odsąnąwszy się iak nastaianie poczną wołać Sam ieno sam w pole ieno w pole. Ozwę się: poczekaycie y to moze bydz”. Wrociwszy się do izby kazałęm owych powiązać oddałęm ich Gospodarzowi oddałęm y sani dwoie przykazawszy wara chłopie szyia twoia w tym iak tu co zginie Bo tu skarb krolewski na tych iest saniach gdyz piniądze dla woyska wiozę Owi się modlą narzekaią. Bog nas skarał posłano nas kogo wiązac a nas samych kręptuią wynidę na podworze co czynić. Wyiechac do nich czyli
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 156
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
do Ośmiany nazad się było trzeba wracać. Oddawszy je w naroczu przed Księgami miejsckiemi Protestowawszy się że nam Hultaje jacys zastąpili rozbić chcieli A toż ich trzech praezentujemy Oni tez prosili przysiągali że się tego nikt upominać nie będzie biorąc to na się. u Ksiąg recognoverunt jak nadobrowolnych Konfessatach że tak jest, że nas najechali zrabować i powiązać chcieli którą ich Oris Confessionem , z pieczęcią Miejscką i atestacjami Burmistrzów i całego urzędu Wziąłem Ich tam przy owym stadzie zostawiwszy. Narozieznym samych popoiwszy. I konie Im własne o które prosili oddawszy. A było tez oprócz tego w czym wybrać. Wachmistrz jednak owego Deresza wziął, przedał go potym kapitanowi, Gorzkowskiemu za 340
do Osmiany nazad się było trzeba wracać. Oddawszy ie w naroczu przed Xięgami mieysckiemi Protestowawszy się że nąm Hultaie iacys zastąpili rozbić chcieli A toz ich trzech praezentuiemy Oni tez prosili przysiągali że się tego nikt upominać nie będzie biorąc to na się. u Xiąg recognoverunt iak nadobrowolnych Confessatach że tak iest, że nas naiechali zrabować y powiązać chcieli ktorą ich Oris Confessionem , z pieczęcią Mieyscką y attestacyiami Burmistrzow y całego urzędu Wziąłem Ich tam przy owym stadzie zostawiwszy. Narozieznym samych popoiwszy. I konie Im własne o ktore prosili oddawszy. A było tez oprocz tego w czym wybrać. Wachmistrz iednak owego Deresza wziął, przedał go potym kapitanowi, Gorzkowskiemu za 340
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 158
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
aby melancholia ustępowała/ gdyż też i tej Dziecineczce czasu zażywać trzeba wesołego. Nieśćby do stajni królewskiej aby Dziecina przypatrzyła się jezdnym koniom/ wszak też i w niebie widziany będzie jeżdżący na prędkim koniu; nie barzo służy do stanu Panięcego przy ośle bywać/ i chęć zawzięta w młodości do osła/ może animusz Pański tak powiązać/ że też i w męskim wieku nie będzie milsza jazda jako na ośle; wszak Wjazd do Jeruzalem tego dziecięcia jasnym świadectwem/ że trudno dawnej chęci pozbyć. Zgoła to Dziecię miećby w dzieciństwie do tego coby onemu do czci służyć mogło/ i czymby sobie zjednać mogło sławę tu na ziemi/ a nie
áby melánkolia vstępowáłá/ gdyż też y tey Dźiećineczce czásu záżywać trzeba wesołego. Nieśćby do stáyni krolewskiey áby Dźiećina przypátrzyła się iezdnym koniom/ wszák też y w niebie widziány będźie ieżdżący ná prędkim koniu; nie bárzo służy do stanu Panięcego przy ośle bywáć/ y chęć zawźięta w młodośći do osłá/ może animusz Páński ták powiązáć/ że też y w męzkim wieku nie będźie milsza iázda iáko ná ośle; wszák wiazd do Ieruzalem tego dźiećięćiá iásnym świádectwem/ że trudno dawney chęći pozbyć. Zgoła to Dźiećię miećby w dźiećiństwie do tego coby onemu do czći służyć mogło/ y czymby sobie ziednáć mogło sławę tu ná źiemi/ á nie
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 112
