, Piękne się uda źrebię po lada kandybie, Zwłaszcza gdy, co w nich sam wiatr południowy czyni, Rodzą się bez drygantów sami Akwilini. Pódźmyż znowu do psiarnie: jeśli z lada suką Najcudniejszy się charci i ogarzy tłuką, Ledwie znak ojca będzie; nie chcesz gniazda zmieszać, Każ szczenięta potopić, a matki powieszać. Wszytkieć konie, wszytkie psy Pan Bóg siercią odział, Wżdy przecie w ich rodzajach chciał uczynić podział: Inszy frez; inszy żmudzin; insze są szewluhy,
Przyrodne do orczyka, chomąta i duhy; Inszy wałach podolski; inszy na poboczy Sekiel; inszy, co kłusem, a co chodzi z kroczy. Inszy brytan
, Piękne się uda źrebię po leda kandybie, Zwłaszcza gdy, co w nich sam wiatr południowy czyni, Rodzą się bez drygantów sami Akwilini. Pódźmyż znowu do psiarnie: jeśli z leda suką Najcudniejszy się charci i ogarzy tłuką, Ledwie znak ojca będzie; nie chcesz gniazda zmieszać, Każ szczenięta potopić, a matki powieszać. Wszytkieć konie, wszytkie psy Pan Bóg siercią odział, Wżdy przecie w ich rodzajach chciał uczynić podział: Inszy frez; inszy żmudzin; insze są szewluhy,
Przyrodne do orczyka, chomąta i duhy; Inszy wałach podolski; inszy na poboczy Sekiel; inszy, co kłusem, a co chodzi z kroczy. Inszy brytan
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 391
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ nie ręką ludzką robionych/ ale jako drugich Trojańskich Neptunową z ale i Siewierszczyzny siła odbieżeć musieli. Zeszły tedy niezwyciężone Wojska Polskie z-ich granic/ nie kazano i naszym pokoju ustanowionego łamać. Takci szable szczerbate/ z-gorącej krwie nie do końca wychedożonych Chrześcijan otarszy/ przyszło nam do pochew schować/ i przetarte/ i zemszone powieszać temlaki; Ale żądze nieuspokojone/ i niecierpliwa ręka/ i nie przyzwykły pokojem umysł w samym schodzeniu/ przemyślał o gościach na grzbiet swój. Byłać ochota do boju/ i z tym narodem w-dobrze nachylonej wierze zwarszy się dziedzicznemu nieprzyjacielowi imienia naszego Turczynowi w-oczy zakoliwszy zastąpić; ale Kaspiskiego morza głębokie nurty/ i nie
/ nie ręką ludzką robionych/ ále iako drugich Troianskich Neptunową z ále i Siewierszczyzny śiłá odbieżeć muśieli. Zeszły tedy niezwyćiężone Woyska Polskie z-ich gránic/ nie kazano i nászym pokoiu ustánowionego łamáć. Takći száble szczerbáte/ z-gorącey krwie nie do końcá wychedożonych Chrześcian otárszy/ przyszło nam do pochew schować/ i przetárte/ i zemszone powieszáć temlaki; Ale żądze nieuspokoione/ i niećierpliwa ręká/ i nie przyzwykły pokoiem umysł w samym schodzeniu/ przemyślał o gośćiách na grzbiet swoy. Byłáć ochotá do boiu/ i z tym narodem w-dobrze nachyloney wierze zwarszy się dźiedźicznemu nieprzyiaćielowi imienia nászego Turczynowi w-oczy zákoliwszy zástąpić; ále Káspiskiego morzá głębokie nurty/ i nie
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 76
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
w Akwisgranie Koronowany, nazwany Miraculum, albo Mirabilia Mundi; Duńczyków, Słowaków, Czechów uskromił. Krescenciusza Senatora Rzymskiego, który i Ojca Z Grzegorza V. z Stolicy ważył się rugować, po oblężeniu Rzymu, zniósł, uciekającego schwytał, na podłym bydlęciu twarzą do ogona obróciwszy, po Mieście wodzić, potym z 12 Adherentami powieszać kazał. Postanowił Septem-Viratum, tojest siedmiu Elektorów Imperyj z Niemieckiej Nacyj, z wielkim nie ukontentowaniem Rzymianów i Włochów, że całe Imperium do Niemców o Imperium Rzymsko Niemieckim: Series Cesarzów
przeniesione, aby ci, nie inni do obierania Cesarza Jus mieli, co Grzegorz tenże pro perpetua Lege potwierdził Annô Domini 998. Nawiedził w
w Akwisgranie Koronowany, nazwany Miraculum, albo Mirabilia Mundi; Duńczykow, Słowakow, Czechow uskromił. Krescenciusza Senatorà Rzymskiégo, ktory y Oyca S Grzegorza V. z Stolicy ważył się rugować, po oblężeniu Rzymu, zniosł, uciekaiącego schwytał, na podłym bydlęciu twarzą do ogona obrociwszy, po Mieście wodzić, potym z 12 Adherentami powieszáć kazał. Postanowił Septem-Viratum, toiest siedmiu Elektorow Imperii z Niemieckiey Nacyi, z wielkim nie ukontentowaniem Rzymianow y Włochow, że całe Imperium do Niemcow o Imperium Rzymsko Niemieckim: Series Cesarzow
przeniesione, aby ci, nie inni do obierania Cesarza Ius mieli, co Grzegorz tenże pro perpetua Lege potwierdził Annô Domini 998. Nawiedził w
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 513
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
łokci 26 z okładem, waży funtów 25 tysięcy czterysta. Do tych Dzwonów Katalogu Dzwon Paryski MARIA imieniem może się referować, także wielki, opisany przezemnie tu w moim Peregrynancie, traktując o Francyj.
DZWON Moralny niech tu należy RAMIRIUS Król Hiszpański Panów i Rządców Hiszpańskich mniej sobie życzliwych kazał na machinie okrągłej ad formam Dzwona powieszać: Na to spectaculum zaprosił Senatorów; a że w nim serca nie dostawało, Pryncypała w posrzodku zawiesić kazał, a tak na świat cały Dzwon ten uczynił głośnym, Nadazy.
Tamże w Hiszpanii w Dieeezyj Cesar-Augustańskiej w Miasteczku Vililla Dzwon jest Campana miraculorum nazwany, który przez kilka Miesięcy niżli jakie nieszczęście na Chrześcijan padnie
łokci 26 z okłádem, waży funtow 25 tysięcy czterysta. Do tych Dzwonow Katalogu Dzwon Paryski MARIA imieniem moze się referować, także wielki, opisany przezemnie tu w moim Peregrynancie, traktuiąc o Francyi.
DZWON Moralny niech tu należy RAMIRIUS Krol Hiszpański Panow y Rządcow Hiszpańskich mniey sobie życzliwych kazał na machinie okrągłey ad formam Dzwona powieszać: Na to spectaculum zaprosił Senatorow; a że w nim serca nie dostawało, Pryncypała w posrzodku zawiesić kazał, a tak na świat cały Dzwon ten uczynił głośnym, Nadazy.
Tamże w Hiszpanii w Dieeezyi Cesar-Augustańskiey w Miasteczku Vililla Dzwon iest Campana miraculorum nazwany, ktory przez kilka Miesięcy niżli iakie nieszczęście na Chrześcian padnie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 670
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
bić, ale o pokoj proszącym, pokoj dany. Smoleńska się zaprzali, Siewierszczyzny odbieżeć musieli, zejść tedy wojskom kazano Polskim, pokoju nie łamać. Mówi dalej: Takci szable szczerbate z gorącej krwie nie do końca wychędożonych Chrześcijan (Moskwy) otarłszy, przyszło nam do pochew schować, i przetarte i zemszone powieszać temblaki. Mówi, że mieli i z Turczynem zetrzyć się ochotę, tylko że Kaspijskiego morza głębokie nurty, niedościgłe okiem brzegi, nadzieję im przebycia odjęły. Powracając tedy nazad mówi: odtąd nierobiliśmy już nic, z czegobyś niezwyciężony Cesarzu pociechy i pożytku niemiał. Sześć Królów liczemy, którzy panowaniu Rzymskiemu
bić, ále o pokoy proszącym, pokoy dany. Smoleńska się zaprzali, Siewierszczyzny odbieżeć musieli, zeyść tedy woyskom kazano Polskim, pokoiu nie łamać. Mowi daley: Takci szable szczerbate z gorącey krwie nie do końca wychędożonych Chrześcian (Moskwy) otarłszy, przyszło nam do pochew schować, y przetarte y zemszone powieszać temblaki. Mowi, że mieli y z Turczynem zetrzyć się ochotę, tylko że Kaspiyskiego morza głębokie nurty, niedościgłe okiem brzegi, nadzieię im przebycia odięły. Powracaiąc tedy nazad mowi: odtąd nierobiliśmy iuż nic, z czegobyś niezwyciężony Cesarzu pociechy y pożytku niemiał. Sześć Krolow liczemy, ktorzy panowaniu Rzymskiemu
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 41
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jedząc, głowę zawracają, dlatego zdadzą się na gorzałkę. Powidła z nich dobre, ale w smażeniu dogodzić im należy, bzowych przymieszać jagód. Śliwy możesz konserwować, świeże drzewo z niemi, gdy dościgają wykopa, wszy, i w piwnicy w ziemi osadziwszy; albo gałęzi nałamać (lubo to szkodzi) i w piwnicy powieszać. Do nowych zaś dotrwają w baryłę nową włożywszy, warstwami, liściem dębowym przekładając, w wodę w puścić z baryłą zaszpuntowaną. Drzewko brzoskwinia lubi miejsce ciepłe osobliwie piaszczyste; wiatrów zimna nie lubi. Jest to cudzoziemskie, aż z Persyj drzewo, wtamtym kraju zdrowiu szkodzące. Sadzenie kostek jego ma być w Listopadzie,