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
przez całą zimę była niezamarzła. JA, co bliską równinę Nurtem biegu rączego Przedzieram!, i co płynę Pod tego Królewskiego Pałacu świetne mury. I, co towary z gury Prowadzę wasze, aż do Uścia, w Morze; Stara Wandalska dawnopomna Wisła, Tum, do Was, przyszła. CHciały mię były mrozy Powiązać w swe powrozy; I, przeszkodzić mi drogę, W której ucieszyć starość moję mogę; Ale, łaskawe oczy Państwa tu przytomnego; Przez wesołe pojrzenie, Jak słoneczne promienie, Spędziły wszytkie lody. I przez me brody, Wolne ku sobie sprawiły mi chody. JAm też pilno spieszyła, Żebym tu na czas
przez cáłą zimę byłá niezamarzłá. IA, co bliską rowninę Nurtem biegu rączego Przedzieram!, y co płynę Pod tego Krolewskiego Páłácu świetne mury. I, co towáry z gury Prowadzę wásze, áż do Uśćia, w Morze; Stára Wándalska dawnopomna Wisłá, Tum, do Wás, przyszłá. CHćiáły mię były mrozy Powiązać w swe powrozy; Y, przeszkodzić mi drogę, W ktorey ućieszyć starość moię mogę; Ale, łáskáwe oczy Páństwá tu przytomnego; Przez wesołe poyrzenie, Iák słoneczne promienie, Spędźiły wszytkie lody. Y przez me brody, Wolne ku sobie spráwiły mi chody. IAm też pilno spieszyłá, Zebym tu ná czás
Skrót tekstu: CorMorszACyd
Strona: 102
Tytuł:
Cyd
Autor:
Pierre Corneille
Tłumacz:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
Supraśl
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
i municyjej. Więc, jako częstokroć zwykli kupcy, ci, którzy maszty przedają i insze drzewa albo też inakszy handel prowadzą, choć wojna jest, i udają się z swym towarem na traftach płynąc przez rzekę, za taką tedy okazją mogą się zrobić trafty AB i z masztami grubymi, sosnowymi, długimi złączyć, powiązać i poprzybijać mocno pospołu do nich. Tedy przywiążesz działa EFGHIK, pełne prochu, a zatkasz w nich gębę i zapał dobrze, aby woda nie doszła do prochu i nie odwilżyła go, i tak przeprowadzisz działa i proch razem. A iż w duszy sztuki niewiele prochu może się prowadzić, masz mieć beczki dobre, aby
i municyjej. Więc, jako częstokroć zwykli kupcy, ci, którzy maszty przedają i insze drzewa albo też inakszy handel prowadzą, choć wojna jest, i udają się z swym towarem na traftach płynąc przez rzekę, za taką tedy okazyją mogą się zrobić trafty AB i z masztami grubymi, sosnowymi, długimi złączyć, powiązać i poprzybijać mocno pospołu do nich. Tedy przywiążesz działa EFGHIK, pełne prochu, a zatkasz w nich gębę i zapał dobrze, aby woda nie doszła do prochu i nie odwilżyła go, i tak przeprowadzisz działa i proch razem. A iż w duszy sztuki niewiele prochu może się prowadzić, masz mieć beczki dobre, aby
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 326
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
dworowi żadnej nie czyni. Domostwo ma swoje. Inwentarza żadnego nie ma, tylko role do domostwa należące i ogród ma do gruntu.
2) Wójt tegoż miasteczka Jan Asnowicz daje czynszów tynfów 11, kapłonów 2. Robociznę na pańskim robić powinien, to jest wyżyna żyta zagonów 5, jęczmienia tyleż, owsa zgrabić i powiązać powinien składów 5. Chałupę ma swoję. Inwentarza pańskiego nie ma, role i ogród okupne ma.
3) Wojciech Kurek daje czynszu tynfów 22, kapłonów 2 i orać powinien na pańskim 3 razy do roku, to jest po 6 lasek; w żniwa wyżąć powinien żyta zagonów 10, jęczmienia zagonów 10, owsa pożnąć
dworowi żadnej nie czyni. Domostwo ma swoje. Inwentarza żadnego nie ma, tylko role do domostwa należące i ogród ma do gruntu.