iedząc, głowę zawracaią, dlatego zdadzą się na gorzałkę. Powidła z nich dobre, ale w smażeniu dogodzić im należy, bzowych przymieszać iagod. Sliwy możesz konserwować, swieże drzewo z niemi, gdy doscigaią wykopa, wszy, y w piwnicy w ziemi osadziwszy; albo gałęzi nałamać (lubo to szkodzi) y w piwnicy powieszać. Do nowych zaś dotrwaią w baryłę nową włożywszy, warstwami, lisciem dębowym przekładaiąc, w wodę w puscić z baryłą zaszpuntowaną. Drzewko brzoskwinia lubi mieysce ciepłe osobliwie piaszczyste; wiatrow zimna nie lubi. Iest to cudzoziemskie, aż z Persyi drzewo, wtamtym kraiu zdrowiu szkodzące. Sadzenie kostek iego ma bydź w Listopadzie,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 384
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, 24. batalii z nim odprawiwszy, Pięć Familii po Karosu Wielkim tu panowało, jedna Wittichindów, z której było pięć Cesarzów Rzymskich. Druga Linia Billingów zacząwszy w Osobie Hermanna Billinga od Ottona w Roku 960. Książęciem Saskim po Wittichindów zeszłej Familii Ten siedm tylko w swoim Państwie miał Rolników, i tych za kradzież popełnioną powieszać kazał. Trzecia Familia Gwelfów albo Bojów od Roku 1125. Czwarta Linir po Henryku Leonie czyli Lwie z Księstwa prywowanym nastąpiła Askaniuszów, albo An- całego Świata, praecipue o SAKsONII
kaltinów albo Suplinbergów; zktórej pierwszy był Albertus Ursus Roku 1180. Z której Linii pierwszy Elektor Saski Bernardus. Ale jak i ta Linia zeszła, 5
, 24. batalii z nim odprawiwszy, Pięć Familii po Karosu Wielkim tu panowało, iedna Wittichindow, z ktorey było pięć Cesarzow Rzymskich. Druga Linia Billingow zacząwszy w Osobie Hermanna Billinga od Ottona w Roku 960. Xiążęciem Saskim po Wittichindow zeszłey Familii Ten siedm tylko w swoim Państwie miał Rolnikow, y tych za kradzież popełnioną powieszać kazał. Trzecia Familia Gwelfow albo Boiow od Roku 1125. Czwarta Linir po Henryku Leonie czyli Lwie z Xięstwa prywowanym nastąpiła Askaniuszow, albo An- całego Swiata, praecipuè o SAXONII
kaltinow albo Supplinbergow; zktorey pierwszy był Albertus Ursus Roku 1180. Z ktorey Linii pierwszy Elektor Saski Bernardus. Ale iak y ta Linia zeszła, 5
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 275
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ten ród Tatarski zwykł się łupiestwem i wydzierstwem bawić/ najeżdżając łupili domy Szlacheckie w Prusiech: aż na ostatek jako Pogaństwo/ rzucili się na Kościoły/ b Kościół w Ludberku ze śrebra złupiwszy/ spalili. Co gdy Witułda doszło/ kazał takowych z bródniów i hersztów/ których było do kilkudziesiąt pojmać/ i wszytkim się samym powieszać. Ci zaś którzy ich do wieszania przymuszali/ wołali na nie/ c Wiklite się borzdziej śmierdowie Tatarscy/ budet się Wielki Kniaź gniewaty. Ta była najpirwsza posługa Ricerska Tatarska/ wciągnieniu. a w Roku 1410. b Tatarowie kościoły łupią i palą. c Tatarowie się sami wieszają.
Druga w tejże bitwie.
ten rod Tatarski zwykł się łupiestwem y wydźierstwem báwić/ náieżdżaiąc łupili domy Szlacheckie w Pruśiech: áż ná ostatek iáko Pogáństwo/ rzućili się ná Kośćioły/ b Kośćioł w Ludberku ze śrebra złupiwszy/ spalili. Co gdy Witułdá doszło/ kázáł tákowych z brodniow y hersztow/ ktorych było do kilkudźieśiąt poimáć/ y wszytkim się samym powieszać. Ci zaś ktorzy ich do wieszaniá przymuszali/ wołáli ná nie/ c Wiklite się borźdźiey smierdowie Tatarscy/ budet sie Wielki Kniáź gniewáty. Tá byłá náypirwsza posługá Ricerská Tátarska/ wćiągnieniu. a w Roku 1410. b Tatárowie kośćioły łupią y palą. c Tátárowie się sámi wieszáią.
Drugá w teyże bitwie.
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 3
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Uszło im to u Książęcia/ mając wielki Kredyt/ ale nie Boga. Mieli też dziatki/ które w wolności nowej Ewangeliej bez bojaźni bożej wychowali/ z nich wyuzdawszy się na wszelaką swą wolą Syn Burmistrzów i Wojtów/ poczęli ludzie despektować i łupić/ co gdy się do uszu Książęcia doniosło/ kazałnieodwłócznie obydwóch na onejze szubienicy powieszać. I tak pierwszy onę szubienicę od swych Ojców wymurowaną/ trybem Ewangelickiem poświęcili i odnowili. To mi obywatele miasta tego i tamże wiernie oznaimili. Trzeci dowód jeśliby się używało tej ciekawej surowości/ nietrzymając się zwyczajnego postępku prawnego w innych Kryminałach: oprócz niebezpieczeństwa i guby niewinnego człowieka/ jako się rzekło/ następuje i
Vszło im to v Książęćia/ maiąc wielki Credit/ ále nie Bogá. Mieli też dziatki/ ktore w wolnośći nowey Ewangeliey bez boiáźni bożey wychowali/ z nich wyuzdawszy sie ná wszelaką swą wolą Syn Burmistrzow y Woytow/ poczęli ludzie despektować y łupić/ co gdy sie do vszu Kśiążęćia doniosło/ kazałnieodwłocznie obudwuch ná oneyze szubienicy powieszać. Y tak pierwszi onę szubienicę od swych Oycow wymurowáną/ trybem Ewángelickiem poświęćili y odnowili. To mi obywatele miástá tego y támże wiernie oznáimili. Trzeći dowod ieśliby sie vżywało tey ćiekáwey surowośći/ nietrzymáiąc sie zwyczáynego postępku práwnego w innych Criminałách: oprocz niebespieczenstwá y guby niewinnego człowieká/ iáko sie rzekło/ nástępuie y
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 58
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Moabskimi. 2. Które wzywały ludu ku ofiaram Bogów swoich: a jedząc lud/ kłaniał się Bogom ich. 3. I przyłączył się Izrael do służby Baal Fegóra: z tąd się rozgniewał PAN barzo na Izraela. 4. Rzekł tedy PAN do Mojżesza: Zbierz wszystkie książęta z ludu/ a każ im te przestępce powieszać PAnu/ przed słońcem/ aby się odwrócił gniew popędliwości Pańskiej od Izraela. 5. Przetoż rzekł Mojżesz do Sędziów Izraelskich/ zabijcie każdy z was męże swe/ którzy się spospolitowało z Baal Fegórem. 6.
A Oto niektóry z Synów Izraelskich przyszedł/ i przywiódł do braci swej Madianitkę/ przed oczyma Mojżeszowemi/ i
Moábskimi. 2. Ktore wzywáły ludu ku ofiáram Bogow swojch: á jedząc lud/ kłaniał śię Bogom jch. 3. Y przyłącżył śie Izráel do służby Báál Fegorá: z tąd śię rozgniewał PAN bárzo ná Izráelá. 4. Rzekł tedy PAN do Mojzeszá: Zbierz wszystkie kśiążętá z ludu/ á każ jm te przestępce powieszáć PAnu/ przed słońcem/ áby śię odwroćił gniew popędliwośći Páńskiey od Izráelá. 5. Przetoż rzekł Mojzesz do Sędźiow Izráelskich/ zábijćie káżdy z was męże swe/ ktorzy śię zpospolitowáło z Báál Fegorem. 6.
A Oto niektory z Synow Izráelskich przyszedł/ y przywiodł do bráći swey Mádiánitkę/ przed ocżymá Mojzeszowemi/ y
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