2) Wójt tegoż miasteczka Jan Asnowicz daje czynszów tynfów 11, kapłonów 2. Robociznę na pańskim robić powinien, to jest wyżyna żyta zagonów 5, jęczmienia tyleż, owsa zgrabić i powiązać powinien składów 5. Chałupę ma swoję. Inwentarza pańskiego nie ma, role i ogród okupne ma.
3) Wojciech Kurek daje czynszu tynfów 22, kapłonów 2 i orać powinien na pańskim 3 razy do roku, to jest po 6 lasek; w żniwa wyżąć powinien żyta zagonów 10, jęczmienia zagonów 10, owsa pożnąć
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 171
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
4 gr 14, owsa wierteli 3, kapłonów 2; żyta zagonów 5 wyżąć powinien i jęczmienia tyloż, owsa zgrabić powien składów 5. Pańskiego nie ma nic.
6) Mikołaj Pietrowski daje czynszu tynfów 22 z dwóch kwart, kapłonów 4; wyżyna żyta zagonów 10, jęczmienia tyleż, owsa składów 10 zgrabić i powiązać powinien. Pańskiego nie ma nic.
7) Jan Zacharzewski daje z jednej kwarty zł 4 gr 14, owsa wierteli 3, kapłonów 2. Z drugiej morgi daje tynfów 11; wyżąć powinien żyta zagonów 10, jęczmienia 10, owsa składów związać i zgrabić 10, kapłonów 2. Z ogrodów i gr 18.
8
4 gr 14, owsa wierteli 3, kapłonów 2; żyta zagonów 5 wyżąć powinien i jęczmienia tyloż, owsa zgrabić powien składów 5. Pańskiego nie ma nic.
6) Mikołaj Pietrowski daje czynszu tynfów 22 z dwóch kwart, kapłonów 4; wyżyna żyta zagonów 10, jęczmienia tyleż, owsa składów 10 zgrabić i powiązać powinien. Pańskiego nie ma nic.
7) Jan Zacharzewski daje z jednej kwarty zł 4 gr 14, owsa wierteli 3, kapłonów 2. Z drugiej morgi daje tynfów 11; wyżąć powinien żyta zagonów 10, jęczmienia 10, owsa składów związać i zgrabić 10, kapłonów 2. Z ogrodów i gr 18.
8
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 171
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
gr 18. Ten, że 2 drugie kwarty na jarzynę siał, daje z nich tynfów 22; nie wyżyna nic, tylko posługę wszelką dworowi powinien uczynić, gdzie rozkażą.
9) Antoni Kosowski daje czynszu tynfów 11 z jednej kwarty, kapłonów 2. Z kapustnika wyżąć powinien żyta zagonów 5, jęczmienia tyleż, owsa powiązać składów 5.
10) Kaźmierz Winnicki daje czynszu tynfów 11 z kwarty jednej, kapłonów parę. Z kapuśnika wyżąć powinien zagonów żyta 5, jęczmienia zagonów także 5, owsa powiązać składów 5.
11) Szymon Muszyński daje czynszu tynfów 11, kapłona jednego z kapustnika i posługę dworską powinien czynić.
12) Grzegorz Muszyński daje
gr 18. Ten, że 2 drugie kwarty na jarzynę siał, daje z nich tynfów 22; nie wyżyna nic, tylko posługę wszelką dworowi powinien uczynić, gdzie rozkażą.
9) Antoni Kosowski daje czynszu tynfów 11 z jednej kwarty, kapłonów 2. Z kapustnika wyżąć powinien żyta zagonów 5, jęczmienia tyleż, owsa powiązać składów 5.
10) Kaźmierz Winnicki daje czynszu tynfów 11 z kwarty jednej, kapłonów parę. Z kapuśnika wyżąć powinien zagonów żyta 5, jęczmienia zagonów także 5, owsa powiązać składów 5.
11) Szymon Muszyński daje czynszu tynfów 11, kapłona jednego z kapustnika i posługę dworską powinien czynić.
12) Grzegorz Muszyński daje
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 171
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
